10 XI 2019 NIEDZIELA ; godz. 18:00 ; BOOM ; Sala koncertowa Filharmonii Podkarpackiej

POLSKA OPERA KRÓLEWSKA

A. Mickiewicz/ St. Moniuszko „DZIADY - WIDMA”

DYRYGENT
TADEUSZ KAROLAK

OBSADA
DAWNY AKTOR - Mariusz Bonaszewski
GUŚLARZ - Witold Żołądkiewicz
STARZEC - Bogdan Śliwa
ANIOŁEK JÓZIO - Mikołaj Zgódka
ANIOŁEK RÓZIA - Małgorzata Rudnicka
WIDMO - Piotr Kędziora
KRUK - Mateusz Burdach
SOWA - Monika Szwajnos
DZIEWCZYNA - Iwona Lubowicz

INSCENIZACJA, SCENOGRAFIA, REŻYSERIA
RYSZARD PERYT

KOSTIUMY
MARLENA SKONECZKO

           „Pospólstwo więc święci Dziady tajemnie w kaplicach lub pustych domach niedaleko cmentarza [...]” Tak pisał Adam Mickiewicz we wstępie do II części Dziadów. Być może sam brał niegdyś udział w tym ludowym obrządku, w którym pogański zwyczaj mieszał się z chrześcijańską tradycją. Niewykluczone, że i Moniuszko miał ku temu sposobność, choć dziś trudno znaleźć na to dowody. Nie ulega natomiast wątpliwości, że w kantacie scenicznej „Widma” udało się kompozytorowi wydobyć naturalną muzyczność tkwiącą w opisanym przez Mickiewicza rytuale. Silna integracja pierwiastka literackiego i muzycznego stanowi niezaprzeczalną wartość dzieła.
           Pierwsze wzmianki o planach umuzycznienia dramatu narodowego wieszcza znajdujemy w korespondencji Moniuszkowskiej już u progu lat pięćdziesiątych XIX wieku. Tymczasem prapremiera kantaty odbyła się dopiero w 1865 roku, w drugą rocznicę wybuchu Powstania Styczniowego. Kompozycja wzbudziła zachwyt publiczności. Jakże silne wrażenie musiałowywrzeć na zniewolonym przez zaborców narodzie tak żywe wspomnienie dawnych obrządków...
           Przesłanie zaklęte w Mickiewiczowskich wersach jest uniwersalne, a fascynacja tajemnym rytuałem trwa do dziś. Dowodem na to jest niegasnąca popularność przedstawienia, którym Polska Opera Królewska zainaugurowała pierwszy sezon swojej działalności.

9 XI 2019 SOBOTA : godz. 18:00 : sala koncertowa Filharmonii Podkarpackiej

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
TOMASZ TOKARCZYK – dyrygent
KATARZYNA OLEŚ – BLACHA - sopran
ANDRZEJ LAMPERT - tenor

W programie:
m.in. S. Moniuszko, G. Donizetti, G. Puccini, P. Czajkowski, G. Verdi

           Piękne melodie , wspaniałe głosy, świetna zabawa i chwile wzruszeń - wszystko to gwarantuje koncert 9 listopada, w sobotę o godz. 18, na który zaprasza Filharmonia Podkarpacka. W programie koncertu znajdą się niepowtarzalne arie i duety operowe pióra prawdziwych mistrzów opery: St. Moniuszki, G. Donizettiego, G. Pucciniego, P. Czajkowskiego, Ch. Gounoda, J. Offenbacha, Rachmaninowa. Solistami koncertu będą utytułowani śpiewacy podziwiani przez melomanów nie tylko w kraju, ale także za granicą - Katarzyna Oleś - Blacha oraz Andrzej Lampert. Artyści obdarzeni niezwykłej urody głosami poprowadzą publiczność w świat muzyki operowej, który mienić się będzie zmiennością nastrojów i emocji. Solistom towarzyszyć będzie Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej, a za pulpitem dyrygenckim stanie Tomasz Tokarczyk. Usłyszymy muzykę St. Moniuszki - słynny Mazur z opery „Halka”, arię „Gdybym rannym słonkiem” oraz wzruszając fragment „Cisza dokoła” ze „Strasznego dworu”. Z włoskiej i francuskiej opery przypomniane zostaną m.in. : liryczna „Una furtiva lagrima” G. Donizettiego z opery „Napój miłosny”, miłosne arie i duety z „Cyganerii” G. Pucciniego i „Traviaty” G. Verdiego oraz „L’amour...Ah, leve toi soleil” Ch. Gounoda z opery „Romeo i Julia”. Słowiańska nuta w rytmie poloneza brzmieć będzie w muzyce P. Czajkowskiego. Serdecznie zapraszamy na wieczór znakomitych głosów i muzycznych przebojów!

Katarzyna Oleś – Blacha

             Artysta muzyk, sopran koloraturowy. W 2001 r. ukończyła z wyróżnieniem Wydział Wokalno – Aktorski Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Wojciecha Jana Śmietany. Kunszt wokalny doskonaliła podczas licznych kursów mistrzowskich i interpretacyjnych u tak znamienitych pedagogów i śpiewaków, jak Paul Esswood, Christian Elssner, Ryszard Karczykowski.

            Laureatka wielu krajowych i międzynarodowych konkursów i festiwali m. in. w 2010 r. otrzymała III nagrodę w kategorii głosów żeńskich na VII Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie, a w 2012 roku została uhonorowana Teatralną Nagrodą Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii „Najlepsza śpiewaczka”. W lipcu 2014 roku została Laureatką nagrody: „Ars Quaerendi” za wybitne działania na rzecz promocji kultury.

            Solistka Opery Krakowskiej, gdzie po raz pierwszy wystąpiła w 2001 r. w partii Królowej Nocy w „Czarodziejskim flecie” Mozarta.

            Za szczególnie ważne w dorobku artystki należy uznać role: Rozyna („Cyrulik sewilski” Rossiniego), Gilda („Rigoletto” Verdiego), Roksana („Król Roger” Szymanowskiego), Fiorilla („Turek we Włoszech” Rossiniego), Zerbinetta („Ariadna na Naksos” R.Straussa), Violetta („La Traviata” G. Verdiego), Olimpia, Antonia, Giulietta, Stella („Opowieści Hoffmanna” J.Offenbacha), Norma („Norma” V.Belliniego), Anna („Anna Bolena” G.Donizettiego) oraz najczęściej wykonywana przez nią partia Królowej Nocy („Czarodziejski flet” Mozarta). Partią Łucji („Lucia di Lammermoor” G.Donizettiego) debiutowała w Operze Narodowej w Warszawie.

            Współpracuje z teatrami operowymi w Polsce i zagranicą. Z zespołami Oper w Bydgoszczy, Łodzi, Gdańsku, Szczecinie odbyła kilkakrotnie tournée po Austrii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Niemczech i Szwajcarii, goszcząc w takich salach, jak: Festspiel und Kongresshaus w Bregenz, Theater am Aegi w Hannoverze, Philharmonie w Berlinie, Philharmonie w Monachium, Gewandhaus w Lipsku, Rotterdamse Schouwburg w Rotterdamie.

            Artystka ma w swoim bogatym dorobku ponad 40 pierwszoplanowych ról operowych, operetkowych i musicalowych, które prezentowała w 50 różnych realizacjach premierowych, festiwalowych oraz repertuarowych wielu teatrów operowych w Polsce i zagranicą.

              W kręgu zainteresowań artystycznych Katarzyny Oleś – Blacha znajduje się również muzyka oratoryjno – kantatowa i kameralna. Dowodem na to są liczne koncerty (m.in. Kraków, Warszawa, Wrocław, Szczecin, Katowice, Stuttgart, Wolfsburg, Innsbruck, Linz, Hannover, Berlin, Monachium, Regensburg, Fulda, Graz, Strasburg, Szanghaj, Al Kuwait).

                Dokonała szeregu nagrań płytowych i archiwalnych dla potrzeb Radia i Telewizji, w tym w 2005 r. niezwykle rzadko wykonywanego „Koncertu na sopran i orkiestrę” Z. Kasserna, który wielokrotnie prezentowano na antenie polskich rozgłośni. Ze szczególnie ciepłym przyjęciem słuchaczy i krytyki spotkał się album artystki „Per due Donne” (DUX 1351) oraz pierwsze płytowe wydanie ostatniej opery Stanisława Moniuszki „Beata” (DUX 1531).  

            Pedagog Akademii Muzycznej w Krakowie. Prowadzi klasę śpiewu solowego. We wrześniu 2006 roku został jej nadany tytuł doktora w dziedzinie sztuk muzycznych – wokalistyki, a w lipcu 2014 roku tytuł doktora habilitowanego. Prowadzi warsztaty wokalne oraz kursy mistrzowskie dla młodzieży oraz młodych adeptów wokalistyki.

Tomasz Tokarczyk
           Dyrygent. Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie dyrygentury prof. Jerzego Katlewicza oraz w klasie skrzypiec prof. Ewy Szubry-Jargoń. W latach 2002-2014 był dyrygentem oraz kierownikiem muzycznym w Operze na Zamku w Szczecinie. Od 2004 roku związany z Operą Krakowską jako jej dyrygent i kierownik muzyczny. Poprowadził ponad 600 spektakli operowych i operetkowych, w tym sprawował kierownictwo muzyczne w blisko 30 spektaklach. Dla krakowskiej sceny przygotował premiery m.in. „Der Kaiser von Atlantis” Ullmanna, „Madama Butterfly” i „Cyganerię” Pucciniego, „Baron cygański” Straussa, „Traviata”, „Trubadur” i „Requiem” Verdiego, „Ariadna na Naxos” R. Straussa, „Wesele Figara” Mozarta, „Carmina Burana” Orffa, „Miłość do trzech pomarańczy” Prokofiewa, „Mefistofeles” Boito, „Tannhäuser” Wagnera, „Opowieści Hoffmanna” J. Offenbacha, a także w ramach Festiwalu K. Pendereckiego „Diabły z Loudun”. Dyryguje również wieloma koncertami symfonicznymi i oratoryjnymi. Współpracuje z licznymi instytucjami w kraju i za granicą, m.in. z Festiwalem w Wexford (Irlandia), z orkiestrą symfoniczną w Trondheim (Norwegia), Teatrem Opery i Baletu w Czelabińsku (Rosja), Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus, Operą Wrocławską, Operą i Filharmonią Podlaską oraz Operą Bałtycką. Występuje z wybitnymi artystami, m.in. Andrzejem Dobberem, Mariuszem Kwietniem, Katarzyną Oleś-Blacha, Arturem Rusińskim, Małgorzatą Walewską. Od roku akademickiego 2016/2017 jest wykładowcą Akademii Muzycznej w Krakowie.

9 XI 2019 SOBOTA : godz. 18:00 : sala koncertowa Filharmonii Podkarpackiej

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
TOMASZ TOKARCZYK – dyrygent
KATARZYNA OLEŚ – BLACHA - sopran
ANDRZEJ LAMPERT - tenor

W programie:
m.in. S. Moniuszko, G. Donizetti, G. Puccini, P. Czajkowski, G. Verdi

Piękne melodie , wspaniałe głosy, świetna zabawa i chwile wzruszeń - wszystko to gwarantuje koncert 9 listopada, w sobotę o godz. 18, na który zaprasza Filharmonia Podkarpacka. W programie koncertu znajdą się niepowtarzalne arie i duety operowe pióra prawdziwych mistrzów opery: St. Moniuszki, G. Donizettiego, G. Pucciniego, P. Czajkowskiego, Ch. Gounoda, J. Offenbacha, Rachmaninowa. Solistami koncertu będą utytułowani śpiewacy podziwiani przez melomanów nie tylko w kraju, ale także za granicą - Katarzyna Oleś - Blacha oraz Andrzej Lampert. Artyści obdarzeni niezwykłej urody głosami poprowadzą publiczność w świat muzyki operowej, który mienić się będzie zmiennością nastrojów i emocji. Solistom towarzyszyć będzie Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej, a za pulpitem dyrygenckim stanie Tomasz Tokarczyk. Usłyszymy muzykę St. Moniuszki - słynny Mazur z opery „Halka”, arię „Gdybym rannym słonkiem” oraz wzruszając fragment „Cisza dokoła” ze „Strasznego dworu”. Z włoskiej i francuskiej opery przypomniane zostaną m.in. : liryczna „Una furtiva lagrima” G. Donizettiego z opery „Napój miłosny”, miłosne arie i duety z „Cyganerii” G. Pucciniego i „Traviaty” G. Verdiego oraz „L’amour...Ah, leve toi soleil” Ch. Gounoda z opery „Romeo i Julia”. Słowiańska nuta w rytmie poloneza brzmieć będzie w muzyce P. Czajkowskiego. Serdecznie zapraszamy na wieczór znakomitych głosów i muzycznych przebojów!

           4 listopada 2019 roku w sali balowej łańcuckiego Zamku odbyła się bardzo ważna uroczystość. W obecności Marszałka województwa podkarpackiego Władysława Ortyla, Wojewody Ewy Leniart, Przedstawiciela Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego , Starosty Powiatu, Burmistrza Łańcuta, Dyrektorów placówek muzealnych z kraju, zagranicy i regionu odbyła się uroczysta inauguracja obchodów 75 rocznicy powołania " Muzeum- Zamek w Łańcucie".
          W uroczystości uczestniczyli również przedstawiciele rodzin spokrewnionych z ostatnim właścicielem Zamku - Alfredem Antonim Potockim m.in. Maciej Radziwiłł z "Fundacji Trzy Trąby" oraz Michał Sobański reprezentujący "Fundację im. Feliksa hr. Sobańskiego" wraz z rodzinami.
W części oficjalnej wystąpili; Władysław Ortyl, Ewa Leniart, odczytano listy gratulacyjne.
          Dyrektor Muzeum Wit Karol Wojtowicz w swym wystąpieniu w dużym skrócie przedstawił najważniejsze momenty z historii Zamku, jego właścicieli ale przede wszystkim historii placówki, którą kieruje od ponad 30 lat.
Z kolei przedstawiciel Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w imieniu Ministra prof. Piotra Glińskiego wręczył najwyższe resortowe odznaczenie Złoty medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" dla Muzeum-Zamek w Łańcucie jak też takim samym medalem udekorował Dyrektora Muzeum Wita Karola Wojtowicza.
Brązowy medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis "otrzymała wicedyrektor - Grażyna Ulma.
Wystąpili również m.in Maciej Radziwiłł , Michał Sobański i Jerzy Roman Potocki.
          W części artystycznej wystąpili wspaniali artyści: Roman Lasocki - skrzypce i słowo, Tomasz Strahl - wiolonczela, Marta Gębska - skrzypce. Solistom towarzyszyli pianiści: Agnieszka Przemyk-Bryła oraz Grzegorz Skrobiński. Wybitny polski skrzypek Roman Lasocki wykonał Witolda Rudzińskiego - Ricercar sopra "Roman Lasocki" na skrzypce solo, w wykonaniu niezwykle utalentowanej skrzypaczki Marty Gębskiej i pianisty Grzegorza Skrobińskiego wysłuchaliśmy Henryka Wieniawskiego - Fantazji na temat z opery Faust Charlesa Gounoda, zaś wspaniały wiolonczelista Tomasz Strahl i pianistka Agnieszka Przemyk-Bryła zachwycili nas świetnym wykonaniem Poloneza C-dur na fortepian i wiolonczelę Fryderyka Chopina. 
          Warto podkreślić, że przez cały okres obchodów, w "Jadalni nad bramą" eksponowane będą "Łańcuciana" ze zbiorów "Fundacji Trzy Trąby " oraz " Fundacji im Feliksa hr. Sobańskiego " warto więc odwiedzić Muzeum - Zamek w Łańcucie.

Tadeusz Stopiński

           Ogromnym zainteresowaniem cieszył się koncert zatytułowany „Z Krościenka w świat”, który odbył się 20 października w Muzeum Podkarpackim w Krośnie. Wprawdzie sala, w której stoi zabytkowy fortepian Pleyela z 1862 roku, jest niewielka, ale gdzie tylko było możliwe, organizatorzy postawili dodatkowe krzesła, aby zapewnić publiczności siedzące miejsca. Wieczór zorganizowany został przez Muzeum Podkarpackie w Krośnie oraz Krośnieńskie Towarzystwo Muzyczne, a jego główną bohaterką była pani Zofia Folta-Jabłońska, znakomita mezzosopranistka, przez wiele lat związana z Operą Krakowską, która urodziła się w pobliskim Krościenku Wyżnym.
           Gospodynią wieczoru była pani Małgorzata Busz-Perkins, prezes Krośnieńskiego Towarzystwa Muzycznego. Wywiad z panią Zofią Foltą-Jabłońską przeplatany był archiwalnymi nagraniami tej znakomitej artystki.

          Witamy serdecznie Panią w rodzinnych stronach, gdzie zaczęła się Pani muzyczna droga. Proszę nam powiedzieć, kiedy zetknęła się Pani z muzyką pierwszy raz, kiedy podjęła Pani decyzję, że jednak śpiew będzie solą Pani życia?
          - Chcę bardzo serdecznie podziękować pani Małgorzacie za zaproszenie mnie na spotkanie z Państwem w moim kochanym Krośnie. Jest to dla mnie wielka przyjemność i zaszczyt.
Piękne i urokliwe Krościenko Wyżne, przez które wije się rzeka Wisłok z brzegami porośniętymi wikliną, to moje miejsce rodzinne, równie bliskie sercu, jak Krosno.
          W rodzinnym domu często rozbrzmiewała muzyka, bo cała moja rodzina była utalentowana muzycznie. Rodzice i rodzeństwo mieli piękne głosy, a tradycja śpiewania była codziennością. Tak było nie tylko w moim domu, wystarczyło posłuchać pięknego śpiewu Krościeniaków w kościele. Od dzieciństwa kochałam śpiew i szybko odkryłam, że mam duże możliwości głosowe. Wspaniała, szlachetna, z wielkim poświęceniem idea pana Tadeusz Jaworskiego, kierownika Szkoły w Krościenku Wyżnym, stworzenia orkiestry szkolnej, przyciągnęła wielu utalentowanych muzycznie uczniów. Szczęśliwie znalazłam się wśród nich – szczęśliwie, ponieważ to pośrednio wpłynęło na dalsze moje losy i moją karierę artystyczną.
          Pan Tadeusz Jaworski zbierał nas grupami w klasach, uczył nut i gry na instrumentach. Moim instrumentem były skrzypce. Kiedy osiągnęliśmy już pewien poziom umiejętności gry na instrumentach, szybko powstał zespół orkiestrowy, niemalże symfoniczny, bo składał się z instrumentów smyczkowych, dętych, perkusji i fortepianu. Za moich czasów byłam jedyną dziewczynką w orkiestrze.
Próby odbywały się o różnych porach, najczęściej wieczorem, nieraz trwały do późnych godzin i wtedy dostawaliśmy bułki ze smalcem, przygotowane przez małżonkę pana Jaworskiego.
Takie to były czasy.
          Zaczęliśmy osiągać pewne sukcesy na koncertach, eliminacjach szkolnych, konkursach. Często następstwem były koncerty, m.in. w Krośnie, Krakowie i aż w Warszawie.
Orkiestra wzbudzała wielkie zaciekawienie. Zainteresowała się nią również Polska Kronika Filmowa, która nakręciła krótki film o naszym zespole szkolnym i był on wyświetlany w kronice przed każdym filmem w kinach całej Polski.Jako jedyna dziewczynka grająca w orkiestrze, zostałam zauważona i wymieniona z imienia, i nazwiska.

          Należy podkreślić, że to wszystko się działo w czasie, kiedy była Pani uczennicą szkoły podstawowej, co było dalej?
           - Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Krościenku Wyżnym wyjechałam do Krakowa, aby tam uczyć się w Liceum Muzycznym, a po maturze rozpoczęłam profesjonalne kształcenie głosu w Szkole Muzycznej II stopnia w Krakowie, w klasie prof. Erazmy Janowicz-Kopaczyńskiej, byłej primadonny Opery Lwowskiej, która uchodziła za jedną z najlepszych pedagogów sztuki wokalnej.
W tym czasie występowałam też jako solistka ze szkolnym Zespołem Muzyki Dawnej. Koncertowaliśmy w Krakowie i również za granicą, m.in. w Wiedniu i Linzu. W tych koncertach skrzypkiem-solistą był nieodżałowany Zbigniew Wodecki.
          Po dyplomie z wyróżnieniem otrzymałam angaż solistki w Operze Krakowskiej od Dyrektora Kazimierza Korda, jednego z najwybitniejszych polskich dyrygentów, który odnosił również wielkie sukcesy w operach europejskich, a także w Metropolitan Opera w Nowym Jorku.

          Chcę powiedzieć, że miałam ogromną przyjemność podziwiać i oklaskiwać Panią Zofię Foltę-Jabłońską w Operze Krakowskiej w tytułowej roli Carmen Georges’a Bizeta oraz w roli księżniczki Eboli w operze „Don Carlos” Giuseppe Verdiego. Były to wspaniałe kreacje. Byłam wtedy na studiach i jak tylko udało się nam zdobyć bilety, to chodziliśmy na spektakle do Opery Krakowskiej.
Proszę nam opowiedzieć, jak przebiegała Pani działalność artystyczna.
           - Zadebiutowałam w premierze opery „Borys Godunow” w roli Fiodora. W ciągu 35 lat mojej kariery artystycznej występowałam w kilkudziesięciu premierach w Operze Krakowskiej, m.in. we wspomnianych rolach: księżniczki Eboli w operze „Don Carlos” Giuseppe Verdiego i Carmen w „Carmen” Georges’a Bizeta, a także w rolach: Jadwigi w „Strasznym dworze” Stanisława Moniuszki, Suzuki w „Madam Butterfly” Giacomo Pucciniego, Cherubina w „Weselu Figara” Wolfganga Amadeusza Mozarta, Olgi w „Eugeniuszu Onieginie” Piotra Czajkowskiego oraz Cześnikowej w „Strasznym dworze” Stanisława Moniuszki.
          Występowałam również w tytułowej roli Carmen w Teatrze Wielkim w Łodzi i w Teatrze Wielkim w Warszawie.Brałam także udział w licznych koncertach organizowanych przez Filharmonię Krakowską i Filharmonię Kielecką.
          W ramach tournée Opery Krakowskiej śpiewałam jako solistka w teatrach operowych w Niemczech, Włoszech, Holandii, Szwajcarii, Belgii i Austrii. W czasie występów we Włoszech nasz zespół operowy miał spotkanie i koncert dla Papieża Jana Pawła II, przebywającego wówczas w letniej rezydencji w Castel Gandolfo. Było to dla nas wielkie wydarzenie.
Miałam zaszczyt występować z wieloma artystami, m.in. z Jadwigą Romańską, Jadwigą Gadulanką, Wiesławem Ochmanem, Bogdanem Paprockim i Kazimierzem Pustelakiem.
           W 1977 roku otrzymałam stypendium rządu włoskiego w Accademia Musicale Chigiana w Sienie, gdzie zdobywali mistrzostwo w sztuce wokalnej śpiewacy z całego świata. Brała też udział w koncertach organizowanych przez tę Accademię.
          Po zakończeniu kariery zawodowej działam społecznie w Zarządzie Głównym Związku Artystów Scen Polskich w Warszawie i w Krakowie.

          Pragnę dodać, że pani Zofia Folta-Jabłońska otrzymała wiele nagród za swoją wspaniałą działalność artystyczną i za działalność społeczną. Związek Artystów Scen Polskich uhonorował panią Zofię najwyższą nagrodą - statuetką ARIONA. Artystka została również odznaczona: ”Złotym Krzyżem Zasługi”, Złotą Odznaką „Za pracę Społeczną dla Miasta Krakowa” oraz „Zasłużony Działacz Kultury”, a w tym roku otrzymała najwyższe odznaczenie dla człowieka kultury, Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. O takiej nagrodzie każdy artysta marzy. Gratulujemy serdecznie i dziękujemy Pani za ten wkład w polską kulturę. (Oklaski).

Z panią Zofią Foltą- Jabłońską rozmawiała pani Małgorzata Busz-Perkins, prezes Krośnieńskiego Towarzystwa Muzycznego.

          Ta rozmowa była ilustrowana archiwalnymi nagraniami Artystki. Wieczór rozpoczął duet Carmen i Don Jose z II aktu opery „Carmen”, który z towarzyszeniem Orkiestry Opery Krakowskiej śpiewali Zofia Folta-Jabłońska – mezzosopran i Wiesław Ochman – tenor. Później kolejno zabrzmiały:
- recytatyw i aria Czarownicy z opery „Dydona i Eneasz” Henry Purcell’a;
- aria Orfeusza „Che faro... z opery „Orfeusz i Eurydyka” Christopha Willibalda Glucka;
- aria księżniczkli Eboli „O don fatale” z opery „Don Carlos” Giuseppe Verdiego - ta aria została nagrana z towarzyszeniem fortepianu, na którym grała Krystyna Waldek.
           Organizatorzy przygotowali także krótki koncert złożony arii mezzosopranowych, z towarzyszeniem pianistki z Tarnowa Katarzyny Leśniak-Skóry, która zasiadała przy zabytkowym fortepianie z czasów Chopina, wyprodukowanym przez firmę Pleyel.
           Rozpoczęły go dwie pieśni w wykonaniu Marleny Rygiel, studentki II roku Akademii Muzycznej w Łodzi na Wydziale Wokalno -Aktorskim w klasie śpiewu prof. Urszuli Kryger. Wysłuchaliśmy w interpretacji Marleny Rygiel pieśni Piotra Czajkowskiego „Niet, tolko tot, kto znał” oraz „À Chloris” Reynaldo Hahna.
           Później przyszedł czas na arie: Małgorzata Busz-Perkins wykonała arię Dalili z opery „Samson i Dalila” Camila Saint-Saënsa i arię Auceny z opery „Trubadur” Giuseppe Verdiego, zaś Katarzynę Plewniak oklaskiwaliśmy w pieśni o Willi z operetki „Wesoła wdówka” Franza Lehara oraz Caro mio ben Giuseppe Giordani’ego.
           Publiczność gorącymi oklaskami nagradzała występy na żywo, ale najgorętsza, najdłuższa była owacja po wysłuchaniu kolejnego nagrania z płyty w wykonaniu Zofii Folty-Jabłońskiej, a była to Habanera z opery „Carmen” Georges’a Bizeta. To było podziękowanie dla pani Zofii Folty-Jabłońskiej za ciekawe wspomnienia i mistrzowskie nagrania oraz za spotkanie.
            Ja chcę jeszcze gorąco podziękować za zaproszenie, świetnie zorganizowany wieczór i za współpracę Krośnieńskiemu Towarzystwu Muzycznemu oraz pracownikom Muzeum Podkarpackiego w Krośnie.

Zofia Stopińska

11 listopada, godz. 16, sala widowiskowa Domu Kultury SCK.
Bilety w cenie 15 zł do nabycia w kasie kina Galaktyka (dni robocze od godziny 12, w soboty i niedziele – godzinę przed seansem kinowym, w środy – kasa nieczynna).

* * *
Koncert Niepodległościowy - artystyczny hołd dla najważniejszego w dziejach naszego kraju wydarzenia mieć będzie uroczysty przebieg. Orkiestra zaprezentuje dzieła wokalne i instrumentalne najwybitniejszych polskich kompozytorów w sposób szczególny honorując twórczość Stanisława Moniuszki (z uwagi na obchodzony w kulturze rok moniuszkowski), nie zabraknie również pieśni patriotycznych, w finale zaś zabrzmi tradycyjny już Cantus Mielecensis, gdy do artystów dołączą słuchacze, a wszystko to oprawione interesującymi informacjami o wydarzeniach sprzed wieku na ziemi mieleckiej.

Witold Friemann (1889-1977), autor ok. 1300 utworów solowych, kameralnych i orkiestrowych należy dziś do grona kompozytorów zapomnianych, co jest w dużej mierze konsekwencją wydarzeń historycznych i wyborów życiowych kompozytora, który ostatnie lata życia spędził jako pedagog w Instytucie Ociemniałych w podwarszawskich Laskach.
Inicjatorką projektu nagrania wybranych dzieł polskiego twórcy jest klarnecistka Barbara Borowicz. Urodzona w Poznaniu, aktualnie związana ściśle z Krakowem. Regularnie koncertuje w Europie, Ameryce Północnej, Australii, Afryce i Azji w prestiżowych salach koncertowych, m.in. Sydney Opera House, Royal Concertgebouw. Album nagrany został we współpracy z jednym z najczęściej koncertujących polskich pianistów – Markiem Szlezerem. Wielokrotnie nominowany do Polskich Nagród Fonograficznych Fryderyk i aktywnie zaangażowany w promocję muzyki polskiej w kraju i za granicą.

DUX 1529     Total time: [54:16]

Witold Frieman
Zmierzch jesienny op. 335 (1970) Autumn Twilight, Op. 335 (1970)*
1. Zmierzch jesienny op. 335 / Autumn Twilight, Op. 335 (1970)*  [2:46]

Witold Frieman
Quasi una Sonata op. 144 / Quasi una Sonata, Op. 144 (1949) Quasi una Sonata, Op. 144 (1949)
2. I Allegro energico ed agitato  [4:05]
3. II Adagio ma non troppo  [3:45]
4. III Polski taniec ludowy / Polish Folk Dance: Vivace ma non troppo  [2:18]

Witold Frieman
4 utwory op. 170 / 4 Pieces, Op. 170 (1952 - 1953)
5. I Mazurek / Mazurka  [2:32]
6. II Krakowiak / Krakowiak  [1:55]
7. III Mazurek / Mazurka  [2:04]
8. IV Polonez / Polonaise  [3:08]

Witold Frieman
Sonata nr 2 op. 219 (1959) Sonata No. 2, Op. 219 (1959)
9. I Allegro moderato  [3:16]
10. II Andante  [4:30]
11. III Finale: Allegro giocoso  [2:25]

Witold Frieman
Suita op. 171 (1952) Suite, Op. 171 (1952)
12. I Trojak / Troyak  [3:25]
13. II Dumka mazowiecka / Masovian Dumka  [2:31]
14. III Kujawiak / Kuyawiak  [2:10]
15. IV Marsz góralski / Highlander March  [1:54]

Witold Frieman
Sonata nr 3 op. 222 Romantica (1959) Sonata No. 3, Op. 222 Romantica (1959
16. I Moderato  [4:51]
17. II Notturno: Andantino  [2:33]
18. III Finale: Allegro  [3:04]

Wykonawcy:
Barbara Borowicz /klarnet/
Marek Szlezer /fortepian/

* Światowa premiera fonograficzna / World premiere recording

GORĄCO POLECAMY !!!

Sir Francesco Paolo Tosti (1846–1916) na przełomie XIX oraz XX wieku w wielu krajach Europy uznawany był za jednego z najgenialniejszych twórców swojej epoki. O popularności i szacunku, jakim Tosti cieszył się nie tylko w środowisku muzycznym, może świadczyć fakt, iż w 1909 roku jako trzeci artysta w historii muzyki został uhonorowany godnością Komandora Królewskiego Orderu Wiktorii wraz z prawem do użycia tytułu „sir” przed imieniem. Dziś dzieła Tostiego przeżywają zasłużony renesans, również w Polsce. Wszystko za sprawą znakomitego bas barytona Stanisława Daniela Kotlińskiego, który wraz z pianistą Marco Balderim postanowił utrwalić zarówno cieszące się największą popularnością, jak i mniej znane kompozycje sir Francesco Paolo Tostiego.

DUX 1482      Total time: [77:58]

Francesco Paolo Tosti
La Serenata
1. La Serenata  [2:50]

Francesco Paolo Tosti
Ninon
2. Ninon  [4:27]

Francesco Paolo Tosti
L’ultima canzone
3. L’ultima canzone  [3:54]

Francesco Paolo Tosti
Aprile
4. Aprile  [3:19]

Francesco Paolo Tosti
Preghiera (Alla mente confusa)
5. Preghiera (Alla mente confusa)  [3:32]

Francesco Paolo Tosti
Ideale / My Ideal
6. Ideale / My Ideal  [5:31]

Francesco Paolo Tosti
Visione
7. Visione  [3:44]

Francesco Paolo Tosti
Malia
8. Malia  [2:31]

Francesco Paolo Tosti
Sogno
9. Sogno  [2:38]

Francesco Paolo Tosti
Tristezza
10. Tristezza  [3:02]

Francesco Paolo Tosti
Segreto
11. Segreto  [4:00]

Francesco Paolo Tosti
Chanson de l’Adieu
12. Chanson de l’Adieu  [3:51]

Francesco Paolo Tosti
Ridonami la calma (Preghiera)
13. Ridonami la calma (Preghiera)  [4:41]

Francesco Paolo Tosti
‘A vucchella
14. ‘A vucchella  [2:38]

Francesco Paolo Tosti
Non t’amo piu
15. Non t’amo piu  [4:26]

Francesco Paolo Tosti
Lacci d’amore
16. Lacci d’amore  [4:00]

Francesco Paolo Tosti
Good-Bye!
17. Good-Bye!  [3:40]

Francesco Paolo Tosti
Quattro canzoni d’Amaranta
18. Lasciami! Lascia ch’io respiri  [4:47]
19. L’alba separa dalla luce l’ombra  [2:00]
20. In van preghi  [2:40]
21. Che dici, o parola del Saggio?  [5:27]

Wykonawcy:
Stanisław Daniel Kotliński /baryton/
Marco Balderi /fortepian/

4 listopada 2019r.
godz. 12.00
Sala Balowa w Zamku

w programie m.in.:

otwarcie wystawy

ŁAŃCUCIANA W ZBIORACH FUNDACJI TRZY TRĄBY I FUNDACJI FELIKSA hr. SOBAŃSKIEGO

uroczysty koncert kameralny

wykonawcy:

Roman LASOCKI – skrzypce i słowo o muzyce
Tomasz STRAHL – wiolonczela
Marta GĘBSKA – skrzypce
Agnieszka PRZEMYK-BRYŁA – fortepian
Grzegorz SKROBIŃSKI - fortepian

3 listopada 2019 ; godz. 17.00 ; sala widowiskowa Miejski Dom Kultury w Stalowej Woli

Krzysztof Małek – genialny pianista z Sydney, ale rodem ze Stalowej Woli – wystąpi w MDK!
Uwielbiany przez Australijczyków wykonawca repertuaru chopinowskiego, geniusz hipnotyzujący dźwiękami publiczność, nagradzany wielominutowymi owacjami na stojąco, podsumowany przez Wandę Wiłkomirską słowami: „Był tylko jeden taki jak on, Horowitz” – takie emocje wywołuje gra Krzysztofa Małka, stalowowolanina aktualnie mieszkającego w Sydney. 3 listopada Krzysztof Małek zaprezentuje się publiczności rodzinnego miasta podczas recitalu pianistycznego w sali widowiskowej Miejskiego Domu Kultury w Stalowej Woli.
Krzysztof Małek – recital fortepianowy

w programie:
F. Chopin: Ballada g-moll Op.23
Nokturn Es-dur Op. 9
Fantazja-Impromptu cis-moll Op.66
Nokturn c-moll Op.48
Polonez As-dur Op.53 „Heroiczny”
W. A. Mozart: Wariacje „Ah vous dirai-je, Maman”
F. Schubert: Impromptu Ges-dur Op.90
F. Liszt: Vallée d’Obermann

WSTĘP ZA ZAPROSZENIAMI
Bezpłatne zaproszenia do odbioru w Sekretariacie MDK