Gorąco Państwu polecamy wydarzenie, które odbędzie się 15 lutego 2020 roku o godz. 18.30 w Regionalnym Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie. Będzie to premiera kameralnej produkcji zatytułowanej „Opera Broadway Recital! Bochnak. Szmyd. Tomkiewicz.”, pod dyrekcją artystyczną Rafała Stacha.

            Spektakl jest doskonałą okazją by obcować z wybitnymi dziełami twórców opery i musicalu w sposób bliższy niż podczas tradycyjnych koncertów.
Kameralna, akustyczna forma, w której pełne brzmienie koncertowego fortepianu łączy się z głosem solistów tuż przed widownią – sprawia, że odkrywamy muzykę na nowo.
W programie znajdą się m.in. arie z oper i musicali: West Side Story, Il Barbiere di Seviglia, Roméo et Juliette, Kiss me Kate, My Fair Lady, Dzwonnik z Notre Dame, Jekyll & Hyde, Wonderful Town, Nędznicy...
            Wszystko to, w znakomitych wykonaniach wybitnych artystów, którzy ofiaruję krośnieńskiej publiczności niezapomnianą dawkę uniesień.
W gronie wykonawców znajdą się wybitni artyści opery, teatru dramatycznego i musicalu, krośnianie – Alan Bochnak, Aleksandra Szmyd , Rafał Tomkiewicz i Ksenia Tomkiewicz.

           ALEKSANDRA SZMYD – sopran jest absolwentką Akademii Muzycznej w Krakowie oraz Musik und Kunst Privatuniversität der Stadt Wien. Obecnie realizuje podyplomowy program na Universität für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu. Wykonuje partie operowe na deskach najsłynniejszych teatrów operowych całego świata. Wykonywała m.in. partię Zuzanny w „Weselu Figara” i Ilii w „Idomeneuszu, królu Krety” Wolfganga Amadeusa Mozarta. W 2019 roku zadebiutowała w Theater an der Wien w Wiedniu w przedstawieniu „Candide” Leonarda Bernsteina. Niedawno wróciła z Moskwy, gdzie brała udział w programie telewizyjnym „Bolshaya Opera”.

           ALAN BOCHNAK – aktor, absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu. Występował w wielu krajach Europy. Współpracował z zespołem Trzecia Zmiana w Wiedniu, rozpoczynając solową karierę recitalową. Wraz z Teatrem Sztuk z Wrocławia zdobył dwie główne nagrody na Skena Up International Students Film And Theatre Festival w Kosowie. Był aktorem Teatru Powszechnego im. J. Kochanowskiego w Radomiu. Do 2019 r. był aktorem Teatru im. A. Sewruka w Elblągu gdzie został dwukrotnie nominowany do nagrody Aleksander w kategorii
Najlepsza Rola Męską. Współpracuje także z Operą Krakowską i innymi scenami w kraju.

           RAFAŁ TOMKIEWICZ – kontratenor jest absolwentem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Występował m.in. w Teatrze Wielkim w Poznaniu, Operze Kameralnej w Warszawie, Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie, Operze w Szwajcarii. Do jego ostatnich osiągnięć należą nagranie płyty i koncerty we Włoszech, koncert na Zamku Królewskim w Warszawie, rola Anastasio w operze „Giustino” G.F. Haendla w wiedeńskim Theater and der Wien.

           KSENIA TOMKIEWICZ – sopran, absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie. Współpracowała m.in. z Operą Krakowską, Krakowskim Teatrem Muzycznym „Variété” podczas produkcji musicalu „Legalna Blondynka” w reżyserii Janusza Józefowicza i zespołem wokalnym Cracow Singers, gdzie razem ze Stanisławem Soyką wykonywali w Polsce i za granicą Sonety Shakespeara. Aktualnie jest Artystką Teatru Muzycznego w Poznaniu gdzie zadebiutowała w roli Emmy w musicalu „Jekyll and Hyde”.

           Jest to koncert charytatywny, który ma na celu pomoc jednemu z wykonawców, świetnemu kontratenorowi Rafałowi Tomkiewiczowi.Oto co artysta pisze o stanie swojego zdrowia:
           „W skutek sterydoterapii w szpitalu doznałem martwicy obydwu głów kości udowych. Proces martwiczy trwa już od 4 lat i doprowadził do ogromnych zwyrodnień stawów biodrowych. Żyję ciągle w bólu, najprostsze czynności życiowe jak chodzenie, stanie na nogach, ubieranie się - sprawiają trudność. Jedynym ratunkiem na poprawę jakości życia i powrót do sprawności to zabieg wszczepienia endoprotez.
           Ze względu na bardzo młody wiek zdecydowałem się na operację prywatną, która pozwoli mi na szybki powrót do zdrowia oraz dostęp do najlepszych protez na rynku. Koszt operacji to prawie 67 tysięcy złotych plus koszty rehabilitacji, których na ten czas jeszcze nie znam. Pierwszy zabieg na lewe biodro mam zaplanowany już na 2 kwietnia tego roku. Nie mam zbyt wiele czasu, potrzebuję pomocy finansowej. Sam wielokrotnie uczestniczyłem w akcjach charytatywnych, w tym także tych organizowanych przez krośnian. Dzisiaj to ja jestem w ogromnej potrzebie i proszę o pomoc. Wierzę, a nawet jestem przekonany, że dobro wraca. Rafał Tomkiewicz”.

           Bilety na to wyjątkowe, premierowe wydarzenie mogą Państwo kupić w kasie Regionalnego Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie ul. Kolejowa 1, telefon +48 13 43 218 98 wew. 159

           Oprócz Regionalnego Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie, partnerem strategicznym wydarzenia jest także Fundacja Otwartych Serc im. Bogusławy Nykiel – Ostrowskiej. Darowizny można wpłacać bezpośrednio na rachunek bankowy Fundacji o numerze: 58 1050 1458 1000 0022 8442 0169 z tytułem „dla Rafała Tomkiewicza”

           Biorąc udział w koncercie, wpłacając darowiznę pomóżmy w potrzebie znakomitemu młodemu Artyście Rafałowi Tomkiewiczowi, który przygodę z muzyką rozpoczynał w Prywatnej Szkole Muzycznej I stopnia Anny i Adama Münzbergerów w Krośnie.

AB 14 II 2020 r., piątek, godz. 19:00, sala koncertowa Filharmonii Podkarpackiej

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

MARCIN WYROSTEK Z ZESPOŁEM

ADAM KLOCEK – dyrygent

W programie m.in.: autorskie kompozycje Marcina Wyrostka oraz utwory W. Lutosławskiego, A. Piazzolli, C. Velasqueza, Ch. Mungione

W roli głównej wystąpi Marcin Wyrostek - akordeonista, zwycięzca drugiej edycji programu „Mam Talent”, laureat ponad 30 konkursów akordeonowych w kraju i za granicą. Artysta jest wykładowcą na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach i członkiem Amerykańskiego Stowarzyszenia Akordeonistów. Marcin Wyrostek wraz z zespołem zaprezentuje się z repertuarem o charakterze, argentyńskim, bałkańskim , latynoamerykańskim . Zabrzmią także utwory nawiązujące do kultury polskiej.

Adam Klocek - dyrygent i wiolonczelista, laureat „muzycznego Oscara” – Grammy Award 2014, określony przez Krzysztofa Pendereckiego jako „jeden z najbardziej obiecujących dyrygentów młodszej generacji”
W roku 2004 artysta wygrał konkurs na stanowisko dyrygenta-asystenta Maestro Jana Lathama-Koeniga, dyrektora artystycznego Filharmonii Wrocławskiej i festiwalu „Vratislavia Cantans”.
Od 2006 r. pełni funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Kaliskiej a od roku 2011 dyrektora artystycznego orkiestry Młoda Polska Filharmonia.
W roku 2012 został również dyrektorem artystycznym Filharmonii Częstochowskiej.
Występ artysty na Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym „Ermitage” w Petersburgu, podczas którego dyrygował on Państwową Orkiestrą Ermitażu został określony przez czołowy ogólnorosyjski dziennik „Niezawisimaja Gazeta” jako „dar niebios”.
Zainteresowania i zdolności dyrygenckie Adama Klocka zauważył Jerzy Maksymiuk mianując swoim „asystentem”. Jako dziesięciolatek zadyrygował po raz pierwszy orkiestrą warszawskiej szkoły muzycznej z Miodowej. Zaraz potem wystąpił obok mistrza Maksymiuka dyrygując orkiestrami filharmonicznymi i studenckimi (m.in. w Filharmonii Bałtyckiej oraz Filharmonii Krakowskiej).
Głównym nurtem rozwoju artysty stała się jednak kariera wiolonczelowa. Jako laureat licznych konkursów wiolonczelowych m.in. w Poznaniu, Kolonii, Monachium i Nowym Jorku oraz nagród i stypendiów (C.M. von Webera, Interlochen Center for Arts, Europejskiej Unii Radiowo-Telewizyjnej EBU), występuje w liczących się ośrodkach muzycznych. Plany koncertowe ostatnich lat objęły m.in. zaproszenie do udziału w pierwszym wykonaniu pod batutą kompozytora Concerto grosso K. Pendereckiego, udział w festiwalu Europalia, inauguracji VIII Forum Lutosławskiego w Filharmonii Narodowej, tournee w USA i Japonii. Za premierowe nagranie ‘Concerto Grosso’ z orkiestrą Filharmonii Narodowej pod batutą A. Wita artysta otrzymał nagrodę ‘Fryderyk 2002’. W styczniu 2003 wystąpił na galowym koncercie inaugurującym ‘Rok Krzysztofa Pendereckiego’ w Filharmonii Narodowej. We wrześniu 2004 dokonał wraz z Sinfonia Varsovia prawykonania napisanego dla niego Koncertu wiolonczelowego Krzesimira Dębskiego.
Wraz z Leszkiem Możdżerem występował w duecie, określonym przez BBC jako „sensational”, którego płyta została bestsellerem roku 2005, a obaj artyści jako jedyni reprezentanci świata muzyki klasycznej wystąpili podczas galowego koncertu urodzinowego TVP Kultura.
Był związany kontraktem fonograficznym z firmą Universal Music.
Impulsem do ponownego zajęcia się dyrygenturą było zetknięcie ze sztuką dyrygencką jednego z najwybitniejszych dyrygentów XXw. - Carlosa Kleibera.
Artysta otrzymał także rekomendacje dyrygenckie od Jerzego Maksymiuka, Janosa Fursta czy Volkera Schmidt-Gertenbacha.
Dyrygował większością orkiestr symfonicznych w Polsce w tym Sinfonia Varsovia, Polską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Kameralną Filharmonii Narodowej, Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej, Bałtyckiej, Podlaskiej czy Wrocławskiej.
W latach 2007-2009 był także dyrygentem gościnnym orkiestry symfonicznej w Arizonie (USA). Występował z takimi artystami jak Shlomo Mintz, Misha Maisky, Joshua Bell, Heinrich Schiff, Valery Afanassiev, Krzysztof Penderecki, Witold Lutosławski, Dame Evelyn Glennie, Vadim Repin, Randy Brecker, Boris Pergamenschikow, Jerzy Maksymiuk, Antoni Wit, Sophia Gubaidulina, Freddy Kempf, Sayaka Shoji, Wanda Wiłkomirska, Jadwiga Rappe, Leticia Moreno, Kałudi Kałudow, Pierre Amoyal, Elmar Oliveira, Julius Berger, Gilles Vonsattel, Ivan Monighetti, Richard Hyung-Ki Joo, Naomi Rachel Kudo, Avri Levitan, Dimitry Vasiliev, Leszek Możdżer, Waldemar Malicki, Krzesimir Dębski, Włodek Pawlik.
Stale współpracuje ze Zbigniewem Preisnerem (m.in. filmy “Beautiful Country”, “Woman in Berlin”, “Funeral”, “Preisner’s Voices”) . Płyta „Preisner’s Voices” (SONY Music) z udziałem artysty otrzymała status potrójnej platynowej płyty. We wrześniu i październiku 2013 miały miejsce dwie nowe premiery muzyki Z. Preisnera z udziałem Adama Klocka jako dyrygenta i solisty: „Four Colours of Łódź” oraz „Diaries of Hope” (Barbican Hall w Londynie z udziałem Britten Sinfonietta).
Wydany jesienią roku 2012 album „Night in Calisia” z udziałem światowej sławy trębacza jazzowego Randy Breckera otrzymał tytuł „Album Jazzowy Roku 2012” oraz „Hit Roku 2012” dziennika Rzeczpospolita. Ta sama płyta otrzymała Grammy Award 2014, uzyskując również status podwójnej platynowej płyty.
Adam Klocek jest dyrektorem artystycznym międzynarodowych festiwali muzycznych: „Multimedia Amber Road Festival” oraz „Wszystkie Strony Świata” w Puławach.
Jest także wykładowcą Akademii Muzycznej w Krakowie w stopniu doktora habilitowanego. Jako kompozytor jest autorem muzyki kameralnej, symfonicznej, filmowej. W sierpniu 2014 roku odbyło się prawykonanie jego suity „Feniks” z okazji 100-lecia zburzenia miasta Kalisza, napisanej dla Dawida Podsiadło oraz Moniki Borzym. Koncert ten, rejestrowany przez TVP, zgromadził 14 tysięcy słuchaczy.
W roku 2008 Adam Klocek został uhonorowany członkostwem honorowym Związku Kompozytorów Rosyjskich. W październiku 2013 roku otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej. W sierpniu 2014 Minister Kultury odznaczył artystę Srebrnym Medalem „Gloria Artis”. W 2019 roku otrzymał„Odznakę honorową za zasługi dla województwa wielkopolskiego”.

MARCIN WYROSTEK
Marcin Wyrostek to akordeonista, zwycięzca polskiej, drugiej edycji programu Mam Talent. Jest wykładowcą Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach i członkiem Amerykańskiego Stowarzyszenia Akordeonistów.
Pierwszym akordeonistą w rodzinie jak i nauczycielem Marcina był jego Ojciec. Akordeon trafił do jego domu, gdy dziadek zamienił jedną ze swoich krów na instrument. Od tego czasu brzmienie akordeonu zawsze towarzyszyło rodzinnym spotkaniom. Edukację muzyczną kontynuował w PSM I i II st. w Jeleniej Górze. Spędzał całe noce ćwicząc na akordeonie w garażu, aby nie budzić domowników. Swoją pasję rozwijał pod kierunkiem prof. Joachima Pichury na Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie obecnie jest wykładowcą. Jest laureatem ponad 30 konkursów akordeonowych (w kraju i za granicą), w tym Detroit (USA) 2005; Esztergom (Węgry) 2003, Dunajska Streda (Słowacja) 2003, Reinach (Szwajcaria) 2003. Był także stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w roku akademickim 2004/2005. Jednym z najbardziej ekscytujących wyzwań muzycznych był wspólny występ z Bobbym McFerrinem w 2010 roku.
Jest założycielem kilku projektów muzycznych w tym "Marcin Wyrostek Corazon" oraz "Marcin Wyrostek Corazon & Dance Show" z udziałem najlepszych polskich tancerzy - Anny Głogowskiej, Jana Klimenta i Tomasza Barańskiego. Nagrał cztery autorskie płyty, za które otrzymał m.in potrójną platynę oraz nominację do nagrody Fryderyki 2010 za płytę "Magia del Tango", platynę za album "For Alice" i podwójną platynową płytę za krążek "Coloriage".
Na najnowszej płycie "POLACC" znalazły się utwory inspirowane muzyka Polską. Wykonuje muzykę klasyczną, jazzową i ethno-folk. Kluczowym elementem jego tożsamości muzycznej jest improwizacja.

MARCIN WYROSTEK CORAZON
Marcin Wyrostek Corazon powstał w wyniku fascynacji muzyką argentyńską i latynoamerykańską, która zainspirowała muzyków do tworzenia tang we własnych jazzowych
i musicalowych aranżacjach. Doprowadziło to do powstania w 2010 roku płyty " Magia del Tango", która finalnie osiągnęła status potrójnej platyny. Początkowo repertuar zespołu oparty był na kompozycjach Astora Piazzoli i Richarda Galiano. Bałkańskie fascynacje sekcji rytmicznej zespołu przyczyniły się do nagrania w 2011 roku ethno-folkowej płyty "Coloriage" (podwójna platyna). Efektem tej fuzji muzycznych pragnień był wydany w 2015 roku album "For Alice", będący autorskim podsumowaniem Marcina jego dotychczasowych doświadczeń muzycznych w tym licznych występów z orkiestrami kameralnymi i symfonicznymi. Obecnie w repertuarze zespołu pojawiły się także utwory z najnowszej płyty Marcina Wyrostka "Polacc" uzupełniając wcześniejszy międzynarodowy repertuar o muzykę o korzeniach polskich.

PŁYTA "POLACC"
Nowy album Marcina Wyrostka i jego zespołu znacząco różni się od jego dotychczasowej twórczości. Przez lata koncertowania z repertuarem o charakterze, argentyńskim, bałkańskim i latynoamerykańskim w muzykach pojawiła się potrzeba sięgnięcia do muzycznej kultury w której wzrastali. Zwrócenie się ku kulturze Polskiej było także związane z licznymi koncertami tematycznymi zespołu poza granicami Kraju, na których Marcin Wyrostek występował w roli ambasadora polskiej kultury. Powstałe przy tej okazji kompozycje i aranże stały się zalążkiem do powstania nowej płyty Marcin Wyrostek "POLACC", gdzie rozmaite motywy "POL"- skości połączył wspólny "ACC"- ordeonowy mianownik. Nieoczekiwaną pomocą przy pracach nad nową płytą okazały się zróżnicowane korzenie muzyków z zespołu Marcina. Doprowadziło to przemieszania się muzycznych charakterów, brzmień, tradycji i wspomnień od Pomorza aż po Śląsk. Na płycie znalazły się zarówno utwory inspirowane muzyką ludową, jak również współczesne aranżacje wybitnych polskich kompozytorów muzyki klasycznej i filmowej. Nie zabrakło także bardziej rozrywkowych brzmień zaczerpniętych z muzyki lat 60-tych i 70-tych oraz autorskich, nieraz bardzo zaskakujących kompozycji Marcina. Szlachetne brzmienie części z utworów podkreślać będzie towarzysząca zespołowi orkiestra kameralna i sekcja dęta. Płyta "POLLAC" z założenia jest wielobarwna i energiczna, a powstałe utwory są efektem poszukiwań wspólnej, polskiej wrażliwości muzycznej, którą odnaleźć można w muzyce polskiej różnych gatunków i na przestrzeni wielu lat.

AB 14 II 2020R., piątek, godz. 19:00, Filharmonia Podkarpacka im. Artura Malawskiego w Rzeszowie

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

MARCIN WYROSTEK Z ZESPOŁEM

ADAM KLOCEK – dyrygent

W programie m.in.: autorskie kompozycje Marcina Wyrostka oraz utwory W. Lutosławskiego, A. Piazzolli, C. Velasqueza, Ch. Mungione

W roli głównej wystąpi Marcin Wyrostek - akordeonista, zwycięzca drugiej edycji programu „Mam Talent”, laureat ponad 30 konkursów akordeonowych w kraju i za granicą. Artysta jest wykładowcą na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach i członkiem Amerykańskiego Stowarzyszenia Akordeonistów. Marcin Wyrostek wraz z zespołem zaprezentuje się z repertuarem o charakterze, argentyńskim, bałkańskim , latynoamerykańskim . Zabrzmią także utwory nawiązujące do kultury polskiej.

           7 lutego 2020 roku Orkiestrą Symfoniczną dyrygował Wiktor Bockmann, z wykształcenia skrzypek, absolwent krakowskiej Akademii Muzycznej, uczestnik wielu kursów mistrzowskich i artysta koncertujący po całej Europie. Spotkanie z Leonardem Bernsteinem skierowało go w stronę dyrygentury i od 2001 roku odnosi sukcesy na międzynarodowych scenach koncertowych i operowych w roli dyrygenta.
Wiktor Bockmann od 2015 roku jest dyrektorem naczelnym i muzycznym festiwalu "Oprnspiele Munot Schaffhausen" w Szwajcarii.
           Pan Bockmann zaprosił do Rzeszowa Laureatki kolejnej edycji tegoż festiwalu, a mianowicie:
- Giulię Bolcato /Włochy/,
- Lisę Algozzini / urodzona w Los Angeles, aktualnie mieszka w Wiedniu/,
- Lucię Kañkovą / Czechy/,
- Mariane Mazur / solitkę Lwowskiego Narodowego Akademickiego Teatru Opery i Baletu im. Salomei Kruszelnickiej/,
- Shiki Inoue / urodzona w Japonii, absolwentka Uniwersytetu Artystycznego w Kioto, aktualnie mieszka w Berlinie/.
Wszystkie Panie to soprany koloraturowe i w tym repertuarze m.in. zaprezentowały się rzeszowskim melomanom.
             Ale w koncercie znalazły się również zachwycające orkiestrowym blaskiem utwory instrumentalne m.in. kompozycje Suppe'go, Offenbacha, Straussów - ojca i syna, Rossiniego, czy pełne hiszpańskiego temperamentu Intermedio de "La boda de Luis Alonzo" Gerónima Gimeneza . Koncert zakończył bis, jak przystało na karnawał "Marsz Radetzky'ego" Johana Straussa - ojca i długotrwała owacja na stojąco.
            Należy podkreślić, że nasi melomani dziękowali solistkom goracymi brawami po każdym ich występie. Adresatem końcowego aplauzu była wspaniała Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej, maestro Wiktor Bockmann, młode Solistki oraz prowadząca koncert z charakterystyczną dla niej perfekcją i humorem pani Regina Gowarzewska.
            Dla mnie na długo pozostanie w pamięci występ Lucie Kan'kovej, obdarzonej nie tylko wspaniałym sopranem ale i doskonałymi warunkami scenicznymi. Była rewelacyjna w Donizettim ale niemal na kolana rzuciła mnie swoją interpretacją arii Kunegundy "Glitter and be gay" z "Kandyda" dwuaktowej operetki legendarnego Leonarda Bernsteina.
            Dla nas Bernstein to przede wszystkim twórca takich dzieł jak komponowane dla Broadwayu musicale "West Side Story" , " On the Town", "Trouble in Tahiti" ale to właśnie "Kandyd" urzeka słuchaczy wspaniałą muzyką pełną wdzięku, dowcipu ale też i ironii i sarkazmu. Tekst oparty jest na filozoficznej opowiastce Woltera pod tym samym tytułem.
Chętnych zapraszam na spektakl "Kandyda" w krakowskiej Operze we wspaniałej inscenizacji Michała Znanieckiego.
            Nadmienię tylko, że ten sam repertuar i ci sami artyści wystąpili w czwartkowy wieczór w ramach realizowanego przez Filharmonię Podkarpacką przy finansowym wsparciu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego programu BOOM czyli Balet, Opera, Operetka i Musical.
Frekwencja na obu koncertach była 100% i takaż była satysfakcja publiczności.

Tadeusz Stopiński

            Bardzo się cieszę, że podczas XV Międzynarodowego Forum Pianistycznego „Bieszczady bez granic...” w Sanoku mogłam krótko porozmawiać z prof. Konstantym Wileńskim, znakomitym pianistą i kompozytorem. Ten wyjątkowy Artysta pochodzi z inteligenckiej rodziny kijowskiej o bogatych tradycjach muzycznych. Jego dziadek, kompozytor Ilia Wileński, był pierwszym dyrektorem Filharmonii w Kijowie i jednym z założycieli trzech teatrów dramatycznych. Panującą w domu twórczą atmosferę uświetniały spotkania i koncerty, grywali tam znakomici muzycy, jak Władimir Horowitz i Henryk Neuhaus. W domu dziadka bywała także legendarna amerykańska tancerka - Isadora Duncan.
           Konstanty Wileński od 1983 roku jest profesorem Konserwatorium w Kijowie. Posiada unikatowy talent łączenia klasycznego i jazzowego wykonawstwa. Uprawia różne gatunki muzyki: od wokalno-symfonicznej poprzez symfoniczną, teatralną, kameralną, po jazzową. Koncertuje na całym świecie, z tak znakomitymi orkiestrami, jak Królewską Orkiestrą z Brukseli, Jerozolimską Symfoniczną Orkiestrą czy Filharmonią Moskiewską.

           Często jest Pan porównywany do Ferenza Liszta i nic w tym dziwnego, bowiem jest Pan muzycznym potomkiem tego genialnego romantyka.
            - Jestem dumny, że zawodowy rodowód moich profesorów sięga samego Ferenza Liszta. Ariadna Łysenko – moja profesor fortepianu, była uczennicą znakomitego pianisty Neuhausa, który wirtuozowskiej gry uczył się u Leopolda Godowskiego – wybitnego ucznia Ferenza Liszta.
           Jest także druga linia. Nauczycielem mojej pani profesor Łysenko był także znany pianista Abram Lufer, uczeń Grigorija Beklemiszewa, którego nauczycielem był Feruccio Busoni – również uczeń Ferenza Liszta.
            Studiując kompozycję u znanego kompozytora Andrija Sztogarenko, miałem okazję konsultować się z takimi sławami, jak Rodion Szczedrin i Aram Chaczaturian.
Miałem szczęście, że ukształtowali mnie znakomici artyści i pedagodzy.

           W czwartek wygłosi Pan wykład zatytułowany: „Podstawy improwizacji w szkole muzycznej I i II stopnia. Kadencje do koncertów Mozarta”. Od wielu lat nurtuje mnie pytanie, czy można się nauczyć improwizować, czy trzeba mieś wrodzone umiejętności?
           - Spróbuję to wyjaśnić na prostym przykładzie. W tej chwili rozmawiamy, czyli improwizujemy słowami i nie zastanawiamy się, czy mamy do tego wrodzone umiejętności, czy nie. Dla wszystkich jest oczywiste, że po kilkunastu miesiącach po urodzeniu dziecko zaczyna rozmawiać i w miarę upływu czasu operuje coraz większą ilością słów. Porozumiewamy się zazwyczaj przy pomocy słów i wiemy, o czym mówimy.
            W muzyce jest podobnie. Najważniejsze jest, żeby znać treść naszej wypowiedzi w języku muzycznym. Musimy wiedzieć, co kompozytor chciał nam powiedzieć, w jakiej epoce, w jakich czasach powstał utwór, jakie było jego życie w czasie tworzenia utworu. Na treść muzycznej wypowiedzi wpływa wiele czynników i informacji. Im więcej wykonawca będzie wiedział o utworze i kompozytorze, tym ta muzyka będzie mu bliższa, a jeszcze wzbogaci ją własnymi odczuciami.
Improwizacja to nic innego, jak przekazywanie naszych myśli za pomocą  muzyki.
            Podczas tego wykładu podam wiele przykładów, kiedy muzycy-wykonawcy, a nawet kompozytorzy (na przykład Rachmaninow) grają swoje utwory nie tak, jak zostały zapisane nutach, ale to nie zmienia w zasadniczy sposób treści i urody tych utworów.
Przyzwyczajeni jesteśmy do dźwięków, które zostały zapisane na pięciolinii i zawsze są dokładnie z tym zapisem wykonywane, a rozpoczynając improwizację, muzyk nas zaskakuje. Wiele ciekawych przykładów podam w czasie wykładu.

            W dawnych epokach wielu muzyków improwizowało, a najlepszym przykładem jest genialny Johann Sebastian Bach.
            - Oczywiście, ale improwizacja istniała także wcześniej. Muzyka istniała bowiem wiele stuleci przed zapisem nutowym. Nawet później, jak zaczęto zapisywać muzykę, to improwizacja istniała i rozwijała się równolegle.
Wspomniała pani Bacha. Myślę, że zostało tylko około 50 % muzyki, którą Bach stworzył, a z tego, co grał, mamy może tylko 5 %.

            Jest Pan jednym z niewielu twórców, którzy starają się łączyć muzykę klasyczną i jazzową.
            - Jak poznałem jazz, to tak byłem nim zafascynowany, że stał się on sposobem mojej wypowiedzi muzycznej. Sięgając po dzieło stworzone przed laty, zawsze zastanawiam się, jakie by jego kompozytor pisał utwory żyjąc teraz, w naszych czasach. Przecież znałby – miałby w głowie, a ja nazywam to w banku muzycznym, wiele muzyki, która powstała na przestrzeni wieków i jest tworzona aktualnie.
           Wolfgang Amadeusz Mozart znał tylko muzykę, która powstała w poprzednich epokach i skomponowaną za jego życia. Przecież po jego śmierci powstało bardzo dużo utworów. Gdyby Mozart żył teraz i znał utwory Chopina, Rachmaninowa i wielu innych wspaniałych kompozytorów, to można sobie tylko wyobrazić, co by komponował. Z pewnością poznałby także jazz, bo przecież każdy współczesny nam kompozytor zna także ten gatunek muzyki i w utworach wielu wyraźnie słyszymy wpływy muzyki jazzowej.
Zastanawiając się nad tym, próbuję tworzyć utwory, które być może tworzyli by kompozytorzy z minionych epok – Bach, Mozart, Chopin, Rachmaninow..., gdyby żyli w naszych czasach.

             Inspiracje do tworzenia swoich dzieł czerpie Pan często z muzyki kompozytorów minionych epok...
             - Oczywiście, że tak jest. Nawet w programie jednego z tegorocznych koncertów Forum w Sanoku są moje Wariacje n/t Mozarta na trio jazzowe i orkiestrę kameralną. Sporo takich utworów skomponowałem, wyliczę tylko: Wariacje na temat Rachmaninowa na fortepian, Koncert – fantazja na temat Gershwina na fortepian, trio jazzowe i orkiestrę, Wariacje na temat Paganiniego na fortepian, Fantazja na tematy Czajkowskiego na fortepian czy Wariacje na tematy Beethovena na fortepian i orkiestrę symfoniczną.

            Jako pianista-wirtuoz i kompozytor muzyki fortepianowej cieszy się Pan wielkim uznaniem pianistów światowej sławy – wymienię tylko trzy nazwiska wirtuozów fortepianu, którzy zamawiali i z wielkim upodobaniem wykonują Pana kompozycje: Kevin Kenner (USA), Mikołaj Petrow (Rosja) i Peter Jablonski (Wielka Brytania). Bardzo dużo podróżuje Pan po różnych krajach na całym świecie, ale często także współpracuje Pan z polskimi muzykami.
            - Zapraszany jestem do wykonania różnych koncertów, zarówno klasycznych, jak i jazzowych, ale najczęściej w programach moich występów łączę te dwa gatunki muzyki.

            Mając tak dużo propozycji znalazł Pan czas i przyjął Pan zaproszenie, aby pracować z młodymi pianistami podczas XV Międzynarodowego Forum Pianistycznego „Bieszczady bez granic...” i nie jest to pierwszy Pana pobyt w Sanoku.
           - To prawda, mam tutaj wielu wspaniałych przyjaciół, a podkreślmy, że zapraszani są do Sanoka znakomici, sławni pianiści i pedagodzy. Panuje tutaj wspaniała atmosfera pracy i wzajemnej życzliwości. Z wielką radością zawsze tu powracam. Bardzo się cieszę, że zostałem zaproszony na XV – Jubileuszową edycję Forum.

Z prof. Konstantym Wileńskim, wybitnym pianistą-wirtuozem i kompozytorem, rozmawiała Zofia Stopińska 5 lutego 2020 roku w Sanoku.

           Z okazji setnej rocznicy powrotu Polski nad Morze Bałtyckie w siedzibie Parlamentu Europejskiego w Brukseli odbyło się niepowtarzalne wydarzenie artystyczne promujące polską sztukę. Pierwsza część wydarzenia odbyła się w dniu 5 lutego 2020 r. i rozpoczęła się od wystawy malarstwa marynistycznego. Wśród wystawianych prac znalazły się dzieła takich artystów jak Marian Mokwa, Tadeusz Kantor, Jan Cybis, Henryk Baranowski, Czesław Tumielewicz, Marek Wyrzykowski, Roman Usarewicz, Maksymilian Kasprowicz, Piotr Potworowski, Kazimierz Śramkiewicz, Władysław Lam, Antoni Suchanek, Arika Medejska, Wojciech Weiss, Arkadiusz Sylwestrowicz. Wystawie towarzyszyło wydanie katalogu.
Wystawa obejmuje oprócz dzieł malarskich dokumentację zdjęciową happeningu morskiego autorstwa Józefa Piątkowskiego oraz film video „Beta Nassau” autorstwa Piotra Wyrzykowskiego.
Kuratorem wystawy jest prof.ASP dr hab. Arkadiusz Sylwestrowicz.

            Równolegle do wystawy miał miejsce koncert renomowanych muzyków w składzie Agata Długosz - flet, Łukasz Długosz - flet i Andrzej Jungiewicz - fortepian. Głównym elementem koncertu było światowe prawykonanie kompozycji Iwony Kisiel "Once Upon the Sea", utworu skomponowanego specjalnie na tą okazję. Poza tym, w programie koncertu znalazły się utwory:
Karol Szymanowski - Pieśń kurpiowska na flet i fortepian
Fryderyk Chopin - Wariacje na flet i fortepian
Wojciech Kilar - Wokaliza na flet i fortepian
Kazimierz Serocki - Arrangements na 2 flety solo
Ignacy Jan Paderewski - Melodia Op.16 nr.2 na flet i fortepian
Franciszek Doppler - Andante i Rondo op.26 na flet i fortepian
Podobnie jak w przypadku wystawy, która została udokumentowana na kartach katalogu, tak i koncertowi towarzyszyła płyta wydana specjalnie na tę okazję z następującym repertuarem. Na repertuar płyty pt. "Zaślubiam Cię... Polska muzyka klasyczna w stulecie powrotu Polski nad Bałtyk"/ "I Thee Wed... Polish Classical Music to Commemorate the Centennial Anniversary of Poland's Return to the Baltic Sea" złożyły się będą utwory odegrane na koncercie oraz dzieła innych kompozytorów, jak: Ryszard Klisowski, Adam Świerzyński, Henryk Mikołaj Górecki, Robert Muszyński, Zygmunt Noskowski.

           W ramach uroczystości upamiętniających setną rocznicę odzyskania dostępu do Morza Bałtyckiego zaplanowana została również realizacja przez Szkołę Filmową w Gdyni dwóch krótkometrażowych filmów fabularnych tematem nawiązujących do tego historycznego wydarzenia. Filmy zostaną zaprezentowane w Parlamencie Europejskim w Brukseli pod koniec marca 2020 r. podczas konferencji historycznej dotyczącej powrotu Polski nad Bałtyk.
Całość wydarzenia odbędzie się z inicjatywy Europosłanki Pani Anny Fotygi. Organizatorem jest grupa Europejskich Konserwatystów i Reformatorów w Parlamencie Europejskim, Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku, która rozpoczyna w roku 2020 jubileusz 75-lecia oraz Muzeum Narodowe w Gdańsku.
Dostęp Polski do Bałtyku i zaślubiny z morzem to nie tylko symbol niepodległości, ale również niezależności gospodarczej. Polskie firmy z sektora energii wiedzą, że bezpieczeństwo w ty m sektorze i nowe inwestycje przekładają się na dalszy rozwój Polski.
Partnerami są Muzeum w Koszalinie, BWA w Olsztynie i Fundacja im. Tadeusza Kantora. Patronat medialny nad wydarzeniem objęły telewizja TVP3 Gdańsk oraz Radio Gdańsk.
Sponsorami, bez których wydarzenie nie mogłoby się odbyć są Fundacja LOTOS – katalog wystawy prezentowanej w ramach wydarzenia "Zaślubiam Cię... Stulecie powrotu Polski nad Bałtyk", ENERGA – płyta z koncertu w ramach wydarzenia "Zaślubiam Cię... Stulecie powrotu Polski nad Bałtyk" oraz PKN ORLEN – filmy, które zostaną zaprezentowane podczas konferencji historycznej nt. odzyskania Pomorza przez Polskę w Parlamencie Europejskim w Brukseli.

AB 7 II 2020 r. piątek, godz. 19:00

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

WIKTOR BOCKMANN – dyrygent

oraz

LAUREATKI KONKURSU WOKALNEGO "Opernspiele Munot Schaffhausen"

REGINA GOWARZEWSKA - słowo

W programie: najpiękniejsze arie i ensemble światowej literatury operowej

Wszystkim, którzy pragną spędzić kilka godzin w miłej atmosferze nie myśląc o codzienności z pewnością polecić można wyjątkowy wieczór karnawałowy wypełniony przepiękną muzyką w wykonaniu pełnych urody głosów – zaśpiewają bowiem laureatki konkursu wokalnego "Opernspiele Munot Schaffhausen". W programie koncertu znajdą się prawdziwe perły literatury operowej – m.in. arie z oper, Gounoda, Rossiniego, Pucciniego, Offenbacha oraz zachwycające orkiestrowym blaskiem utwory instrumentalne takie jak: Uwertura do „Lekkiej kawalerii” Suppe’go, Kankan z „Orfeusza w piekle” Offenbacha, Walc „Odgłosy wiosny” Straussa, Intermedio de "La boda de Luis Alonso" J. Gimeneza.

WIKTOR BOCKMANN, Dyrygent
Urodzony we Wrocławiu muzyk i dyrygent najpierw studiował skrzypce. Po ukończeniu studiow w Krakowie studiowal u Nathana Milsteina w Zurychu i Jakoba Gilmana w Monachium. Jako skrzypek wielokrotnie występował ze znanymi dyrygentami (Leonard Bernstein, Alexander Rudin, Michail Jurowski )w Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Luxemburgu, Francji i Rosji. Poprzez kontakt ze swoim mentorem Leonardem Bernsteinem odkrył swoją pasję do dyrygowania i od 2001 roku jest odnoszącym sukcesy dyrygentem na międzynarodowych scenach koncertowych i operowych. Działalność koncertowa poprowadziła Wiktora Bockman np: do Arena di Verona, Mussorgski OperaTheatre St. Petersburg, Orchestra sinfonica siciliana Palermo, na Festiwal do Salzburgu, WDR Kolonia, Sinfoniczna orkiestra w Monachium, Meksykańską Orkiestrę Symfoniczną, Moskiewską Orkiestrę Kameralną i wielu, wielu innych. Jest często zapraszany jako członek jury na znaczące miedzynarodowe konkursy instrumentalne i wokalne w Europie i Ameryce. Od 2015 Wiktor Bockman jest dyrektorem naczelnym i muzycznym festiwalu “Opernspiele Munot Schaffhausen” w Szwajcarii.

Giulia Bolcato 

Sopran, uzyskała tytuł z najwyższymi ocenami w dziedzinie śpiewu w Konserwatorium im. B. Marcella w Wenecji, gdzie uczyła się pod okiem S. Gibellato.

Uczestniczyła w zajęciach z takimi mistrzami jak R. Scotto, B. Jauhiainen, M. Devia, J. Francis, N. Petronko, S. Dalla Benetta, B. Frittoli, G. Kunde, S. Mingardo, M. Piccinini, G. Bertagnolli.

Obecnie doskonali swój śpiew pod okiem Donaty D’annunzio Lombardi.

Wystąpiła jako Muzyka i Eurydyka w „Orfeuszu” autorstwa C. Monteverdiego, Amore w „Gli amori d’Apollo e di Dafne” F. Cavalliego, Belinda w „Dydonie i Eneaszu” H. Purcella, Aspasia w oratorium „Alexander Balus” G.F. Händla, Tusnelda w „Arminio” A. Bononciniego.
Zadebiutowała jako Fanny w operze „Weksel małżeński”, Sofia w „Il signor Bruschino”, Ninetta w operze „Sroka złodziejka” i Elwira w operze „Włoszka w Algierze” autorstwa G. Rossiniego.
Odegrała rolę Zuzanny w „Weselu Figara”, Papageny w „Czarodziejskim flecie” autorstwa W.A. Mozarta, Lisy w „Lunatyczce” V. Belliniego, Adiny w „Eliksirze miłosnym”, Noriny w „Don Pasquale” G. Donizettiego i Mariucci w „I due Timidi” autorstwa Nino Roty.
Zadebiutowała jako Królowa Nocy w dziele W.A. Mozarta w Operze Królewskiej i Opera på Skäret w Szwecji. Odegra rolę Alicji w operze „Alicja” autorstwa M. Franceschiniego w Teatrze Królewskim w Parmie.

Pracowała już w Teatro la Fenice, Festwochen Innsbruck, na Festiwalu w Getyndze, w Teatrze Królewskim w Parmie, Opera di Firenze, As.Li.Co. Theaters, Mainfranken Theater Würzburg, z dyrygentami i reżyserami takimi jak A. Bernardini, M. Beltrami, A. Casellati, G. Andretta, R. Böer, U. Finazzi, M. Angius, F. Carminati, S. Montanari, R. Alessandrini, A. Schiff, I. Volkov, M. Toni, D. Michieletto, M. Martone, D. Schiavone, A. Premoli, M. Gandini, B. Morassi, O. Lexa, P.A. Petris, P.F. Maestrini.

Jest bardzo aktywna w świecie współczesnej muzyki, występując dla wielu ważnych kompozytorów, takich jak G. Battistelli, L. Mosca, M. Franceschini, A. Mannucci, podczas Biennale w Wenecji. Śpiewała główną rolę Lilli w operze „Aquagranda” autorstwa Perocco w Teatro la Fenice (Wenecja), otrzymała Nagrodę Specjalną podczas rozdania Nagród im. F. Abbiatiego w 2017 r.

Wygrała konkurs wokalny Cesti Singing Competition w Innsbrucku w 2017 r., Międzynarodowy Konkurs im. G.B. Vellutiego oraz Konkurs „Voci Verdiane” w 2015 r.
Ukończyła kierunek Języki wschodnioazjatyckie na Uniwersytecie Ca’ Foscari w Wenecji.

Lisa Algozzini jest śpiewaczką (sopran) pochodzenia włosko-amerykańskiego cenioną za mocną prezencję sceniczną oraz głos o barwnej i wysokiej jakości w stylu włoskim. Niedawno wystąpiła w następujących rolach: Musetta w „Cyganerii” (Opernspiele Munot - Szwajcaria), w której chwalono ją za „stworzenie perfekcyjnego widowiska” i określono „ulubienicą publiczności” (Schaffhauser Nachrichten), w roli tytułowej w operze „Alcina” autorstwa Händla wraz z Kammeroper Schloss Rheinsberg (Niemcy), którą opisywano jako „mocną i bardzo istotną” (Der Tagesspiegel), Zuzanna w „Weselu Figara” w Teatro de la Paz (Meksyk), na Festiwalu Muzycznym w Trydencie (Włochy) oraz w Manhattan Opera (Nowy Jork), Małgosia w „Jasiu i Małgosi” (Festival de Ópera San Luis - Meksyk), Lauretta w operze „Gianni Schicchi” (Państwowa Opera w Starej Zagorze, Państwowa Opera w Płowdiwie (Bułgaria), Despina w „Così fan tutte” (Teatro del Pavone – Włochy), w której partnerował jej baryton La Scala - Bruno Praticò w roli Don Alfonso, Micaëla w „Carmen” (Festiwal Santa Florentina – Hiszpania), którą doceniono za jej „spektakularną intensywność” (La Vanguardia), Madame Silberklang w „Dyrektorze teatru” Mozarta (Teatr Narodowy Malty), Donna Anna w „Don Giovannim” (Letni Festiwal Muzyczny w Wiedniu), Poppea w „Koronacji Poppei” (Grecki Festiwal Operowy – Ateny), Zerlina w „Don Giovannim” (Nowy Jork), Adina w „Napoju miłosnym” (Chorwacja), IV Symfonia Mahlera (Tonkünstler Ensemble – Wiedeń). Zadebiutowała w Carnegie Hall jako zdobywczyni drugiego miejsca na Nico Castel International Master Singer Competition (Międzynarodowy Konkurs Mistrzowskich Śpiewaków im. Nico Castela). W najbliższym czasie wystąpi jako Musetta w „Cyganerii” (Opera Narodowa w Belgradzie), Donna Elwira w „Don Giovannim” (Teatr F.X. Szaldy w Libercu - Czechy i Theresiensaal, Mödling – Austria), Marcelina w „Fidelio” (Moving Beethoven Festspiel - Austria) i gościnnie jako solistka na koncercie z Orquestra Sinfónica do Rio Grande do Norte w Brazylii. Jest absolwentką wielu elitarnych instytucji muzycznych takich jak Juilliard School, Festiwal Muzyczny w Aspen, Akademia Operowa im. Renaty Scotto, Instytut Młodych Głosów Dramatycznych im. Dolory Zajick, Studio Operowe im. Nico Castela w Nowym Jorku i l’Accademia Nazionale di Santa Cecilia w Rzymie (Włochy), ponownie uczyła się pod okiem swojej mentorki, legendarnej śpiewaczki sopranowej Renaty Scotto. Obecnie uczy się w Berlinie pod okiem rumuńskiej śpiewaczki dramatycznej (sopran), Lavinii Chereches. Pani Algozzini urodziła się i wychowała w Los Angeles (Kalifornia) i mieszka teraz w Wiedniu.

Lucie Kaňková urodziła się 22.01.1991 r. w poważanej muzycznej rodzinie w Pradze (Czechy). W wieku czterech lat zaczęła grać na skrzypcach i fortepianie.
W 2002 r. pomyślnie zaliczyła wymagające egzaminy wstępne w Music High School (Gymnasium) (Liceum Muzyczne [Gimnazjum]) w Pradze, gdzie doskonaliła swoje umiejętności gry na skrzypcach. Sześć lat później kontynuowała swoją edukację muzyczną w Konserwatorium w Pradze, kończąc je z tytułem DiS. (dyplomowany specjalista) w 2012 r.
W 2010 r. Lucie otrzymała możliwość wzięcia udziału w projekcie szwajcarskiego kompozytora Mathiasa Spohra, w ramach którego zaśpiewała główną rolę kobiecą – Miesmies we współczesnej operze „Spiegel das Kätzchen” na podstawie znanej powieści Paula Burkarda. Występowała na różnych scenach w Czechach i Szwajcarii (Theater Winterthur, Langenthal, Zürich Rigiblick). Ta produkcja zainspirowała ją do rozwijania kariery śpiewaczki operowej.
Lucie Kaňková wygrywa wiele nagród na różnych konkursach. Na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Antonína Dvořáka w 2015 r. Lucie zajęła 2. miejsce, a także zdobyła 5 dodatkowych nagród. Rok później zajęła 1. miejsce w kategorii Opera Dvořáka oraz wygrała 8 dodatkowych nagród, w tym dwa kontrakty z teatrami (w Bratysławie i Opawie), a także kontrakty z festiwalem operowym w Kutnej Horze (Czechy), 3 orkiestrami symfonicznymi i radiem Classic (Czechy). W 2017 r. Lucie Kaňková zajęła 2. miejsce oraz zdobyła nagrodę specjalną za interpretację na konkursie American International Czech & Slovak Voice Competition (Amerykański Międzynarodowy Konkurs Czeskich i Słowackich Głosów) w Stanach Zjednoczonych. Ponadto zajęła 2. miejsce oraz wygrała wszystkie nagrody specjalne za interpretację i występy na Konkursie im. Bohuslava Martinů w Pradze (Czechy). W lipcu 2019 r. zdobyła 3. miejsce na wymagającym Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Bolonii we Włoszech.
W 2015 r. Lucie ukończyła z wyróżnieniem studia magisterskie z tytułem „MA Specialized Music Performance, Opera” (Magister, Specjalistyczne Wykonywanie Muzyki, Opera) na Uniwersytecie Nauk Stosowanych w Bernie – Swiss Opera Studio (Szwajcarskie Studio Operowe). Podczas ostatniego występu zaśpiewała główną rolę Teofane w operze „Ottone” autorstwa Händla na scenie Państwowego Teatru w Biel i Solurze. W styczniu 2018 r. Lucie ukończyła drugie studia magisterskie dla solistów na Uniwersytecie Nauk Stosowanych w Lucernie; oba kierunki studiów podyplomowych odbyła w klasie prof. Barbary Locher. Obecnie studiuje na programie doktorskim „Interpretacja i teoria interpretacji” na Akademii Sztuk Wizualnych w Pradze.
Oprócz koncertów solowych, w sezonie 2014/15 odegrała dwie różne role w Teatrze Biel-Solura – rolę Seconda Donna Luigia w „Viva la Mamma” autorstwa Donizetti’ego oraz rolę Kuchcika w „Rusałce” Dvořáka. Z tymi produkcjami Lucie wystąpiła w wielu różnych teatrach w Szwajcarii (Visp, Baden, Szafuza, Vevey, Vernier, Düdingen, Thun, Burgdorf, Winterthur, Langenthal). W 2016 r. zrealizowała własną produkcję Ariadny w operze Bohuslava Martinů, w której śpiewa rolę tytułową. Do tej pory wystąpiła jako Ariadna w różnych miejscach w Szwajcarii i Czechach. W 2018 r. wystąpiła w tej roli w Deutsche Oper am Rhein.
Od 2017 r. wystąpiła w Czechach, Niemczech, Szwajcarii i Anglii z Filharmonią Południowoczeską, Prague Radio Symphony Orchestra (Radiowa Orkiestra Symfoniczna) w Pradze, Orkiestrą Kameralną Czechosłowacji, Orkiestrą Symfoniczną w Karlowych Warach (Czechy), Filharmonią w Turyngii (Niemcy), Lucerne Artists Orchestra (Orkiestra Artystów w Lucernie) (Szwajcaria) oraz z akompaniamentem pianisty.
W sezonie 2017/18 Lucie zaśpiewała na koncertach galowych w Teatrach Narodowych w Pradze i Bratysławie. Latem 2019 r. wystąpiła w głównej roli jako Tempo i Fortuna w „Il Tribunale di Giove” autorstwa Dittersdorfa w Ołomuńcu, Hukvaldy i Kromieryżu (Czechy). Oprócz tej produkcji śpiewała jako Anusia w operze „Wolny strzelec” Webera, Violetta Valéry w operze „Traviata” Verdi’ego, Zuzanna w operze „Wesele Figara” Mozarta w Teatrze Śląskim w Opawie (Czechy) i Kuchcik w „Rusałce” Dvořáka w Teatrze Narodowym w Brnie (Czechy). W 2020 r. wystąpi jako Poppea w „Koronacji Poppei” Monteverdi’ego w Teatrze Narodowym w Pilznie (Czechy) oraz w roli Królowej Nocy w „Czarodziejskim flecie” Mozarta na festiwalu letnim Opernspiele Munot w Szwajcarii i Niemczech.
Obecnie nadal pracuje z prof. Barbarą Locher i KS Gabrielą Beňačkovą.

MAZUR MARIANA SOPRAN SPINTO

DATA URODZENIA:
24.08.1992 r.
WYKSZTAŁCENIE:
• Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Iwana Franki w Drohobyczu (Ukraina), studia magisterskie
PRACA:
• Solistka we Lwowskim Narodowym Akademickim Teatrze Opery i Baletu im. Salomei Kruszelnickiej
• Uczestniczka różnych operowych kursów mistrzowskich u takich artystów jak: Paulo di Barbara (Włochy), Svetlana Afonina (Szwajcaria) i Kaludi Kaludov (Bułgaria).
WYSTĘPY I OPERY:
• „Napój miłosny” G. Donizettiego - Gianetta
• „Carmen” G. Bizeta - Mercédès, Micaëla
• „Czarodziejski flet” W. Mozarta - Papagena
• „Cyganeria” G. Pucciniego - Mimi, Musetta
KONKURSY:
• Ukraińscy Soliści - Konkurs wokalny im. O. Petrusenko (Ukraina) - I miejsce
• Międzynarodowy Internetowy Konkurs Muzyczny (Serbia) – II miejsce
• Międzynarodowy Konkurs „Peace, Art and Sea” („Pokój, sztuka i morze”) (Bułgaria) – I miejsce
• Ogólnoukraiński Konkurs Śpiewaków „Kyiv Color” („Kolor Kijowa”) (Ukraina) - I miejsce
• Ogólnoukraiński Konkurs Śpiewaków „Golden Rose” („Złota róża”) (Ukraina) – I miejsce
• IV Ogólnoukraiński Konkurs im. Iry Malaniuk (Ukraina) - Grand Prix V Międzynarodowy Konkurs Śpiewaków im. Salomei Kruszelnickiej – Grand Prix.

Shiki Inoue
Sopran koloraturowy

Najważniejsze punkty biografii
Urodzona w Japonii Shiki Inoue (sopran) mieszka obecnie w Berlinie.

Studiowała w Swiss Opera Studio (teatr w Biel/Solurze), Haute ecole de musique de Geneve oraz na Kyoto City University of Arts (Uniwersytet Artystyczny w Kioto).
W repertuarze Shiki Inoue znaleźć można opery, piosenki i cykle wokalne różnych kompozytorów.

W kwietniu 2018 r. zadebiutowała w teatrze w Biel/Solurze rolą Ismeny w operze „Mitrydates, król Pontu” autorstwa W. A. Mozarta oraz takimi rolami w operze „Don Giovanni” autorstwa Gazzaniga jak Donna Elvira, Donna Anna i Donna Ximena.

Shiki Inoue jest zwyciężczynią Konkursu im. Hilde Zadek (Nagroda specjalna), Konkursu Matsukata Hall Music Award (I miejsce), Konkursu im. Yu-Ai Lied (I miejsce). Shiki Inoue zakwalifikowała się do konkursu wokalnego Belvedere Singing Competition w 2017 r. oraz do Konkursu w Genewie w 2016 roku.

W głównym repertuarze Shiki Inoue znaleźć można (role):
Mozart: Królowa Nocy „Czarodziejski flet”
Offenbach: Olimpia „Opowieści Hoffmanna”
Ravel: Ogień, Księżniczka, Słowik „Dziecko i czary”
R. Strauss: Najada „Ariadna na Naksos“

Regionalne Centrum Kultur Pogranicza, jako partner strategiczny wydarzenia artystycznego OPERA BROADWAY - VALENTINE'S RECITAL, serdecznie zaprasza 15 lutego 2020 o godzinie 18.30 na niezwykły koncert organizowany z potrzeby serca. Dla Rafała TOMKIEWICZA...

Beneficjent opowiada o swojej chorobie: W skutek sterydoterapii w szpitalu doznałem martwicy obydwu głów kości udowych. Proces martwiczy trwa już od 4 lat i doprowadził do ogromnych zwyrodnień stawów biodrowych. Żyję ciągle w bólu, najprostsze czynności życiowe jak chodzenie, stanie na nogach, ubieranie się - sprawiają trudność. Jedynym ratunkiem na poprawę jakości życia i powrót do sprawności to zabieg wszczepienia endoprotez. Ze względu na bardzo młody wiek zdecydowałem się na operację prywatną, która pozwoli mi na szybki powrót do zdrowia oraz dostęp do najlepszych protez na rynku. Koszt operacji to prawie 67 tysięcy złotych plus koszty rehabilitacji, których na ten czas jeszcze nie znam. Pierwszy zabieg na lewe biodro mam zaplanowany już na 2 kwietnia tego roku. Nie mam zbyt wiele czasu, potrzebuje pomocy finansowej. Sam wielokrotnie uczestniczyłem w akcjach charytatywnych, w tym także tych organizowanych przez krośnian. Dzisiaj to ja jestem w ogromnej potrzebie i proszę o pomoc. Wierzę, a nawet jestem przekonany, że dobro wraca. Rafał Tomkiewicz

Zapraszamy, w imieniu własnym, Rafała Tomkiewicza i wykonawców, producenta i Fundacji Otwartych Serc do Regionalnego Centrum Kultur Pogranicza premierę kameralnej produkcji Beyond Musicals, pod dyrekcją artystyczną Rafała Stacha – “Opera Broadway Valentine’s Recital - Bochnak. Szmyd.Tomkiewicz.

”Opera Broadway Recital" jest doskonałą okazją by obcować z wybitnymi dziełami twórców opery i musicalu w sposób bliższy niż podczas tradycyjnych koncertów, pozwalając muzyce intensywniej dotykać swą intymnością emocjonalnego przekazu. Kameralna, akustyczna forma, w której pełne brzmienie koncertowego fortepianu łączy się z głosem solistów tuż przed widownią - sprawia, że odkrywamy muzykę na nowo. Starannie skomponowany program recitalu wypełniają obok oryginalnych klasycznych utworów broadway’owskiego musicalu, wprost z lat jego największej świetności, wybitne dzieła opery barokowej, klasycznej i romantycznej, które pozwolą przenieść się jeszcze dalej niż sięga wyobraźnia. Wszystko to, w znakomitych wykonaniach wybitnych artystów, którzy ofiarują krośnieńskiej publiczności niezapomnianą dawkę uniesień.

Obsada:
Soliści: Aleksandra Szmyd - sopran, Rafał Tomkiewicz - kontratenor, Alan Bochnak - aktor, Ksenia Tomkiewicz - sopran;
Partia fortepianu: Aleksander Chodacki, Joachim Kołpanowicz;
Gospodarz wieczoru: Maciej Owczarek (aktor teatru Maska w Rzeszowie).

Program: Arie i utwory m.in. z oper i musicali: West Side Story, Il Barbiere di Siviglia, Roméo et Juliette, Kiss me Kate, My Fair Lady, Dzwonnik z Notre Dame, Annie Get Your Gun, Jekyll & Hyde, 42nd Street

Bilety w cenie 50 i 40 zł w sprzedaży w kasie RCKP od 3 lutego 2020
Regionalne Centrum Kultur Pogranicza, ul. Kolejowa 1 (p. 234)
Godziny otwarcia kasy RCKP:
poniedziałek - piątek 10.00-13.00 oraz 14.30-17.30
sobota 10.00-14.00 oraz na godzinę przed wydarzeniem
Rezerwacja telefoniczna i internetowa:
13 43 218 98 w. 159 | Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Fundacja Otwartych Serc im. Bogusławy Nykiel – Ostrowskiej. Darowizny można wpłacać bezpośrednio na rachunek bankowy Fundacji o numerze: 58 1050 1458 1000 0022 8442 0169 z tytułem "dla Rafała Tomkiewicza".

(materiały organizatora)

Spektakl o Zygmuncie Mycielskim

           „Kto chce słuchać muzyki, musi najpierw wyczyścić wszystkie hałasy i dopiero wtedy słuchać. Muzyka kładzie się w ciszy, cisza jest gruntem jak białe płótno dla malarza i więcej, bo cisza jest częścią składową muzyki.”
           Ten fragment z tomu „Ucieczki z pięciolinii” Zygmunta Mycielskiego (1907-1987), kompozytora i pisarza pochodzącego z Wiśniowej w pow. strzyżowskim na Podkarpaciu, stał się kanwą spektaklu pt. „Muzyka kładzie się w ciszy” obrazującego ostatnie dziesięć lat życia artysty. Prapremiera miała miejsce w poniedziałek 13 stycznia 2020 roku o godz.18.00 w sali koncertowej Instytutu Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego przy ul. Dąbrowskiego 83 w Rzeszowie.
           Spektakl przygotowała Scena Propozycji Uniwersytetu Rzeszowskiego prowadzona przez prof. Janusza Pokrywkę, który jest autorem scenariusza wg tekstów Zygmunta Mycielskiego i Andrzeja Szypuły, zarazem inscenizatorem i scenografem wydarzenia. Reżyseria spoczęła w rękach znanego rzeszowskiego aktora Ryszarda Szeteli, asystent reżysera – Paulina Zając, kostiumy i rekwizyty – Beata Klimkowska, koordynacja działań programowych - Jan Wolski, elektroakustyka i oświetlenie – Radosław Bocheński. W spektaklu grają: Joanna Sitarz, Paulina Zając, Szymon Dorak, Robert Nowak, Jan Wolski. Ważnym dopełnieniem akcji scenicznej stała się muzyka Fryderyka Chopina i Zygmunta Mycielskiego. Realizację spektaklu finansowo wsparli: Uniwersytet Rzeszowski i Towarzystwo im. Zygmunta Mycielskiego w Wiśniowej.
           W słowie wstępnym dr Jan Wolski z Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Rzeszowskiego mówił, iż akcje w spektaklu mają charakter symboliczny. Scena Propozycji, to scena plastyczna odwołująca się do obrazów malarskich, przemawiająca do wyobraźni za pomocą skromnych rekwizytów, światłocieni, nastrojów malowanych obrazem, słowem, dźwiękiem. Zygmunt Mycielski, to człowiek wielu talentów, który wyrokami historii opuścił rodzinne gniazdo w Wiśniowej, by po śmierci do niej powrócić. Ten kontekst znajduje w spektaklu swoją nostalgiczną realizację, skłaniającą do refleksji współczesnego odbiorcę. To traktat o wolności, która nie uznaje kompromisów, o mądrości, która otwiera horyzonty, o dobroci, która, jak pisał o swym przyjacielu Jarosław Iwaszkiewicz, jest cechą naczelną osobowości kompozytora i pisarza z Wiśniowej. Ta postawa zbliża go do Cypriana Kamila Norwida, jego widzenia spraw Polski i świata. Zygmunt Mycielski jest niedościgłym memuarystą, a jego „Niby-dzienniki” są najdonioślejsze w swej formie gatunkowej.
           Spektakl obrazuje dziesięć ostatnich lat życia kompozytora, w których napisał najważniejsze swoje kompozycje muzyczne na głosy, chóry i orkiestrę symfoniczną o charakterze religijnym: „Trzy psalmy”, „Liturgia sacra”, „Fragmenty”. Jest ten niecodzienny spektakl swoistym rachunkiem sumienia artysty chorego na polskość, przypowieścią o losie Polaka na tle historii, trudnej i poplątanej, traktatem filozoficznym stawiającym pytania jak żyć w warunkach trudnych, ekstremalnych, jaka jest istota, sens sztuki i cel jej uprawiania.
          „Zabierz moje wspomnienia niech giną w niepamięci zachodzącego słońca”, „codziennie przychodzę z krainy snu jak zapomniany okręt z kotwicą na przylądku dobrej nadziei” – cytuje autor scenariusza we fragmentach kilka moich niby-wierszy. Może są one próbą ponadczasowego porozumienia światów – minionego i obecnego, w którym zmieniają się dekoracje, a człowiek pozostaje zawsze taki sam – „opancerzony pozorami i wychowaniem, ale z nerwami na wierzchu, jak pył na skrzydłach motyla”, jak pisał Zygmunt Mycielski o Chopinie we fragmencie cytowanym w spektaklu.

           Wyprawa do Kozłówka koło Wiśniowej za dziecięcych lat, artystyczna atmosfera rodzinnego dworu w Wiśniowej, II wojna światowa, obozy, wysiedlenie po wojnie z Wiśniowej, mały pokoik na Chmielnej w Warszawie, utarczki z władzą komunistyczną, fenomen „Solidarności”, wizyty Jana Pawła II w Polsce – wszystko to znajduje swoją dramatyczną artykulację w scenerii pełnej prostoty i tekstach przejmująco i wyraziście podawanych przez aktorów znakomicie prowadzonych przez wytrawnego reżysera Ryszarda Szetelę. Oszczędna scenografia Janusza Pokrywki, który po raz pierwszy w tym spektaklu nie reżyseruje, przemyślane kostiumy i rekwizyty Beaty Klimkowskiej, precyzyjne oświetlenie Radosława Bocheńskiego dopełniają wrażenia teatru cieni, wzruszającego i zastanawiającego. Zygmunta Mycielskiego trafnie kreuje Szymon Dorak, student Uniwersytetu Rzeszowskiego, a Muzy (jedna z nich recytuje m.in. „Brzezinę” Jarosława Iwaszkiewicza, do której muzykę napisał Zygmunt Mycielski), stąpające boso po scenie niczym po łące o porannej rosie – Joanna Sitarz i Paulina Zając.
           Przejmująco brzmią na koniec gorzkie refleksje Zygmunta Mycielskiego wyjęte z jego „Niby-dzienników”: „Ludziom, a zwłaszcza naiwnym Polakom wydaje się, że wystarczy znieść komunizm, ustrój zwany tu socjalizmem, żeby wszystko było bardzo dobre. Że wystarczy przywrócić demokrację, kapitalizm, wolność konkurencji itd., a będzie tu Eldorado. Złudzenia. Świat staje się podobny do ula, z którego wyjęto królową. Pięć miliardów pszczół nie wie, kto ma pracować, kto walczyć, kto żywić, kto robić plastry, a kto zbierać miód.”
           „A sztuka? Jaka powinna być sztuka? Sztuka zawsze jest dialogiem z Bogiem. Innej nie ma. Z Bogiem, w którego wierzymy albo nie, którego chwalimy albo z którym jest awantura. A więc jeśli nie Bóg, to kto?” – pyta w spektaklu Zygmunt Mycielski.
           Zdmuchnięcie świecy kończy spektakl. Ale nie daje odpowiedzi na pytania - co dalej, jaka przyszłość świata, pojedynczego człowieka, który często nie radzi sobie w tłumie, który go porywa i niesie za niepewny i niewiadomy horyzont zachodzącego słońca.

Andrzej Szypuła

4.02.2020 o godz. 15:00  w Szkole Muzycznej w Sanoku odbył się Koncert laureatów nagród specjalnych

XI Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego MŁODY WIRTUOZ 2020 w ramach XV Międzynarodowego Forum "Bieszczady bez granic..." w Sanoku

Recital laureata nagrody Grand Prix X Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego MŁODY WIRTUOZ 2019

Joanna Maja Jasnowska z POSM I st.im. E. Młynarskiego w ZPSM nr 1 w Warszawie

nauczyciel dr hab. Anna Stempin-Jasnowska

W programie:

J.S.Bach – Preludium i Fuga c-moll t.1 DWK

J.Haydn – Sonata Es-dur Hob. XVI nr 28

F.Chopin – Preludia op. 28 nr 1-4

G.Miśkiewicz – „Ucieczka”

Koncert laureatów nagród specjalnych:

1. Franciszek Barański - 2010-07-25 - POSM I st. im. E. Młynarskiego w Warszawie
- naucz. Jolanta Ptasińska
T.Szeligowski: Sonatina C-dur cz.I

2. Blanka Kojalewicz - 2010-09-18 - PSM I st. im.T. Szeligowskiego w Szczecinie
- naucz. Ryszarda Sajewicz-Palczewska
G. Miśkiewicz: Hiszpańska pomarańcza

3. Sofiia Kotiuk - 2011-02-24 - - SM I st. w Domosławicach
- naucz. Marcin Szlachta
Wehikuł czasu

4. Yelyzaveta Kozlova - 2010-06-10 College Muzyczne im. F.Chopina w Moskwie (Rosja)
- naucz. Ludmila Lapan
J. Haydn: Sonata in D dur, Hob.XVI:33 cz.1

6. Bartosz Wątroba - 2010-05-06 - ASM I st. w Krakowie (Polska)
- naucz. Marta Machura-Czarakcziewa
W.Gillock: Valse Etude

7. Wojciech Gazda - 2009-02-22 - ZPSM im. A. Malawskiego w Przemyślu (Polska)
- naucz. Paweł Walciszewski
B. Woytowicz: Capricco

8. Małgorzata Kurleto - 2009-04-06 - -PSM I st. w Gdowie (Polska)
- naucz. Anna Huszczo
W. Gillock: Modal

9. Aleksandra Murawska - 2009-09-13 - PSM I i II st. im. W. Kossakowej w Sanoku
- naucz. Oksana Drozdowska
N. Rakow : Schercino

10. Piotr Napieracz - 2009-03-18 - OSM I st. przy ZSM nr 1 im. K. Szymanowskiego w Rzeszowie (Polska)
- naucz. Aneta Teichman
M.Moszkowski: Tarantela

11. Andrij Zahodiakin - 2009-10-07 –ŚSMS w Kijowie (Ukraina)
- naucz. Larysa Vakarina
K. Debussi: Doktor Gradus ad Parnasum

12. Veronika Fedechko - 2009-06-07 Roksolana Bida - 2008-09-30
DMS nr 7 we Lwowie(Ukraina)
- naucz. Zakopets Oleksandra -Kostomarova Lidiia
V.Ptuszkin: Uvertyura z syuity Guliver
13. Sophie Buning - 2008-01-11 - OSM I i II st. im K. Szymanowskiego we Wrocławiu
- naucz. Joanna Wrembel
L. Różycki: Preludium A-dur op. 2

14. Michalina Mastalińska - 2007-01-10 – PSM II st. im. W. Żeleńskiego w Krakowie
- naucz. Anna Duda
S. Rachmaninow: Preludium op. 3 nr 2

15. Anastasiya Hurankowa - 2007-03-12 - SM nr. 1 im. U. Semenyako w Grodnie (Białoruś)
- naucz. Natalia Latyshawa
I.Kowacz: Sonatina piccolo

16. Tamara Nishnianidze - 2008-05-16 - DMS im. S.Taneyeva w Moskwie (Rosja)
- naucz. Ivetta Yudovich
P. Tchaikovsky: Romance in F Minor, op. 5