BOOM 10 lutego 2024r., sobota, godz. 18:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

Koncert Tribute to Maria Koterbska to projekt wymyślony i przygotowany przez producenta Piotra Łyszkiewicza, jako hołd dla tej wspaniałej niestety nieżyjącej już Artystki, który miał swoją premierę w lipcu 2021 roku podczas Ladies’ Jazz Festival.
Wielkim wyzwaniem dla pomysłodawcy było wybranie spośród tak licznych utworów znanych z repertuaru polskiej Królowej Swingu tych, które powinny znaleźć się w programie koncertu.
W efekcie powstała set lista składająca się ze wspaniałych piosenek wykonywanych przez Marię Koterbską na nowo zaaranżowanych przez pianistę i band lidera Artura Jurka.
Znalazły się na niej między innymi takie przeboje jak Wrocławska piosenka, Augustowskie noce, Serduszko puka w rytmie cha-cha, Nie mówmy, że to miłość, Karuzela, Brzydula i rudzielec, Odejdź smutku oraz Parasolki.
Zaproszenie do udziału w tym ekscytującym przedsięwzięciu przyjęły wybitne polskie wokalistki Agata Borzym, Agnieszka Wilczyńska, Anna Serafińska, Beata Przybytek oraz Dorota Miśkiewicz, w których interpretacjach wszystkie piosenki Marii Koterbskiej zyskały nowy wymiar zachowując przy tym swój oryginalny urok i przebojowość.
Ufamy, że koncert Tribute to Maria Koterbska dostarczy publiczności wielu niezapomnianych wrażeń i na długo zachowa w pamięci muzyczne wspomnienie o tej wspaniałej polskiej Artystce.

Biuro Koncertowe

AB 9 lutego 2024r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
PAWEŁ STECZEK– kierownictwo muzyczne, aranżacje, fortepian, akordeon                                                 Olga Szomańska - wokal, fot. Filharmonia Podkarpacka
OLGA SZOMAŃSKA – wokal
MARCIN JANUSZKIEWICZ – wokal

Kosma Kalamarz – gitara basowa
Łukasz Kurek – perkusja
Przemysław Hanaj – gitary

                                                           Marcin Januszkiewicz - wokal, fot. Filharmonia Podkarpacka

Utwory prezentowane podczas koncertu wykonywane były przez największe gwiazdy światowej muzyki rozrywkowej i jazzowej m.in.: Frank Sinatra, Diana Ross, Al Jarreau, Whitney Houston, Marvin Gaye…
Copacabana, Mas Que Nada, September, Cała sala śpiewa z nami, Que Sera Sera to tylko niektóre z przebojów, które tego wieczoru usłyszymy w zupełnie nowej odsłonie, zaaranżowane przez Pawła Steczka – kierownictwo muzyczne (fortepian, akordeon, synth.).
Do świata pełnego radości i karnawałowego szaleństwa zabiorą nas wyjątkowe osobowości polskiej sceny rozrywkowej – Olga Szomańska, Marcin Januszkiewicz, Orkiestra Filharmonii Podkarpackiej i zespół Pawła Steczka.

 Biuro Koncertowe

AB 19 stycznia 2024 r. ,piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
DAVID GIMÉNEZ – dyrygent
DUMITRU POCITARI – skrzypce

W programie:
A. Dvořák – Taniec słowiański g – moll nr 8
J. Sibelius – Koncert skrzypcowy d – moll op. 47
L. van Beethoven – VII Symfonia A – dur op. 92

Fiński kompozytor – Jean Sibelius (1865 – 1957), pragnął zostać wirtuozem skrzypiec. Mimo, iż nigdy nie zrealizował swojego marzenia, to pozostawił koncertującym skrzypkom prawdziwy skarb w postaci swojego Koncertu skrzypcowego d- moll. Nosi on ślady symfonicznego talentu kompozytora – jednego z największych symfonistów swoich czasów. Koncert pozwala soliście nie tylko zaprezentować umiejętności techniczne, ale także pokazać głębię dramatycznych tematów oraz ich specyficzny koloryt brzmienia wywodzący się z melodii i rytmiki fińskiej muzyki ludowej. Pełen ekspresji początek dzieła otwiera tajemniczy świat muzyki Sibeliusa, która prowadzi słuchacza od rapsodycznej w charakterze części pierwszej utworu, poprzez melancholijne Adagio, aż do wirtuozowskiego, pulsującego tanecznym nerwem Finału. Taneczne rytmy odnaleźć będzie można także w VII Symfonii A –dur (1812) Ludwiga van Beethovena (1770 – 1827). Wagner nazwał to dzieło „apoteozą tańca” i chociaż nie wszystkie jego części posiadają charakter taneczny, to z całą pewnością dominującym elementem muzycznym jest w nich rytm. Emocjonalny wyraz poszczególnych części Symfonii nie jest jednolity – w żywiołowym Vivace, poprzedzonym marzycielskim wstępem króluje pogodna atmosfera, a Allegretto zaskakuje nastrojem pełnym skupienia, który rozpływa się w bardziej „słonecznym” Scherzu. Kulminacja całego dzieła następuje w kodzie finału pełnym żywiołowego ruchu.

DAVID GIMÉNEZ
Urodzony w Barcelonie, David Giménez studiował grę na fortepianie i kompozycję w Conservatori del Liceu w swoim rodzinnym mieście. Następnie specjalizował się w dyrygenturze w Universität für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu u Karla Österreichera oraz w Royal Academy of Music w Londynie u Sir Colina Davisa. Od swojego debiutu z orkiestrą NDR w Hanowerze w 1994 roku występował na całym świecie, prowadząc najznakomitsze orkiestry i solistów w takich salach, jak Royal Albert Hall, Filharmonia Berlińska, Salle Pleyel, Wiener Konzerthaus, Suntory Hall w Tokio oraz w nowojorskich Carnegie Hall i Avery Fisher Hall. W trakcie swojej kariery David Giménez dyrygował takimi zespołami, jak Orkiestra Filharmoników Wiedeńskich, Londyńska Orkiestra Symfoniczna, londyńska Philharmonia Orchestra, Orkiestra Filharmonii Monachijskiej, Orchestre de Paris i Orkiestra Filarmonica della Scala. Obecnie David Giménez jest honorowym dyrygentem Orquestra Simfònica del Vallès w Barcelonie.
Opera zajmuje ważne miejsce w harmonogramie występów Maestro Giméneza. Wykonywał on szeroki repertuar operowy w takich teatrach, jak La Scala, Wiener Staatsoper, Royal Opera House Covent Garden, Zurich Opera House, Berlin Deutsche Oper, Théâtre du Champs-Elysées, Washington Opera, Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, Teatro Real w Madrycie czy Sydney Opera House. Dzięki wyjątkowemu rozumieniu sztuki wokalnej Maestro Giménez regularnie współpracuje z takimi śpiewakami jak José Carreras, Plácido Domingo, Anna Netrebko, Roberto Alagna, José Cura, Bryn Terfel, Joseph Calleja i Charles Castronovo.
Maestro Giménez zasiadał również w jury konkursu wokalnego im. Verdiego w Parmie, Światowego Konkursu Operowego „Operalia” oraz Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego im. Królowej Zofii w Madrycie. W 2022 roku został głównym gościnnym dyrygentem Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie, a także dyrektorem artystycznym festiwalu „Sounds of Oradea” w Oradei w Rumunii.
W tym sezonie Maestro Giménez dyrygował między innymi Królewską Orkiestrą Filharmoniczną w Londynie, Belgijską Orkiestrą Narodową, Orchestra dell´Arena di Verona, Orchestra della RAI Torino, Orchestre de L´Île de France w Paryżu oraz Orquestra de Barcelona. W dziedzinie wykonawstwa muzyki operowej David Giménez otworzył niedawno sezon Gran Teatre del Liceu w Barcelonie serią koncertów w hołdzie Giuseppe Verdiemu i powierzono mu prawykonanie nowej opery El Juez, skomponowanej przez Christiana Kolonovitsa, która miała swoją światową premierę w Bilbao oraz na Festiwalu w Erl w Austrii. Maestro Giménez zadebiutował tą operą również w nowym Teatrze Maryjskim w Sankt Petersburgu i Theater an der Wien. Do jego ostatnich osiągnięć można zaliczyć takie produkcje operowe jak Traviata, Lunatyczka i Carmen (Sofia Opera i Las Palmas Opera). Maestro Giménez wystąpił również na kilku koncertach, które odbyły się w ramach pożegnalnej światowej trasy koncertowej José Carrerasa, a także podczas niedawnego tournée Roberto Alagni we Francji i Belgii.
Nagrania Maestro Davida Giméneza obejmują utwory realizowane dla takich wytwórni płytowych jak Decca, BMG Classics, Koch-Schwann, Erato i Discmedi.

                                                        Dumitru Pocitari - skrzypce, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

DUMITRU POCITARI urodził się w 1991 roku w Mołdawii. Wywodzi się z rodziny o wielkich tradycjach muzycznych. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 7 lat. W latach 2000-2012 został laureatem wielu międzynarodowych konkursów skrzypcowych w Rumunii, Kasachstanie, Bułgarii, Litwie, Białorusi, Ukrainie, Rosji oraz Izraelu. Uczestniczył w klasach mistrzowskich takich profesorów jak Eduard Wulfson, Phillipe Bride, Bujor Prelipcean, Serban Lupu, Zakhar Bron, Julian Rachlin, Alexandra Soumm, Nikolaj Znaider oraz Pinchas Zukerman. Jako solista wystąpił z „Moscow Virtuosi pod batutą Vladimira Spivakov na festwialu „“Ascending Stars in Kremlin”. Wystąpił również pod batutą Zubina Mehty z Orkiestrą Symfoniczną Buchmann-Mehta School of Music w Tel-Awiwie, w Alte Oper we Frankfurcie oraz z Izraelską Filharmonią w Charles Bronfmann Auditorium.
Dumitru kilkukrotnie występował z Martą Argerich oraz Fazilem Say’em na koncertach muzyki kameralnej w Izraelu i we Włoszech. Od 2014 roku jest członkiem Filharmonii Izraelskiej, a od 2019 został pierwszym koncertmistrzem tej orkiestry.
W 2022 roku zdobył I miejsce w Międzynarodowym Konkursie „Classic Strings” w Dubaju, otrzymując w finale dwie nagrody specjalne: za najlepszy dźwięk oraz za najlepszą interpretację Koncertu obowiązkowego napisanego przez Alexeya Shora.
W tym samym roku Dumitru wystąpił jako solista z orkiestrami w takich miejscach jak: Wielka Sala Filharmonii Berlińskiej, Złota Sala Musikverein w Wiedniu, Sala im. B. Smetany w Pradze oraz Sala Koncertowa Liszta w Budapeszcie. W marcu 2023 nagrał dla Naxos nowy utwór autorstwa Alexeya Shora. W kwietniu tego roku jako solista wystąpił z Vogtland Philharmonic Orchestra w Sali Herkulesa w Monachium.
Dumitru gra na skrzypcach wykonanych przez Giovanni Battista Guadagnini z 1755 roku.

Już w najbliższą sobotę, 13 stycznia o godz. 16.00 odbędzie się koncert laureatów XXIX Konkursu Kolęd i Pastorałek „Na nutę kantyczek – Kolędy Podkarpacia”. Na scenie Jasielskiego Domu Kultury wystąpi 18 wykonawców, zwycięzców wyłonionych w trakcie dwudniowych eliminacji. Podczas koncertu zostaną wręczone im nagrody i dyplomy.

Patronat nad konkursem objęli: Burmistrz Miasta Jasła oraz ksiądz dziekan Dekanatu Jasło – Wschód. Głównym sponsorem jest Sieć Sklepów MPM, a partnerem motoryzacyjnym – Toyota Jasło.

Do tegorocznej edycji Konkursu Kolęd i Pastorałek „Na nutę kantyczek – Kolędy Podkarpacia”, zgłosiło się ponad 80 wykonawców od 6 do 18 lat, soliści oraz zespoły wokalno – instrumentalne. Przesłuchania konkursowe trwały dwa dni (3 i 4 stycznia br.), a oceniali je jurorzy: Joanna Trzepiecińska (aktorka filmowa, serialowa i telewizyjna), Bogdan Hołownia (pianista jazzowy), Jolanta Jaracz (nauczyciel muzyki ze Specjalnego Ośrodka Szkolno – Wychowawczego im. Janusza Korczaka w Jaśle), Elwira Szpak (muzyk, nauczyciel w Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia im. Witolda Lutosławskiego w Jaśle), Józef Trojan (multiinstrumentalista, zdobywca złotych skrzypiec) oraz Sławomir Gołębiowski (miłośnik folkloru, choreograf, główny specjalista ds. imprez masowych JDK).

Organizowany co roku konkurs cieszy się sporą popularnością wśród dzieci i młodzieży. Dlatego do udziału w nim zgłaszają się także uczestnicy z Małopolski oraz województw: świętokrzyskiego i lubelskiego.

JDK

      Ostatnie tygodnie 2023 roku oraz styczeń bieżącego roku są dla Orkiestry Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego czasem wytężonej pracy. Melomani długo wspominać będą wykonane w tym czasie koncerty, których będzie w ciągu tych dwóch miesięcy aż dziesięć. Trzy razy nasi filharmonicy wystąpili pod batutą Mariusza Smolija, jednego z najwybitniejszych dyrygentów swojego pokolenia, prowadzącego najczęściej orkiestry w Stanach Zjednoczonych i w Europie.
Bardzo się cieszę, że podczas ostatniego pobytu w Rzeszowie pan Mariusz Smolij znalazł czas na rozmowę i mogę Państwu zaproponować spotkanie z Artystą.

Orkiestra Filharmonii Podkarpackiej pod Pana batutą gorąco oklaskiwana była w Rzeszowie 1 i 31 grudnia oraz 1 stycznia. Wykonaliście dwa różne programy – pierwszy koncert wypełniły utwory Artura Malawskiego i Maurice’a Ravela, a pozostałe dwa - znane na całym świecie przeboje w orkiestrowych aranżacjach.
       - To były dwa bieguny stylistyczne, chociaż wiele utworów powstało w tym samym czasie. Kompozycje Malawskiego powstały w latach 1930 -1950 i wiele utworów, które gramy podczas koncertów wykonywanych 31 grudnia i 1 stycznia, powstało w tym samym okresie. W tych koncertach postanowiłem spojrzeć na taniec, sięgając po ambitne utwory bardzo dobrze zaaranżowane.

Kto pomyślał o zamieszczeniu w programie pierwszego z wymienionych koncertów utworów Artura Malawskiego?
       - Ja zaproponowałem, bo lubię zamieszczać w programach utwory kompozytorów zapomnianych. Uważam, że Artur Malawski jest niesłusznie zapomniany. Jego utwory orkiestrowe pojawiają się od czasu do czasu w programach koncertów Filharmonii Podkarpackiej, kilka zostało nagranych dla potrzeb Polskiego Radia, ale nie znajdziemy ani jednego utworu Malawskiego przyglądając katalogi płytowe największych wydawnictw na świecie.
       Po wysłuchaniu nagrań archiwalnych i przestudiowaniu partytur z utworami symfonicznymi, zaproponowałem dyrekcji Filharmonii Podkarpackiej zamieszczenie kilku dzieł Malawskiego w programie koncertu oraz nagranie płyty z jego kompozycjami. Ponieważ od prawie 20-tu lat współpracuję z międzynarodową wytwórnią Naxos, zaproponowałem szefowi tej wytwórni nagranie utworów Malawskiego. Jestem przekonany, że dzięki temu muzyka patrona Filharmonii Podkarpackiej będzie dostępna i z czasem rozpoznawalna na całym świecie.

Podczas koncertu w Filharmonii Podkarpackiej  im. Artura Malawskiego w Rzeszowie 1 grudnia 2023 roku maestro Mariusz Smolij przybliżał także publicznośći wykonywane utwory i ich kompozytorów, fot. Filharmonia Podkarpacka w Rzeszowie

Przed naszą rozmową przeglądałam kalendarz Pana koncertów i przekonałam się, że w ostatnich tygodniach 2023 i na początku 2024 roku, po obu stronach Oceanu Atlantyckiego, dyryguje Pan bardzo różnorodnymi koncertami.
        - Postrzegany jestem jako dyrygent wszechstronny i mam nadzieję, że dyryguję ten mocno zróżnicowany repertuar dobrze. Od dyrygentów, szczególnie w USA, wymaga się aktualnie wielu umiejętności. Trzeba równie dobrze dyrygować utworami od epoki baroku, poprzez repertuar XVIII, XIX i XX wieku, aż po dzieła współczesne. Często trzeba poprowadzić koncerty muzyki filmowej, popularnej i jazzowej. Tylko wszechstronni dyrygenci przetrwają próbę czasu i mogą kontynuować aktywną pracę artystyczną. Poprzeczka stawiana jest bardzo wysoko. Na szczęście odpowiadają mi te różne wyzwania i podejmuję się ich z wielką przyjemnością.
Zawsze interesowała mnie różnorodna muzyka. Już w średniej szkole muzycznej oprócz nauki gry na skrzypcach, fascynowali mnie Bartok, Strawiński, oraz śpiewałem piosenki Beatlesów.

Przeglądałam bardzo obszerną listę utworów, którymi dyrygował Pan w Stanach Zjednoczonych, Europie, Azji i Afryce. Są na niej także dzieła polskich kompozytorów. Czy wykonywał je Pan z polskimi orkiestrami, czy też stara się Pan zamieszczać je w programach koncertów za granicą?
        - Zawsze staram się jak najwięcej polskiej muzyki zamieszczać w programach koncertów na świecie. Dzieła polskich kompozytorów prowadziłem w Kanadzie, Chinach, Korei, w Afryce Południowej i oczywiście w Stanach Zjednoczonych. Nie jest to sprawa łatwa, bo często dyrygent staje przed trudnymi wyborami. Musi zadowolić publiczność, organizatorów koncertu, muszą się sprzedać bilety, często trzeba spełnić ambicje fundatorów. Niełatwo jest zamieścić w programie utwór polskiego kompozytora, ale staram się to robić dosyć często. Wiele razy dyrygowałem utworami Fryderyka Chopina, Henryka Wieniawskiego i Stanisława Moniuszki, a także Witolda Lutosławskiego, Andrzeja Panufnika oraz Grażyny Bacewicz.
Staram się także zapraszać do udziału w koncertach odbywających się w Europie i Ameryce polskich solistów. Jestem szefem artystycznym Orkiestry Kameralnej Riverside Symphonia w New Jersey oraz Acadiana Symphonony Orchestra w Louizjanie. Gościli u nas wspaniali polscy soliści, m.in.: wybitny pianista Piotr Paleczny, wspaniały skrzypek Mariusz Patyra, znakomity pianista Krzysztof Herdzin oraz świetna śpiewaczka Alicja Węgorzewska, a w lutym przyjedzie do nas gitarzysta Krzysztof Meisinger.

Jest Pan absolwentem Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie skrzypiec. Po studiach wyjechał Pan do Stanów Zjednoczonych wraz z założonym przez siebie Kwartetem Smyczkowym im. Krzysztofa Pendereckiego. Czy już wtedy marzył Pan o dyrygowaniu?
        - Zacząłem marzyć dużo wcześniej. Nawet w liceum muzycznym mieliśmy znakomitą nauczycielkę kształcenia słuchu, która również prowadziła szkolną orkiestrę i chętnie po lekcjach pokazywała zainteresowanym uczniom podstawy dyrygowania. Bardzo mnie te dodatkowe zajęcia interesowały.
Nauka gry na skrzypcach, gra w orkiestrze i zespołach kameralnych, współpraca z innymi muzykami dały mi podstawy do dalszego rozwoju. Dyrygent, zanim stanie przed orkiestrą, a nawet zanim zacznie studia dyrygenckie, powinien być kompetentnym muzykiem. Dyrygent powinien mieć coś do zaoferowania orkiestrze, powinien, rozumieć teorię, być trochę muzykologiem oraz mieć doskonały słuch. Jeżeli tych podstawowych cegiełek nie ma, nie można być dobrym dyrygentem.

Kariera muzyka, a dyrygenta szczególnie, wymaga nieustającej pracy, wytrwałości i niezwykłego skupienia. Wiele wynosi się z domu rodzinnego. Urodził się Pan w Siemianowicach Śląskich, a wiadomo, że Ślązacy są pracowici i bardzo rzetelni. Z pewnością dom rodzinny i środowisko, z którego się Pan wywodzi, miały dobry wpływ na dalszy rozwój.
        - To prawda. Te podstawy kształtowane są u małych dzieci: pracowitość, odpowiedzialność za siebie i czasami za innych, umiejętność koncentracji – to wszystko jest fundamentalne w trudnym zawodzie muzyka. Szczególnie ważne są te cechy u dyrygentów, bo każdy dyrygent jest dla siebie bossem. Nikt nie stoi nad dyrygentem i nie dopinguje go do ćwiczenia, studiowania partytur. Dyrygent musi sam narzucić sobie pewien reżim, a to nie jest łatwe.

Koncert sylwestrowy w Filharmonii Podkarpackiej - Karolina Leszko i Orkiestra Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie pod batutą Mariusza Smolijia, fot. Filharmonia Podkarpacka

Miłość do muzyki wyniósł Pan z domu rodzinnego?
        - W moim domu rodzinnym nie było tradycji muzycznych. Moi rodzice bardzo często podejmowali dodatkową pracę, a ojciec także studiował. Stąd często był problem, kto się będzie mną opiekował po godzinie 16.00, kiedy przedszkole było już nieczynne.
Moja mama zdesperowana szukała miejsca, w którym 5-letnie dziecko mogłoby bezpiecznie przybywać po południu przynajmniej dwa razy w tygodniu. Niedaleko domu działało ognisko muzyczne i mama nie wnikając nawet w szczegóły, zapisała mnie tam i z góry zapłaciła za naukę.
W maju czy czerwcu mama zorientowała się, że inni rodzice zapisują dzieci do szkoły muzycznej. Postanowiła zrobić to samo. Bardzo podobał jej się akordeon, ale w dniu egzaminu nie mogła ze mną pójść, bo musiała zostać w pracy i dlatego poszedłem z ojcem, który z kolei lubił skrzypce. Dlatego ojciec wypełniając przed egzaminem dokumenty, zapisał mnie na skrzypce. Zdałem egzamin i rozpocząłem naukę gry na skrzypcach. Gdyby mama ze mną poszła, to moje życie potoczyłoby się chyba zupełnie inaczej.

Niedawno rozmawiałam z polską skrzypaczką młodego pokolenia, która jest muzykiem orkiestrowym i kameralistką oraz muzykiem sesyjnym w Wielkiej Brytanii. Opowiadała mi o przygotowaniach do koncertów, podkreślając, że tam dyrygenci i organizatorzy stawiają głównie na pracę indywidualną muzyków, natomiast przed koncertem odbywają się zazwyczaj dwie próby, a czasem nawet jedna.
        - Tak faktycznie jest. Czas to pieniądz. W USA Nie ma publicznych pieniędzy na kulturę, a środki na koncerty pochodzą od fundacji, osób prywatnych i czas się bardzo ceni, wszystko jest dokładnie wyliczone. Próba w Ameryce trwa 2,5 godziny z jedną krótką przerwą, a tutaj próby mają 4 godziny. W Polsce filharmonie mają zazwyczaj cztery lub pięć dni na realizację projektu, a my mamy często jedną lub dwie próby, a jak jest bardzo trudny program – to trzy. Muzycy przychodzą na próbę zazwyczaj przygotowani i szybko pracują w czasie próby.

Trudno chyba porównać pracę z orkiestrami w Seulu, Johannesburgu, Lizbonie, Frankfurcie czy Warszawie z orkiestrami amerykańskimi.
        - Artystycznie trudno to porównać, jest to bardzo skomplikowany proces i trudno go wyjaśnić w kilku zdaniach. Według mnie wszędzie postępy podczas współpracy z orkiestrą zależą od pierwszej próby; czy muzycy przyjdą przygotowani i coś mogą na tę próbę wnieść. Można orkiestrę porównać do drużyny piłkarskiej, która jest tak silna, jak najsłabszy zawodnik. Nawet jeśli większość z nich jest bardzo dobrze przygotowana, ale dwóch lub trzech gorzej, jakość gry natychmiast jest odczuwalna.
        W Ameryce musimy działać znacznie szybciej, a do tego jest ogromna konkurencja. Jest bardzo dużo świetnych muzyków z całego świata, a pracy jest mało i jestem przekonany, że dlatego jest większa indywidualna odpowiedzialność. Etyka pracy, szacunek dla kolegi siedzącego przy pulpicie, szacunek dla dyrygenta i szacunek dla instytucji jest odczuwalny.

W domu jest Pan gościem, bo koncertując często w różnych salach koncertowych na świecie, zmienia Pan ciągle miejsca pobytu, strefy czasowe i klimat. Można się do tego przyzwyczaić?
        - I tak, i nie. Każda zmiana miejsca to także inna woda, inne jedzenie, inne powietrze, sen w innym łóżku. To wszystko się odczuwa. Pewnymi elementami można tylko lepiej sterować, ale nie da się przeskakiwać stref czasowych. Mamy nastrojony zegarek w naszym organizme i pierwsze dwa lub trzy dni po zmianie czasu wymagają zwiększonej koncentracji. Byłem w Polsce na początku grudnia, wróciłem do Stanów Zjednoczonych na dwa i pół tygodnia, a od 28 grudnia znowu jestem w Polsce.
        W Rzeszowie dyryguję dwoma koncertami i nagrywamy utwory Artura Malawskiego, a później jadę do Bydgoszczy, aby poprowadzić koncertowe wykonanie opery „Porgy and Bess” George’a Gershwina.
Chcę podkreślić, że bardzo lubię to, co robię, współpraca z dobrymi orkiestrami jest esencją mojej pracy i chyba głównie dlatego radzę sobie z wszelkimi niedogodnościami związanymi z podróżami.

Koncert sylwestrowy w Rzeszowie - Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego dyryguje Mariusz Smolij, fot. Filharmonia Podkarapcka

Po tylu latach działalności artystycznej, mając ogromną wiedzę i doświadczenie, mógłby się Pan dzielić z młodymi ludźmi, którzy pragną zostać dyrygentami.
        - Myślę, że taki czas przyjdzie. W latach 1996 - 2000 pracowałem w Northwestern University w Chicago – Evanston i byłem wtedy najmłodszym profesorem dyrygentury pośród wszystkich czołowych uczelni amerykańskich. Dobrze mi się pracowało, ale czułem, że miałem za mało doświadczenia, aby w tym wieku uczyć na odpowiednim poziomie i zrezygnowałem z tej pracy. Wielu moich kolegów dziwiło się – jak można taką dobrą pracę porzucać. Chciałem wtedy być bardziej aktywnym dyrygentem i postąpiłem słusznie.
Może teraz jest czas, żeby powrócić i znowu uczyć dyrygowania, bo mam o wiele więcej do zaoferowania młodym ludziom niż wtedy. Zawód nauczyciela muzyki jest bardzo trudny i odpowiedzialny, a nauka dyrygowania jest szczególnie trudna. Tej wiedzy nie można znaleźć w książkach.

Właściwie w zajęciach z dyrygentury powinna być do dyspozycji orkiestra, a zazwyczaj zastępuje ją pianista, najwyżej dwóch.
        - Potrzebny jest przynajmniej kwartet lub kwintet, żeby była grupa ludzi, którzy reagują na gesty. W zrozumieniu pewnych umiejętności pomagają także sposób myślenia, sposób słuchania, jesteśmy w stanie przekazać studentom pewne schematy, ale do połowy zajęć zespół jest niezbędny.

Powróćmy jeszcze do planowanych w pierwszych dniach stycznia nagrań utworów Artura Malawskiego dla wytwórni Naxos.
        - Twórczość symfoniczna Malawskiego jest dość skromna. Wszystkie utwory zmieszczą się na trzech płytach, ale są to znakomite utwory. Podczas rozmowy z kierownictwem Naxos zapytano, czy mógłbym z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie nagrać za jakiś czas drugą płytę. Zobaczymy.
Na pierwszej płycie znajdą się następujące utwory Artura Malawskiego: Uwertura, Suita popularna, Toccata na małą orkiestrę, Tryptyk góralski oraz dwa utwory z fortepianem solowym - Etiudy symfoniczne oraz Toccata i fuga na fortepian i orkiestrę. Partie solowe wykona znakomita pianistka Beata Bilińska. Będą to światowe premiery fonograficzne na płytach CD.
Mam nadzieję, że po bardzo ciekawą płytę można będzie sięgnąć już niedługo.

Kończymy rozmowę z nadzieją, że chętnie będzie Pan nadal współpracował z Orkiestrą Filharmonii Podkarpackiej.
        - Bardzo chętnie przyjeżdżam do Polski, a Rzeszów mi się bardzo podoba. Wydaje mi się, że mam dobry kontakt z orkiestrą i z wielką przyjemnością tu powrócę.

                                                                                                                                                                                                                                            Zofia Stopińska

XXIII EUROREGIONALNY KONCERT KOLĘD „SOLI DEO GLORIA”
pod patronatem Prezydenta Miasta Krosna

Miejsce: Sanktuarium Św. Jana Pawła II w Krośnie, ul. Kard. St. Wyszyńskiego 30
Termin: 13 stycznia 2024 (sobota), godz. 16.00
Szczegóły: www.rckp.krosno.pl

Wstęp wolny
Patronat: Radio Fara

13 stycznia 2024 zapraszamy do udziału w Euroregionalnym Koncercie Kolęd „Soli Deo Gloria”. Po raz dwudziesty trzeci w Krośnie odbędzie się wyjątkowe wydarzenie, w tym roku z udziałem czterech chórów z Polski, Słowacji i Węgier.

Wystąpią:
Chór Św. Michała - Michalovce (Słowacja), dyr. Róbert Kováč
Chór Mieszany „Gratia Nostra” - Kosd (Węgry), dyr. Gabriella Langné Oláh
Miejski Chór „Gorce” - Nowy Targ, dyr. Zbigniew Huptyś i Dorota Żmuda
Chór Mieszany „Echo” RCKP i ZNP - Krosno, dyr. Mariola Rybczak

Chór Św. Michała z Michaloviec
Chór św. Chór Michaela został założony na początku 2012 roku. Regularnie występuje na różnych festiwalach kościelnych nie tylko w Michalovcach, ale także w okolicy. Od momentu powstania chór corocznie bierze udział w regionalnych pokazach chórów kościelnych. Repertuar chóru składa się głównie z kompozycji sakralnych od renesansu do współczesności. Od 2021 roku dyrektorem artystycznym i dyrygentem chóru jest Róbert Kováč.
W 2015 roku Chór św. Michaela zdobył nagrodę za wykonanie muzyki sakralnej na konkursie chóralnym Cantiamo Insieme pod dyrekcją księdza Jozefa Motýla SDB. W 2019 roku na regionalnym przeglądzie konkursowym chórów CANTIAMO INSIEME - VIVA IL CANTO 2019 Chór św. Michała otrzymał Złote Pasmo z awansem do rundy krajowej w Spiskiej Nowej Wsi. W krajowej rundzie konkursu VIVA IL CANTO 2019 w Spiskiej Nowej Wsi chór zdobył Brązowe Pasmo. W 2021 roku na regionalnym pokazie konkursowym chórów CANTIAMO INSIEME - VIVA IL CANTO 2021 Chór św. Michała otrzymał Złote Pasmo z awansem do rundy krajowej w Spiskiej Nowej Wsi. W 2023 roku chór ponownie wziął udział w krajowym konkursie VIVA IL CANTO 2023 w Spiskiej Nowej Wsi, gdzie zdobył Złote Pasmo i Nagrodę Samorządowego Regionu Koszyc za kultywowaną ekspresję wokalną. W listopadzie 2022 chór wystąpił w Koszycach w kościele Świętej Trójcy (Premonstratensi), a we wrześniu 2023 w Domu Sztuki w Koszycach wraz z Koszyckim Chórem Nauczycielskim.

Chór Mieszany Gratia Nostra, Kosd
Chór powstał w 1992 roku jako chór żeński, a w 2004 roku przekształcił się w chór mieszany. Kierownictwo chóru przejęła w 2007 roku Gabriella Langné Oláh, obecna dyrektor chóru. Oprócz utworów kościelnych w repertuarze chóru znajdują się aranżacje pieśni ludowych, duchowych, pieśni afrykańskich i chóralne wersje współczesnych przebojów. Na kwalifikacyjnym festiwalu chórów w Olomuńcu w Czechach, w 2002 roku Gradia Nostra zdobyła Srebrne Pasmo jako chór żeński. W 2008 roku sięgnęła po brązowe pasmo jako chór mieszany na Praskim Festiwalu Adwentowym. A w 2021 - Złote Pasmo na przeglądzie chórów w Berzel (Węgry).
Chór tworzą osoby ze średniej grupy wiekowej, od 30 do 60+; w tym małżonkowie jako czynni śpiewacy lub biernie pomagający członkowie, dzięki czemu chór funkcjonuje jako prawdziwa wspólnota rodzin i przyjaciół.

Miejski Chór „Gorce” - Towarzystwo Śpiewacze w Nowym Targu
Chór powstał w 1952 roku. Podstawę jego repertuaru stanowią pieśni inspirowane muzyką Podhala, a ich wielogłosowe opracowania tworzą nową, odrębną jakość muzyczną. Chór GORCE śpiewa też pieśni patriotyczne i religijne, uświetniając różnego rodzaju uroczystości, oraz koncertując. Poprzez stroje, w których członkowie grupy występują niezmiennie od 70 lat, podkreślają swoją przynależność do Podhalańskiej Małej Ojczyzny, propagując jej kulturę nie tylko w Polsce, ale też podczas licznych zagranicznych wojaży. Dyrygentem Chóru GORCE jest Zbigniew Huptyś oraz Dorota Żmuda. Prezesem Chóru jest Maria Słowakiewicz.

Chór Mieszany „Echo”, Krosno
Działa przy Związku Nauczycielstwa Polskiego i Regionalnym Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie. Występuje na krośnieńskich scenach od ponad 70 lat. Ma na swoim koncie liczne koncerty, udział w festiwalach, przeglądach w kraju i za granicą. Chór „Echo” jest organizatorem Euroregionalnego Koncertu Kolęd „Soli Deo Gloria”, Wieczorów Poezji i Pieśni „Ave Maria”, Koncertów Papieskich i Patriotycznych. Prowadzi wymianę artystyczną z wieloma zespołami z Polski oraz ze Słowacji, Austrii, Belgii, Węgier i Ukrainy. Dwukrotnie koncertował w Europie Zachodniej, a także w Macedonii w ramach Międzynarodowego Festiwalu Chórów w Ohrid. W 2010 brał udział w Balkan Folk Fest w Bułgarii. Za działalność artystyczną Chór został uhonorowany: Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Dyplomem Ministra Kultury i Sztuki, Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego, Złotą Odznaką Polskiego Związku Chórów i Orkiestr z Laurem, Odznaką Zasłużony dla Województwa Krośnieńskiego. W 2006 roku chór otrzymał nagrodę Marszałka Województwa Podkarpackiego za szczególne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej i ochrony kultury.                       Chór Mieszany „Echo” z Krosna pod batutą Marioli Rybczak, fot. Paweł Matelowski

Koncert symfoniczny

AB 12 stycznia 2024 r. ,piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
JIŘÍ PETRDLÍK – dyrygent

W programie:
R. Strauss – „Symfonia alpejska” op. 64

Koszt udziału: 40 zł
Koszt udziału (ulgowy): 30 zł

Niemiecki kompozytor – Richard Strausss (1864 – 1949) w pełni zasłużył na miano „króla późnoromantycznej orkiestry symfonicznej”. W zakresie instrumentacji wzniósł się na nieosiągalne dla wielu kompozytorów wyżyny mistrzostwa. Jego utwory magnetyzują wielką siłę wyrazu, dzięki orkiestrze, która w rękach Straussa staje się narzędziem do budowania wielkich obrazów symfonicznych programowo – ilustracyjnych. Alpensinfonie op. 64 (1915), to właściwie epicki, pełen dramaturgii poemat symfoniczny, napisany na orkiestrę o potężnej obsadzie, która wprost oszałamia mnóstwem niezwykłych kolorystycznych efektów. Aby zilustrować samotną wyprawę wędrowca na alpejski szczyt zastosował kompozytor Windmaschine i Donnermaschine – naśladujące odgłosy deszczu i burzy. Symfonia rozpoczyna się akordami w ciemnych barwach, z których wyłania się motyw gór. To początek wyprawy w mrokach przed świtem. Aura jaśnieje – przy wschodzie słońca. Muzyka prowadzi słuchacza dalej alpejskim szlakiem poprzez łąki, strumienie, lasy i wodospady przepiękne naśladowane dźwiękami skrzypiec, harf i czelesty. W końcu wędrowiec dociera do lodowca – migotanie lodu oddają dźwięki trąbek w najwyższych rejestrach. Szczyt zostaje zdobyty. Wzruszenie wędrowca, podziwiającego zapierający dech w piersiach widok ze szczytu, obrazuje solo oboju. Emocjonalna kulminacja Symfonii alpejskiej jest peanem na cześć piękna natury. Droga powrotna przywołuje grozę burzy i szalejący wiatr, odmalowuje również zachód słońca. Dzieło kończy się cichym epilogiem, jakby „spowitym w mrokach nocy”.

Jiří Petrdlík /1977/ jest uznawany za jednego z najbardziej uznawanych europejskich dyrygentów swojego pokolenia. Studiował grę na fortepianie, puzonie i dyrygenturę (1995-2000 w Konserwatorium w Pradze, 2000-2005 w Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze) u prof. Miroslava Košlera, prof. Miriam Němcovej, prof. Jiří Bělohlávka, prof. Radomila Eliški, prof. Františka Vajnara, prof.Tomáša Koutníka i innych. Ukończył studia w klasie mistrzowskiej głównego dyrygenta orkiestry Filharmonii w Nowym Jorku prof. Kurta Masura we Wrocławiu i głównego dyrygenta Filharmonii BBC prof. Jiří Bělohlávka.
W latach 2002-2009 był stałym dyrygentem Teatru Narodowego w Brnie i dyrektorem muzycznym Teatru Miejskiego w Brnie. Od 2004 r. jest zatrudniony jako stały dyrygent w Teatrze im. J. K. Tylta w Pilźnie. Petrdlík regularnie współpracuje gościnnie z prestiżowymi międzynarodowymi scenami operowymi (np. W Mesynie, Tuluzie, Warszawie, Północnym Teksasie, Pradze, Szegedzie, Kairze, Aleksandrii itp.).
W dziedzinie muzyki symfonicznej Jiří Petrdlík dyryguje czołowymi orkiestrami czeskimi i zagranicznymi (Praska Orkiestra Symfoniczna, Czeskie Radio SO, Czeskie Narodowe SO, Filharmonia Janáček w Ostrawie, Morawska Filharmonia w Ołomuńcu, Północnoczeska Filharmonia w Teplicach, Wrocławska Filharmonia, Orkiestra Filharmonii Śląskiej w Katowicach, Orkiestra MTM w Warszawie, KSO w Toronto, Iwasaki Philharmonic ao) i regularnie pojawia się jako gość na różnych festiwali muzycznych w Europie, Japonii, Chinach, Kanadzie i USA. Od sezonu 2010/11 z powodzeniem rozwija bogatą współpracę artystyczną z Kairską Orkiestrą Symfoniczną, gdzie został mianowany Dyrektorem Artystycznym Generalnym i Głównym Dyrygentem w latach 2011-15.. W sezonie 2014/15 Petrdlík został zaproszony do Alte Oper w Frankfurcie, a w sezonie 2015/16 był gościnnym dyrygentem w Wiener Musikverein. Od tego czasu rozwijał bogatą współpracę artystyczną jako stały dyrygent gościnny Orkiestry Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie. Od roku 2015 Petrdlík regularnie organizuje prestiżowe noworoczne trasy koncertowe w Chinach z wybitnymi europejskimi orkiestrami.
Petrdlík prowadził także szeroką działalność jako chórmistrz (od 2009 r. Dyrektor artystyczny praskiego chóru mieszanego), muzykolog (Uniwersytet Karola w Pradze) – zdobył tytuł doktora), wydawca i pedagog (kierownik wydziału dyrygentury Konserwatorium im. Jaroslava Ježka w Pradze) i z powodzeniem wziął udział w kilku konkursach (np. w konkursach: Prague Cantat, American Opera Competition, D. Flick Conductor Competition London). Jest przewodniczącym Jury Konkursu „Praga Kantat” i Towarzystwa Fibicha, a od 2017 r. Został dyrektorem unikalnego w skali światowej festiwalu melodramatu koncertowego „Melodramfest” i głównym dyrygentem międzynarodowej orkiestry Carpathia. Od sezonu 2020/21 jestem dyrektorem artystycznym zespołu opery w Teatrze im. J. K. Tyla Plzeň.
Szeroki repertuar Petrdlíka zawiera kompozycje różnych gatunków muzycznych, stylów i okresów. W dziedzinie dyskografii Petrdlík często zwraca uwagę na rzadko pojawiające się tytuły (np. Ezio Glucka – światowa premiera praskiej wersji opery Beethovena – Habsburskich kantat, Foerster – Glagolitic Mass, Fibich – Missa brevis, Prokofieva – Eugeniusz Oniegin, Arend – Astral Travels i in.)

Recital fortepianowy Rafała Blechacza
9 stycznia (wtorek), godz. 18.00
Dwór Ignacego Jana Paderewskiego w Kąśnej Dolnej

Muzyczny prezent na dobry początek nowego roku – Rafał Blechacz wystąpi w Kąśnej Dolnej 9 stycznia.
To czwarta wizyta tego znakomitego pianisty w Centrum Paderewskiego. Pierwszy raz występował tu jako jedenastoletni chłopiec podczas Festiwalu Tydzień Talentów w 1996 roku. Po raz drugi odwiedził Kąśną w roku 2002, niedługo przed swoim brawurowym zwycięstwem w Konkursie Chopinowskim. Ostatni koncert miał miejsce 9 grudnia 2022 roku – artysta wykonał pierwszy recital na nowo zakupionym przez instytucję fortepianie Steinway.

Bilety w cenie 60 zł w sprzedaży internetowej od północy 1 stycznia na www.centrumpaderewskiego.pl. Liczba miejsc ograniczona!

Rafał Blechacz urodził się w 1985 roku w Nakle nad Notecią. Grę na fortepianie rozpoczął w wieku pięciu lat. Uczył się w Państwowej Szkole Muzycznej im. Artura Rubinsteina w Bydgoszczy pod kierunkiem prof. Jacka Polańskiego. W 2007 roku ukończył studia pianistyczne w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy w klasie prof. Katarzyny Popowej-Zydroń. Jeszcze jako uczeń zdobył wiele nagród i wyróżnień, jak: I nagroda i Grand Prix w XIII Ogólnopolskim Konkursie im. Jana Sebastiana Bacha w Gorzowie Wlkp. (1996), II nagroda w V Międzynarodowym Konkursie Młodych Pianistów „Artur Rubinstein in Memoriam” w Bydgoszczy (2002), zwycięstwo w V Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Hamamatsu w Japonii (2003).

Jako zdobywca Grand Prix Konkursu Chopinowskiego (2005) zaczął koncertować w najbardziej prestiżowych salach: m.in. w Concertgebouw w Amsterdamie, Musikverein we Wiedniu, Filharmonii Berlińskiej, Alte Oper we Frankfurcie, Herkulessaal w Monachium, Sali Pleyel’a w Paryżu, Royal Festival Hall oraz Wigmore Hall w Londynie, Tonhalle w Zurichu, La Scala w Mediolanie. Jest zapraszany na najlepsze festiwale muzyczne, jak: Salzburg, Verbier w Szwajcarii, La Roque-d'Anthéron (Francja), Klavier-Festival Ruhr w Niemczech oraz Gilmore Festival w USA. Koncertuje z wieloma orkiestrami symfonicznymi, współpracując z wybitnymi dyrygentami, którymi są: Charles Dutoit, Valery Gergiev, Daniel Harding, Pavo Järvi, Fabio Luisi, Kent Nagono, Andris Nelsons, Victor Pablo Perez, Trevor Pinnock, Mikhail Pletnev, Jerzy Semkow, Antoni Wit, Dawid Zinman.
Zdobywając Grand Prix, Złoty Medal i wszystkie z możliwych nagród regulaminowych: za najlepsze wykonanie mazurków, poloneza, koncertu, sonaty (tę ostatnią ufundowaną przez Krystiana Zimermana), także nagrodę publiczności – w ten niekwestionowany sposób został uznany za najznakomitszego wykonawcę utworów Chopina swej generacji.

W 2006 roku podpisał ekskluzywny kontrakt z niemiecką wytwórnią fonograficzną Deutsche Grammophon. Jest drugim w historii, po Krystianie Zimermanie, polskim artystą związanym z tą prestiżową firmą.
Jego wybitny talent został doceniony przez publiczność Europy, Ameryki , Azji; przez krytykę muzyczną, znakomitych dyrygentów i słynne orkiestry symfoniczne, producentów płyt, menadżerów i agencje artystyczne organizujące koncerty w najsłynniejszych salach i w największych centrach muzycznych.

1 stycznia 2024 r., poniedziałek, godz. 18:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
MARIUSZ SMOLIJ – dyrygent
KAROLINA LESZKO – wokalistka

Program koncertu:

arr. Calvin Custer A Salute to the Big Apple

George Gershwin I’ve Got Rhythm

arr. J. Moss/M. Smolij Sinatra Suite

Mangione/arr. Phillips The Children of Sanchez

Astor Piazzolla Yo Soy Maria

Robert Sheldon Danzas Cubanas

Bock/arr. I. Hearshein Skrzypek na Dachu – Tańce Symfoniczne

Kern/G. Gershwin The Way You Look Tonight

arr. Bill Holcombe International Dixieland Jamboree

Gershwin Embraceable You

arr. Stephen Esneault Tribute to Aretha Franklin

Shaw/Oliver/Wright/Riedel Symphonic Swing

Koszt udziału: 100 zł

Mariusz Smolij – dyrygent i Karolina Leszko zapraszają do tańca w Noc Sylwestrową. Usłyszeć będzie można przeboje sal koncertowych zarówno instrumentalne, jak i wokalne w interpretacji Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Podkarpackiej oraz Karoliny Leszko, znanej uczestniczki telewizyjnych programów muzycznych The Voice of Poland, Must be the music oraz THE FOYR. Artystka wystąpiła ze swoim singlem „Oboje wiemy” w koncercie DEBIUTY podczas Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Współpracowała m.in. z Grażyną Łobaszewską, Kasią Kowalską, Hanną Banaszak, Justyną Steczkowską, Zbigniewem Wodeckim. Wystąpił także na koncercie Michela Buble – duet ten stał się medialną sensacją.

MARIUSZ SMOLIJ
Jest jednym z najwybitniejszych dyrygentów swojego pokolenia, prowadzących orkiestry w Stanach Zjednoczonych i Europie. Opinię tę potwierdzają zarówno krytycy muzyczni po obu stronach Atlantyku, jak i American Symphony Orchestra League. Ta prestiżowa organizacja z siedzibą w Nowym Jorku, zrzeszająca wszystkie orkiestry symfoniczne w Ameryce Północnej wyróżniła jego nazwisko na prestiżowej liście najwybitniejszych mistrzów batuty. W roku 2021 dyrygent nagrodzony został wysoce prestiżową tkzw. „American Prize” przyznawaną w Stanach Zjednoczonych za najwybitniejsze wykonania koncertowe muzyki symfonicznej.

W wyniku zwycięstw w szeregu poważnych konkursach, Mariusz Smolij od wielu lat związany jest stałymi kontraktami z wybitnymi instytucjami muzycznymi w USA. Dyrygował ponad 140 orkiestrami w 28 krajach na czterech kontynentach, występował na najbardziej prestiżowych estradach koncertowych świata, m.in. w nowojorskiej Carnegie Hall, nowojorskim Lincoln Center, Kimmel Center w Filadelfii, ABC Hall w Johannesburgu, Narodowym Centrum Kultury w Pekinie, Concertgebouw w Amsterdamie, Tonhalle w Zurichu, Salle Gaveau w Paryżu oraz narodowych centrach kulturalnych Polski, Czech, Słowacji, Bułgarii, Serbii, Cypru, Niemiec, Austrii, Węgier, Włoch, Meksyku, Kolumbii, Boliwii, Chin oraz Korei Południowej. Na liście prowadzonych przez niego orkiestr znajdują się między innymi: Atlanta Symphony Orchestra, Detroit Symphony Orchestra, Houston Symphony, Rochester Philharmonic, New Jersey Symphony Orchestra, Indianapolis Symphony, Indianapolis Chamber Orchestra, Orchestra of the Lyric Opera Chicago, Omaha Symphony Orchestra, Missouri Symphony, St. Louis Philharmonic, Symphony of Nova Scotia (Kanada), Johannesburg Philharmonic Orchestra (RPA), Jerusalem Symphony, Israel Symphony Orchestra, Israel Chamber Orchestra, Rotterdam Chamber Orchestra, Orchestra da Camera Fiorentina, Orchestra Teatro Olimpico Vicenza, Orchestra di San Remo, Orchestra Sinfonica Lecce (Włochy), Orchestre Lamoureux Paris (Francja), Bern Sinfonieorchester, Sinfonieorchester Basel (Szwajcaria), Bergishe Symphoniker, Kiel Philharmonie (Niemcy), Staatsorchester Frankfurt, Budapest Symphony Orchestra, Filharmonia Narodowa w Warszawie, Sinfonia Varsovia, Bułgarska Filharmonia Narodowa w Sofii, Serbska Filharmonia Narodowa w Belgradzie, Narodowa Filharmonia Boliwii, Kolumbii, Meksyku.

Artysta nagrywa dla firm płytowych Hungaroton, Universal Poland oraz Narodowego Radia USA (NPR). Od 2004 roku regularnie współpracuje z międzynarodową wytwórnią Naxos, w której wydał 15 płyt. Na wielu z nich znalazły się światowe premiery fonograficzne. Wydane przez tę firmę albumy z muzyką Andrzeja Panufnika, nagrane wspólnie z Polską Orkiestrą Kameralną, były wyróżnione w Londynie przez „Evening Standard” oraz doskonale ocenione przez wielu krytyków w Europie Zachodniej i USA. Płyta zarejestrowana z Filharmonią Poznańską poświęcona była muzyce Tadeusza Szeligowskiego, zaś na ośmiu ostatnich znalazły się dzieła z kompozytorów węgiersko-amerykańskich (M. Rozsa, E. Zador), nagrane z Budapeszteńską Orkiestrą Symfoniczną. Rejestracja muzyki Grażyny Bacewicz z Capella Bydgostiensis otrzymała w 2015 roku nagrodę Fryderyk i doskonałe recenzje międzynarodowych krytyków. Dwa ostatnie CD były poświęcone muzyce polskiej, dziełom Romualda Twardowskiego oraz Ignacego Jana Paderewskiego.

W Polsce Mariusz Smolij często współpracuje z Polską Orkiestrą Kameralną oraz orkiestrą Sinfonia Varsovia, z którą dokonał szeregu nagrań (Naxos, CD Accord), i którą prowadził podczas tournée koncertowych w Japonii, Francji oraz USA. Artysta dyrygował gościnnie większością polskich zespołów filharmonicznych i radiowych, m.in. Filharmonią Narodową w Warszawie podczas Forum Lutosławskiego. W latach 2002–2004 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Wrocławskiej oraz Festiwalu Wratislavia Cantans. Od 2016 do 2019 roku był dyrektorem artystycznym Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej oraz dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu i Konkursu Skrzypcowego im. Karola Lipińskiego w Toruniu. W Stanach Zjednoczonych pełni funkcję dyrektora artystycznego orkiestry kameralnej Riverside Symphonia w New Jersey oraz Acadiana Symphony Orchestra w Louizjanie. Poprzednio był drugim dyrygentem New Jersey Symphony Orchestra, a na zaproszenie Christopha Eschenbacha, pracował jako stały dyrygent w Houston Symphony Orchestra. Pomiędzy 1996 a 2000 rokiem piastował stanowisko profesora dyrygentury na Northwestern University w Chicago – Evanston, będąc w tym czasie najmłodszym wykładowcą dyrygentury pośród wszystkich czołowych uczelni amerykańskich.

Jest wysoce poszukiwanym pedagogiem, prowadził międzynarodowe kursy m.in. w Czechach, Słowacji, Stanach Zjednoczonych, Chinach, Korei Południowej, Polsce oraz Szwajcarii. Od 2009 roku artysta jest również gościnnym profesorem i dyrygentem uniwersytetu muzycznego w Tianjin (Chiny).

Dyrygent podczas wieloletniej kariery artystycznej zdobył szerokie uznanie za kreatywność programową, podnoszenie poziomu artystycznego pracujących z nim orkiestr oraz kunszt pedagogiczny i umiejętności popularyzacji muzyki.

W roku 2019 otrzymał Krzyż Komandorski nadany przez prezydenta RP za szerzenie kultury polskiej za granicą.

Mariusz Smolij jest absolwentem Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie skrzypiec. Wraz z założonym przez siebie Kwartetem Smyczkowym im. K. Pendereckiego, wyjechał do USA. Kontynuował tam studia m.in. w prestiżowej Eastman School of Music w Rochester, w stanie Nowy Jork. W 1998 roku z ramienia tej instytucji otrzymał stopień doktorski.                                                    Mariusz Smolij - dyrygent, fot. ze zbiorów Filharmonii Podkarpackiej

KAROLINA LESZKO
Rocznik 1986. Pochodzi z Krakowa. Absolwentka wokalistyki jazzowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Przełomowym momentem jej kariery wokalnej było zajęcie pierwszego miejsca w konkursie Korowód podczas Grechuta Festival 2009, czego efektem jest płyta „Ścieżki przedeptane”. Szerokiej publiczności Karolina Leszko dała się poznać jako uczestniczka telewizyjnych programów muzycznych The Voice of Poland (2011, 2015), Must be the music (2014) oraz THE FOYR (2021).

W 2017 roku wystąpiła ze swoim singlem „Oboje wiemy” w koncercie DEBIUTY podczas Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Karolina współpracowała z Grażyną Łobaszewską, Kasią Kowalską, Hanną Banaszak, Justyną Steczkowską, Zbigniewem Wodeckim, Staszkiem Soyką, Markiem Piekarczykiem oraz Jackiem Wójcickim oraz wieloma innymi artystami.

Karierę rozwija nie tylko w Polsce – w 2013 roku nawiązała stałą współpracę z kilkoma renomowanymi orkiestrami w Norwegii, z którymi koncertuje do dziś. Dnia 20 września 2019 roku, na koncercie Michela Buble w krakowskiej arenie, Karolina spełniła jedno ze swoich największych marzeń. Podczas wspólnego wykonania piosenki When I Fall In Love artysta porównał jej głos do Celine Dion. Duet ten stał się medialną sensacją ( zarejestrowany film w ciągu kilku dni osiągnął ponad milion odsłon). Obecnie pracuje nad autorską płytą pt. „Wreszcie”.

31 grudnia 2023 r. ,niedziela, godz. 18:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
MARIUSZ SMOLIJ – dyrygent
KAROLINA LESZKO – wokalistka

Program koncertu:

arr. Calvin Custer - "A Salute to the Big Apple"

George Gershwin - "I’ve Got Rhythm"

arr. J. Moss/M. Smolij - "Sinatra Suite"

Mangione/arr. Phillips -  "The Children of Sanchez"

Astor Piazzolla  - "Yo Soy Maria"

Robert Sheldon - "Danzas Cubanas"

Bock/arr. I. Hearshein - "Skrzypek na Dachu" – Tańce Symfoniczne

Kern/G. Gershwin - "The Way You Look Tonight"

arr. Bill Holcombe - "International Dixieland Jamboree"

Gershwin - "Embraceable You"

arr. Stephen Esneault - "Tribute to Aretha Franklin"

Shaw/Oliver/Wright/Riedel - "Symphonic Swing"

Koszt udziału: 120 zł

Mariusz Smolij – dyrygent i Karolina Leszko zapraszają do tańca w Noc Sylwestrową. Usłyszeć będzie można przeboje sal koncertowych zarówno instrumentalne, jak i wokalne w interpretacji Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Podkarpackiej oraz Karoliny Leszko, znanej uczestniczki telewizyjnych programów muzycznych The Voice of Poland, Must be the music oraz THE FOYR. Artystka wystąpiła ze swoim singlem „Oboje wiemy” w koncercie DEBIUTY podczas Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Współpracowała m.in. z Grażyną Łobaszewską, Kasią Kowalską, Hanną Banaszak, Justyną Steczkowską, Zbigniewem Wodeckim. Wystąpiła także na koncercie Michela Buble – duet ten stał się medialną sensacją.

                     Karolina Leszko - wokalistka, fot . ze zbiorów Filharmonii Podkarpackiej