Na dwa flety i orkiestrę symfoniczną

AB 16 lutego 2018, PIĄTEK, GODZ. 19:00

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

MASSIMILIANO CALDI - dyrygent

BULENT EVCIL - flet

RAFFAELE TREVISANI - flet

W programie:

St. Moniuszko – Uwertura do op. „Flis”

G.B. Viotti – Koncert podwójny A – dur

G. Verdi – Uwertura do opery Nabucco

G. Verdi – Uwertura do opery Moc przeznaczenia

A.F. Doppler – Fantazja na dwa flety

V. Bellini - Uwertura do opery Norma

Massimiliano Caldi
www.massimilianocaldi.com
Massimiliano Caldi (ur. w Mediolanie w 1967r.) ma bogate międzynarodowe doświadczenie w dziedzinie muzyki symfonicznej, operowej, operetkowej i baletowej. W centrum jego zainteresowań znajdują się muzyka współczesna oraz odrodzenie XIX-wiecznej opery. Massimiliano Caldi wyróżnia się wysokim profesjonalizmem przygotowania interpretacji oraz jasnym, prostym stylem dyrygenckim.
Jest zdobywcą pierwszej nagrody w Międzynarodowym Konkursie im. Grzegorza Fitelberga (1999). Jest także Głównym Dyrygentem Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie i Pierwszym Dyrygentem Gościnnym Polskiej Filharmonii Bałtyckiej im. Fryderyka Chopina w Gdańsku. Od 2015r. Massimiliano Caldi prowadzi mistrzowskie kursy dyrygenckie we Florencji. W latach 2014-2017 był Głównym Dyrygentem i Konsultantem Artystycznym Filharmonii Koszalińskiej im. Stanisława Moniuszki, w latach 2006-2010 był Dyrektorem Artystycznym Śląskiej Orkiestry Kameralnej w Katowicach, a w latach 1998-2009 Głównym Dyrygentem Orkiestry Kameralnej „Milano Classica".
W ciągu ostatnich dziesięciu lat odbył tournée w Izraelu, Omanie, USA, Chile, Brazylii, Niemczech, Rosji i Turcji.
Na przestrzeni ostatnich lat w Teatrze Wielkim w Poznaniu prowadził orkiestry w dziełach operowych Rossiniego – Cyrulik Sewilski (styczeń-luty 2017), Verdiego - Nabucco (maj 2017) i Mascagniego - Rapsodia Satanica (październik 2017). Podczas XXI edycji Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena dyrygował La Rondine Pucciniego w Filharmonii Narodowej w Warszawie (kwiecień 2017), w Teatro Municipale w Piacenzie prowadził Notte per me luminosa Marco Betty (kwiecień 2017), a w Filharmonii Łódzkiej im. A Rubinsteina dyrygował Chórem i Orkiestrą w prologu z Mefistofelesa Boito (czerwiec 2017).
W Polsce był zapraszany na międzynarodowe festiwale i regularnie pojawiał się na podium najważniejszych orkiestr filharmonicznych i symfonicznych, takich jak np. Sinfonia Varsovia, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia i orkiestra "Sinfonia Iuventus" w sali Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orkiestra Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej w Krakowie, a także orkiestr Filharmonii Łódzkiej, Pomorskiej w Bydgoszczy, Toruńskiej, Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie i wielu innych oraz w Studiu im. Witolda Lutosławskiego S-1.
W dziedzinie muzyki symfonicznej Massimiliano Caldi zadebiutował z Orkiestrą Kameralną Konzerthaus w Berlinie (listopad 2016), w Sali Rachmaninowa Konserwatorium Moskiewskiego z orkiestrą Sinfonietta Cracovia (listopad 2016), ze Stambulską Państwową Orkiestrą Symfoniczną (luty 2017) oraz w Złotej Sali Musikverein w Wiedniu (listopad 2017 r.) wraz z orkiestrą Filharmonii Rzeszowskiej im. Artura Malawskiego. Uczestniczył w Międzynarodowym Festiwalu w Łańcucie dyrygując IX Symfonią Beethovena 9 (maj 2017). W Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku dyrygował Carmina Burana Orffa (czerwiec 2017). W najbliższym czasie zadebiutuje w Teatro Ristori w Weronie (marzec 2018), powróci na podium Stambulskiej Państwowej Orkiestry Symfonicznej (luty 2018), w Sankt Petersburgu będzie dyrygował Orkiestrą Filharmoniczną (kwiecień 2018) i stanie na podium Orkiestry I Pomeriggi Musicali (maj 2018).

BULENT EVCIL:

Studiował w Królewskim Konserwatorium w Brukseli oraz w Akademii Muzycznej Heidelberg-Mannheim, gdzie uzyskał tytuł "efficiency in art” (biegłości w sztuce). Studiował u Sir JAMESA GALWAYA. Sir Galway określił Evcila mianem "jednego z najlepszych flecistów swojego pokolenia". Evcil współpracował jako flecista solowy z różnymi orkiestrami symfonicznymi: Orkiestrą Filharmonii Arturo Toscaniniego, Orkiestrą Symfoniczną Regionu Murcja, Państwową Orkiestrą Symfoniczną Sao Paulo, Stambulską Państwową Orkiestrą Symfoniczną i Stambulską Operą Narodową, Orkiestrą Filharmonii w Stambule Borusan oraz z takimi dyrygentami jak: Lorin Maazel, Ali Rahbari, Igor Ojstrach, Emil Tabakow, Ion Marin, Tadeusz Strugała, Claudio Scimone, Gürer Aykal itp.
Evcil występował z: R. Galliano, F.Say, B.Fromanger, D.Formisano, M.Grauwels.R.Trevisani, L.Kretzer, P.Moll, A.Oliva, C.Askin, R.Gunes. Otrzymał belgijskie odznaczenie Royal Art Encouragement. Odbył liczne trasy koncertowe w Turcji i za granicą, gdzie występował gościnnie jako solista z orkiestrami oraz recitalami i prowadził kursy mistrzowskie w najwybitniejszych salach koncertowych i szkołach, a także na międzynarodowych festiwalach muzycznych, takich jak Włoski Miedzynarodowy Festiwal Fletowy (Falaut), Flautomania w Teatro alla Scala w Mediolanie we Włoszech, Festiwal Brytyjskiego Towarzystwa Fletowego w Manchesterze w Anglii, był też największą gwiazdą konwencji flecistów w San Diego i Nowym Jorku w Ameryce organizowanej przez Krajowe Stowarzyszenie Flecistów. Występował na Słoweńskim Międzynarodowym Festiwalu Fletowym w Słowenii, Francuskim Festiwalu Fletowym w Nicei i Serbskim Międzynarodowym Festiwalu Fletowym w Belgradzie w Serbii oraz na Festiwalu Fletowym w Pristinie w Kosowie. Bulent Evcil brał również udział w programach radiowych i telewizyjnych.
Jego płyta CD zatytułowana ‘TANGO TIME’ została wydana w Turcji przez KALAN MUSIC. Evcil ma znaczący wkład w popularyzację muzyki fletowej i ma ambicję reprezentowania swojej muzyki i swojego kraju, Turcji, na międzynarodowej arenie muzycznej. Turecki magazyn „ANDANTE” poświęcony muzyce klasycznej przyznał mu w 2010 roku tytuł Mistrza Instrumentów Dętych Drewnianych (Best Woodwind Player 2010). Jego druga płyta zatytułowana ‘Middle Eastern Miniatures’ została wydana w 2012 roku. W 2015 roku wraz ze światowej sławy akompaniatorem Phillipem Mollem nagrał swoją ostatnią płytę. Płyta CD zatytułowana ‘The Flute Virtuoso’ pojawiła się na rynku muzycznym pod koniec 2015 roku.

Więcej informacji można uzyskać pod adresem: www.bulentevcil.com

Bülent Evcil gra cudownym dźwiękiem i ma wspaniałą technikę.
Jest wszechstronnym i imponującym młodym flecistą, moim zdaniem jednym z najwybitniejszych flescistów swojego pokolenia.

Sir JAMES GALWAY

Raffaele Trevisani

Mistrzostwo techniczne i wspaniała osobowość muzyczna Raffaela Trevisaniego są przedmiotem stałych pochwał ze strony publiczności i krytyków. Raffaele Trevisani uczył się u Sir Jamesa Galwaya, który uważa go za „...jednego z najlepszych obecnych flecistów dzięki pięknemu śpiewnemu tonowi, perfekcyjnej technice i odaniu się muzyce..”. „Śpiewający flet” i „Cudowny flecista” (Corriere della Sera), „gra pełna kolorów i ekspresyjny śpiewny dźwięk” (Markische Allgemeine), „... Pan Trevisani zauroczył całą publiczność doskonałą techniką i niezrównanym tonem” (The flute [Flet], Tokio), „Ma doskonałą technikę oddychania, bogaty, elastyczny dźwięk, nienaganną technikę palców zaś jego intuicyjne wyczucie poezji i dramatycznych momentów jest bardzo przekonywujące” (Der Bund), „...niesamowicie muzykalny flecista” (La Nazione), „Wielka muzykalność i bardzo intensywny dźwięk” (R.N.Zeitung), „Pan Trevisani odziedziczył wiele cech Galwaya plus dodał coś jeszcze od siebie ......... porywający dźwięk i wspaniała technika ....... elektryzująca jasność wyrzeźbiona z ogromną precyzją artystyczną” (Pan Magazine, debiut w London Wigmore Hall). Konserwatorium im. Giuseppe Verdiego w Milanie ukończył z doskonałymi ocenami. Karierę muzyka orkiestrowego rozpoczął w Orkiestrze Teatro alla Scala pod kierunkiem Claudio Abbado i Riccardo Muti zaś jako muzyk kameralny w zespole I Solisti Veneti prowadzonym przez Claudio Scimone. Był zwycięzcą konkursu „Società dei Concerti” w Milano i rozpoczął swoją karierę solisty wykonując koncerty solo z zespołem „I Solisti Veneti” we Włoszech i za granicą. Występował również jako solista z Orchestra da Camera di Padova e del Veneto, I Pomeriggi Musicali di Milano, I Cameristi della Scala, I Solisti della Scala, Orchestra del Teatro Lirico di Cagliari, Kammerorchester “Arcata” Stuttgart, Bielefelder Philarmoniker, Orquestra Sinfonica do Estado de Sao Paulo, Orquestra Sinfonica do Paranà, Orkiestrą Symfoniczną Stambułu, Orkiestrą Symfoniczną Adana, Moskiewską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Kameralną Południowej Afryki, Zespołem Smyczkowym Izraela, Orkiestrą Kameralną Suk, Śląską Orkiestrą Symfoniczną z Katowic i wieloma innymi. Maestro Trevisani grał w Japonii, w USA, Kanadzie, Ameryce Południowej, Rosji, Afryce Południowej, Anglii, Hiszpanii, w Niemczech, Polsce, Szwajcarii, Turcji, Izraelu oraz we Włoszech dla najważniejszych stowarzyszeń muzycznych i na najważniejszych festiwalach. Występował w wielu prestiżowych salach koncertowych takich jak Teatro alla Scala di Milano, KKL Luzern, Wigmore Hall w Londynie, Glenn Gould Studio w Toronto, Bunkakaikan and Suntory Hall w Tokio, Wielka Sala Koncertowa Moskiewskiego Konserwatorium, w Państwowym Muzeum Ermitażu w Sankt Petersburgu, Filharmonii w Stuttgarcie, Musichalle w Amburg, Rudolf-Oetker-Halle w Bielefeld, Sala San Paolo and Memorial de America Latina w San Paolo, Baxter Hall w Cape Town, Teatrze Narodowym Pretorii, Audytorium Mann w Tel Awiwie, Detroit Simphony Hall, Kościele Przenajświętrzej Trójcy w Nowym Jorku, Bohuslav Martinu Hall and Palify Palace w Pradze, Konserwatorium w Milano, Catania Teatro Bellini, Bergamo Teatro Donizetti, Vicenza Teatro Olimpico, Sanremo Teatro Municipale itd. Uczestniczył w dobrze znanych festiwalach muzycznych takich jak Settimane Musicali w Stresie, Settembre Musica w Turynie, Firenze Musica, na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Pałace Sankt Petersburga [Palaces of St. Petersburg International Music Festival], Festiwalu Muzycznym Rheingau, Festiwalu Muzycznym Campos de Jordao, Festiwalu Veneto, Festiwalu Muzycznym Europaishes, Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym w Maputo w Mozambiku, Festiwalu Muzycznym Miagi oraz na uroczystościach „Dziesięciolecia wolności” w Afryce Południowej, Festival Musica nas Montanhas in Pocos de Caldas (Brazylia), Międzynarodowym Festiwalu „Le Corde dell'Anima” w Cremonie i na Festiwalu Muzycznym Gumusluk w Bodrum (Turcja). Jest zapraszany na koncerty i do prowadzenia klas mistrzowskich w Europie, Japonii, USA, Afryce Południowej i na większość najbardziej prestiżowych festiwali fletowych na świecie (Boston, Frankfurt, Detroit, Chicago, Rzym, Las Vegas, Milano, Nowy Jork). Raffaele Trevisani wykonał i nagrał światowe premiery koncertów dedykowanych mu przez kompozytorów Carlo Galante, Alberto Colla, Hendrik Hofmeyr i Ernani Aguiar. Maestro Trevisani był na okładkach czterech wydań włoskiego ogólnokrajowego miesiecznika muzycznego „Amadeus” [Amadeusz] z załączoną płytą CD. Nagrywa dla studia Delos, które jest rozpoznawane na całym świecie za najwyższej jakości nagrania. Raffaele nagrywał dla włoskiej rozgłośni RAI, niemieckiej SDR, japońskiej NHK, angielskiej BBC, dla Telewizji Rosyjskiej i dla Telewizji Brazylijskiej; ponadto, Telewizja Brazylijska Globo i RAI Corporation Television w Nowym Jorku (dla programu „Włosi w Ameryce”) dedykowały mu wydania specjalne z wywiadami i koncertami na żywo. Został zaproszony do zagrania koncertów na dwa instrumenty razem z Maxencem Larrieu i Sir Jamesem Galwayem dla Telewizji Włoskiej. Obecnie jest profesorem w klasie gry na flecie w szkole Civica Scuola di Musica "Claudio Abbado” w Milanie. Był zapraszany do jury wielu międzynarodowych konkursów fletowych takich jak Międzynarodowy Konkurs Fletowy im. Theobalda Boehma w 2011 r., Międzynarodowy Konkurs Fletowy im. Carla Reinecke w 2013 r., Międzynarodowy Konkurs Fletowy im. Domenico Cimarosa w 2013 r., Międzynarodowy Konkurs Fletowy im. Carla Nielsena w 2014 r. i Międzynarodowy Konkurs Fletowy Moskiewskiego Konserwatorium w 2017 r. Od 1991 r. Raffaele Trevisani prowadzi letnie seminaria gry na flecie w Premeno (nad jeziorem Maggiore). Raffaele Trevisani gra na flecie Muramatsu wykonanym z 14-karatowego złota, który należał do Sir Jamesa Galwaya.