nowości

MIKOŁAJKOWY KONCERT FAMILIJNY

6 grudnia 2022r., wtorek, godz. 18:00

SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

MIETEK SZCZEŚNIAK – śpiew

ANIA SERAFIŃSKA – śpiew

Paweł Steczek – fortepian, akordeon, aranżacje, opracowanie, instrumentacja

Małgorzata Otremba – flet

Andrzej Otremba – gitara

Kosma Kalamarz – gitara basowa

Łukasz Kurek – perkusja

Zapraszamy na wyjątkowe wydarzenie wypełnione najsłynniejszymi utworami bożonarodzeniowymi i wspaniałą atmosferą. Utwory, które będą zaprezentowane podczas koncertu wykonywane były przez największe gwiazdy światowej muzyki rozrywkowej i jazzowej m.in.: Frank Sinatra, Nat King Cole, Natalie Cole, George Michael, Mariah Carey, Michael Buble…

Last Christmas, Let It Snow, Silent Night, Feliz Navidad to tylko niektóre z przebojów, które tego wieczoru usłyszymy w zupełnie nowej odsłonie, zaaranżowane i opracowane przez Pawła Steczka (fortepian, akordeon).

Do świata pełnego radości i świątecznego wytchnienia zabiorą nas gwiazdy polskiej sceny rozrywkowej – Anna Serafińska i Mieczysław Szcześniak oraz muzycy orkiestry i zespół.

ANNA SERAFIŃSKA

Jako pierwsza w Polsce uzyskała stopień doktora w dziedzinie śpiewu rozrywkowego. W 2016 roku została doktorem habilitowanym sztuk muzycznych w dyscyplinie wokalistyka. Od 2008 roku związana jest z Akademią Teatralną w Warszawie, gdzie przez prawie 7 lat pełniła funkcję prodziekana Wydziału Aktorskiego, aktualnie jest jednym z prorektorów tej uczelni. Laureatka m. in. I nagrody oraz nagrody publiczności na międzynarodowym konkursie dla wokalistów jazzowych Shure Montreux Jazz Voice Competition (2004, Szwajcaria) oraz tytułu Lady Summertime podczas międzynarodowego konkursu wokalistów jazzowych w Hammenlinie (2006, Finlandia).

Czytelnicy „Jazz Forum” przyznali jej tytuł Nowej Nadziei Polskiego Jazzu za rok 1999. Koncertowała w ponad 20 krajach Europy, Azji i Ameryk. W kraju od wielu lat współpracuje ze znakomitymi muzykami zarówno z kręgu jazzu, jak i klasyki. Współpracowała jako konsultant wokalny z telewizyjnymi talent show m. in. „Idol”, „Jak Oni Śpiewają”, The Voice of Poland”. Współpracuje także jako konsultantka wokalna przy filmach i spektaklach teatralnych (m.in. Zimna wojna w reż. Pawła Pawlikowskiego, Przybysz w reżyserii Wojciecha Kościelniaka). Od 2018 roku na stałe współpracuje z SDI Media, reżyserując warstwę wokalną dubbingu (m.in. Król Lew, 2019). W swoim dorobku płytowym ma 6 albumów solowych – ostatni z nich to Anna Serafińska Chopin Trio.

MIETEK SZCZEŚNIAK

Artysta ceniony przez krytyków, uwielbiany przez swoją publiczność, szanowany przez branżę muzyczną. Ma wpływ na wielu śpiewaków, kształtował gusty i estetykę, lansował śpiewanie po polsku muzyki gospel i soul, współpracował ze świetnymi instrumentalistami, aranżerami i producentami w kraju i za granicami. Wszechstronny , świadomy wokalista, autor tekstów i muzyki, współproducent własnych nagrań. Laureat wielu konkursów polskich i międzynarodowych. Trzykrotnie nagrodzony Fryderykiem, za największą nagrodę uważa to, że spotkał własną publiczność. Dwie ostatnie płyty – Songs From Yesterday wydana z Krzysztofem Herdzinem (2015 Sony) i Nierówni (2016 APR) – jego kompozycje do wierszy ks. Jana Twardowskiego, nagrana m.in. z muzykami brazylijskimi, osiągnęły status Złotej Płyty.

Już jako nastolatek przyciągał uwagę jako bardzo utalentowany piosenkarz. Jego pierwsze trofeum to Nagroda Publiczności na ,,Śpiewać każdy może” W wieku dwudziestu jeden lat zadebiutował oficjalnie na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie zdobył główną nagrodę. Uczestniczył w międzynarodowych festiwalach na całym świecie, od Alma-Aty, Rosji, Turcji, Hongkongu i Izraela po większość krajów europejskich i USA. Laureat Bursztynowego Słowika i Nagrody Dziennikarzy w 1089 w Sopocie. W 1990 roku nagrał swoją pierwszą płytę Niby Nowy i natychmiast trafił na listy przebojów.

Wraz z Edytą Górniak nagrał Dumkę na dwa serca, najpopularniejszą polską piosenkę filmową. Utwór ugruntował reputację Mietka jako jednego z najlepszych wokalistów w Polsce. Nagrał 10 solowych płyt, i wiele płyt w nurcie gospel z m.in. New Live M, chórami Deus Meus i TGD. Oprócz tego nagrał album w języku angielskim z nominowaną do nagrody Grammy piosenkarką Wendy Waldman, a także płytę z afroamerykańskim chórem Life Choir i kultowym producentem R&B, kompozytorem i autorem tekstów, dyrektorem muzycznym Arethy Franklin , H.B. Barnumem. Barnum (który aranżował muzykę dla takich ikon, jak Aretha Franklin, Donna Summer, Frank Sinatra i wielu innych) zwrócił uwagę Mietkowi i Waldman, że dzięki temu potężnemu nowemu projektowi „budują nową kulturę”.

Charakterystyczny i uduchowiony głos Mietka Szcześniaka można usłyszeć również na ścieżkach dźwiękowych TV, grach wideo, filmach, wydarzeniach kościelnych, festiwalach jazzowych, popowych i oczywiście w radiu. Jego najnowszy projekt to kolekcja standardów jazzowych przygotowanych i śpiewanych przez niego ze wspaniałą grupą dzieci. Płytę , z Joanną Gajdą, jazzową pianistką i autorką polskich tekstów, nazwali Kameleon – piosenki jazzowe nie tylko dla dzieciaków. Chodzi o to, żeby dzisiejsze dzieci – ucząc się tych piosenek – odkryły potem, że piosenki ich dzieciństwa są bardzo znanymi standardami jazzowymi, skomponowanymi przez gwiazdy takie, jak: Miles Davies, Thelonious Monk, John Coltraine, Herbie Hancock, Horace Silver i inni wielcy.

PAWEŁ STECZEK

Muzyk, kompozytor, aranżer, instrumentalista, absolwent Akademii Muzycznej w Katowicach. Twórca zespołu Button Hackers, Medulla, Discovery & Movie, Stechek, Swing I Feelings I Life. W 2004 roku jego kompozycja Night ukazała się na płycie Smooth Jazz Cafe Universal obok gwiazd światowego formatu, jak Dinah Washington, Mike Stern, Ella Fitzgerald, Al Jarreau.

W 2006 roku na Festiwalu Jedynki w Sopocie jego piosenka Między nami zdobyła Grand Prix, natomiast w konkursie międzynarodowym tego Festiwalu zdobyła II miejsce.

Jest autorem muzyki i aranżacji do inscenizacji teatralnych dla teatrów dramatycznych w Polsce. Napisał muzykę do spektaklu muzycznego Romeo i Julia (William Szekspir) w reż. Cezarego Domagały. Autor muzyki do wieloodcinkowego cyklu filmowego Flota duchów, napisanej dla Discovery Channel. Kompozytor piosenki Nadzieja to my, wielokrotnie wykorzystywanej przez media jako motyw przewodni wielu akcji na rzecz ludzi cierpiących. Utwory, które pisze, można spotkać na wielu kompilacjach płytowych obok gwiazd światowego formatu (Smooth Jazz Cafe, Chillout Cafe, Pinacolada).

W 2009 roku Universal Music wydał jego kolejną płytę First Time – Button Hackers. Płyta ta została wyprodukowana w Sterling Sound Studio NY. Materiał został zmasterowany przez Toma Coyne, który pracował z takimi gwiazdami, jak Madonna, Beyonce, Bee Gees, Jamiroquai, Michael Jackson, Pink, Sade). Współpracował z Agnieszką Holland w nominowanym do Oscara filmie W ciemności (akordeon solo). Jest autorem muzyki do filmu dokumentalnego o Tomaszu Majewskim (dwukrotnym złotym medaliście olimpijskim) Tak się robi historię (2013). Współpracował z Lakshminarayana Subramaniam – uznanym indyjskim skrzypkiem, kompozytorem i dyrygentem, grając na fortepianie i akordeonie solo.

Obecnie twórca Discovery & Movie – projektu symfonicznego z wizualizacjami i Krystyną Czubówną w roli lektora, opowiadającego o zatopionych statkach na Morzu Czerwonym. Premiera odbyła się w 2018 roku w Filharmonii w Szczecinie. Współpracuje z NOSPR w Katowicach, Orkiestrą AUKSO, Filharmonią w Gorzowie, Elbląską Orkiestrą Kameralną, Radomską Orkiestrą Kameralną, Filharmonią w Szczecinie, jako solista aranżer i kompozytor.

2 XII 2022 r., piątek, godz. 19:00

SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

KLAUDIA MAZUR – dyrygent

SŁAWOMIRA WILGA – skrzypce

 W programie:

L. van Beethoven – Uwertura „Egmont” op. 84

H. Wieniawski – Fantazja Brillante z opery „Faust” op. 20

F. Mendelssohn – III Symfonia a- moll „Szkocka” op. 56

 Beethoven skomponował muzykę do tragedii Goethego Egmont nie tylko z uwagi na podziw, jakim obdarzał najwybitniejszego niemieckiego poetę swoich czasów. Fascynowała go również postać tytułowego bohatera, namiestnika Flandrii. Lamoral, hrabia Egmont, książę de Gavre był, obok Wilhelma Orańskiego, przywódcą powstania przeciwko rządom hiszpańskich Habsburgów w Niderlandach i został stracony z rozkazu księcia Alby. Ciężkie, masywne akordy wstępne, emocjonalne i dramatyczne Allegro i triumfalny wyraz finału ilustrują postać bohatera, który poświęca się za wolność swojego narodu.

Temat Fausta był bardzo popularny w czasach romantyzmu za sprawą tragedii Goethego i jego muzycznych opracowań, wśród których wyróżnia się opera Charlesa Gounoda (nawiasem mówiąc, w teatrach niemieckich wystawiana pod tytułem Margarethe, ponieważ tematem libretta jest upadek i zbawienie Małgorzaty; los Fausta nie został tu w ogóle rozstrzygnięty). Instrumentalne fantazje na tematy z dzieł operowych były w czasach Wieniawskiego niezwykle popularne. Fantazja na tematy z „Fausta” składa się z pięciu odcinków zakończonych krótkim wirtuozowskim finałem. Różnią się one wyrazem, są skontrastowane, wyraźnie się wyodrębniają, do czego przyczynia się zmiana tonacji i tempa towarzysząca zawsze pojawianiu się nowego odcinka.

Komentatorzy od początku zwracali uwagę, że Symfonia a-moll Mendelssohna zwana „Szkocką”, która posługuje się bezpośrednim następstwem kolejnych części, utrzymana jest w jednolitym nastroju i odpowiada w szczególny sposób klimatowi szkockiej krainy. Już pierwsza część, Allegro un poco agitato, wprowadza melancholijny nastrój szkockiego pejzażu. Scherzo jest w lekkim, pogodnym nastroju, gdzie kompozytor naśladuje dźwięk narodowego szkockiego instrumentu, jakim są dudy, zwane z angielska bagpipe, a po celtycku phìob mhòr. W tej części są oczywiste pierwiastki ludowe. W trzeciej części (Adagio) nastrój jest bardziej uczuciowy, sentymentalny. Wreszcie w finale z początku mamy poważny, surowy charakter, po nim muzyka uspokaja się i kończy hymnicznym śpiewem z cytatem z własnego opracowania Ave Maria Mendelssohna.

KLAUDIA MAZUR

Dyrygentka, perkusistka, w Akademii Muzycznej im. Kiejstuta i Grażyny Bacewiczów w Łodzi ukończyła dyrygenturę symfoniczną w klasie prof. Jerzego Swobody (2021 r., licencjat), instrumentalistykę w klasie perkusji dr. hab. Piotra Biskupskiego (2020 r., magister) oraz prof. Piotra Sutta (2018, licencjat), dodatkowo edukację artystyczną w zakresie sztuki muzycznej (2018 r., licencjat). Obecnie jest studentką ostatniego roku studiów magisterskich (dyrygentura symfoniczno-operowa) w klasie dyrygentury prof. Jerzego Swobody. Na swym koncie ma liczne prawykonania dzieł kompozytorów współczesnych, które prezentowała na Festiwalu Cinegria, Musica Moderna w Łodzi, Musica Privata w Łodzi, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej w Krakowie, Nowe Fale w Gdańsku, Muzyka naszych czasów, Warszawska Jesień w ramach polsko-niemieckich warsztatów muzycznych pod kierunkiem Rudigera Bohna. W 2019 r. występowała wraz z Polską Operą Królewską na III Międzynarodowym Festiwalu Grand Operafest Tulchyn 2019 pod batutą Dawida Runtza. W 2018 r. jako solistka reprezentowała klasę perkusji podczas Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej „Polska sztuka perkusyjna dziś i jutro” w Katowicach. Swoje umiejętności kształciła pod okiem wybitnych artystów m.in. Anders Astrand, Rudiger Bohn, Ignacio Ceballos Martin, Kai Stensgaard, Lawrence Ugwu, John Wooton, Rafał Jacek Delekta, Tomasz Bugaj, Vladimir Kiradjiev, Sławomir Kaczorowski, Wojciech Michniewski, Michał Nesterowicz, Jacek Rogala, Jerzy Swoboda, Marcin Stańczyk, Artur Zagajewski. Uczestniczyła w wielu kursach i warsztatach muzycznych w Polsce. Od 2017 r. związana z Filharmonią Łódzką jako muzyk orkiestrowy. Współpracowała z Filharmonią Świętokrzyską im. Oskara Kolberga w Kielcach, Radomską Orkiestrą Kameralną, Polską Operą Królewską, Filharmonią Podkarpacką im. Artura Malawskiego w Rzeszowie, Filharmonią Opolską im. Józefa Elsnera. W 2022 r. zgłoszona do programu Dyrygent-Rezydent przez Filharmonię Podkarpacką.

 SŁAWOMIRA WILGA

Urodzona w Bytomiu, gdzie ukończyła szkołę średnią z wyróżnieniem w klasie mgr Joanny Cogiel; następnie kontynuowała swoją edukację w Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi w klasie prof. Łukasza Błaszczyka, otrzymując nagrodę Dyplom Primus in Artibus za osiągnięcia dla najbardziej wyróżniającego się studenta. Obecnie jest związana z macierzystą Akademią na stanowisku asystentki w Katedrze Instrumentów Smyczkowych.

Jest laureatką licznych międzynarodowych konkursów skrzypcowych oraz kameralnych. Swoje umiejętności wzbogacała podczas wielu międzynarodowych festiwali i warsztatów muzycznych w Europie i Afryce pod okiem wybitnych artystów, jak Farida Bacharova, Andrej Bielow, Zakhar Bron, Boris Brovtsyn, Nikita Boriso-Glebsky, Katalin Kokas, Barnabas Kelemen, Bartłomiej Nizioł, Maxim Rysanov i wielu innych.

Stale rozwija swoje umiejętności jako solistka, kameralistka, a także muzyk orkiestrowy, współpracując z Sinfonią Varsovią oraz Baltic Neopolis Orchestra. Koncertowała z wieloma orkiestrami w Polsce i za granicą z towarzyszeniem takich orkiestr symfonicznych i kameralnych, jak NOSPR, Filharmonia Pomorska, Łódzka, Śląska, Świętokrzyska, Kaliska i Zabrzańska, Państwowa Młodzieżowa Orkiestra Symfoniczna, Orkiestra Akademii Muzycznej w Łodzi, Baltic Neopolis Orchestra, Camerata Bydgostiensis, Sinfonietta Cracovia, Polish Camerata, norweska orkiestra kameralna Telemark.

Brała udział w wielu projektach kameralnych w Europie oraz w Wietnamie, Indiach, Chinach, czy RPA. W ramach różnych projektów artystycznych współpracowała m.in. z Aleną Baevą, Borisem Brovtsynem, Nikitą Borisoglebskym, Kevinem Kennerem, Leonorą Armellini, Adamem Makowiczem i wieloma innymi. Regularnie koncertuje w zespołach wielokrotnie nagradzanych na kameralnych konkursach muzycznych, w duecie z pianistką Izabelą Wilgą oraz z As-SAI Piano Trio w składzie z Anną Banaś i Izabelą Wilgą, często występuje gościnnie w renomowanych zespołach kameralnych m.in. Atma Quartet, Baltic Neopolis Virtuoso.

Po wygraniu Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Karola Szymanowskiego dokonała nagrań archiwalnych Koncertu skrzypcowego Mieczysława Karłowicza oraz Poème Ernesta Chaussona z towarzyszeniem NOSPR dla Polskiego Radia. Jest stypendystką takich programów stypendialnych jak: Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska”, Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dla studentów za wybitne osiągnięcia, Stypendium Yamaha oraz wielu innych. W ubiegłym roku wydała płytę z dotąd nienagranymi dziełami braci Kątskich we współpracy z wytwórnią DUX wraz z siostrą pianistką Izabelą Wilgą. Płyta ta została doceniona i wyróżniona w II Międzynarodowym Konkursie Muzyczne Orły.

                                                             Sławomira Wilga - skrzypce, fot. ze zbiorów Filharmonii Podkarpackiej

 20 LAT PRZEMYSKIEJ ORKIESTRY KAMERALNEJ

27 listopada 2022, niedziela, godz. 17.00, Przemyska Biblioteka Publiczna, ul. Grodzka 8

Joseph Martin Kraus – Symfonia Es-dur VB 144
Wofgang Amadeus Mozart – Divertimento D-Dur KV 136
Amédée-Ernest Chausson Poeme op. 25
Alfred Schnittke – Mozart à la Haydn na dwoje skrzypiec i orkiestrę smyczkową

Przemyska Orkiestra Kameralna
Piotr Tarcholik – skrzypce/dyrygent
Aleksandra Wagstyl - skrzypce

26-27 listopada 2022 r. godz. 19.00 – Przemyski Festiwal Sztuki Wokalnej im. Franciszka Mireckiego

Sala widowiskowa Zamku Kazimierzowskiego

Wstęp wolny, obowiązują bezpłatne wejściówki, które można odbierać w godz. 10.00 – 16.00 w szatni Zamku Kazimierzowskiego, do wyczerpania puli.

Uprzejmie prosimy o strój galowy.

25 listopada 2022r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
PIOTR PŁAWNER – skrzypce/dyrygent

W programie:
L. van Beethoven – Uwertura „Coriolan” op. 62
W.A. Mozart – Koncert skrzypcowy D-dur KV 218
J. Brahms – IV Symfonia e-moll op. 98

Koszt udziału: 30 zł
Koszt udziału (ulgowy): 20 zł

       Wieczór otwiera uwertura Coriolan, którą Beethoven skomponował do dramatu austriackiego pisarza Heinricha Josepha von Collin, a nie – jak przypuszczał kilkadziesiąt lat później Richard Wagner – do tragedii Szekspira. Oparta na błędnym założeniu analiza Wagnera prowadzi jednak do trafnego spostrzeżenia: Beethoven zilustrował wewnętrzny dramat człowieka, którego zraniona duma i pragnienie odwetu musi ustąpić przed miłością ojczyzny. Dziewiętnastoletni Mozart napisał między kwietniem a grudniem 1775 roku pięć koncertów skrzypcowych, przede wszystkim na własny użytek (zagrał go w Augsburgu, o czym doniósł w liście do ojca), ale przypuszczalnie także z myślą o Antonio Brunettim, koncertmistrzu kapeli dworskiej arcybiskupa Colloredo w Salzburgu. Narracja muzyczna w Koncercie D-dur rozwija się, jak na Mozarta przystało, w sposób płynny i naturalny, od efektownych figuracji początkowego Allegro, poprzez marzycielskie Andante cantabile, do żartobliwego Ronda z wdzięczną melodią ludową.
W IV Symfonii e-moll Brahmsa warto zwrócić uwagę na wyjątkowo bogaty zasób muzycznego kształtowania języka kompozytora, jego umiejętność łączenia cytatów z muzyki barokowej z klasyczną formą i romantycznym brzmieniem. Cytat z końcowego chóru kantaty Nach dir, Herr, verlanget mich BWV 150 Johanna Sebastiana Bacha, znajdziemy w ostatniej części. Jest nią chaconne – według Brahmsa „najwspanialszy i najbardziej niepojęty utwór muzyczny

PIOTR PŁAWNER
      Należy do najwybitniejszych i najbardziej kreatywnych skrzypków swojej generacji. “Ten młody człowiek jest fenomenem, to prawdziwy geniusz. Jego gra jest fascynująca, przemyślana do ostatniego niuansu. O tej interpretacji można mówić tylko w superlatywach“ – pisze o artyście gazeta „Stuttgarter Zeitung“, „The Times”: „to wyjątkowy, nieskazitelny talent”, a Lord Yehudi Menuhin nazwał Piotra Pławnera skrzypkiem o fenomenalnych zdolnościach oraz jednym z najbardziej obiecujących talentów nadchodzącej ery. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 6 lat. Na estradzie debiutował w dziewiątym roku życia. Studia ukończył w Akademii Muzycznej w Lodzi. Po otrzymaniu stypendium Fundacji im. Henryka Szerynga studiował w Bernie (Szwajcaria), gdzie w roku 1995 został wyróżniony nagroda specjalną “Tschumi-Preis“ za najlepszy dyplom solistyczny.
Artysta jest zwycięzcą prestiżowych konkursów w kraju i zagranicą: X Międzynarodowego Konkursu im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu (1991), Międzynarodowego Konkursu w Bayreuth (1991), w Międzynarodowego Konkursu im. Henryka Szerynga w Monte Carlo (1994) i 44. Międzynarodowego Konkursu ARD w Monachium (1995 – najwyższy laur przyznany w 55-letniej historii tego konkursu dopiero po raz trzeci).
Piotr Pławner był stypendystą Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci, Fundacji Sztuki Dziecka, Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Fundacji im. Henryka Szerynga. Koncertuje jako solista i kameralista w wielu krajach europejskich, krajach arabskich, Azji oraz obu Amerykach. Występował z takimi zespołami, jak orkiestry Bayerischen Rundfunk i Süddeutschen Rundfunk, Berner Symhonieorchester, Sinfonia Helvetica, Radio Kamerorkest Hilversum, Deutsche Kammerorchester, Sinfonia Varsovia, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, Orchestre Philharmonique de Monte-Carlo oraz Netherlands Kammerorchester. Artysta współpracuje z najwybitniejszymi dyrygentami naszych czasów.
       Brał udział w licznych znanych festiwalach: Braunschweiger Kammermusikpodium, Internationale Bachakademie Stuttgart, L`Esplanade Saint-Etienne, Rheingau Festival, Printemps des Arts de Monte-Carlo, Internationale Festspiele Passau, Danos Festival, Grazer Frühling, Schlosskonzerte Thun, Musikfestival Braunwald oraz Al Bustan Festival oraz w wielu prestiżowych koncertach organizowanych dla znanych osobistości ze świata polityki (H. Kohl, R. Süssmuth, R. Dreifuss, F. Cotti, książę Monaco Rainier III) i z okazji ważnych rocznic i wydarzeń europejskich. Artysta występuje w takich salach koncertowych, jak Tivoli Hall w Kopenhadze, Liederhalle w Stuttgarcie, Herkules Saal w Monachium, Concertgebouw w Amsterdamie, Châtelet w Paryżu, Palau de la Musica Catalana w Barcelonie, Teatro Monumental w Madrycie, Tonhalle w Zurichu, Victoria Hall w Genewie.
       Piotr Pławner dysponuje rozległym repertuarem, począwszy od baroku po dzieła kompozytorów współczesnych (m. in. K. Penderecki, W.Lutosławski, E. Knapik, M. Feldman, S. Gubaidulina). Dokonał również wielu nagrań radiowych i telewizyjnych w Polsce, Holandii, Niemczech, Danii, Hiszpanii, Szwajcarii i Austrii, m.in. dla Polskiego Radia i Telewizji, TV Hilversum, TV i Radia Bawarskiego, TV Espana, Radio France, SDR, WDR, SWR, DRS oraz ORF. W ostatnich latach dokonał archiwalnych nagrań z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach (koncerty skrzypcowe H. Wieniawskiego, K. Szymanowskiego, M. Karłowicza, S. Prokofiewa i R. Schumanna) oraz z Orkiestrami Süddeutsche Rundfunk i Bayerische Rundfunk, Mitteldeutsche Rundfunk. W swoim dorobku ma także kilka płyt z utworami polskich kompozytorów. Za Koncert na skrzypce, fortepian i kwartet smyczkowy E. Chaussona został nagrodzony nagrodą „Fryderyk 2005”. Płyta z utworami kameralnymi Karola Szymanowskiego otrzymała prestiżową nagrodę i została wybrana Płytą Roku 1998 przez miesięcznik „Studio”. W roku 2007 otrzymał znaczącą nagrodę „The Strad Selection” za płytę z koncertami skrzypcowymi Szymanowskiego i Karłowicza. W roku 2009 otrzymał „Fryderyka”, tym razem za płytę z utworami Karola Szymanowskiego i Pawła Kochańskiego, nagraną wspólnie z Wojciechem Świtałą. W marcu 2020 roku otrzymał kolejnego „Fryderyka” za swoją najnowszą płytę CD z koncertami skrzypcowymi Emila Młynarskiego. Nagranie zostało dokonane z Filharmonią im. Artura Rubinsteina w Łodzi pod dyrekcja Pawła Przytockiego.
      Gra i talent Piotra Pławnera została wielokrotnie uznana przez międzynarodową krytykę Jest zapraszany jako juror międzynarodowych konkursów muzycznych. Od 2006 roku jest prymariuszem światowej sławy kwintetu „I Salonisti“. W 2015 roku odznaczony Medalem Gloria Artis za zasługi w promowaniu muzyki polskiej zagranica. Piotr Pławner gra na skrzypcach Tommaso Balestrieri.

NINIEJSZY KONCERT OBJĘTY ZOSTAŁ AKCJĄ „POLSKA ZOBACZ WIĘCEJ – WEEKEND ZA PÓŁ CENY”

BILETY W CENIE NIŻEJ O 50% W STOSUNKU DO BILETÓW W CENIE REGULARNEJ DO NABYCIA WYŁĄCZNIE W KASIE BILETOWEJ!

18 listopada 2022, piątek, godz. 17.00, sala Towarzystwa Muzycznego, Rynek 5

OD MOZARTA DO DZIŚ

Wolfgang Amadeus Mozart - sonata fortepianowa c-moll KV 475, w aranżacji na saksofon sopranowy i fortepian
Maurice Ravel – Sonatina na fortepian w aranżacji na saksofon sopranowy i fortepian
Hanna Kulenty – Aisthetikos w wersji na saksofon sopranowy i fortepian

Bartłomiej Duś – saksofon
Magdalena Duś – fortepian

18 listopada 2022r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
WOJCIECH RODEK - dyrygent
LAUREATKA II NAGRODY 16. MIĘDZYNARODOWEGO KONKURSU SKRZYPCOWEGO IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO:
MERUERT KARMENOVA – skrzypce

W programie:
C. M. von Weber – Uwertura Władca duchów
B. Kaszuba – Na wierchowej polanie
V. Novak – W Tatrach op. 26
H. Wieniawski – II Koncert skrzypcowy d-moll, op. 22

Koncert w ramach oficjalnej trasy Laureatów 16. Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego, organizowanego przez Towarzystwo Wieniawskiego we współpracy z Narodowym Instytutem Muzyki i Tańca ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

        Utwory, składające się na program koncertu, połączone są bardzo wyraźną linią przewodnią – fascynacją górami, która może przybierać bardzo różny wyraz: od kontemplacji górskiej przyrody po zainteresowanie tamtejszymi podaniami i legendami.
        Barbara Kaszuba, kompozytorka i skrzypaczka związana z Poznaniem, stypendystka i laureatka wielu nagród, napisała Na wierchowej polanie z wyraźnymi odniesieniami do muzyki góralskiej, a utwór ten znalazł się w repertuarze Orkiestry Kameralnej „Amadeus” i jest przez nią często wykonywany.
        Uwertura Władca duchów jest fragmentem nieukończonej opery Webera Rübezahl, nad którą kompozytor pracował w latach 1804-1805, kiedy sprawował funkcję kapelmistrza we Wrocławiu. Za kilkanaście lat Weber miał stać się sławny za sprawą romantycznej opery Wolny strzelec do libretta Friedricha Kinda. Tytułowy bohater Rübezahla (po polsku zwany Liczyrzepa albo Karkonosz) to Duch Gór, związany z obszarem Karkonoszy, który pojawia się w niemieckim, polskim i czeskim folklorze. Na jego temat powstało wiele dzieł literackich, muzycznych i filmowych. Pomnik Liczyrzepy znajduje się w Karpaczu.
        W 1902 roku Vitĕzslav Novák skomponował poemat symfoniczny W Tatrach i opatrzył go następującym komentarzem: „Ponura atmosfera przed groźną burzą. Szarobiała mgła wiruje nad stromymi, skalistymi zboczami gór. Słońcu jednak udaje się przebić przez chmury i na krótką chwilę rozświetla wzniosły, melancholijny krajobraz. Ale wkrótce pojawiają się nowe, groźniejsze chmury; stają się gęstsze, łamane przez oślepiające błyskawice. Wybucha burza. Rozbija się o nieustępliwe granitowe ściany Tatr… Po dzikiej walce znów panuje cisza. Zachodzące słońce pozłaca gigantyczne szczyty gór, a w oddali słychać wieczorne dzwony kościelne. Nad pasmem Tatr noc spływa w perłowym welonie”.
       Wirtuozerię i liryzm przyniesie ze sobą romantyczny II Koncert skrzypcowy d- moll Henryka Wieniawskiego. Obok całego asortymentu środków techniki skrzypcowej Koncert odsłania także prawdziwie symfoniczny rozmach, dzięki czemu stwarza ogromne możliwości interpretacyjne zarówno dla solisty, jak i orkiestry. Solistką koncertu będzie laureatka II nagrody tegorocznego Konkursu skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego - Meruert Karmenova (Kazachstan), towarzyszyć jej będzie Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej pod batutą Wojciecha Rodka.

 WOJCIECH RODEK
Dyrygent, urodzony w 1977 roku w Brzegu. Gry na fortepianie uczył się od 8 roku życia w PSM I st. w Namysłowie i w PSM II st. we Wrocławiu, następnie w latach 1998-2003 studiował dyrygenturę w klasie prof. Marka Pijarowskiego w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, gdzie debiutował w 2000 roku z Orkiestrą Symfoniczną AM. Ukończył również filologię słowiańską na Uniwersytecie Wrocławskim. W 2005 roku wygrał konkurs na stanowisko asystenta Antoniego Wita w Filharmonii Narodowej w Warszawie, gdzie pracował w latach 2005-2007. Prowadzi klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W 2007 roku uzyskał stopień doktora sztuki w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, a w 2020 habilitację na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Jest laureatem II nagrody na III Przeglądzie Dyrygentów im. Witolda Lutosławskiego w Białymstoku (2002).
W 2011 roku został wyróżniony Teatralną Nagrodą Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii „Najlepszy Dyrygent”. W 2015 roku odznaczony medalem „Zasłużony Kulturze-Gloria Artis”.
Od 2005 roku związany był z Filharmonią Lubelską jako dyrygent i dyrektor artystyczny, w 2018 został dyrektorem naczelnym tej instytucji. Był kierownikiem muzycznym Gliwickiego Teatru Muzycznego (2010–2015), dyrektorem artystycznym Filharmonii Dolnośląskiej (2014–2016), dyrektorem artystycznym Teatru Wielkiego w Łodzi (2015–2017).
Dyrygował wieloma zespołami symfonicznymi: Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orkiestrą „Sinfonia Varsovia”, Narodową Orkiestrą Polskiego Radia w Katowicach, Polską Orkiestrą Radiową, Orkiestrą „Sinfonia Iuventus”, orkiestrami filharmonicznymi w Gdańsku, Koszalinie, Szczecinie, Poznaniu, Bydgoszczy, Białymstoku, Kielcach, Łodzi, Zielonej Górze, Wrocławiu, Opolu, Wałbrzychu, Katowicach, Rzeszowie, Krakowie, Lwowie, Weronie, orkiestrami w Toruniu, Płocku, Łomży, zespołami kameralnymi „Capella Bydgostiensis”, „Capella Cracoviensis”, „Leopoldinum”. Stale współpracuje z Ankara Presidential Symphony Orchestra, Antalya State Symphony Orchestra, Bursa Regional Symphony Orchestra, Izmir State Symphony Orchestra, European Johann Strauss Orchestra, INSO-Lviv, Lviv Philharmonic Orchestra, Royal Camerata Bucharest, Ostrava Janaček Philharmonic Orchestra. Występował z wybitnymi solistami, jak Rafał Blechacz, Konstanty Andrzej Kulka, Tomasz Strahl, Idil Biret, Ingolf Wunder, Michael Vaiman, Olga Rusina, Alexandre Dubach, Krzysztof Jakowicz, Marcin Zdunik, Paweł Wakarecy, Gavriel Lipkind, Lukas Geniusas, Jakub Jakowicz, Johannes Moser, Soyoung Yoon, Gautier Capuçon, Gulsin Onay, Alexander Markov.
Wojciech Rodek przygotowywał premiery dla Theatre Montansier w Wersalu (Mozart - Apollo i Hiacynt), Teatru Muzycznego „Capitol” we Wrocławiu (Loewe - My Fair Lady), festiwalu „Wratislavia Cantans” (Britten - Mały Kominiarczyk), Gliwickiego Teatru Muzycznego (Lehar - Wesoła wdówka, Strauss - Noc w Wenecji, Rodgers - The Sound of Music, Lippa - The Addams Family – Teatralna Nagroda im. J. Kiepury 2015 za najlepszy spektakl), Teatru Wielkiego-Opery Narodowej (Zubel - Oresteja), Teatru Wielkiego w Łodzi (Mozart -Don Giovanni, Strauss - Noc w Wenecji, Czajkowski - Eugeniusz Oniegin, Moniuszko - Halka, Chaczaturian – Spartakus). Występował w najważniejszych salach koncertowych Europy i Chin m.in. w: Bazylei, Bernie, Dreźnie, Hamburgu, Monachium, Salzburgu, Wiedniu, Zurichu, Pekinie, Szanghaju. Brał udział w renomowanych festiwalach: „Wratislavia Cantans”, „Xanten Sommerfestspiele”, „Sinfonia Varsovia swojemu miastu”, „Wirtuozi” we Lwowie, Międzynarodowym Festiwalu im P. Czajkowskiego i Nadieżdy von Meck w Winnicy.
Dyskografia Wojciecha Rodka zawiera nagrania muzyki symfonicznej i filmowej m.in. z Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orkiestrą Sinfonia Varsovia, NOSPR, Orkiestrą Polskiego Radia w Warszawie. Obecnie kontynuuje cykl nagrań z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Lubelskiej z zapomnianą muzyką polską, a także najważniejszymi dziełami światowego kanonu muzyki symfonicznej.

                                                                                   Wojciech Rodek - dyrygent, fot. ze zbiorów Filharmonii Podkarpackiej

MERUERT KARMENOVA (Kazachstan)
Data urodzenia: 22.05.1993
W 2012 roku wstąpiła do Moscow Tchaikovsky Conservatory, które ukończyła w 2017 roku. W 2018 roku została rezydentką w Queen Elizabeth Music Chapel. Otrzymała wiele nagród, m.in. I nagrody w International Violin Competition w Kazachstanie (2008), L. van Beethoven International Violin Competition w Austrii (2010), European Music Games Competition w Kazachstanie oraz International Violin and Cello Competition Riga Classic Strings w Łotwie.

                                                                           Meruert Karmenova - skrzypce, fot. Leszek Zadoń / Fresh Frame

Barbara Kaszuba - ur. 1983 r. w Poznaniu; ukończyła ZSM w Poznaniu: Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną II st. im. H. Wieniawskiego „Poznańska Szkoła Talentów” – skrzypce w kl. mgr M. Bocka (2002) i Państwową Szkołę Muzyczną II st. im. F. Chopina – fortepian w kl. mgr B. Jarantowskiej (2003); absolwentka Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie kompozycji prof. G. Pstrokońskiej-Nawratil (2007) – dyplom z wyróżnieniem oraz Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy w klasie skrzypiec prof. M. Baranowskiego (2011); w 2005 r. studia w ramach programu LLP Socrates/Erasmus w Hochschule fűr Musik Carl Maria von Weber w Dreźnie w kl. kompozycji prof. W. Krätschmara; w 2007 r. pobyt twórczy w Woodside-Kalifornia, USA; w 2013 r. uzyskała stopień doktora w Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu, a w 2019 uzyskała stopień doktora habilitowanego w AM w Poznaniu; od 2007 r. pracuje w Akademii Muzycznej w Poznaniu (od 2014 adiunkt w Katedrze Kompozycji). Należy do Związku Kompozytorów Polskich.
Próby kompozytorskie podejmowała od najmłodszych lat szkolnych, konsultując je z prof. prof. Andrzejem Koszewskim, Markiem Stachowskim, Romualdem Twardowskim. Muzyka jej gościła na wielu festiwalach i koncertach w Polsce (m. in. Warszawska Jesień, Poznańska Wiosna, Musica Polonica Nova,) i zagranicą (Korczak Festival Niemcy, Rosja, Anglia, Szkocja, Art Connection Holandia, Litwa, Łotwa, Ukraina, Białoruś, Słowacja, Dania, Szwecja, Norwegia, Izrael, Singapur, Gruzja, Reykjavik Arts Festival Islandia, Włochy, USA), w radio i TV.
Otrzymała szereg nagród na konkursach kompozytorskich m. in.:

- CANTABILE 95” w Krakowie
- „IBLA 99” Nowy Jork – Ragusa, w Sanoku 2003; w Warszawie /ZKP/ 2004; 2006
- w Krakowie /PWM/ 2004 , we Wrocławiu 2005 – I nagroda
- w Sanoku – Grand Prix 2009;
- konkursie Instytutu Muzyki i Tańca „Kompozytor-Rezydent”– rezydencja w orkiestrze Kameralnej PR Amadeus pod dyr. A. Duczmal - Mróz w sezonie 2012/13
- w Gdańsku 2016
- w Sanoku 2017
- New York, USA 2021, Vox Novus
- Toronto, Canada 2021, the programme Composer–in–Residence – SHHH!! Ensemble
- Międzynarodowy projekt “The RéDi-Musix works for Sampo”, MUSINFO, Francja 2021
- Global Music Awards, California, USA 2022

oraz wykonawczych:
finalistka Konkursu Muzyki XX wieku dla Młodych Wykonawców w Radziejowicach 1999 i 2001 /skrzypce/;
- w kategorii zespołów kameralnych /duet skrzypce i akordeon/:
- Sanok 2000 - I nagroda, Mława 2001 – I nagroda, Mława 2002 – I nagroda
- Castelfidardo, Włochy 2001 – II nagroda, Klingenthal, Niemcy 2002 – II nagroda
- Poprad, Słowacja 2003 – I nagroda i nagroda specjalna European Union of Music Competition for Youth
- Wrocław 2006 – II nagroda;
- Nagroda za wyróżniający się akompaniament (fortepian), Elbląg, 2006
- Sarre-Union, Francja 2006 – Prix du Conseil Général /zespół Familiare/.
- Grand Prix, V World Championship of folklore World Folk 2015, Nessebar, Bułgaria
/członek zespołu Poligrodzianie/
Stypendystka: Business and Professional Women’s Club Poznań, Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (1998, 2000, 2002, 2006) programu MKiDN Młoda Polska – autorska płyta My Music (wyd. Acte Prealable 2005), Djerasi - UNESCO USA 2007, nagroda dziennikarzy Medal Młodej Sztuki (2010); Marszałka woj. Wielkopolskiego (2012 kurs w Darmstadt), Instytutu Adama Mickiewicza (2013), Medal „Młody Pozytywista” Towarzystwa im. H. Cegielskiego (2013), nagroda Rektora, Akademia Muzyczna w Poznaniu (2021), odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2022).
Jej utwory drukowane są przez wydawnictwa: ASTRA w Łodzi, FONOLA w Warszawie, PWM w Krakowie, Wydawnictwo Akademii Muzycznej w Poznaniu, CHIOLA MUSIC PRESS we Włoszech, University of East Sarajewo, Academy of Music East Sarajewo w Bośni i Hercegowinie i wykonywane przez solistów, zespoły kameralne i orkiestry m. in.: Trio Jagiellońskie, Lutosławski Quartet, Wieniawski Kwartet, RIOT Ensemble, Íslenski Flautukórinn, Lithuanian Ensemble (Lensamble), Sepia Ensemble, Reed Connection Trio, Orkiestrę Kameralną PR Amadeus w Poznaniu pod dyr. A. Duczmal, A. Duczmal-Mróz, Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy pod. Dyr. M. J. Błaszczyka, M. Diakun, Filharmonii Częstochowskiej pod dyr. Cz. Grabowskiego, Tatrzańską Orkiestrę Klimatyczną pod dyr. A. Kreiner, Orkiestrę Muzyki Nowej pod dyr. S. Bywalca, Warsaw Camerata pod dyr. P. Kosa-Nowickiego, Orkiestrę Symfoniczną Akademii Muzycznej w Poznaniu pod dyr. T. Bugaja, W. Kunca.
W 2019 roku wydała swoją drugą autorską płytę Nie tylko z Islandii (wyd. Akademii Muzycznej w Poznaniu).

                                                                                 Barbara Kaszuba - kompozytorka, fot. Daria Rzepiela

NINIEJSZY KONCERT OBJĘTY ZOSTAŁ AKCJĄ „POLSKA ZOBACZ WIĘCEJ – WEEKEND ZA PÓŁ CENY”

BILETY W CENIE NIŻSZEJ O 50% W STOSUNKU DO BILETÓW W CENIE REGULARNEJ DO NABYCIA WYŁĄCZNIE W KASIE BILETOWEJ!

13 listopada 2022, niedziela, godz. 17.00, sala Towarzystwa Muzycznego, Rynek 5

Karol Szymanowski - Sonata na skrzypce i fortepian d-moll, op. 9 - Transkrypcja na wiolonczelę i fortepian
Felix Mendelssohn-Bartholdy - Trio fortepianowe d-moll op.49
Erich Wolfgang Korngold - Trio fortepianowe op. 1

Piotr Tarcholik – skrzypce
Wojciech Fudala – wiolonczela
Michał Rot - fortepian

BOOM 13 listopada 2022r., niedziela, godz. 18:00, SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

TRIO ANDRZEJA JAGODZIŃSKIEGO:

ANDRZEJ JAGODZIŃSKI – fortepian

ADAM CEGIELSKI – kontrabas

CZESŁAW „MAŁY” BARTKOWSKI – perkusja

goście:

AGNIESZKA WILCZYŃSKA – śpiew

HENRYK MIŚKIEWICZ – saksofon altowy, saksofon sopranowy

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

MARCIN SOMPOLIŃSKI – dyrygent

W programie: kompozycje łączące elementy muzyki ludowej, klasycznej i jazzowej

ANDRZEJ JAGODZIŃSKI

Pianista, akordeonista, waltornista, kompozytor i aranżer. Od zawsze interesował się muzyką klasyczną. Jeszcze w trakcie studiów w klasie waltorni na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie dostał angaż w Orkiestrze Polskiego Radia i TV w Warszawie, w której grał przez pięć lat. W trakcie studiów zaczęła go interesować muzyka jazzowa – uczył się jej, grając na fortepianie. Od początku jazzowej kariery współpracował z czołowymi polskimi zespołami jazzowymi: Old Timers, Swing Session, String Connection, Kwartetem Zbigniewa Namysłowskiego, Kwartetem Janusza Muniaka, Quintessence, Kwartetem Jana Ptaszyna Wróblewskiego. W roku 1987 rozpoczął współpracę z Ewą Bem, czołową polską wokalistką jazzową.

W roku 1993 stworzył istniejące do dzisiaj klasyczne trio jazzowe z kontrabasistą Adamem Cegielskim i perkusistą Czesławem „Małym” Bartkowskim. Nawiązując do swoich klasycznych korzeni i wykorzystując kilkunastoletnie doświadczenie muzyka jazzowego, Andrzej Jagodziński stworzył projekt łączący te dwa światy muzyczne, płytę Chopin z jazzowymi opracowaniami muzyki Fryderyka Chopina (1994), uznaną przez czytelników pisma „Jazz Forum” za album roku 1994 (otrzymała ona także nagrodę Fryderyka oraz laur Melomani ’94 – nagrodę łódzkiego Stowarzyszenia Miłośników Muzyki). Projekt ten otworzył przed artystą drogę na sceny muzyczne całego świata i ugruntował przekonanie Andrzeja Jagodzińskiego o słuszności łączenia jazzu z klasyką. Opierając się na grze tria jazzowego zaczął zapraszać do wykonywania swoich kompozycji oraz utworów, które aranżował, muzyków klasycznych, instrumentalistów, i wokalistów, a także orkiestry kameralne. Tak powstał projekt zatytułowany „Muzyka Polska”, w którym obok jazzowych na scenie pojawia się orkiestra kameralna.

Kulminacją poszukiwań brzmieniowych i kompozytorskich artysty stał się jego Koncert fortepianowy g-moll na trio jazzowe i wielką orkiestrę symfoniczną, a także klasycznie zbudowane Requiem na trio jazzowe, troje wokalistów jazzowych i klasyczny chór mieszany. Najnowszą inspiracją Jagodzińskiego okazała się muzyka mistrza polifonii, Jana Sebastiana Bacha. Jej efektem jest wydana w roku 2020 roku płyta Andrzej Jagodziński Trio – Bach. Równolegle powstał projekt z jazzowymi opracowaniami utworów Bacha na kwartet jazzowy i orkiestrę instrumentów dawnych.

ADAM CEGIELSKI

Absolwent Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie kontrabasu Andrzeja Mysińskiego, zadebiutował w 1988 roku w kwartecie Kazimierza Jonkisza, w którym występował do 1991 roku. W 1990 r,. jako członek zespołu Central Heating Trio, zdobył I nagrodę i wyróżnienie indywidualne na konkursie Jazz Juniors w Krakowie, VI nagrodę w Europejskim Konkursie Jazzowym w Hoeilaart (Belgia), „Klucz do Kariery” Pomorskiej Jesieni Jazzowej w Bydgoszczy. Również w 1990 r. znalazł się także wśród finalistów konkursu International Jazz Federation w Leverkusen (RFN). W 1994 r. został stypendystą Fundacji Kultury Polskiej im. Krzysztofa Komedy.

W kolejnych latach koncertował i nagrywał z m.in.: Quintessence (1991–1993), Kwartetem Kuby Stankiewicza (1992–1995), Triem Andrzeja Jagodzińskiego (od 1993), jak również okazjonalnie z Ewą Bem, Lorą Szafran, Janem „Ptaszynem” Wróblewskim, Wojciechem Karolakiem, Tomaszem Stańką, Zbigniewem Namysłowskim, Henrykiem Miśkiewiczem, Zbigniewem Preisnerem, Janem A.P. Kaczmarkiem oraz orkiestrami symfonicznymi Concerto Avenna (1991–1992) i Sinfonia Varsovia (1991–1995).

Od 1994 r. zajmuje się działalnością pedagogiczną. Obecnie prowadzi klasę kontrabasu na Wydziale Jazzu w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie, w której to od 2005 r. zajmuje stanowisko wicedyrektora do spraw kształcenia jazzowego.

                                                                       Adam Cegielski - kontrabas, fot. Paweł Cegielski

CZESŁAW „MAŁY” BARTKOWSKI

Perkusista jazzowy, pedagog. Debiutował w roku 1960 jako perkusista zespołu Far Quartet Jerzego Pakulskiego.W roku 1963 nawiązał współpracę ze Zbigniewem Namysłowskim i został muzykiem w jego kwartecie. Grał też z innymi znanymi grupami jazzowymi, m.in. z Niemen Enigmatic czy też z Grupą Michała Urbaniaka. Bardzo często grał w triach: z Tomaszem Stańką (trąbka) i Adamem Makowiczem (fortepian), z Wojciechem Karolakiem (fortepian, organy) i Tomaszem Szukalskim (saksofon tenorowy), z Arturem Dutkiewiczem (fortepian) i Andrzejem Cudzichem (kontrabas), z Markiem Blizińskim (gitara) i Zbigniewem Wegehauptem (kontrabas), z Andrzejem Jagodzińskim (pianino) i Adamem Cegielskim (kontrabas).

Brał ponadto udział w realizacji nagrań takich wokalistów jak Ewa Bem, Urszula Dudziak i Stanisław Sojka oraz muzyków zagranicznych (Freddie Hubbard, Clark Terry, Joe Newman, Art Farmer, Ben Webster), a także polskiego zespołu Novi Singers. Występował nie tylko w kraju, lecz również za granicą (Indie, USA, Nowa Zelandia, Australia oraz liczne kraje Europy). W roku 1993 został wykładowcą w Średniej szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz warszawskiego Studium Jazzowego.

                                                              Czesław "Mały" Bartkowski - perkusja, fot. Paweł Cegielski

MARCIN SOMPOLIŃSKI

Profesor klasy dyrygentury Akademii Muzycznej im. i. J. Paderewskiego w Poznaniu. Rozpoczął studia dyrygenckie w Akademii Muzycznej w Poznaniu w klasie prof. Renarda Czajkowskiego, uzyskując w roku 1989 dyplom pod kierunkiem prof. Witolda Krzemieńskiego. Był uczestnikiem wielu kursów mistrzowskich, m. in. w Lipsku (Helmuth Rilling), Stuttgarcie (John Eliot Gardiner) i Brixen (Joshua Rifkin). Otrzymał Stypendium dla młodych twórców miasta Poznania (1993), oraz Medal Młodej Sztuki Głosu Wielkopolskiego (1994). W latach 1987-1990 był dyrygentem Wielkopolskiej Orkiestry Symfonicznej.

Pracował jako dyrygent Teatru Wielkiego w Poznaniu (1997-2002), realizując m.in. premierę Czarodziejskiego fletu Mozarta na festiwalach w Carcassone i Xanten. Występował z wieloma orkiestrami symfonicznymi w kraju i za granicą, towarzysząc wybitnym solistom (Konstanty Andrzej Kulka, Jadwiga Kotnowska, Elżbieta Chojnacka, Wiesław Ochman, Malcolm Bilson) w prestiżowych salach koncertowych, jak Beethovenhalle w Bonn, Festspielhaus w Salzburgu, Alte Oper we Frankfurcie. Dokonał licznych nagrań radiowych i telewizyjnych. Prowadzone przez niego w 1998 roku koncerty monograficzne Arvo Pärta zostały uznane przez „Gazetę Wyborczą” oraz „Życie” za kulturalne wydarzenie roku w Poznaniu.

Wśród ważniejszych dokonań operowych Marcina Sompolińskiego znajduje się polska premiera opery Marcela Landowskiego Galina. Sompoliński przygotował również premierowe spektakle Halki Moniuszki (2000) oraz Aidy Verdiego (2001). W roku 2006 wraz z zespołem Opery Nova w Bydgoszczy dyrygował austriacką prapremierą odnalezionej opery Mozarta Der Stein der Weisen (Fetsspielhaus Salzburg).

Osobny nurt działalności artysty stanowią prawykonania muzyki współczesnej, wśród których znajdują się m.in. zamówione przez Międzynarodowy Festiwal Chórów Uniwersyteckich w Poznaniu kompozycje Zbigniewa Kozuba Beati estis oraz Marka Jasińskiego Ad Iuvenatem. Wśród ważniejszych dokonań Marcina Sompolińskiego jest też Missa pro defuncto Wolfgango Amadeo — msza żałobna za duszę ś. p. Wolfganga Amadeusza Mozarta, wykonana liturgicznie 4.12.2001 roku w kościele OO. Franciszkanów na Górze Przemysła. Również i tym razem „Gazeta Wyborcza” uznała to przedsięwzięcie, obok konkursu im. H. Wieniawskiego, za najważniejsze muzyczne wydarzenie roku w Poznaniu. Sompoliński jest też pomysłodawcą i realizatorem nowatorskiego cyklu koncertów edukacyjnych Speaking Concerts, cieszących się olbrzymim zainteresowaniem i uznaniem publiczności. W latach 2005-2008 pełnił stanowisko kierownika muzycznego Teatru Muzycznego w Poznaniu, gdzie przygotował premierowe realizacje m.in. Carewicza Lehara oraz Upiora w Operze Yestona.

W latach 2018 – 2020 był kierownikiem muzycznym orkiestry MACV działającej przy Warszawskiej Operze Kameralnej specjalizującej się w wykonawstwie muzyki klasycznej na instrumentach historycznych.

                                                                        Marcin Sompoliński - dyrygent, fot. Piotr Łysakowski

AGNIESZKA WILCZYŃSKA

Laureatka nagrody Fryderyk 2016 za płytę Tutaj mieszkam – piosenki z premierowymi tekstami napisanymi dla wokalistki przez Wojciecha Młynarskiego oraz kompozycjami Włodzimierza Nahornego, Andrzeja Jagodzińskiego, Jerzego „Dudusia” Matuszkiewicza i Włodzimierza Korcza. Była również nominowana do nagrody Fryderyka w 2020 r. w kategorii „Jazzowy album roku” za Wilcze jagody, płytę nagrana w duecie z Andrzejem Jagodzińskim jego kompozycjami do tekstów Wiesławy Sujkowskiej, Jana Wołka, Stanisława Tyma, Andrzeja Poniedzielskiego oraz własnymi tekstami wokalistki. Członkini Rady Akademii Fonograficznej, Ambasadorka Szczecina, Stypendystka Ministra Kultury i Sztuki 1998, Laureatka Nagrody Artystycznej Miasta Szczecin 2016.

W 1998 r. ukończyła z wyróżnieniem studia wokalne na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Ma na swoim koncie dwie Złote Płyty; Pogadaj ze mną (muzyka Włodzimierz Nahorny słowa Wojciech Młynarski) i Krzysztof Komeda (w ramach serii „Wielcy Kompozytorzy Filmowi”).

Agnieszka Wilczyńska współpracuje z czołówką muzyków polskiej sceny jazzowej, a od 2004 r. koncertuje i nagrywa z Trio Andrzeja Jagodzińskiego. Koncertowała z wieloma renomowanymi orkiestrami i zespołami, jak Orkiestra Kameralna AUKSO, Atom String Quartet, Toruńska Orkiestra Kameralna, Orkiestra Sinfonia Viva, Orkiestra Filharmonii Narodowej w Warszawie, Polska Filharmonia Narodowa Sopot, Filharmonia Lwowska, Sinfonia Varsovia, Orkiestra MACV. Występowała na wielu prestiżowych scenach w Polsce i na świecie: w Nowym Jorku (Carnegie Hall), Chicago Symphony Center, National Concert Hall na Tajwanie, Białoruskiej Filharmonii Narodowej, Moskiewskiej Filharmonii Narodowej, Filharmonii Lwowskiej i w salach koncertowych w całej Polsce, (Filharmonia Narodowa, Krakowska i Szczecińska, NOSPR w Katowicach).

W Teatrze Polskim w Warszawie Agnieszka Wilczyńska debiutowała jako aktorka wcielając się w postać wybitnej polskiej poetki Agnieszki Osieckiej w spektaklu Listy na wyczerpanym papierze w reżyserii Leny Frankiewicz (2013). Wystąpiła w filmie Alicji Albrecht Młynarski – piosenka finałowa wraz z Januszem Gajosem, Ewą Bem, Krystyną Jandą, Januszem Głowackim i Magdaleną Zawadzką. Film został w 2018 roku nagrodzony Polską Nagrodą Filmową „Orzeł” w kategorii „Najlepszy film dokumentalny”.

Również w 2018 roku wokalistka wystąpiła w prawykonaniu Requiem Andrzeja Jagodzińskiego. Koncert odbył się 21 października w NOSPR. W roku 2019 była solistką koncertu „Muzyka polska dla zwycięstwa”, retransmitowanym przez Telewizję Poznań i TVP Kultura. W 2020 roku Agnieszka Wilczyńska wystąpiła w koncercie „Jazz Sebastian Bach” z utworami lipskiego kantora, zaaranżowanymi przez Andrzeja Jagodzińskiego na głos, orkiestrę instrumentów historycznych i trio jazzowe.

                                                                       Agnieszka Wilczyńska - śpiew, fot. Weronika Kosińska

HENRYK MIŚKIEWICZ

Saksofonista, klarnecista, kompozytor, aranżer, absolwent PWSM w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny) w klasie klarnetu. Przygodę z jazzem rozpoczął w wieku 16 lat, zdobywając wyróżnienie na Festiwalu „Jazz nad Odrą” we Wrocławiu jako klarnecista i kompozytor. Wielokrotny laureat młodzieżowych i międzyszkolnych ogólnopolskich konkursów instrumentów dętych. Grę na saksofonie rozpoczął w Warszawie jako samouk. Uhonorowany prestiżowymi nagrodami przemysłu fonograficznego (Fryderyki za „Jazzowy Album Roku” – Lyrics (2002), „Muzyk Roku” (2004), „Jazzowy Artysta Roku” (2013) a ostatnio najwyższe wyróżnienie za całokształt osiągnięć w muzyce jazzowej „Złoty Fyderyk” (2022). Otrzymał również nominacje do tych nagród za swoje wszystkie autorskie płyty: More Love , Kakaruka, Ja nie chcę spać, Altissimonica, Uniesienie, trzy kolejne płyty Full Drive oraz ostatnią rodzinną płytę Nasza miłość, wydaną z okazji 70 urodzin (2021) .

Przez wiele lat plasował się na czele plebiscytu Jazz Top magazynu „Jazz Forum”. Był wyróżniony za całokształt pracy muzycznej nagrodami Mateusza (nagroda III Programu Polskiego Radia) najpierw z okazji 25-lecia, a w 2016 roku z okazji 50-lecia pracy artystycznej. Odznaczony Oskarem Jazzowym (nagroda Stowarzyszenia Łódzkich Melomanów) oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”. W czerwcu 2022 dostał nagrodę specjalną ZAIKS z okazji 100 – lecia instytucji chroniącej prawa artystów za twórczość i wybitne wykonawstwo.

Koncertował na wielu festiwalach w Europie . Grał z czołowymi polskimi muzykami jazzowymi , takimi jak Ewa Bem, Anna Maria Jopek, Jan „Ptaszyn” Wróblewski, Andrzej Jagodziński, Marcin Wasilewski, Janusz Strobel, Jarosław Śmietana, Marek Napiórkowski. Występował z Joe Lovano, Orkiestrą Paula Kuhna w Berlinie oraz z Orkiestrą WDR jako solista w Kolonii, a także na gdańskim „ Solidarity of art”. Występował z Patem Methenym i Mino Cinelu w projektach Anny Marii Jopek. Koncertował z amerykańskim trębaczem Michaelem „Patchesem” Stewartem. Bardzo sobie ceni współpracę z własnymi dziećmi (Michał Miśkiewicz- perkusista, Dorota Miśkiewicz- wokalistka).

                                                                           Henryk Miśkiewicz - saksofony, fot. Kuba Majerczyk