AB 18 października 2024 r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
CHÓR CORO SINFÓNICO INÊS DE CASTRO (PORTUGALIA)
ARTUR PINHO MARIA – dyrygent
AGATA CHODOREK – sopran
JERZY BUTRYN – baryton

W programie:
J. Brahms – Ein Deutches Requiem op. 45 na sopran, baryton, chór mieszany i orkiestrę

„Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni” – słowa pełne otuchy popłyną z Niemieckiego Requiem (1857 – 1868) Johannesa Brahmsa (1833 – 1897). Dzieło zrodziło się z osobistych przeżyć kompozytora związanych ze śmiercią ukochanej matki oraz bliskiego przyjaciela – Roberta Schumanna (zm. 1856), który jako pierwszy rozpoznał nieprzeciętny talent Brahmsa. „Gdy zwróci on swą czarodziejską różdżkę, tam gdzie potęga: chór i orkiestra użyczy mu sił, ujrzymy cudowny, zaklęty świat” – pisał o młodym wówczas kompozytorze Schumann. Nieomylne też, jak pamiętamy, ocenił debiut naszego rodaka, Fryderyka Chopina, mówiąc z zachwytem: „Panowie, czapki z głów, oto geniusz”.
Zgodnie z tytułem Niemieckie Requiem oparte jest na fragmentach niemieckiego tłumaczenia Biblii autorstwa Lutra, które dotykają tematu, śmierci i opłakiwania zmarłych. W jednym z listów Brahms wyznał jednak, że nazwę „niemieckie” chętnie zastąpiłby słowem „ludzkie”. I takie właśnie ponadczasowe jest przesłanie brahmsowskiego arcydzieła, które skłania do refleksji nad kruchością ludzkiego życia.
Utwór zabrzmi w międzynarodowej obsadzie artystów. Obok Orkiestry symfonicznej Filharmonii Podkarpackiej wystąpi chór z Portugalii – Inês de Castro Symphonic, będący wizytówką kulturalną miasta Coimbry, oraz soliści Agata Chodorek i Jerzy Butryn. Artyści są laureatami licznych ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów wokalnych, a w swoim artystycznym dossier mają zarówno dzieła oratoryjno – kantatowe, jak i operowe. Koncert poprowadzi Artur Pinho Maria, główny dyrygent i dyrektor artystyczny portugalskiego chóru.

Artur Pinho Maria ukończył dyrygenturę na uczelni Conservatório Superior de Música de Gaia pod kierunkiem maestro Mário Mateusa. Następnie doskonalił swoje umiejętności pod okiem światowej sławy mistrzów, takich jak: Anton de Beer, Edgar Saramago, John Roos, Vianey da Cruz, Jean-Marc Burfin, Peppe Prates, Vasco Pearce de Azevedo, José Luís Borges Coelho, Ivo Cruz, António Vassalo Lourenço i Ernst Schelle.
W 2013 r. Artur Pinho Maria założył chór Inês de Castro Symphonic Choir oraz orkiestrę Inês de Castro Orchestra i od tego czasu nimi dyryguje. Pełni także funkcję dyrektora artystycznego stowarzyszenia Ecos do Passado Association i jest kuratorem cyklu Requiem Cycle w Coimbrze. W trakcie swojej kariery Artur Pinho Maria był dyrektorem artystycznym i głównym dyrygentem orkiestry Orquestra Clássica do Centro i innych chórów akademickich i regionalnych. Ponadto, gościnnie dyrygował różnymi orkiestrami, w tym m.in. Filarmonia das Beiras Orchestra, Orquestra do Norte, op. 21 Orchestra, Espoarte Orchestra, Filarmonia de Gaia Orchestra, Foundation Regional Conservatory of Gaia Orchestra, Orquestra da Ópera na Academia e na Cidade, Madeira Classical Orchestra, a w ostatnim czasie Inês de Castro Orchestra.
Od 2015 do 2020 r. był asystentem na Wydziale Muzycznym Uniwersytetu w Minho. Spośród dzieł nagranych pod jego batutą wyróżniają się: pierwsze kompletne nagranie cz. I oraz II Canções Regionais Portuguesas skomponowanych przez Fernando Lopes Graça (2007) oraz pierwsze nagranie na CD/DVD Requiem Inês de Castro autorstwa Pedro Macedo Camacho. W październiku 2023 r., w ramach międzynarodowej współpracy chóru Inês de Castro Symphonic Choir i Orkiestry Filharmonii Podkarpackiej z Rzeszowa Artur Pinho Maria dyrygował wykonaniem Requiem Mozarta podczas tournee Filharmonii po Portugalii. Chór, orkiestra i dyrygent wystąpili wspólnie w Fatimie, Vila Franca de Xira oraz Coimbrze. Na koncert w tym ostatnim mieście, który odbył się 14 października w konwencie São Francisco, wyprzedano wszystkie bilety.
Obecnie Artur Pinho Maria jest głównym dyrygentem i dyrektorem artystycznym chórów Inês de Castro Symphonic Choir, Porto de Aveiro Choir, Orfeão de Vale de Cambra oraz Orfeon Académico de Coimbra. Ponadto prowadzi on kursy dyrygowania chórami i klasy mistrzowskie techniki wokalnej. Dodatkowo, od czasu pierwszej edycji kursów dyrygowania chórem i techniki wokalnej organizowanych w Villa Franca de Xira, razem z maestro Edgarem Saramago pełni funckję współdyrektora tych kursów.

Artur Pinho Maria - dyrygent, fot. arch. Filharmonii Podkarpackiej

CORO SINFÓNICO INÊS DE CASTRO to chór lokalnej społeczności, któremu przyświecają cele muzyczne, wychowawcze i społeczno-kulturalne. Rokrocznie organizuje on COIMBRA REQUIEM CYCLE, wyjątkową inicjatywę kulturalno-muzyczną w Portugalii, która wiąże się z dużymi koncertami chórów symfonicznych, prezentujących utwory muzyki klasycznej i współczesnej.
Chór jest kulturowym znakiem rozpoznawczym miasta oraz regionu środkowej Portugalii i od 2013 r. przyciąga do Coimbry wiele orkiestr, innych chórów, dyrygentów i solistów. Od 2012 r., od powołania Cyklu do życia, jego dyrektorem artystycznym jest maestro Artur Pinho Maria. W 2020 r. stowarzyszenie Ecos do Passado Association stworzyło projekt Online Requiem Cycle na platformie internetowej BOL, na której w 2021 r. prezentowane były wydarzenia muzyczne z udziałem chórów, orkiestr i solistów. Od czasu, gdy w 2019 r. dzięki partnerstwu z Filharmonią Podkarpacką i Chórem Uniwersytetu Rzeszowskiego (2021) Cykl stał się znany na arenie międzynarodowej. Coimba Requiem Cycle zyskał na popularności w Portugalii, czego wyrazem stały się wielkie koncerty chórów symfonicznych organizowane w różnych miastach portugalskich, takich jak Franca de Xira (2021, 2022, 2023), Matosinhos (2022), Espinho (2023) oraz Fatima (2023).
Przez ponad 10 swojego istnienia Chór występował z największymi dziełami muzyki symfonicznej na chór w całej Portugalii i za granicą, w Hiszpanii, Włoszech, Monako, Polsce, Wielkiej Brytanii (Royal Albert Hall) oraz Stanach Zjednoczonych (Carnegie Hall). Repertuar Chóru obejmuje najsłynniejsze kompozycje, takie jak Requiem (Mozart), Messa de Requiem (Verdi), Małą mszę uroczystą (Rossini), IX Symfonię (Beethoven), Niemieckie Requiem (Brahms), Izrael w Egipcie (Haendel), Messa di Gloria (Puccini), Oratorium na Boże Narodzenie (Saint-Saëns), The Armed Man – A Mass for Peace (Karl Jenkins) oraz Carmina Burana (Carl Orff). Od 2021 r. Chór wykonuje dzieła żyjących kompozytorów współczesnych, w tym Requiem por un Vivo (José Pablo Serrano) oraz Requiem for the Living oraz Jubilate Deo autorstwa Dana Forresta.
Chór również promuje i wykonuje utwory portugalskich kompozytorów, takie jak Requiem à Memória de Camões (Bomtempo), Magnificat em Talha Dourada (Eurico Carrapatoso), Requiem para Inês de Castro (Pedro Macedo Camacho), Pietà (Eugénio Rodrigues), Cantata Gnóstica (Jorge Salgueiro), a także TORGA (Leonor Abrunheiro). Ostatnie dwa utwory oraz Caligaverunt Oculi mei, hiszpańskiego kompozytora José Pablo Serrano, zostały wykonane po raz pierwszy. W 2022 r. chór Inês de Castro Symphonic Choir świętował dziesięciolecie swojego istnienia, czemu towarzyszyły liczne wydarzenia, łącznie z wydaniem nagrania Requiem Mozarta na CD/DVD, którego dokonano na żywo w słynnym kościele Rainha Santa Isabel w Coimbrze. Tę CD można zakupić za pośrednictwem portalu internetowego BOL – Bilheteira Online lub kontaktując się z chórem Inês de Castro Symphonic Choir. Po pandemii w 2022 r., dzięki krajowym i międzynarodowym partnerstwom, Chór znowu zaczął występować zarówno w Portugalii, jak również za granicą.
W 2023 r. w ramach Requiem Cycle wystąpiły Orquestra Clássica de Espinho (7 kwietnia) oraz polska orkiestra Filharmonii Podkarpackiej z Rzeszowa (14 oraz 15 października). W czerwcu 2023 r. na zaproszenie maestro Jamesa Meadersa, dyrektora londyńskiej Vox Anima (www.voxanimalondon.com), chór Inês de Castro Symphonic Choir reprezentował Portugalię na międzynarodowym festiwalu zorganizowanym na cześć Dana Forresta. Utwór LUX: The Dawn From On High tego kompozytora został wykonany pod batutą Michaela Lancastera w monumentalnej katedrze Southwark Cathedral. Chór Inês de Castro Symphonic Choir miał również przyjemność wystąpić w koncercie JUBILATE DEO, jaki odbył się 2 grudnia 2023 r. w luksemburskim Église du Sacré Coeur. Pod dyrekcją Artura Pinho Marii oraz Jamesa Libbey’ego Chór wykonał wybitne dzieła, w tym Jubilate Deo Dana Forresta, a także pełne emocji kompozycje Virgem da Lapa i Ó meu menino autorstwa Eurico Carrapatoso, oraz harmonizację autorstwa Fernando C. Lapa utworu Maio Maduro Maio José Afonso.
Będąc częścią stowarzyszenia Ecos do Passado Association, Chór jest jedynym chórem symfonicznym mającym swoją siedzibę w okręgu Coimbra. Co roku dostępuje zaszczytu otrzymania zaproszenia i sam zaprasza inne chóry, orkiestry i dyrygentów na występy w różnych miastach Portugalii i za granicą.

Agata Chodorek
Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, wyróżniona absolwentka Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, wielokrotna laureatka Stypendium Rektora dla najlepszych studentów i doktorantów oraz licznych ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów wokalnych (m.in. 2012 – II Nagroda w Kielcach; 2014 – III Nagroda we Włoszakowicach i II Nagroda w Stonavskiej Barborce [Czechy]; 2016 – II Nagroda w Żylinie [Słowacja], 2019 – Nagroda Specjalna w Trnavie [Słowacja], 2021 – I Nagroda Specjalna
w Kaliszu).
Swoje umiejętności kształciła pod okiem prof. dra hab. Piotra Łykowskiego, zaś doskonaliła je na licznych kursach m.in. u Mariusza Trelińskiego, Giovanniego Antoniniego, Benjamina Bayla, Teresy Żylis-Gary, Eytana Pessena, Thomasa Heyera, Michała Znanieckiego, Ingrid Kremling, Izabeli Kłosińskiej, Kristiny Kluge, Andrzeja Kosendiaka, Ewy Iżykowskiej-Lipińskiej, Katarzyny Oleś-Blachy oraz Lionela Sow.
W 2017 roku Agata Chodorek zadebiutowała na scenach Opery Wrocławskiej i Warszawskiej Opery Kameralnej. W swoim repertuarze posiada także wiele partii operowych – m.in. Zofia z op. Nowy Don Kichot, czyli sto szaleństw oraz Rozyna z op. Nocleg w Apeninach S. Moniuszki, Rozella z op. Karmaniol S. Moniuszki, Susanna z op. Le nozze di Figaro W. A. Mozarta, Zerlina z op. Don Giovanni W. A. Mozarta, Pastuszek z op. Toska G. Pucciniego, Ogień i Księżniczka z op. L’Enfant et les sortileges M. Ravela. Wykonuje również sopranowe partie z twórczości oratoryjno- kantatowej Bacha, Haendla, Mozarta, Rossiniego, Beethovena, MacMillana i Brahmsa. Swoją działalność artystyczną rozwija również w kierunku wykonawstwa XX-wiecznej i współczesnej liryki wokalnej, prawykonując niektóre z dzieł.
Bierze czynny udział w licznych koncertach okolicznościowych w kraju i za granicą. Stale współpracuje z Narodowym Forum Muzyki im. Witolda Lutowsławskiego we Wrocławiu, Filharmonią Sudecką, Filharmonią Dolnośląską oraz Reprezentacyjną Orkiestrą Wojsk Lądowych we Wrocławiu. Od wielu lat regularnie występuje podczas koncertów w ramach międzynarodowych festiwali muzycznych, takich jak: Eurochestries, Festival Berlioz, Wratislavia Cantans, Festiwal im. Jana Kiepury, Międzynarodowy Festiwal Moniuszkowski.
Od 2017 roku swoją działalność artystyczną łączy z pracą dydaktyczną na Wydziale Wokalnym Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Agata Chodorek - sopran, fot. arch. Filharmonii Podkarpackiej

Jerzy Butryn
W sezonie 2024/2025 polski bas Jerzy Butryn zadebiutuje na Festiwalu w Salzburgu jako Tocki w operze Idiota Mieczysława Wajnberga. Zaśpiewa także partię Timura w Turandocie w Operze Królewskiej w Covent Garden i Teatro Massimo w Palermo, partię Sarastro w Czarodziejskim flecie w polskiej Operze Narodowej, a także partię Mefistofelesa w Fauście w praskim Teatrze Narodowym.
W ostatnim czasie Jerzy Butryn wystąpił na festiwalu Glyndebourne oraz w Teatrze Narodowym w Pradze w roli tytułowej opery Arrigo Boito Mefistofeles, w rzymskim Teatro dell’Opera jako Komandor w Don Giovannim, a także jako Colline w Cyganerii w polskiej Operze Narodowej.
Występował ponadto w takich teatrach jak: Grand Théâtre de Genève, Teatro Regio di Parma, na festiwalu w St. Gallen, w Operze Wrocławskiej, śpiewając m.in. partie czterech złoczyńców w Opowieściach Hoffmanna, Raimondo w Łucji z Lammermooru czy Escamillo w Carmen.

Jerzy Butryn - baryton, fot. Maciej Adamczyk

Biuro Koncertowe
Filharmonii Podkarpackiej
im. Artura Malawskiego w Rzeszowie
tel. + 48 17 862 85 07
www.filharmonia.rzeszow.pl

20.10.2024, godz. 16.00, Centrum Kulturalne w Przemyślu, ul. Konarskiego 9

Przeboje, których popularność nigdy nie przeminęła, znane i lubiane, pisane przez wziętych kompozytorów, powstawały najczęściej do znanych filmów. Większość z nich opowiada o miłości i perypetiach głównych bohaterów.

Henryk Wars: Już nie zapomnisz mnie, Miłość Ci wszystko wybaczy, Nic o Tobie nie wiem, Powróćmy jak za dawnych lat, Śpij kochanie (arr. Janusz Butrym)
Władysław Szpilman: Deszcz, W małym kinie
Władysław Dan: Co nam zostało z tych lat
Jerzy Petersburski: Ja się boje sama spać, Odrobinę szczęścia w miłości, Już nigdy Jeremi Przybora/ Jerzy Wasowski: Ja Pana z sobą zabiorę, Utwierdź mnie, Kaziu, zakochaj się, Portugalczyk Osculati

Wykonawcy:
Katarzyna Guran – sopran
Aleksandra Kalicka - mezzosopran
Agnieszka Ignaszewska - Magiera – fortepian
Przemyski Chór Kameralny pod dyr. Andrzeja Gurana

Centrum Kultury i Promocji w Jarosławiu zaprasza na koncert „Muzyczne blaski wspomnień”

25 października 2024, godz. 18.00
Sala Lustrzana CKiP w Jarosławiu (u. Rynek 5)
Bilety w cenie 25 zł do nabycia w Centrum Informacji Turystyczno-Kulturalnej.

Wykonawcy:
Jacek Ścibor – tenor
Mateusz Lasatowicz – fortepian

Jacek Ścibor
Ukończył z wyróżnieniem Wydział Rytmiki Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie prof. Moniki Skazińskiej. Oprócz wystudiowanej wiedzy z zakresu rytmiki, plastyki ruchu, ekspresji, elementów ruchu scenicznego, kompozycji ruchowej, zaczął odnajdować swoją osobowość w muzyce wokalnej.

Warsztat głosowy kształcił pod okiem cenionych śpiewaków. Jest czynnym uczestnikiem Międzynarodowych Kursów Interpretacji Muzyki Wokalnej. We wrześniu 2005 r. otrzymał dyplom klasy śpiewu Christiana Elssnera za szczególny wyraz artystyczny, zaś w lutym 2006 r. otrzymał dyplom mistrzowski w klasie śpiewu prof. Ewy Czermak. 22 czerwca 2007 r. uzyskał stopień doktora sztuki muzycznej w dyscyplinie wokalistyka na podstawie rozprawy Specyfika interpretacji muzyki wokalnej baroku i romantyzmu na przykładzie wybranych utworów. 14 marca 2016 r. uchwałą Rady Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej we Wrocławiu uzyskał stopień doktora habilitowanego sztuki w dyscyplinie artystycznej wokalistyka.

W swoich działaniach artystycznych i naukowych łączy ruch ze śpiewem tworząc integralną całość, jako rzecz szalenie ważną w zawodzie śpiewaka. Jest interpretatorem liryki wokalnej, od pieśni barokowej po piosenkę aktorską. Jego dorobek artystyczny obejmuje recitale solowe oraz dzieła oratoryjno – kantatowe. Występował m.in na festiwalach: Muzyczny Festiwal w Łańcucie, Festiwal im. J. Kiepury w Krynicy Zdroju, Światowym Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie, Festiwalu Tempus Paschale w Lublinie, Przemyska Jesień Muzyczna, Festiwalu „Między Wschodem a Zachodem” w Lublinie. Poza Polską koncertuje w Danii, Austrii, Belgii, Szwecji, Włoszech, Anglii, Izraelu, Niemczech, Słowacji, Ukrainie. Na stałe współpracuje z Filharmonią Podkarpacką.

Dokonał nagrań dla TVP Rzeszów, Radia Rzeszów i Radia Lublin. Nagrał 4 płyty CD z muzyką współczesnego kompozytora W. Wałeckiego, płytę z pieśniami żydowskimi w języku jidysz i polskim, płytę z pieśniami S. Barbera, Carlosa Guastavino, Dominika Lasoty a także opera Omnia Religiosa 3 z dziełami O.M. Żukowskiego.

27 kwietnia 2017 r. Rada Miasta Jarosławia jednomyślnie nadała mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta Jarosławia w uznaniu artystycznych dokonań na skalę międzynarodową oraz za propagowanie muzyki w rodzinnym mieście i współpracę z instytucjami kulturalnymi Jarosławia. W październiku 2022 roku otrzymał z rąk Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej a 7 września 2023 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadał artyście tytuł profesora doktora habilitowanego w dyscyplinie sztuk muzyczny.

Mateusz Lasatowicz
Urodzony w Katowicach. W wieku 5 lat podjął naukę gry na fortepianie w Katowickim Ognisku Muzycznym, a następnie w Państwowej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Bytomiu. W wieku 10 lat zaczął doskonalić swoje umiejętności gry na fortepianie w Katowickiej Akademii Muzycznej, w wieku 13 lat w klasie prof. Józefa Stompla. Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach ukończył w 2007 roku w klasie prof. Moniki Sikorskiej-Wojtacha. Edukację uzupełnił studiami podyplomowymi również w klasie prof. Moniki Sikorskiej-Wojtacha, zakończonymi recitalem dyplomowym w 2010r. Praktykę kameralną odbywał pod kierunkiem profesorów: Reginy Strokosz-Michalak (katedra kameralistyki), Alicji Słowakiewicz- Wolańskiej (katedra wokalistyki), Stanisława Dziewiora (katedra instrumentów dętych) oraz adiunktów: Michała Mazurkiewicza, Krzysztofa Skowronka (katedra instrumentów smyczkowych).

Brał udział w kilkunastu krajowych i międzynarodowych konkursach pianistycznych. Pierwsze wyróżnienie otrzymał na II Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Getyndze w 1993 roku. W kilku następnych był laureatem II miejsca w Konkursie im. Janiny Garści w Stalowej Woli, III miejsca w Konkursie w Antoninie „Chopin dla najmłodszych”, III miejsca w X Ogólnopolskim Konkursie Pianistycznym w Koninie jak również wyróżnienia na II Festiwalu Młodych Pianistów w Siedlcach czy wyróżnienia w IV Śląskim Konkursie Pianistycznym pod patronatem Ministra Kultury i Sztuki.

Podczas studiów nawiązał współpracę z Instytutem Upowszechniania Kultury Silesia oraz podjął pracę na stanowisku akompaniatora w PSM I i II st. im. G. Fitelberga w Chorzowie. W charakterze akompaniatora brał udział w recitalach wokalnych na terenie Katowic, a także Gdańska, Warszawy, Łodzi, Nałęczowa, Radomia i Krakowa współpracując z takimi wokalistami jak Rafał Bartmiński, Rafal Majzner, Jacek Ścibor, Grażyna Brodzińska, Arnold Rutkowski, Jacek Jaskóła, czy Aleksandra Stokłosa. Akompaniował również kursów wokalnych, a także był pianistą konkursowym w Warszawie, Katowicach, Jaworznie, Busku Zdroju, Krzeszowicach czy Krynicy.

Jako pianista był zapraszany do udziału w festiwalach muzycznych, w tym im. Jana Kiepury czy Jana Kusiewicza. Współpracuje również z Filharmonią Zabrzańską. W 2022 nagrał płytę z pieśniami Ludomira Różyckiego z Rafałem Majznerem. Obecnie niezależnie od działalności estradowej jest pracownikiem Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie jako pianista-korepetytor akompaniuje na zajęciach indywidualnych, z ruchu scenicznego, zespołów wokalnych, zespołów muzyki dawnej, opracowaniu scenicznym partii operowych jak również przy projektach scenicznych Wydziału Wokalno – Aktorskiego. Prowadzi również zajęcia z dodatkowego fortepianu.

Od 14 października do 8 listopada br. potrwają XVI Jesienne Spotkania z Teatrem. Jak co roku przygotowaliśmy różnorodną i atrakcyjną ofertę, która zaspokoi gusta każdego odbiorcy. Wszystkie spektakle rozpoczynają się o godz. 18.00.

14 października (poniedziałek), godz. 18.00.                                                                                                                                                     Zaczynamy muzycznym spektaklem „Zielono mi” w wykonaniu znakomitej polskiej aktorki Moniki Dryl. Podczas koncertu usłyszymy piosenki czołowych polskich kompozytorów i poetów, m.in. Agnieszki Osieckiej, Jonasza Kofty, Czesława Niemena i Katarzyny Gaertner. Spektakl będzie swoistą sentymentalną podróżą, płynącą na fali pięknych, znanych melodii i mądrych tekstów, ale z pazurem i pozytywną energią. Podczas spotkania z jasielską publicznością artystka zaśpiewa: „Zielono”; „Gaj”; „Wielka woda”; „Kobiety, których nie ma”; „Dom na jednej nodze”; „Co było między nami”; „Z tobą w górach”; „Śpiewam, bo muszę”; „Dziwny jest ten świat/Mans world” oraz „Zakopaliśmy na wiosnę”.
Cena biletu – 60 zł (50 zł ulgowy).

19 października (sobota), godz. 18.00.
Klika dni później spotkamy się z wielkimi gwiazdami krakowskiej sceny: Beatą Rybotycką i Jackiem Wójcickim, artystami których nie trzeba przedstawiać. W programie „Krakowskie klimaty” zaśpiewają piosenki krakowskich kompozytorów. Usłyszymy m.in. utwory Zygmunta Koniecznego, Zbigniewa Preisnera, Jana Kantego Pawluśkiewicza, Andrzeja Zaryckiego, Zbigniewa Wodeckiego do słów wspaniałych poetów: Ewy Lipskiej, Leszka Aleksandra Moczulskiego, Michała Zabłockiego, Adama Asnyka, Jacka Cygana. Stary Kraków tak naprawdę nigdy stary nie był – zawsze fascynował kolejne pokolenia. Dzisiaj tradycje krakowskich kabaretów „Zielony Balonik”, „Siedem kotów” czy „Piwnica pod Baranami” kontynuują Beata Rybotycka i Jacek Wójcicki. Towarzyszyć im będą: Konrad Mastyło (piano), Michał Braszak (bas) oraz Michał Chytrzyński (skrzypce).
Cena biletu – 60 zł (50 zł ulgowy).

23 października (środa), godz. 18.00.                                                                                                                                                                            „Historia pewnej znajomości” to wieczór teatralny poświęcony wybitnym poetom: Wisławie Szymborskiej i Zbigniewowi Herbertowi, i ich wyjątkowej, wieloletniej przyjaźni. Opowiadają o niej listy zawarte w tomie „Jacyś złośliwi bogowie zakpili z nas okrutnie. Korespondencja z lat 1955 – 1996”. Podczas spektaklu bliżej poznamy historię tej przyjaźni, słuchając fragmentów listów i wierszy w wykonaniu Doroty Segdy i Jacka Romanowskiego, artystów Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie.
Cena biletu – 110 zł (100 ulgowy).

28 października (poniedziałek), godz. 18.00.
W ostatni poniedziałek października spotkamy się z gigantami świata muzyki: Janem Sebastianem Bachem i Jerzym Fryderykiem Händlem. „Kolacja na cztery ręce” to opowieść o fikcyjnym spotkaniu muzyków. Akcja rozgrywa się w XVIII wieku w Berlinie, gdzie Händel podejmuje Bacha wykwintną kolacją, podczas której ścierają się ich odrębne stanowiska na temat muzyki, życia artysty i jego roli w społeczeństwie. Spotkanie dwóch kompozytorów to okazja do poznania ich osobowości i poglądów. Okazuje się, że Bach to nie tylko geniusz, ale także człowiek inteligentny i dowcipny, a Händel to postać otwarta na nowości, ambitna i pragnąca sukcesu, pełna uroku osobistego, ale i zwykłych, ludzkich obaw i lęków. To także błyskotliwy pojedynek dwóch barwnych osobowości, dwóch wizji sztuki i życia. Na scenie Jasielskiego Domu Kultury zobaczymy: Piotra Dąbrowskiego, Mirosława Zbrojewicza i Sławomira Popławskiego.
Cena biletu – 110 zł (100 ulgowy).

8 listopada (piątek), godz. 18.00 i 20.30.                                                                                                                                                                           XVI Jesienne Spotkania z Teatrem kończymy komedią „Przyjazne dusze”, w wykonaniu aktorów Teatru Capitol. Pełna najlepszego humoru, romantyczno – spirytystyczna komedia, niezwykle dowcipna, ale i wzruszająca, pełna ciepła i życiowej mądrości. Nadmorski domek w urokliwej okolicy skrywa wiele tajemnic…również po śmierci swoich właścicieli, którzy za nic nie mają ochoty iść do nieba. Obrazy są przekrzywione, meble poprzewracane, a klucze znikają w tajemniczy sposób. Kolejni lokatorzy wyprowadzają się nagle, nie dając żadnych wyjaśnień, a biedny agent nieruchomości musi ponownie odwiedzić nawiedzone lokum, aby je wynająć. Wreszcie do tego tajemniczego domu wprowadza się młode małżeństwo. Ona – romantyczna dusza w ciąży, a On – początkujący pisarz powieści kryminalnych bez stałego dochodu. Czy duchy przeszłości dadzą im szansę na nowy początek? Jedno jest pewne – od tego momentu życie młodego małżeństwa stanie się wyjątkowo interesujące. A znakomita obsada (Jan Jankowski, Małgorzata Sadowska, Tomasz Gęsikowski, Piotr Bulcewicz, Dagmara Bryzek, Magdalena Wołłejko, Małgorzata Ostrowska-Królikowska) sprawi, że przedstawienie na długo zostanie w pamięci widzów.
Cena biletu 125 zł (115 ulgowy).

JDK

KONCERT II

12.10.2024, godz. 18.00
ZSM nr 1 im. K. Szymanowskiego, ul. F. Szopena 32, Rzeszów

Wykonawcy: Paweł Wakarecy – fortepian, Messages Quartet: Małgorzata Wasiucionek-Potera – I skrzypce, Oriana Masternak – II skrzypce, Maria Shetty – altówka, Beata Urbanek-Kalinowska – wiolonczela

W programie: Utwory G. Bacewicz oraz L. Różyckiego.

Paweł Wakarecy – fortepian. Z wyróżnieniem ukończył Akademię Muzyczną im. Feliksa Nowowiejskiego w klasie fortepianu prof. Katarzyny Popowej-Zydroń. Obecnie jako profesor uczelni prowadzi klasę fortepianu. Dokształcał się na kursach mistrzowskich u m. in. Bernarda Ringeissena, Ewy Pobłockiej, Jaquesa Rouviera, Dang Thai Sona, Michaiła Woskresenskiego, Nelsona Goernera.

Został laureatem nagród specjalnych na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy (2007) i finalistą Międzynarodowego Konkursu im. F. Chopina w Darmstadt (2009). W 2010 roku zdobył Wyróżnienie oraz Nagrodę Specjalną dla najlepszego Polaka na XVI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie.

Koncertował na wielu prestiżowych estradach Polski – m. in. na Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach Zdroju, Festiwalu Chopin i Jego Europa w Warszawie, Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, jak również za granicą – w Niemczech, Szwecji, Rosji, Bułgarii, Francji, Szwajcarii, Anglii, Belgii, Norwegii, Danii, we Włoszech, a także w Chinach, Japonii, Korei, Egipcie, Chile oraz Kolumbii. Wśród sal koncertowych, w jakich miał okazję koncertować znajdują się m.in. Cadogan Hall i Westminster Cathedral Hall w Londynie, Salle Cortot w Paryżu, Oji Hall w Tokio, Seoul Center of Arts Concert Hall oraz Lotte Hall w Seulu, Qintai Concert Hall w Wuhan, NFM we Wrocławiu czy Wielka Sala Konserwatorium Kijowskiego.

Jako solista współpracował z najważniejszymi zespołami orkiestrowymi w Polsce: Orkiestrą Filharmonii Narodowej, Orkiestrą Sinfonia Varsovia, Polską Orkiestrą Radiową, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia Amadeus, Orkiestrą Leopoldinum, Orkiestrą Sinfonia Iuventus, a także z większością krajowych orkiestr filharmonicznych, koncertując pod batutami m. in. Antoniego Wita, Agnieszki Duczmal, Jerzego Maksymiuka, Marka Mosia, Wojciecha Michniewskiego, Zygmunta Rycherta, Jerzego Salwarowskiego, Łukasza Borowicza, Adama Sztaby, Daniela Smitha, Mitsuioshi Oikawy, Bar Avni.

Prowadzi aktywną działalność jako kameralista. Wraz z żoną Aleksandrą Soboń-Wakarecy tworzy duet fortepianowy Wakarecy Piano Duo, współpracuje też z wiolonczelistą Marcinem Zdunikiem, skrzypkiem Jakubem Jakowiczem i czołowymi polskimi instrumentalistami. Regularnie koncertuje z Kwartetem Śląskim. Ma w swoim dorobku pięć albumów CD, dwa solowe oraz trzy z muzyką kameralną.

Paweł Wakarecy - fortepian, fot. Jacek Kutyba

Messages Quartet w składzie: Małgorzata Wasiucionek-Potera – I skrzypce, Oriana Masternak – II skrzypce, Maria Shetty – altówka, Beata Urbanek-Kalinowska – wiolonczela. MESSAGES QUARTET został założony w 2014 roku i zaledwie rok później zdobył II Nagrodę, Srebrny Medal oraz Nagrodę Specjalną za interpretację kwartetu D. Szostakowicza w II Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej w Plovdiv (Bułgaria, X 2015). Zespół został również doceniony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i w lutym 2016 roku został laureatem Programu Stypendialnego „Młoda Polska”, dzięki któremu w 2017 r. nakładem firmy fonograficznej DUX, została wydana debiutancka płyta zespołu zawierająca nagranie kwartetów smyczkowych Szymona Laksa. Album otrzymał znakomite recenzje w prasie francuskiej, niemieckiej, brytyjskiej, amerykańskiej i polskiej. W 2019 roku, również nakładem wydawnictwa DUX, ukazała się druga płyta zespołu pt. „Messages”. Album „De invitatione mortis” Andrzeja Karałowa z udziałem Kwartetu został nominowany do nagrody Fryderyk 2021.

Założeniem Messages Quartet jest promocja polskiej muzyki kameralnej, szczególnie tej mniej znanej oraz najnowszej. Repertuar kwartetu obejmuje dzieła twórców polskich – m.in.: Laks, Panufnik, Weinberg, Szymanowski, Moniuszko, Bacewicz oraz światowe arcydzieła literatury kwartetowej. Zespół dokonał również wielu prawykonań – zarówno kompozytorów polskich, jak i twórców zagranicznych.

Artystki Messages Quartet są absolwentkami UMFC w Warszawie oraz Akademii Muzycznej w Krakowie. Ukończyły także studia solistyczne oraz klasy mistrzowskie w czołowych uczelniach europejskich (Paryż, Bruksela, Wiedeń, Stuttgart). Obok działalności koncertowej są wykładowczyniami Akademii Muzycznej w Katowicach oraz w Krakowie, a także współpracują z czołowymi polskimi zespołami symfonicznymi.

Artystki mają na swoim koncie nagrody i wyróżnienia w międzynarodowych konkursach solowych i kameralnych, są laureatkami stypendiów Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz innych instytucji wspierających artystów na całym świecie. Messages Quartet koncertuje w Polsce i za granicą, m.in. w Wiedniu, Londynie, Sao Paulo czy Moskwie. Kwartet kilkakrotnie prezentował wszechstronny i nowatorski repertuar w ramach serii koncertów kameralnych w NOSPR w Katowicach, a także współpracuje z Wydziałem Kompozycji Uniwersytetu Muzycznego F. Chopina w Warszawie, czego efektem są kolejne kwartetowe premiery rodzimych twórców młodego pokolenia.

W dorobku zespołu jest również wydana w 2014 roku nakładem Wydawnictwa Akademii Muzycznej w Krakowie publikacja wraz z płytą CD, zawierająca nagranie artystek Messages Quartet z utworami kameralnymi Philippa i Xavera Scharwenków.

Messages Quartet, fot. z arch. SPMK

KONCERT III

13.10.2024, godz. 18.00
ZSM nr 1 im. K. Szymanowskiego, ul. F. Szopena 32, Rzeszów

Wykonawcy: Książek Piano Duo: Krzysztof Książek – fortepian, Agnieszka Zahaczewska-Książek – fortepian

W programie: Utwory F. Schuberta, L. Liebermanna, W. Markiewiczówny.

Książek Piano Duo. Zespół założony w 2012 roku przez Agnieszkę Zahaczewską-Książek i Krzysztofa Książka. Muzycy rozpoczęli współpracę pod okiem dr hab. Sławomira Cierpika w czasie studiów na Akademii Muzycznej w Krakowie, później pracowali także pod kierunkiem prof. Marii Szwajger-Kułakowskiej i Arie Vardiego. Wspólnie koncertowali w wielu miejscach w Polsce i za granicą (Szwajcaria, Francja, Wielka Brytania, RPA). W 2019 r. duet zdobył II nagrodę i nagrodę specjalną za najlepsze wykonanie dzieł Schuberta na XXI Międzynarodowym Konkursie Duetów Fortepianowych im. F. Schuberta w Jeseniku (Czechy) oraz tytuł finalisty oraz nagrodę specjalną przyznaną przez Jury Młodych na III Międzynarodowym Konkursie Duetów Fortepianowych im. Suzany Szӧrenyi w Bukareszcie (Rumunia). W 2020 roku ukazała się płyta (DUX 1720) z suitami na dwa fortepiany Antona Areńskiego i Sergiusza Rachmaninowa. Muzycy są beneficjentami programu stypendialnego „Młoda Polska”. Duet reprezentowany jest przez Stowarzyszenie im. Ludwiga van Beethovena.

Książek Piano Duo - Agnieszka Zahaczewska-Książek i Krzysztof Książek, fot. Piotr Markowski

6 października 2024 r - Voytek Soko Sokolnicki w koncercie promującym nową płytę „KOSMOS”

Voytek Soko Sokolnicki, jeden z czołowych polskich tenorów, dobrze znany z występów w trio Tre Voci, 6 października 2024 roku zaprosił publiczność na magiczny wieczór muzyczny w Zamku Kazimierzowskim w Przemyślu. Wydarzenie to miało wyjątkowy charakter, ponieważ artysta promował swoją najnowszą płytę zatytułowaną „Kosmos”. Była to niezapomniana podróż po dźwiękach, pełna refleksji nad człowieczeństwem, egzystencją i miejscem człowieka w wszechświecie.

Podczas koncertu Sokolnicki nie ograniczył się jedynie do utworów z „Kosmosu”. Publiczność miała okazję usłyszeć także wcześniejsze kompozycje z jego poprzedniego albumu „Melanforia” oraz kilka wybranych arii operowych, co dodało wieczorowi głębi i emocji. Repertuar był zróżnicowany, co sprawiło, że każdy mógł znaleźć coś dla siebie – od intymnych i emocjonalnych utworów po majestatyczne operowe arie.

Wszystko to zostało podkreślone przez niepowtarzalną scenerię zamkowej sceny, która stworzyła niemal mistyczną atmosferę. Publiczność, pochłonięta dźwiękami, mogła niemal przenieść się w „kosmos”, zgodnie z tematem przewodnim koncertu. Z pewnością było to wydarzenie, które na długo zostanie w pamięci widzów – zarówno dzięki wyjątkowej oprawie muzycznej, jak i głębokim emocjom przekazanym przez artystę i towarzyszących mu muzyków.

Tekst: Tomasz Beliński – Przemyskie Centrum Kultury i Nauki ZAMEK
Fotografie: Grzegorz Gajdzik i Adam Tułacz

KONCERT SYMFONICZNY

AB 11 października 2024 r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
NOAM ZUR – dyrygent
FLÁVIO OLIVEIRA – waltornia

W programie:
J. Haydn – Symfonia Nr 73 D – dur “La chasse”
W. A. Mozart – III Koncert na róg Es – dur KV 447
M. Ravel – Suite Ma mère l’oye/ Suita Moja matka gęś
M. Ravel – Le tambeau de Couperin/ Nagrobek Couperina

Jak z rogu obfitości sypać się będą prawdziwe klejnoty muzyczne – począwszy od muzyki Josepha Haydna (1732 – 1809). Twórca klasycznej orkiestry symfonicznej bardzo cenił brzmienie rogu. Szczególną rolę powierzył temu instrumentowi (w stroju naturalnym) w Symfonii nr 31 Hornsignal/ Z sygnałem rogu, jak również w Symfonii D-dur nr 73 (1781), której ostatnia część jest muzycznym obrazem polowania – stąd tytuł utworu La chasse/ Polowanie. Popularne w epoce klasycznej motywy myśliwskie pojawią się także w III Koncercie na róg (1784 – 1787) Wolfganga Amadeusa Mozarta (1756 – 1791). Utwór pokazuje przede wszystkim ciepłe brzmienie tego instrumentu, i jego niezwykłą zdolność do prowadzenia śpiewnej kantyleny, co słychać szczególnie w II części Romanca. Koncert zabrzmi w wykonaniu artysty z Portugalii – Flavio Oliveiry, który współpracuje z Orquestra Sem Fronteiras. Odniesień do epok dawnych mistrzów nie zabraknie w muzyce Maurice Ravela (1875 – 1937). Le tambeau de Couperin (Nagrobek Couperina, 1919) w formie sześcioczęściowej suity, to jak pisał kompozytor „hołd złożony całej muzyce francuskiej XVIII wieku”, a także upamiętnienie poległych podczas I wojny światowej przyjaciół kompozytora.
Autor przebojowego „Bolera” znakomicie czuł się także w świecie bajek, w który wniknął z wrodzoną sobie pomysłowością. Ma mère l’oye (Moja Matkę Gęś, 1911), to suita napisana dla wnuków polskiego rzeźbiarza Cypriana Godebskiego, której subtelna instrumentacja, z elementami ilustracyjnymi, podkreśla prosty, skrywający głębokie prawdy, świat dziecięcych bajek – Śpiącej Królewny, Tomcia Palucha, czy pięknej i Bestii. Nad pięknym, różnorodnym, choć nie łatwym do wykonania programem czuwać będzie znakomity izraelski kapelmistrz Noam Zur.

Noam Zur urodzony w rodzinie muzyków, zanim w wieku 15 lat podjął decyzję o studiowaniu dyrygentury w dzieciństwie uczył się grać na pianinie i puzonie. Podczas studiów w Rubin Academy w Tel Awiwie ukończył także filozofię na Uniwersytecie Telawiwskim i pobierał lekcje gry na kontrabasie. Od 2006 do 2008 r. miał zaszczyt pracować jako asystent maestro Pierre’a Boulez dla Lucerne Festival Academy Orchestra.

Chociaż Noam Zur początkowo wykonywał wyłącznie utwory symfoniczne, czuje się równie dobrze w orkiestronie, jak i na scenie koncertowej. Ma ponad 20 lat zawodowego doświadczenia i jego repertuar obejmuje ok. 50 oper i ponad 450 dzieł symfonicznych.

Jego rodzina jest wielokulturowa, a sam Noam Zur mówi kilkoma językami. Rodzina jego matki uciekła w 1938 r. z Niemiec i Austrii do Argentyny. Tam urodziła się jego matka urodziła. Rodzina jego ojca wyemigrowała z Europy Wschodniej do Izraela. Noam Zur posiada dwa obywatelstwa. Dorastając mówił czterema językami (hebrajskim, angielskim, niemieckim i hiszpańskim).

Po kilku pierwszych angażach, w ramach których pełnił funkcję kapelmistrza i asystenta w niemieckojęzycznej części Europy, w dekadzie poprzedzającej wybuch pandemii koronawirusa Noam Zur znacznie poszerzył krąg swojej działalności, występując na całym świecie. Gościnnie dyrygował orkiestrami na pięciu kontynentach i był dyrektorem muzycznym w Niemczech, Chorwacji oraz Argentynie. Będąc dyrektorem tytularnym argentyńskiej Salta State Symphony Orchestra skorzystał z okazji, aby spędzić czas w Buenos Aires ze swoją ostatnią żyjącą babcią podczas jej końcowych lat życia.

Koncentrując się na pracy artystycznej w Europie i Izraelu Noam Zur nadal znajduje czas na występy międzynarodowe. Jest on głęboko przekonany, że muzyka klasyczna jest rozumianą na całym świecie formą sztuki, która należy do wszystkich ludzi, niezależnie od granic kulturowych. Jego zaangażowanie w dzielenie się swoją pasją często sprawia, że występuje z orkiestrami i zespołami operowymi na pięciu kontynentach i ma kontakt z różnymi widzami, czyni jego muzykę klasyczną bardziej przystępną dla KAŻDEGO.

Noam Zur jest również aktywnym kompozytorem i aranżerem. Jego kompozycja A Month of Sundays (Hommage à Steve Reich) na skrzypce i instrumenty elektroniczne miała swoją premierę w grudniu 2020 r. w Zamus, Centrum Muzyki Dawnej w Kolonii, skąd koncert był transmitowany na żywo w internecie. W sierpniu 2016 r. ze stowarzyszeniem orkiestry WDR Funkhausorchester Köln Noam Zur nagrał dla niemieckiego radia swoją własną instrumentację Preludiów (Zeszyt 1) Debussy’ego na orkiestrę kameralną.

W 2022 r. maestro Kenneth Woods zamówił u niego aranżację utworu Williama Granta Stilla Dismal Swamp na orkiestrę kameralną. W lipcu 2022 r. angielska Orkiestra Symfoniczna pod dyrekcją maestro Woodsa zaprezentowała po raz pierwszy tę instrumentację, która została opublikowana przez wydawnictwo Theodor Presser.

Noam Zur nagrywał dla wytwórni Classic Concert Records oraz Naxos. Poprowadził też wiele koncertów w całej Europie, Izraelu oraz na Bliskim Wschodzie i Ameryce Południowej, które były transmitowane przez radio, telewizję i w internecie.

Oprócz dyrygowania Noam Zur zajmuje się także pracą dydaktyczną. Prowadzi klasy mistrzowskie i jest gościnnym wykładowcą w Europie, Izraelu i Ameryce Łacińskiej. Często bierze udział w pracach jury konkursowych i komisji zwoływanych przez instytucje akademickie.

Poza muzyką Noam Zur lubi gotować, zgłębiać zagadnienia filozoficzne. Interesuje się archeologią, wyrobami ze szkła i uprawia łucznictwo.

Flavio Oliveira - waltornia, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

FLÁVIO OLIVEIRA
W 2007 r. rozpoczął studia muzyczne na Castelo de Paiva Music Academy w klasie waltorni u profesora Marco Costy.
W 2021 r. uzyskał stopień magistra na Escola Superior de Artes Aplicadas z nauczania gry na waltorni u profesorów Luísa Vieiry and Paulo Guerreiro.
Swój kunszt muzyczny doskonalił pod okiem Manolo Ortegi, Abela Pereiry, Héldera Valesa, Froydisa Ree Wekre, Davida Fernandeza Alonso, Paulo Guerreiro, Bohdana Sebestika, Flávio Barbosy, Luísa Vieiry, Nuno Vaza, Ricardo Silvy, Fergusa McWilliama, Sarah Willis, Stephana Dohra.
Pracował z następującymi dyrygentami: Cesário Costa, José Eduardo Gomes, Rui Pinheiro, Osvaldo Ferreira, Fuad Ibrahimov, Oksana Lyniv, Paulo Martins, Renata Oliveira, Fernando Marinho, Luís Carvalho, Fernando Marina Miguel, Martim Sousa Tavares, Armando Mota, Nuno Côrte Real , José Vilaplana, Fuad Ibrahimov, Jan Cober, Douglas Bostock, Manuel Coves, Irene Gómez Calado, Peter Stark, Diego García Rodríguez, Rafa Agulló Albors, Sergio Alapont, José Ferreira Lobo, Artur Pinho Maria, Pablo Urbina, Constança Simas, Antonio Pirolli, David Giménez, Jiří Petrdlíka oraz Graeme Jenkins.
Do orkiestr, z którymi już koncertował, należą: Orquestra Académica Portuguesa, Orquestra Sinfónica “Ensemble”, Orquestra Filarmónica Portuguesa, Orquestra de Vigo 403, Neue Philharmonie München, Orquestra Filarmónica de Braga, Orquestra Sinfónica Internacional de Ceuta, EUYWO, Banda Sinfónica Portuguesa, Orquestra do Norte, Orquestra Sinfônica do Algarve, Orquestra Movimento Musical Cooperativo, Opera na Academia e na Cidade, Orquestra Sem Fronteiras, Deutsch-Skandinavische Jugend-Philharmonie, Internationale Junge Orchesterakademie, Orquestra Filarmonia das Beiras, Orquestra Clássica do Centro, Orquestra Sinfônica Portuguesa do Teatro Nacional de S.Carlos, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej oraz Orquestra do Algarve.
Występuje również jako solista z Algarve Camerata.
W ostatnim czasie regularnie pracuje z Orquestra Sem Fronteiras jako solista, a także z Ópera na Academia e na Cidade oraz Orquestra Sinfónica do Algarve jako lider sekcji.

Biuro Koncertowe

Filharmonii Podkarpackiej

im. Artura Malawskiego w Rzeszowie

tel. + 48 17 862 85 07

www.filharmonia.rzeszow.pl

4 października 2024 r. - spektakl „Kamizelka” z okazji Międzynarodowego Dnia Muzyki

W deszczowy - tworzący idealną atmosferę do spędzenia czasu w teatrze - jesienny wieczór 4 października 2024 roku, w sali widowiskowej Zamku Kazimierzowskiego w Przemyślu odbył się spektakl operowy pt. „Kamizelka”. Zrealizowany został z okazji Międzynarodowego Dnia Muzyki. Opera ta, oparta na noweli Bolesława Prusa, zgromadziła licznie publiczność i została gorąco przyjęta przez widzów.

Głównym motywem „Kamizelki” jest opowieść o miłości, wspólnym pokonywaniu trudności oraz refleksja nad poszukiwaniem szczęścia w codziennym życiu. Historia porusza tematy uniwersalne, wciąż aktualne, co nadaje dziełu szczególną głębię. Muzyka, skomponowana przez Dominika Lasotę, trwała ponad godzinę i obejmowała różnorodne formy – partie solowe, utwory chóralne, taniec oraz muzykę instrumentalną.

Na scenie - i przed nią - wystąpiło ponad 50 artystów, w tym utalentowani soliści: Jadwiga Kot-Ochał (sopran), Jacek Ścibor (tenor) oraz Marcin Kasprzyk (fortepian). Ważnym elementem przedstawienia był także chór i orkiestra Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Jarosławiu, którzy dostarczyli publiczności niezwykle bogatych wrażeń muzycznych. Układy taneczne wykonały tancerki Powiatowego Ogniska Baletowego im. Lidii Nartowskiej pod kierownictwem Izabeli Krygowskiej, co dodało spektaklowi dodatkowego wymiaru artystycznego.

Spektakl był także wzbogacony o wizualizacje. Alicja Tarnawska przygotowała zarówno animacje, jak i archiwalne zdjęcia udostępnione przez Muzeum w Jarosławiu Kamienica Orsettich, co podkreśliło nostalgiczny nastrój historii. Nad całością artystyczną wydarzenia czuwała dyrygentka Martyna Lasota, której praca została entuzjastycznie oceniona.

Wydarzenie to, będące wyjątkowym połączeniem muzyki, tańca i obrazu, stworzyło refleksyjne przedstawienie podkreślając zarówno siłę sztuki, jak i piękno emocji przekazywanych przez klasyczne dzieła literatury i muzyki.

Tekst i fotografie Tomasz Beliński
Przemyskie Centrum Kultury i Nauki ZAMEK

      Świetnym koncertem Orkiestra Filharmonii Podkarpackiej pod batutą maestro Jerzego Maksymiuka zainaugurowała 27 września 2024 roku 70. sezon koncertowy. W programie znalazły się trzy dzieła: Vers per archi Jerzego Maksymiuka oraz III Koncert fortepianowy c-moll op.37 i IV Symfonia B-dur op.60 Ludwiga van Beethovena. Partie solowe w Koncercie Beethovena wykonał Paweł Kowalski, jeden z wybitnych i najbardziej wszechstronnych polskich pianistów. Znakomite kreacje były gorąco przez publiczność przyjmowane. Pan Paweł Kowalski dwukrotnie bisował. Najpierw wysłuchaliśmy fragmentu Koncertu fortepianowego Jerzego Maksymiuka - dzieła, które zostało wykonane po raz pierwszy niedawno w Filharmonii Narodowej w Warszawie w ramach festiwalu Chopin i jego Europa, a później zabrzmiało Presto agitato z Sonaty Księżycowej Ludwiga van Beethovena.

      Poprosiłam o wywiad pana Pawła Kowalskiego i Artysta znalazł czas w przeddzień koncertu po próbie. Gorąco zachęcam Państwa do lektury.

Piękne dzieło Ludwiga van Beethovena, które usłyszymy jutro w wykonaniu Pana i naszej orkiestry pod batutą maestro Jerzego Maksymiuka jest dla wykonawców trudne.

       - 3. Koncert fortepianowy wymaga dyscypliny i ścisłej współpracy pianisty z dyrygentem. To utwór w którym partie fortepianu oraz orkiestry są równoważne i znakomicie się uzupełniają. Koncert w Filharmonii Podkarpackiej jest naszym czwartym wspólnym z maestro Maksymiukiem wykonaniem tego utworu. Graliśmy również Fantazję chóralną c- moll op. 80 Beethovena oraz koncerty fortepianowe Ravela, Kilara i Góreckiego. Maestro jest w olimpijskiej formie, a emanująca z niego energia jest imponująca. Czuję się wyróżniony, że mogę współpracować z człowiekiem, który współtworzy historię muzyki polskiej ostatnich kilkudziesięciu lat.

Paweł Kowalski - fortepian i Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej pod batutą Jerzego Maksymiuka, fot. Damian Budziwojski / Filharmonia Podkarpacka

Orkiestra Filharmonii Podkarpackiej rozpoczyna 70. sezon koncertowy. Należy Pan do grona artystów, którzy współpracują z tą orkiestrą już od lat. Ciekawa jestem, czy pamięta Pan swój pierwszy koncert w Rzeszowie?

       - Tak, pierwszy raz wystąpiłem tutaj z maestro Józefem Radwanem, ówczesnym dyrektorem artystycznym Filharmonii Rzeszowskiej. Graliśmy Koncert fortepianowy Witolda Lutosławskiego. Maestro Radwan był jednym z pierwszych dyrygentów, którzy zaprosili mnie do wykonania tego wspaniałego utworu, po moim debiucie w Warszawie pod dyrekcją Witolda Lutosławskiego.

       Kiedy wszedłem do gabinetu było widać tylko oczy dyrektora Radwana zza błyszczących oprawek okularów. Całe pomieszczenie było spowite dymem papierosów. Maestro siedział przy biurku pochylony nad partyturą Koncertu Lutosławskiego i po chwili rozpoczęliśmy omawianie jej szczegółów. W pewnym momencie podniósł głowę i z delikatnym uśmiechem powiedział: „wie pan, Karajan to ja nie jestem”. To zdanie świadczyło o jego wielkości! Był jednym z najbardziej naturalnych i pozbawionych nadęcia muzyków z którymi grałem. Graliśmy razem koncerty fortepianowe Lutosławskiego oraz C-dur op. 15 Beethovena w filharmoniach w Rzeszowie, Krakowie oraz Szczecinie.

       Na początku mojej kariery poza Witoldem Lutosławskim, Andrzejem Panufnikiem, Yehudi Menuhinem, później także Wojciechem Kilarem, ważną rolę odegrali dyrygenci, obaj z Krakowa: Józef Radwan, którego brat Stanisław był najlepszym kompozytorem muzyki do teatru w Polsce oraz Jerzy Katlewicz. Zawsze przygotowany perfekcyjnie maestro Katlewicz miał niezwykły talent do akompaniowania. Zagraliśmy razem sześć różnych koncertów fortepianowych: Mozarta, Brahmsa, Ravela, Góreckiego, Panufnika i Lutosławskiego.

Pamiętam, że w Rzeszowie inaugurował Pan już kiedyś sezon artystyczny.

        - Tak, Koncertem f moll Chopina z maestro Tadeuszem Wojciechowskim w Międzynarodowym Dniu Muzyki 3 października. Zaproszenie do wykonania koncertu na inaugurację sezonu lub z okazji jubileuszu, jest zawsze szczególnym wyróżnieniem dla solisty.

        W listopadzie 2023 dokładnie w dniu jubileuszu 76-lecia Filharmonii Poznańskiej grałem wraz z maestro Markiem Pijarowskim Koncert fortepianowy Witolda Lutosławskiego. Równie ważną okazją są dla mnie zawsze koncerty z okazji Święta Niepodległości 11 listopada. W 2018 roku z okazji 100-lecia niepodległości grałem Koncert fortepianowy Paderewskiego, którego jestem wielkim fanem! z Orkiestrą Teatru Wielkiego w Poznaniu pod dyrekcją nieżyjącego już niestety znakomitego dyrygenta Gabriela Chmury. W tym roku z okazji Święta Niepodległości gram m.in. recital w Berlinie.

         Gratuluję Filharmonii Podkarpackiej okrągłego jubileuszu. Sala Koncertowa posiada znakomitą akustykę. Spędzając kilkanaście godzin podczas prób, rozgrywania się i ćwiczenia czuję się tu komfortowo. Dzisiaj zagraliśmy dwukrotnie cały koncert; jutro mamy próbę generalną i cała para naprzód o 19!

Słuchałam koncertów Orkiestry Filharmonii Podkarpackiej z Pana udziałem emitowanych w czasie pandemii, kiedy nie mogliśmy przychodzić do Filharmonii.

       - Cenię sobie, że Filharmonia zwróciła się do mnie z propozycją wspólnego wykonania online koncertów fortepianowych f-moll Chopina oraz C-dur Beethovena. Powiedziałem w jednym z wywiadów, że musimy „wyobrazić sobie publiczność”. W koncertach online naturalną publicznością, czyli inspiracją byli dla mnie muzycy orkiestry.
       W pustym Studio Koncertowym im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie wraz z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus inaugurowaliśmy sezon koncertowy 2020/2021 wykonaniem mojego ulubionego Koncertu fortepianowego Mozarta – A-dur KV 488 https://www.youtube.com/watch?v=3e0Xwljb25I
Powrót do koncertów z udziałem publiczności był dla psychiki nas wszystkich bezcenny.

       W Filharmonii Podkarpackiej zagraliśmy z maestro Pijarowskim przepiękny Koncert fortepianowy G-dur Ravela, a dzisiaj jestem u Państwa z III Koncertem Beethovena.

Kiedy zaczęły się Pana fascynacje muzyką klasyczną?

       - Kiedy miałem 5/6 lat wydawałem rodzicom „rozkazy” po ich powrocie z pracy aby „byli cicho bo w radio grają poloneza”. Mama zaprowadziła mnie do swojej koleżanki po studiach muzycznych, która po kilku minutach stwierdziła, że mam absolutny słuch i że „trzeba coś z tym zrobić”.

       Przyjęto mnie do najbardziej znanej szkoły muzycznej w Warszawie. Byłem dość trudnym uczniem. W pierwszej klasie miałem ewidentne ADHD.
To była moim zdaniem zła szkoła! Nie mam do niej po latach najmniejszego sentymentu. Panował w niej tępy dryl, nagradzano miernych, tępiono indywidualistów, a za granie na pianinie podczas przerwy, rodzice mieli płacić karę „za niszczenie instrumentu”. Moja podświadoma niechęć do pedagogiki instytucjonalnej (nie uczę; całe życie jestem freelancerem), wynika prawdopodobnie z doświadczeń tego okresu.
Chciano mnie z tej szkoły kilka razy wyrzucić, a na koniec dostałem jedyną w życiu tróję z fortepianu. Był to „wilczy bilet”, przez który nie dostałbym się do liceum muzycznego.

        Uratował mnie wyjazd do Niemiec, gdzie przyjęto mnie do gimnazjum, a potem do Musikhochschule. Po powrocie do Warszawy dostałem się na studia, miałem w domu fortepiany i od tego czasu zaczęło się crescendo.
       Od zawsze słuchałem bardzo dużo nagrań, nie tylko muzyki fortepianowej, ale również symfonicznej, jazzu, rocka, soulu, fusion, popu, tang argentyńskich. Mój nauczyciel fortepianu w gimnazjum w Kolonii, zmarły przed tygodniem Wolfgang Hoyer, po pierwszej lekcji poprosił, abym kupił i posłuchał legendarnego The Köln Concert Keitha Jarretta.

       Kiedy byłem uczniem, pewnego wiosennego popołudnia wracałem ze szkoły Krakowskim Przedmieściem i usłyszałem muzykę płynącą z sali Kina Kultura. Wszedłem i zobaczyłem po raz pierwszy próbę maestro Jerzego Maksymiuka z Polską Orkiestrą Kameralną, a dzisiaj kilka minut temu skończyliśmy wspólną próbę Koncertu Beethovena. Historia zatoczyła koło.

Paweł Kowalski - fortepian podczas koncertu inaugurującego 70. sezon artystyczny Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie, fot. Damian Budziwojski / Filharmonia Podkarpacka

Pamiętam znakomite koncerty z Pana udziałem podczas Festiwalu w Łańcucie.

        - To wyjątkowy Festiwal. Zamek, Sala Balowa oraz oczywiście publiczność, tworzą niezwykłą atmosferę. Z moim nieżyjącym już przyjacielem Janem Staniendą oraz Orkiestrą Leopoldinum graliśmy arcytrudny Koncert na fortepian, skrzypce op. 21 Ernesta Chaussona, a innym razem kwintety fortepianowe Brahmsa i Zarębskiego w składzie, w którym każdy z nas był młodszy lub starszy od kolegi o 10 lat, a wszystkie nazwiska rozpoczynały się na k: Paweł Kowalski – fortepian, Konstanty Andrzej Kulka - skrzypce, Józef Kolinek – skrzypce, Stefan Kamasa – altówka, Rafał Kwiatkowski – wiolonczela. Rafał był najmłodszy, ja drugi w kolejce, potem pan Kolinek, prof. Kulka i prof. Kamasa, który grał fantastycznie.

Jak Pan pracuje nad repertuarem, bo przecież wszystkich utworów trzeba się nauczyć na pamięć.

       - Każdego utworu trzeba się nauczyć logicznie i z rozwiązaniem wszystkich problemów technicznych. Nauczony w ten sposób utwór zostaje w pamięci jak w pamięci komputera i można do niego wrócić czasem w bardzo w krótkim czasie.

       Mój rekord (nagłego) zamówienia - od momentu otrzymania telefonu do wykonania koncertu, to trzy godziny. To był koncert z naprawdę trudnym repertuarem. Gdybym go nie zagrał organizator poniósłby ogromne straty finansowe. Jednocześnie nie gram koncertów „za kogoś”. Jeżeli zobowiązuję się zagrać, choćby w ostatniej chwili, to jest to już mój! koncert i biorę za jego wykonanie pełną odpowiedzialność.

       W październiku 2005 zagrałem siedem koncertów w ciągu dwóch tygodni: cztery z orkiestrami: c-moll KV 491 Mozarta, Paderewskiego, d-moll na dwa fortepiany Poulenca, Kilara, dwa koncerty z kwartetem: Koncert Chaussona i Kwintet Brahmsa oraz recital. W „międzyczasie” komentowałem dla TVP Kultura dwie sesje Konkursu Chopinowskiego. To jest możliwe wtedy, jeżeli utworów nauczymy się logicznie i przygotujemy się do takiego zadania z wyprzedzeniem, ponieważ między koncertami nie ma już czasu na ćwiczenie. Uważam, że pamięć się „nie męczy” i wraz z najlepiej pojętym doświadczeniem, jest naszym wielkim kapitałem.

Zadałam to pytanie dlatego, że coraz częściej spotykam się z tym, że soliści grają z nut i nie uważam, że jest w tym coś złego, ale często są to młodzi ludzie, którzy chcą zostać znanymi muzykami. Dlaczego mają kłopoty z opanowaniem dłuższego utworu na pamięć?

         - Przez media społecznościowe i smartfony nasza koncentracja jest wielokrotnie w ciągu dnia zaburzana. Tracimy umiejętność przeczytania książki, wysłuchania symfonii w całości, obejrzenia sztuki teatralnej lub filmu bez uporczywego sprawdzania na smartfonie co się w tym czasie wydarzyło.

       Jeżeli pianista gra koncert Mozarta przesuwając ręką nuty na ekranie tabletu i jeśli uczył się jeden dzień, i zagrał to chapeau bas. Jeśli natomiast miał więcej czasu i nie chciało mu się nauczyć na pamięć, to tak jakby aktor wyszedł na scenę i czytał z kartki podczas spektaklu. Gram wszystko na pamięć i uważam, że „uwolnienie” zmysłu wzroku od nut podczas koncertu, daje nam szanse na o wiele bardziej wrażliwe słuchanie wykonywanej muzyki.

Z pewnością ćwiczy Pan na fortepianie codziennie.

       - Witold Lutosławski cytował chętnie Czajkowskiego, który zapytany przez jedną z wielbicielek „Mistrzu, czy komponuje Pan regularnie czy tylko wtedy kiedy ma Pan natchnienie?” odpowiedział -„Szanowna Pani, natchnienie nie nawiedza leniów”.

        Przy dbaniu o formę i odrobinie szczęścia zawód pianisty jest długowieczny. Mieczysław Horszowski grał znakomite koncerty w wieku 100 lat! Darek Dziekanowski powiedział, że zazdrości mi faktu, iż kariera muzyka w odróżnieniu od piłkarza, nie kończy się przed czterdziestką.

          Paweł Kowalski i Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej - III Koncert fortepianowy L. van Beethovena, fot. Damian Budziwojski / Filharmonia Podkarpacka

Ciekawa jestem kiedy Pan się zaczął fascynować sportem?

       - Bardzo wcześnie. Mój Tata był pasjonatem sportu, świetnie pływał, grał w siatkówkę i zabierał mnie na mecze. Od dziecka oglądałem olimpiady, mistrzostwa świata; w gimnazjum biegałem, pływałem, grałem w piłkę nożną i jeździłem na rowerze. Komentuję Bundesligę dla platformy streamingowej Viapley Sport - oczywiście wtedy, kiedy mam czas.

       Dążenie do doskonałości – nie sama doskonałość, bo do niej nigdy nie dojdziemy, ale dążenie, czyni sport i muzykę bliskimi sobie dziedzinami.

Z rocznym wyprzedzeniem, 1 października rozpoczyna się sprzedaż biletów na XIX Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina w Warszawie, który odbędzie się od 2 do 23 października 2025 roku. Wiem, że zaproszony był Pan do komentowania na żywo występów konkursowych. To także spore wyzwanie.

       - Komentowałem cztery edycje w tym cały konkurs 2015. Dało mi to fascynującą okazję słuchania znakomitych pianistów z całego świata, ale również opowiedzenia widzom o niezwykłym pięknie utworów Chopina, o ich szczegółach, formie, o historii konkursu. Unikałem za to krytykowania wykonawców uważając, że większość z nich jest w życiowej formie, a samo dostanie się do Konkursu Chopinowskiego jest wielkim osiągnięciem.

       Konkurs Chopinowski to wielkie nazwiska zwycięzców: Maurizio Pollini, Martha Argerich i Krystian Zimerman, który 17 października wykona recital złożony z utworów Chopina, Debussyego i Szymanowskiego w wiedeńskim Konzerthausie.

Jestem przekonana, że po wspólnym koncercie z maestro Jerzym Maksymiukiem w Rzeszowie zechce Pan tu niedługo przyjechać i będzie okazja do kolejnego spotkania.

        - Mam nadzieję, że zagramy jutro dla Państwa koncert godny inauguracji sezonu i spotkamy się przy wspólnej realizacji kolejnego projektu!

Dziękuję bardzo za miłą rozmowę. Do zobaczenia.

        - Dziękuję serdecznie!

Zofia Stopińska

Miejsce: Regionalne Centrum Kultur Pogranicza, ul. Kolejowa 1, Krosno
Termin: 9-12 października 2024
Szczegóły: www.rckp.krosno.pl

Projekt jest realizowany z programu wspierania działalności podmiotów sektora kultury i przemysłów kreatywnych na rzecz stymulowania ich rozwoju, realizowany w ramach Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO) sfinansowanego przez Unię Europejską NextGenerationEU

Organizator: Regionalne Centrum Kultur Pogranicza
Partnerzy: Urząd Miasta Krosna, Niezależna Grupa Teatralna Wariates, Krośnieńska Fundacja Rozwoju, Inkubator Przedsiębiorczości Krosno, Krośnieński Inkubator Technologiczny „Krintech” sp. z o.o., Policealne Studium Animatorów Kultury w Krośnie, Krośnieńska Rada Młodzieży Miasta Krosna

W dniach 9-12 października 2024 roku Regionalne Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie zaprasza do udziału w wydarzeniu „inny Młodzieżowy Festiwal Teatralny”. Tegoroczna edycja skupia się na tematyce przestrzeni przedmiotu w teatrze, dając młodym twórcom możliwość eksploracji tego, jak przedmioty mogą kreować znaczenia i emocje na scenie. Festiwal jest otwarty na różnorodne formy i konwencje teatralne oraz połączenie w jednym wydarzeniu teatru, akrobatyki, muzyki, sztuk wizualnych czy nowych technologii. Na scenie i w przestrzeniach centrum kultury odbędą się prezentacje konkursowe, gościnne spektakle, recitale, wystawy czy warsztaty. Nie zabraknie też okazji do rozmów o teatrze i przyszłości młodych.

Do udziału w części konkursowej Festiwalu zgłosiły się młodzieżowe grupy teatralne z całej Polski. To niepowtarzalna okazja, by zgłębić rolę przedmiotów w przestrzeni teatralnej i podzielić się swoimi pomysłami z szeroką publicznością. Na widzów czekają spektakle, które pokażą, jak wiele emocji i treści można wyrazić za pomocą rzeczy na scenie. Trwający cztery dni Festiwal to także otwarte pokazy profesjonalnych wykonawców, warsztaty dla młodzieży oraz spektakle, recitale i wystawy autorstwa zarówno zaproszonych gości, jak i działań inicjowanych i tworzonych przez młodych gospodarzy wydarzenia – Niezależną Grupę Teatralną Wariates – o Festiwalu mówią Organizatorzy.

9 października 2024 (środa)

Godz. 11.00 | Rozpoczęcie festiwalu | Zaproszeni goście
Gość festiwalu: „Spektrum”, Fundacja Sztukmistrze (Lublin)
Miejsce: sala widowiskowa
Wstęp: wolny

O wykonawcy:
Fundacja Sztukmistrze to organizacja pozarządowa, która powstała w celu rozwoju i promocji sztuki Nowego Cyrku. Została założona w roku 2010, będąc kontynuacją wcześniejszych działań nieformalnej lubelskiej grupy Sztukmistrze. Realizuje projekty pedagogiczne, artystyczne, a także spotkania środowiskowe.
W roku 2012 Fundacja zorganizowała w Lublinie Europejską Konwencję Żonglerską, największy i najbardziej prestiżowy festiwal Nowego Cyrku na świecie, który po raz pierwszy w swej historii gościł w Polsce. W 2017 roku ponownie została gospodarzem EJC, włączając 40. Europejską Konwencję Żonglerską w obchody 700-lecia Lublina. Od 2011 roku Fundacja organizuje Żonglerską Lubelską Konwencję – spotkanie miłośników nowego cyrku z Polski i zagranicy, a od 2014 Cyrkulacje – jedyny w Polsce konkurs etiud nowocyrkowych, wspierając twórców merytorycznie i finansowo. Fundacja prowadzi systematyczne warsztaty dla dzieci, młodzieży i dorosłych w ramach Akademii Sztukmistrzów, zaprasza również na cykliczne Variete – cyrkowe pokazy w kabaretowej oprawie.
Fundacja Sztukmistrze promuje metodę pedagogiki cyrku, jako efektywnej i efektownej formy edukacyjno-terapeutycznej pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. Jest to połączenie nauki aktywności ruchowych (wywodzących się m.in. z cyrku) z pedagogicznymi i psychologicznymi treściami i celami. Trenerzy koncentrują się zarówno na nauce umiejętności, jak i na procesie, który zachodzi w trakcie nauki (wewnętrzne przekonania, obawy, niepewność, realizowanie celów, radość, nadzieja, sukces, wytrwałość w pracy, frustracja, porażka, motywacja, samoocena itp.).
W 2018 roku Fundacja Sztukmistrze otrzymała Nagrodę Miasta Lublin za Upowszechnianie Kultury. W 2019 roku Fundacja wsparła powstanie Fundacji Sieć Pedagogiki Cyrku, razem z Centrum Kultury w Lublinie opiekuje się też Muszlą Koncertową w Ogrodzie Saskim.

O spektaklu:
„Spektrum” to spektakl nowego cyrku, łączący w sobie elementy akrobatyki, teatru, żonglerki, pantomimy oraz iluzji optycznej. Jest on zapisem poszukiwań artystycznych nastawionych na odświeżające i innowacyjne zastosowanie sztuk cyrkowych z wykorzystaniem technik teatru fizycznego.
„Spektrum” to spektakl widowiskowy, żywy, minimalistyczny, ujawniający możliwą harmonię pomiędzy ciałem a przedmiotem. Humor, dynamizm i różnorodność w połączeniu z przemyślaną grą gestów i ukrytych znaczeń, stanowi treść uniwersalną w odbiorze, skierowaną zarówno do młodszego jak i starszego widza. Spektakl dla młodzieży i dorosłych.
Cel towarzyszący artystom przy powstawaniu spektaklu pozwolił na uzyskanie unikalnej warstwy wizualno-ruchowej, gdzie gest jest sprzężony ze świadomą manipulacją przedmiotem. Widz zostaje przeniesiony do abstrakcyjnego świata kształtów i rzeczy. Za ich pomocą aktorzy tworzą atmosferę groteskowego uniwersum obrazów.

Reżyseria, koncepcja, choreografia: Artur Perskawiec, Daniel Chlibiuk, Jakub Szwed, Mateusz Kownacki
Konsultacje artystyczne: Grzegorz Kondrasiuk, Johan Swartvagher
Projekt scenografii: Daniel Chlibiuk
Muzyka: Paul Kwitek
Menadżer sceny: Marek Żmuda

Obsada: Artur Perskawiec, Daniel Chlibiuk, Jakub Szwed, Mateusz Kownacki
Czas trwania: 50 minut

Spektakl „Spektrum” został wyprodukowany przez Fundację Sztukmistrze i Warsztaty Kultury w Lublinie przy wsparciu Carnival Otwarta Przestrzeń Cyrkowa dla festiwalu Carnaval Sztukmistrzów. 2015

Godz. 13.00-14.00 | Przerwa

Godz. 14.00-15.30 | Warsztaty z podziałem na grupy
Miejsce: hall główny (I piętro)
Wstęp: dla uczestników części konkursowej

Godz. 16.00 | Prezentacje konkursowe
Spektakl konkursowy: „Sinusoida”, Młodzieżowy Teatr Tańca Kolaż
Instytucja: Młodzieżowy Dom Kultury w Jaśle
Instruktor: Dorota Dudys-Stasik
Miejsce: sala widowiskowa
Wstęp: wolny

O zespole:
Młodzieżowy Teatr Tańca Kolaż powstał w 2015 roku w Młodzieżowym Domu Kultury w Jaśle. Założycielką grupy jest Dorota Dudys-Stasik. Zespół posługuje się techniką tańca współczesnego i tworzy choreografie niosące treść. Dotychczas zespół brał udział w przeglądach tanecznych, prezentując krótkie formy choreograficzne, które zostały docenione m.in. przez jury XXII Ogólnopolskich Andrzejkowych Spotkań Tanecznych w Jaśle (Wyróżnienie) oraz XIII Ogólnopolskiego Festiwalu Tańca INTERMEDIUM (III miejsce). W 2024 MTT Kolaż przygotował pełnowymiarowy spektakl taneczny „Sinusoida”, którego premiera odbyła się 30 kwietnia 2024 roku.

O spektaklu:
Sinusoida jest jak uniwersalny wzór na wszystko. To wykres, który raz idzie w górę, raz spada i wciąż się powtarza. To cykl, któremu podlega człowiek i otaczający go świat. Ten mechanizm przejawia się także w ludzkich emocjach i w relacjach z innymi. Ukazane w spektaklu slajdy z życia, tak jak sinusoida, biegną falującym wykresem, który pozwala dotrzeć do wiedzy na temat tego, jak kształtuje się nasz los. Świadomość istnienia sinusoidy w naszym codziennym życiu daje pewną przewidywalność, która ułatwia akceptację faktu, że życie to ciągłe wzloty i upadki, ciągłe upadki i wzloty.

Reżyseria, ruch sceniczny i choreografie grupowe: Dorota Dudys-Stasik
Choreografie solowe i duety: autorstwa samych tancerek
Tancerki: Maja Czyżowicz, Maja Furmaniewicz, Nina Gozdecka, Małgorzata Jarecka, Kornelia Kurowska, Wiktoria Płocic, Paulina Popielarz, Paulina Rąpała, Karolina Wolska, Oliwia Wolska i Julia Zoła

Godz. 16.45 | Spotkanie z obrazem
Urszula Skalska
Miejsce: hall główny (I piętro)
Michał Maślany
Miejsce: hall główny (Galeria Pogranicza)
Wstęp: wolny

Godz. 17.30 | Prezentacje konkursowe
Spektakl konkursowy: „Raz, dwa, trzy. Znikasz ty!”, Teatr Ruchu Forma
Instytucja: Centrum Kultury i Wypoczynku w Andrychowie – Dom Kultury w Inwałdzie
Instruktor: Aneta Lachendro
Miejsce: sala widowiskowa
Wstęp: wolny

O zespole:
Teatr Ruchu FORMA został założony w 2004 roku, działa w Domu Kultury w Inwałdzie (placówka Centrum Kultury i Wypoczynku w Andrychowie). Instruktorem zespołu jest Aneta Lachendro. Przez te 20 lat, Grupa zrealizowała kilkanaście autorskich spektakli, które zostały uznane i nagrodzone na wielu ogólnopolskich i międzynarodowych festiwalach.

O spektaklu:
Teatr to dla nas sposób rozumienia świata. Poznajemy go poprzez nasze zmysły, drążąc umysł pytaniami, na które odpowiedzi odnajdują się w chwili, gdy gasną światła, a scena zamienia się w nasz mały Wszechświat....
Teatr, który tworzymy to forma ruchu, tańca oraz plastyka wyrazu. Nie staramy się na siłę ograniczyć ramami, ponieważ cały czas poszukujemy nowych form i sposobów wyrażania treści. Nie używamy słów, aby nie pozbawiać odbiorcy własnej interpretacji obrazów budowanych przez nas na scenie. Nie chcemy też zbyt wiele dopowiadać i wyjaśniać, po to, by mogła zaistnieć magia.
„Raz, dwa, trzy. Znikasz Ty”, spektakl autorski Teatru Ruchu Forma w reżyserii Anety Lachendro, Karoliny Gracy oraz składu artystycznego grupy. Zainspirowany karmicznym morałem historii Charliego i Fabryki Czekolady o tym, że z czasem wszyscy doświadczymy konsekwencji naszych działań. To niby taki prosty schemat... postępujesz źle, poniesiesz negatywne konsekwencje, a jednak...

Skład artystyczny: Magdalena Graca, Joanna Graca, Joanna Setla, Lila Stuglik, Aniela Rusinek, Maja Piekarczyk, Roksana Kopeć, Aleksandra Maciejczyk, Rozalia Piotrowska, Tetiana Maiuk, Viiktoria Yedynak, Kacper Fraś, Mateusz Trojak, Piotr Rusinek, Igor Niedziela

Godz. 18.00-19.30 | Warsztaty z podziałem na grupy
Miejsce: hall główny (I piętro)
Wstęp: dla uczestników części konkursowej

Godz. 19.30-20.30 | Przerwa

Godz. 20.30 | Zaproszeni goście
Gość festiwalu: spektakl poetycko-muzyczny „Na skrzydłach miłości”, Iwona Konieczkowska i Jacek Bylica (fortepian)
Miejsce: scena
Wstęp: wolny

O wykonawcach:
Iwona Konieczkowska - absolwentka krakowskiej PWST (1989), laureatka Nagrody Dziennikarzy na XV Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (1994) oraz laureatka Grand Prix na Ogólnopolskim Konkursie Piosenki Francuskiej w Lubinie (1996). Współpracowała m.in. z krakowskim Teatrem Ludowym, wrocławskim Współczesnym, warszawskim Teatrem Komedia i Teatrem Muzycznym w Gdyni. Z Teatrem STU związana od początku lat 90. do dzisiaj. Grała w Panu Twardowskim, Markietankach, Placu Merkurego, Rozmowach przy wycinaniu lasu, Czerwonym Kapturku, Burzliwym życiu Lejzorka Rojtszwańca.
Jacek Bylica – muzyk. Studiował w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie fortepianu. Wykonawca muzyki kameralnej, teatralnej i rozrywkowej. Jako solista i kameralista brał udział w koncertach w kraju i za granicą. Tworzy muzykę dla telewizji oraz radia.

10 października 2024 (czwartek)

Godz. 9.30.00-11.30 | Forum inneTeatralne
Miejsce: hall główny (I piętro)

Godz. 12.00-14.00 | Warsztaty z podziałem na grupy
Miejsce: hall główny (I piętro)
Wstęp: dla uczestników części konkursowej

Godz. 14.00-15.00 | Przerwa

Godz. 15.00-17.00 | Warsztaty z podziałem na grupy
Miejsce: hall główny (I piętro)
Wstęp: dla uczestników części konkursowej

Godz. 17.00 | Prezentacje konkursowe
Spektakl konkursowy: „Motyle nie krzyczą”, Teatr Próg
Instytucja: Wadowickie Centrum Kultury
Instruktor: Bartosz Nowakowski
Miejsce: scena
Wstęp: wolny

O zespole:
Teatr PRÓG istnieje od 2005 roku w Wadowicach. Dzięki Wadowickiemu Centrum Kultury ma tam swoje miejsce. Niezmiennie od początku powstania, oprócz pracy scenicznej, skupia się na pracy społecznej w wymiarze kulturowym i edukacji różnych form artystycznych.

O spektaklu:
Jedno jest pewne, to teatr w teatrze, w teatrze, w teatrze… Grupa młodych ludzi (podobno młodzi są znudzeni i pełni pretensji – u nas to nieprawda) skacze w nieznaną toń narracji, oddycha muzyką i tańczy gestami kłótni, miłości, niezrozumienia – aż do plątaniny wspólnych pieśni.
Następuje eksplozja muzyki, śpiewu, świateł i kolorów.
Posługując się zapomnianymi i współczesnymi technikami teatralnymi oraz aktorskimi, zespół snuje opowieść o poszukiwaniu siebie i własnej siły.
To spektakl o odnajdywaniu tożsamości i swojego miejsca w grupie. To również opowieść o odzyskiwaniu własnego głosu. Wtedy, kiedy organizm jest dla niego barierą, i wtedy, kiedy jest się go pozbawianym, i wtedy, kiedy zagłusza go grupa.
Ale…
Sprawa jest dużo bardziej złożona.
Spektakl przeznaczony jest dla każdej grupy wiekowej, ponieważ każdy w każdym wieku chce po swojemu być sobą. Przedstawienie zostało stworzone także z myślą o osobach niesłyszących. Sceny migane przez aktorów i sceny z napisami stanowią integralną część historii, przedstawionej w spektaklu.
W pewnym szarym mieście… rozbija się kolorowy cyrk/teatr i ma to ogromny wpływ na wszystkich. Dźwignią zdarzeń jest osoba Mima, który nie mówi, Śpiewaczki, która śpiewa, Burmistrza, który rządzi, Szefa cyrku/teatru, który też rządzi, i tajemniczej Kwiaciarki… A może to zupełnie inne postacie? Może to Listonosz, może Sąsiadka, może ktoś, kto mieszka w kartonie?
Na serio i z przymrużeniem oka. Więcej mrużenia oka.

Autorski spektakl muzyczny
Reżyseria: Bartosz Nowakowski

Godz. 18.00 | Wydarzenia towarzyszące
Grzegorz Belica, Pracownia Taktyki
Biznes speed dating. Co Tworzysz?
Miejsce: hall główny (I piętro)
Wstęp: wolny

Godz. 18.30 | Prezentacje konkursowe
Spektakl konkursowy: „córka TA matka”, Lidia Wiśniewska
Instytucja: Jarosławski Ośrodek Kultury i Sztuki
Instruktor: Paweł Sroka
Miejsce: scena
Wstęp: wolny

O zespole:
Lidia Wiśniewska - aktorka Teatru Kąt, wcześniej aktorka Teatru Plaster, recytatorka, monodramistka, prywatnie studentka kierunku relacje międzykulturowe na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

O spektaklu:
Spektakl „córka TA matka” to kolejna jej praca z monodramem i spotkanie z Aglają Veterynayi i jej książką pt. „Dlaczego dziecko gotuje się w mamałydze?”.
„córka TA matka”. Jestem ciałem z jej ciała. Stworzona na JEJ podobieństwo. Czy ciało Moje jest na pewno w pełni moje? Córka jest przedłużeniem matki. Gdzie kończy się matka, gdzie zaczyna się córka? Spektakl o skomplikowanej relacji matki z córką oraz poszukiwaniu relacji córki z samą sobą.

Godz. 19.30-20.30 | Przerwa

Godz. 20.30 | Wydarzenia towarzyszące
Recital piosenki aktorskiej: Karolina Kaczkowska
Miejsce: hall główny (Galeria Pogranicza)
Wstęp: wolny

Godz. 21.00 | Zaproszeni goście
Gość festiwalu: spektakl „Kantor tu jest”, Latający Teatr Kantorowi
Miejsce: scena
Wstęp: wolny

O wykonawcy:
Aktorzy Latającego Teatru Kantorowi, na co dzień mieszkają i pracują w różnych regionach Polski: w województwie zachodniopomorskim, na Dolnym Śląsku, Mazowszu, Lubelszczyźnie, w Małopolsce i na Podkarpaciu, gdzie prowadzą swoje teatry offowe. Ale, gdy nadchodzi czas, zlatują się, żeby spotkać się z publicznością i przybliżyć postać Tadeusza Kantora i jego teatru Cricot 2.

O spektaklu:
„Dlaczego człowiek nie widzi rzeczy? Sam stoi na przeszkodzie: zakrywa sobą rzeczy.”
[F.Nietsche]

A co gdyby przedmiotom Kantora dać głos? Czy mogą opowiedzieć swoją historię o słynnym Teatrze Cricot 2 i o związku z jednym z najbardziej rewolucyjnych artystów polskiego teatru? Jaki obraz wyłoni się z relacji Deski, Krzesła, Worka jutowego, Karabinu, Manekina, Szalika, Rowerka – aktorów tak istotnych dla Kantora. Czy przedmioty mają prawo do własnej opowieści?
Przybywając do Wielopola Skrzyńskiego latem 2021 roku, grupa niezależnych artystów próbowała doświadczyć i zobaczyć teatr Tadeusza Kantora z perspektywy jego słynnych obiektów. Eksperyment się powiódł. Duchy zostały wywołane. Premiera Wielopole Skrzyńskie 2021 rok.
[Magdalena Miklasz i Latający Teatr Kantorowi]

Reżyseria: Magdalena Miklasz
Współrealizacja: Monika Adamiec, Karina Góra, Anna Jamrozek-Sowa, Marek Kościółek, Monika Nitkiewicz-Mitrut, Grażyna Tabor, Marcin Woszczewski, Barbara Wójcik-Wiktorowicz
Muzyka: Karina Góra, Magdalena Miklasz, Julian Maziarz
Światło i dźwięk: Marcin Nawrocki

11 października 2024 (piątek)

Godz. 9.30-11.30 Forum inneTeatralne
Miejsce: hall główny (I piętro)

Godz. 12.00-14.00 | Warsztaty z podziałem na grupy
Miejsce: hall główny (I piętro)
Wstęp: dla uczestników części konkursowej

Godz. 14.00-15.00 | Przerwa

Godz. 15.00-17.00 | Warsztaty z podziałem na grupy
Miejsce: hall główny (I piętro)
Wstęp: dla uczestników części konkursowej

Godz. 17.00 | Prezentacje konkursowe
Spektakl konkursowy: „Bubuja abuja, czyli bambule bubuja buja”, Teatr Satyry Zielona Mrówa
Instytucja: Bursa Szkół Artystycznych w Lublinie
Instruktor: Robert Kaczorowski
Miejsce: scena
Wstęp: wolny

O zespole:
Teatr Satyry Zielona Mrówa istnieje od 2008. Teatr tworzą wychowankowie Bursy Szkół Artystycznych w Lublinie. Po przerwie spowodowanej pandemią Teatr wznowił swoją działalność w 2023 roku.

O spektaklu:
Spektakl „Bubuja abuja, czyli bambule bubuja buja” to groteska, żart, humoreska. Jest on efektem pracy warsztatowej młodziutkiego zespołu nad Juwenilnym dramatem S.I. Witkiewicza „Księżniczka Magdalena, czyli Natrętny Książę”. W piosenkach wykorzystujemy wierszowane teksty Witkacego lub innych autorów, ale wszystkie związane są z postacią S.I Witkiewicza.

Godz. 17.30 | Wydarzenia towarzyszące
Diaporamy na leżakach, Policealne Studium Animatorów Kultury w Krośnie
Miejsce: hall główny (Galeria Pomarańczowa)
Wstęp: wolny

Godz. 18.00 | Prezentacje konkursowe
Spektakl konkursowy: „Kalia. Sny”, Teatr w Międzyczasie
Instytucja: MDK Fort 49 „Krzesławice”
Instruktor: Paulina Wysocka-Fularz
Miejsce: scena
Wstęp: wolny

O zespole:
Teatr w Międzyczasie działa od 2017 roku w MDK Fort 49 "Krzesławice". Naszym celem jest tworzenie autorskich spektakli, których głównym środkiem wyrazu jest ruch, gest, taniec, obraz, rekwizyt oraz muzyka. Jesteśmy w ciągłym procesie, szukamy i eksperymentujemy z różnymi narzędziami. Na początku był to jedynie projekt odnoszący się do kategorii czasu, który wyszedł „w międzyczasie” naszych tanecznych doświadczeń. Obecnie poświęcamy teatrowi więcej czasu i staramy się tworzyć własną jakość. Do tej pory stworzyliśmy spektakle „Kartki z przeszłości”, „Kartki z teraźniejszości”, „Kalia. Sny”, „Kartki z kalendarza” oraz „Viktoria”.

O spektaklu:
Usiądź wygodnie i zamknij oczy… wdech, wydech, wdech, wydech… powoli zanurzasz się w świat nad którym nie masz już kontroli… obrazy chaotycznie przeplatają się, pozornie nie mając ze sobą nic wspólnego… a w tle ciągle ta sama melodia… co chwilę coś wybija Cię z rytmu… Twoje poczucie bezpieczeństwa okazuje się iluzją… po chwili zapętlasz się… jesteś w nieskończonej opowieści… i nic dziwnego, że wszędzie widzisz kalie… w końcu jutro ten ważny dzień… i ona… taka milcząca i niewinna… tajemnicza i hipnotyzująca… a może to tylko zwykły kawałek chińskiego plastiku?

Występują: Monika Poterek, Katarzyna Dybcio, Klaudia Dynur, Paulina Stefańczyk, Julia Jelonek, Agnieszka Czyszczoń, Zuzanna Machnik, Natalia Kornaus-Boksa, Pola Pawlikowska, Alicja Kucharska, Klaudia Wilk

Godz. 18.30 | Wydarzenia towarzyszące
Spotkania z młodą sztuką: Bartosz Mularski, Julia Durał
Miejsce: hall główny (I piętro)
Wstęp: wolny

Godz. 19.00 | Wydarzenia towarzyszące
Gospodarz festiwalu: Fragmenty musicalu „Six”
Miejsce: hall główny (Galeria Pogranicza)
Wstęp: wolny

Godz. 19.30-20.30 | Przerwa

Godz. 20.30 | Wydarzenia towarzyszące
Gospodarz festiwalu: „Miasto. Metafizyka. Marność”, Teatr Wariates
Miejsce: hall główny (Galeria Pogranicza)
Wstęp: wolny

O zespole:
Grupa Teatralna Wariates to amatorska inicjatywa młodzieżowa działająca pod patronatem Muzeum Rzemiosła w Krośnie.

O spektaklu:
Prezentujemy autorski performance w wykonaniu młodych artystów z Krosna i okolic. Taniec i ruch, muzyka i światło, słowo mówione inspirowane literaturą (twórczością Schulza, Kafki, Stasiuka, Dukaja, Stachury) – to wszystko znajdzie miejsce na scenie i otworzy pole do własnych interpretacji...
Każdy z nas wie, czym jest „miasto”, ale czy każdy z nas próbował spojrzeć na rzeczywistość miasta z innej strony? Od wewnątrz? Dlatego stworzyliśmy ten performance... żeby każdy mógł spróbować.

Godz. 22.00 | Zaproszeni goście
Gość festiwalu: „Cudowni mężczyźni z korbką”, Walny Teatr
Miejsce: scena
Wstęp: wolny

O wykonawcy:
Walny-Teatr powstał w roku 1999 (mimo, że od 1995 funkcjonował pod innymi nazwami m.in Wielki Teatrzyk Świata i Teatr Bezradny) z inicjatywy Adama Walnego, absolwenta wydziału Reżyserii Teatru Lalek Akademii Teatralnej w Warszawie, stypendysty Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Teatr w swych pracach penetruje różne tradycje teatru lalki, maski i przedmiotu w warunkach studyjnych, estradowych i ulicznych. Używa lalki również poza sceną: w edukacji, terapii i sztuce performance. Adam Walny jest twórcą takich widowisk jak Kuglarz i Śmierć, Motyl, Genesis, Kamieniarz, Misterium Narodzenia, Dziadek, Hamlet, Don Kichote, Opus Hamlet, Szekspir – made in Poland czy Przygody Kropli Wody, z którymi uczestniczy w najważniejszych festiwalach sztuki lalkarskiej w Polsce i za granicą. Jest laureatem wielu prestiżowych nagród. Adam Walny jest autorem podręcznika do teatru lalek Teatr Przedmiotu (SDK 2007) oraz założycielem Instytutu Sztuki Lalkarskie i Teatru Przedmiotu w Ryglicach.

O spektaklu:
Spektakl realizowany w autorskiej technice kina manualnego to pięć epizodów nazywanych heroicznymi z historii kraju, które łączy postać bohatera popularnego - niejakiego Dreptaka - epizody dotyczą najbardziej dramatycznych wydarzeń, pokazanych humorystycznie, w których zwycięsko wychodzi tylko - niejaki Dreptak - przy pomocy humoru, swady, ironii losu, przypadku etc.

Pomysł i wykonanie: Adam Walny
Tekst: Andrzej Waligórski
Muzyka: Andrzej Panufnik
Czas trwania: ok 40 min.
Technika: kino manualne

12 października 2024 (sobota)

Godz. 9.30-11.30 | Forum inneTeatralne
Miejsce: hall główny (I piętro)

Godz. 12.00 | Ogłoszenie wyników | Spektakl
Gospodarz festiwalu: spektakl „Iwona, księżniczka Burgunda”, Teatr Wariates
Miejsce: sala widowiskowa
Wstęp: wolny

O spektaklu:
Zapraszamy na opowieść w iście Gombrowiczowskim stylu, gdzie dziewczyna z parku ma szansę poślubić księcia, gdzie relacje międzyludzkie zostały rozłożone na czynniki pierwsze. Chociaż nie wszystkie elementy zdają się do siebie pasować i brakuje tam fizycznego lustra, to jednak w „Iwonie, księżniczce Burgundzie” każdy, włącznie z nami, przegląda się w metaforycznym zwierciadle, zadając sobie pytanie, kim w ogóle jesteśmy...

Godz. 14.30 | Przerwa