nowe płyty

JASNOGÓRSKA MUZYKA DAWNA
Musica Claromontana

O. Amandus Ivanschiz urodziła się w 1727 roku. Nie jest powszechnie znana dokładna data jego urodzenia. Wiadomo jedynie, ze został ochrzczony 24 grudnia 1727 roku w austriackim Wiener Neustadt.
Od najmłodszych lat był bardzo pobożny. Wiele czasu spędzał na modlitwie i służbie przy ołtarzu w kościele cystersów. Tam również pobierał lekcje gry na organach. W 1742 roku wstawiła się do zgromadzenia Paulinów i przyjął imię Amandus.
Zmarł niezwykle wcześnie - w wieku 31 lat.
Twórczość muzyczna tego kompozytora dzieli się na dwie grupy: twórczość wokalno - instrumentalna i twórczość instrumentalna.

Simfonia in G została napisana na następującą obsadę ; dwoje skrzypiec, altówki i bas. Kompozycja posiada czteroczęściową , klasyczną budowę cyklu.

"Oratorium Primum" zostało zachowane na terenie Węgier. Utwór rozpoczyna Entroduzione ( wstęp instrumentalny), który ma budowę podobną do pierwszych części symfonii o. Amanda. Dalej następują po sobie: recytatyw, aria a due oraz końcowy chór. Wszystkie oratoria powstały w ostatnich latach życia kompozytora na zamówienie Jezuitów z Grazu.

"Missa Solemnissima S. Ottilae Virginis, Allatissae ex C" jest najdłuższą mszą Ivanschitza. Należy ona do rozbudowanych mszy kantatowych, co oznacza, że części stałe ( Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus, Agnus Dei) zostały w opracowaniu rozdzielone na kilka zamkniętych muzycznie arii, ansambli i chórów.

Wszystkie kompozycje zostały zarejestrowane w wykonaniu :
Marzena Michałowska - sopran
Piotr Olech - alt/ countratertenor
Łukasz Nowak - tenor
Andrzej Zawisza - bas

Marzena Michałowska ukończyła z wyróżnieniem studia w klasie śpiewu solowego w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Od 2006 roku jest wykładowcą na wydziale Wokalno - Aktorskim tejże uczelni. Jest laureatką wielu nagród. W dorobku fonograficznym ma 17 albumów płytowych

Piotr Olech ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Wokalno - Aktorskim akademii Muzycznej im. St. Moniuszki w Gdańsku w klasie śpiewu prof. Piotra Kusiewicza. Jest także absolwentem Wydziału Wychowania Muzycznego Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie. Współpracuje z Warszawską Operą Kameralną, Operą Narodową w Brnie, a także z polskimi i zagranicznymi filharmoniami.

Łukasz Nowak jest absolwentem wydziału Wokalno - Instrumentalnego Akademii Muzycznej w Katowicach. Ma w swoim dorobku wiele nagrań płytowych

Andrzej Zawisza ukończył z wyróżnieniem studia na Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie klawesynu. Studiował też w Guildhall School of Music and Drama w Londynie. Swój warsztat wokalny kształcił pod kierunkiem M. Lawson i E. Kirkby. Jako wokalista współpracował z wieloma zespołami chóralnymi.

Całość nagrania współtworzy wraz z solistami Orkiestra Historyczna prowadzona przez Martynę Pastuszkę (koncertmistrza) oraz Marcina Świątkiewicza.

Martyna Pastuszka zainteresowała się wykonawstwem historycznym w 2001 roku. Od 2004 roku jej osobowość artystyczną kształtował zespół Arte dei Suonatori oraz znakomici artyści, z którymi współpracowała.
obecnie współpracuje z Arte dei Suonatori ( w Polsce), orkiestrą Le Cercle de l'Harmonie (we Francji) oraz z Le Concert Lorrain w Metz.
Od 2010 roku jest koncertmistrzem orkiestry Capella Cracoviensis.
W 2012 roku założyła wraz z Arturem Malke Orkiestrę Historyczną.

Marcin Świątkiewicz jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych polskich klawesynistów młodego pokolenia. Gra na różnych typach klawesynów i klawikordów, a także na historycznych fortepianach i organach. Kształciła się w Królewskim Konserwatorium w Hadze oraz w Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie obecnie jest wykładowcą.
W 2015 roku został Laureatem Paszportu Polityki.

Orkiestra Historyczna została założona przez grupę instrumentalistów - entuzjastów i pasjonatów muzyki dawnej.
Orkiestra realizuje ambitne programy , współpracując z szerokim gronem artystów zagranicznych. Zespół bardzo szybko zdobył uznanie na międzynarodowych festiwalach oraz estradach w Polsce i za granicą.
To świetna płyta, którą powinni mieć w swoich zbiorach nie tylko miłośnicy muzyki dawnych epok.

JASNOGÓRSKA MUZYKA DAWNA Musica Claromontana

SPIS UTWORÓW:

I. SINFINIA IN G części:

1. Allegro assai
2. Andante
3. Menuet
4. Allegro assai

II. ORATORIUM PRIMUM części:

1. Entroduzione
2. Recitativo
3. Aria
4. Chorus

III. MISSA SOLEMIS S.OTTILIAE VIRGINIS

1. Kyrie
2. Christe
3. Kyrie
4. Gloria
5. Laudamus te
6. Qui tollis
7. Quoniam
8. Credo
9. Et incarnatus
10. Et resurrexit
11. Et expecto
12. Et vitam
13. Sanctus
14. Benedictus
15. Agnus Dei
16. Dona nobis

Marzena Michałowska - sopran

Piotr Olech - alt

Łukasz Nowak - tenor

Andrzej Zawisza - bas

Orkiestra Historyczna

Martyna Pastuszka, Marcin Świątkiewicz - prowadzenie zespołu

Musicon
Reżyser nagrania ; Jacek Guzowski, Krzysztof Kuraszkiewicz
Płytę poleca Państwa uwadze Anna Stopińska - Paja

 "Forellenquintett/Trout Quintet"

Dwie wielkie gwiazdy z różnych pokoleń, artyści najwyższego kalibru - po raz pierwszy na wspólnym albumie, poświęconym jednemu z najwspanialszych dzieł muzyki klasycznej.
Anne-Sophie Mutter, która rok temu obchodziła jubileusz 40-lecia pracy twórczej i dwudziestosześcioletni Daniil Trifonov połączyli siły i wraz z trzema wybitnie utalentowanymi wychowankami Mutter Foundation zaprezentowali Kwintet Fortepianowy A-dur Schuberta, popularnie zwany Kwintetem „Pstrąg”. Ten wyjątkowy występ odbył się w czerwcu w Baden-Baden Festspielhaus. Oprócz Kwintetu muzycy wykonali też Notturno - wspaniałe, późne dzieło Schuberta na skrzypce, wiolonczelę i fortepian, a także wersje jego pieśni Ständchen i Ave Maria, zaaranżowane na skrzypce i fortepian.

****
Spis utworów:

Franz Schubert (1797 - 1828)

Piano Quintet ‘The Trout’ in A major, D 667
[1] I. Allegro vivace
[2] II. Andante
[3] III. Scherzo (Presto)
[4] IV. Thema - Andantino - Variazioni I-V – Allegretto **
[5] V. Finale (Allegro giusto)

[6] ‘Notturno’ for Piano, Violin and Violoncello in E-Flat Major, D 897

[7] Schwanengesang, D 957, 4. Ständchen (arr. for violin and piano by Elman) *

[8] Ellens Gesang III, D 839, 6. Ave Maria (arr. for violin and piano by Heifetz/Wilhelmj)

Premiera 10 listopada 2017!

Cecilia Bartoli i Sol Gabetta, dwie damy - gwiazdy muzyki klasycznej, połączyły siły na nowym albumie!
‘Dolce Duello’ to kolekcja dzieł epoki Baroku – wspaniałych muzycznych „pojedynków” - arii na głos i wiolonczelę.

Repertuar ‘Dolce Duello’ obejmuje niemal sto lat historii muzyki. Na płycie znajdują się utwory Antonio Vivaldiego, George’a Friderica Handela, Domenico Gabrielliego, Tomaso Albinoniego oraz Luigi Boccheriniego. Języczkiem uwagi zapewne staną się trzy światowe premiery: ‘Giusto Amor, tu che m’accendi’ z serenaty Gli orti esperidi Nicoli Antonio Porpory oraz dwie kompozycje Antonio Caldary – ‘Fortuna e speranza’ z opery Nitocri oraz ‘Tanto, e con sì gran piena’ z Gianguira.

Dzieła te wymagają od solistów nieprzeciętnych możliwości i stuprocentowego zaangażowania.
Od samego początku ery Baroku głos i wiolonczela były niemal nierozłączne. Choć czasem współpracowały z przyczyn czysto praktycznych (wiolonczela była częścią continuo), często były zestawiane w celu uzyskania odpowiedniej ekspresji – z woli samego kompozytora.
Uważa się, że brzmienie wiolonczeli jest najbliższe ludzkiemu głosowi. Dzięki temu oba instrumenty doskonale się uzupełniają. Kiedy jednak stają ze sobą w szranki dzieje się coś niesamowitego – wiolonczela popycha ludzki głos na skraj jego fizycznych możliwości, z kolei śpiewak żąda od instrumentalisty wydobycia z drewna i strun czystych, surowych emocji, tak jakby instrument ten należał do samej matki natury.

W muzyce zawartej na ‘Dolce Duello’ słychać wielką przyjaźń łączącą Bartoli i Gabettę. Artystki znają się od lat, od dawna też poszukiwały projektu, przy którym mógłby nawiązać współpracę. Przy pomocy muzykologa odkryły dla siebie kolekcję pięknych dzieł na głos i wiolonczelę – w jej ramach znalazły się trzy utwory, które nigdy wcześniej nie zostały nagrane. Album, który powstał w ten sposób jest bardzo różnorodny – są tu zarówno poruszające lamenty, jak Ode for St Cecilia’s Day Haendla, jak i bardziej energetyczne arie - chociażby ‘Di verde ulivo’ Vivaldiego. Grając razem Bartoli i Gabetta błyszczą!

‘Dolce Duello’ jest albumem dwóch „pojedynkujących” się artystek. Z tego starcia zwycięsko wyjdzie słuchacz, któremu dane będzie zanurzyć się w wybornej muzyce, podarowanej mu przez dwie genialne damy.

Cecilia Bartoli, głos
Sol Gabetta, wiolonczela
Cappella Gabetta
Andrés Gabetta, dyrygent

*

SPIS UTWORÓW:
1. Caldara: “Fortuna e speranza” (Nitocri) *
2. Albinoni: “Aure, andate e baciate” (ll Nascimento dell’Aurora)
3. Gabrielli: “Aure voi, de’ miei sospiri” (San Sigismondo, re di Borgogna)
4. Vivaldi: “Di verde ulivo” (Tito Manlio)
5. Handel: Ode for St Cecilia’s Day: “What passion cannot Music raise and quell?”
6. Caldara: “Tanto, e con sì gran piena” (Gianguir) *
7. Handel: “Son qual stanco pellegrino” (Arianna in Creta)
8. Porpora: “Giusto Amor, tu che m ’accendi” (Gli orti esperidi) *
9-11. Boccherini: Cello Concerto No. 10 in D major, G 483
*premiery fonograficzne

Supergwiazda skrzypiec - David Garrett - powraca z nowym albumem Rock Revolution! Wydana nakładem Decca/Universal Music płyta z miejsca stała się międzynarodowym hitem, trafiając do Top 10 najpopularniejszych wydawnictw w Stanach Zjednoczonych, Japonii, Niemczech, Polsce, Kanadzie, Meksyku, Austrii i na Tajwanie. Płyta zawiera interpretacje przebojów muzyki rock i pop, takich jak: ‘Born In The USA’, ‘Bohemian Rhapsody’, ‘Stairway to Heaven’ czy ‘Purple Rain’, a także własne kompozycje Davida Garretta. Rock Revolution to świadectwo nieprzeciętnego talentu, jakim dysponuje jeden z najpopularniejszych współczesnych artystów.
“Każdy z tych utworów to ‘klasyk” - wyznaje Garrett. “The Rolling Stones, Queen, Michael Jackson czy Coldplay – to wielcy mistrzowie pięknych melodii. Jestem niezwykle dumny z tych interpretacji, a także z ewolucji, jaką przeszły piosenki zanim trafiły na płytę.”
Nowy album jest naturalnym następcą bestsellerowego krążka Rock Symphonies. Fani z pewnością pokochają Rock Revolution równie mocno.

David Garrett wkrótce wznowi koncerty w ramach trasy “EXPLOSIVE – LIVE”. Artysta łączy na niej repertuar z płyty Explosive z nowymi utworami z Rock Revolution, sprawiając, że każdy koncert jest niezapomnianym wieczorem wielkich przebojów. W pierwszej części trasy uczestniczyło na żywo ponad 300 tysięcy fanów. Podczas drugiej części Garrett odwiedzi między innymi, Argentynę, Polskę, kraje bałtyckie, Izrael, Brazylię i Rumunię.

Koncert Davida Garretta i jego zespołu to coś, czego nie można przegapić! “EXPLOSIVE – LIVE” zabierze Was w świat wspaniałej muzyki crossover, pełnej zarówno ciężkich, rockowych melodii, wzruszających ballad, jak i przepięknych dzieł muzyki klasycznej. Już dziś kup bilet na koncert roku!

DAVID GARRETT & JEGO ZESPÓŁ – “EXPLOSIVE – LIVE”
Światowa trasa koncertowa 2017/2018
25.10.2017 PL – Krakow Tauron Arena
26.10.2017 PL – Warszawa Torwar
27.10.2017 PL – Gdańsk Ergo Arena
06.11.2017 IL – Tel Aviv Menora Mivtachim
16.11. 2017 BR – Sao Paolo Citibank Hall
20.11.2017 RA – Buenos Aires Luna Park
22.11.2017 RCH – Santiago Casino Monticello Arena
07.12.2017 LT – Wilno Siemens Arena
08.12.2017 LV – Riga Arena Riga
09.12.2017 EST – Tallinn Saku Suurhall
08.06.2018 RO – Bukareszt Sala Palatului

Paganini wśród gwiazd muzyki pop lub Jimi Hendrix wśród skrzypków. DAVID GARRETT to “Diabelski Skrzypek” na miarę naszych czasów, międzynarodowa supergwiazda, która zaciera granice między Mozartem a Metallicą. Ceniony za zapoczątkowanie mody na muzykę crossover, a także za niebywałą wręcz wirtuozerię, David z wielką swobodą wykonuje zarówno najbardziej skomplikowane kompozycje muzyki klasycznej, jak i znane ze stadionów rockowe hity. Podziwiany przez rzesze fanów na całym świecie, dotychczas sprzedał miliony biletów na swoje koncerty. Ma na swoim koncie 23 Złote oraz 16 Platynowych Płyt, przyznanych mu w tak różnych krajach, jak: Hong Kong, Niemcy, Meksyk, Tajwan, Brazylia czy Singapur. Jego poprzedni album zatytułowany “Explosive” otrzymał status Złotej Płyty w Niemczech i Austrii w ciągu pierwszych kilku tygodni sprzedaży. DAVID GARRETT łączy w sobie charyzmę gwiazdy rocka z wirtuozerią, której skalę osiągają jedynie najlepsi instrumentaliści naszych czasów.

Krzysztof Meyer jest jednym z najwybitniejszych polskich kompozytorów współczesnych. Niniejsza płyta prezentuje dorobek artystyczny kompozytora.
Trzy pierwsze utwory są kompozycjami instrumentalnymi.

Pierwszy z nich - "Hommage a Johanes Brahms" nawiązuje do początku I Symfonii Johanesa Brahmsa. Źródłem tych odniesień była okoliczność na jaką ten utwór zamówiono - 150. rocznica urodzin Brahmsa, wypadająca w 1983 roku. Utwór ten nagrany został przez NOSPR pod batutą Antoniego Wita.

Koncert nr 2 jest nietypowy dlatego, że w każdej części tego utworu solista gra na innej odmianie fletu. Utwór ten powstał w 1983 roku na zamówienie Aurele'a Nicoleta, który wykonał go 1. grudnia 1984 roku w Berlinie. Na tej płycie partię solową wykonał Andreas Adorjan. Soliście towarzyszył NOSPR pod batutą Tadeusza Wojciechowskiego.

"Farewell Music na Orkiestrę op. 88" jest utworem poświęconym pamięci Witolda Lutosławskiego. Nie ma w nim jednak żadnego cytatu nawiązującego do tego kompozytora.. Utwór ten wykonano po raz pierwszy w mieście, z którym związane było całe życie kompozytora - Warszawie.

Kolejnym punktem tej płyty jest "Msza".
Pierwsze jej szkice powstały na początku lat osiemdziesiątych. Początkowo utwór ten przeznaczony był na chór mieszany i organy. W 1995 roku do tej obsady został dodany niewielki skład orkiestry. Usłyszymy tu dużo inteligentnych odniesień do historii. Partie chóralne wykonał Chór Polskiego Radia w Krakowie, partię organów wykonał Andrzej Białko z towarzyszeniem NOSPR pod batutą Antoniego Wita.

András Adorján jest koncertującym flecistą i pedagogiem. Urodził się w Budapeszcie. W 1956 roku przeprowadził się do Kopenhagi. Studia ukończył u Jeana - Pierre Rampala i Aurela Nicoleta. Był pierwszym solistą w Sztokholmie, Baden - Baden oraz Monachium. Nagrał ponad 80 albumów.

Andrzej Białko ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie organów prof. Joachima Grubicha. W 1981 roku zdobył I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Organowym w Rzymie. W pamięci melomanów trwale zapisał się wykonaniem w jubileuszowym roku 2000 organowych dzieł wszystkich Jana Sebastiana Bacha w Krakowie i we Wrocławiu, zaś w sezonie 2001/2002 w serii 20 koncertów pod wspólnym tytułem "Ars organi" zaprezentował w Krakowie antologię muzyki organowej XVI - XX wieku. Jest profesorem i prowadzi klasę organów w krakowskiej Akademii Muzycznej.

Krzysztof Meyer - Works for Choir and Orchestra - Spis utworów:
" Hommage a Johanes Brahms na orkiestrę op. 59"

Koncert nr 2 na flet i orkiestrę op. 61 części:
I
II
III
IV

"Farewell Music na orkiestrę op. 88"

"Msza na chór mieszany, organy i orkiestrę op. 61" części:
I Kyrie
II Gloria
III Credo
IV Sanctus
V Agnus Dei

András Adorján - flet
Andrzej Białko - organy
Narodowa Orkiestra Polskiego Radia w Katowicach
Chór Polskiego Radia w Krakowie
Antoni Witt - dyrygent
Tadeusz Wojciechowski - dyrygent

DUX, DUX 1408, 2017

Reżyser nagrania , montaż - Tadeusz Leśniak, Tadeusz Nowak, Beata Jankowska- Burzyńska.
Płytę poleca Państwa uwadze Anna Stopińska-Paja

Premiera 6 października 2017r.

Nowy album Daniila Trifonova nagrany dla Deutsche Grammophon to refleksja nad magią muzyki Chopina i jej wpływem na innych kompozytorów.
„Chopin Evocations” to 2 i pół godziny muzyki w wykonaniu jednego z najwybitniejszych pianistów młodego pokolenia.
Trifonov, mający na swym koncie nagrodę Gramophone Artist of the Year prezentuje interpretacje obu koncertów fortepianowych Fryderyka Chopina oraz wybór utworów solowych zarówno z wczesnego jak i przedśmiertnego okresu jego twórczości.
Album uzupełniają inspirowane muzyką Chopina dzieła Griega, Mompou, Schumanna, Czajkowskiego i Barbera.
Nagrywając ten album Trifonov zaprosił do współpracy Mikhaila Pletneva, który stając na czele Mahler Chamber Orchestra, przygotował nową orkiestrację koncertów fortepianowych.

Spis utworów:

CD 1
Chopin, Frédéric
Piano Concerto No.2 In F Minor, Op.21 (33:00)
Chopin, Frédéric
Variations on "La ci darem la mano", Op.2 (piano solo version) (13:00)
Schumann
Chopin. Agitato No. 12 from Carnaval op. 9 (02:00)
Grieg, Edvard
Etude, Op. 73, No. 5, "Hommage à Chopin" (03:00)
Barber, Samuel
Nocturne, Op. 33 (04:00)
Tchaikovsky, Peter
Un poco di Chopin (03:00)

CD 2
Chopin,Frédéric
Rondo in C major for 2 pianos, op. 73 (09:30)
(recorded last year already: Complete Chopin Box (Trifonov and Sergei Babayan)
Chopin, Frédéric
Piano Concerto No.1 In E Minor, Op.11 (43:00)
Mompou, Frederic
Variations on a Theme of Chopin. Andantino (20:00)
Chopin, Frédéric
Fantaisie-Impromptu [No.4] in C-sharp minor(5:00)

Wspólna płyta rodzeństwa Mari i Mihkela Poll prezentuje muzykę skrzypcową pierwszej połowy XX wieku. Oprócz tego zarejestrowano jeszcze dwa utwory estońskiego kompozytora Erkiego - Svena Tüüra, skomponowane w późniejszym okresie.

George Enescu (1881 - 1955) był wielkim kompozytorem - wirtuozem. Miał niesamowity talent do gry na skrzypcach i fortepianie. Urodził się w północno - wschodniej Rumunii. Muzyka z którą miał styczność od najmłodszych (folklor rumuński i słowiański, muzyka cygańska, arabska oraz żydowskie melodie ludowe) jak i wpływy francuskiego impresjonizmu znalazły odzwierciedlenie w twórczości kompozytora.

II Sonata skrzypcowa powstała w 1826 roku. jej premiera odbyła się w 1927 roku w Oradei, ale to występ z 1930 roku w Paryżu stał się legendarny - Enescu wykonał partię skrzypiec a Alfred Cortot - partię fortepianu.
Utwór został wydany drukiem w 1933 roku z dedykacją dla Franza Kneisela - amerykańskiego skrzypka urodzonego w Rumunii.

Francis Poulenc (1899 - 1963) był członkiem sławnej grupy francuskich kompozytorów - Grupa Sześciu (Les six). Inspirację czerpał od wielu kompozytorów, którzy byli dla niego wzorem : Debussy, Ravel, Satie, Bach, Mozart i Strawiński. W muzyce Poulenca można znaleźć połączenie subtelnej palety kolorystycznej, neoklasycznej formy oraz miejskiej motoryki.

Sonata skrzypcowa jest trzecim dziełem kompozytora tego gatunku, jednak z dwóch poprzednich wersji nie był zadowolony i zniszczył je.
Sonata została napisana dla wschodzącej gwiazdy wiolinistyki Ginette Neveu, która dokonała premiery w 1943 roku. Gdy N. Neveu zginęła w wypadku lotniczym w 1949 roku, Poulenc dokonał korekty utworu i stworzył ostateczną wersję, dedykowaną poecie Federico Garcii Lorce, który zginął podczas hiszpańskiej wojny domowej.

Fantazja na skrzypce i fortepian Arnolda Schönberga ( 1874 - 1951) powstała w 1949 roku w Los Angeles. Kompozytor wyemigrował wówczas z nazistowskich Niemiec do Stanów Zjednoczonych przez Paryż. Jej premiera odbyła się w 75 urodziny kompozytora. Sam proces tworzenia był ciekawy w tym, że Schönberg najpierw skomponował partię skrzypiec, a tydzień później partię fortepianu.
Tworząc strukturę utworu, kompozytor wzorował się na Fantazji fortepianowej c - moll KV 475.

Erkki - Sven Tüür ( ur. 1959) jest obecnie jednym z najbardziej znanych estońskich twórców. W drugiej połowie lat 70 znajdował się pod wpływem progresywnego rocka, ale inspiracją była dla niego minimalistyczna twórczość Philippa Glassa. Tüür studiował grę na perkusji i flecie w szkole Muzycznej im. Georga Otsa w Tallinie, założył zespół rockowy In Spe oraz kontynuował studia na wydziale kompozycji w Konserwatorium w Tallinie u profesora Jaana Raatsa. Pobierał również lekcje u kompozytora Lapo Sumery oraz studiował na wydziale muzyki elektronicznej w Karlsruhe Hochschule fur Music.

Estońska skrzypaczka Mari Poll w 2012 roku nagrała swój debiutancki album dla wytwórni płytowej EMI w ramach serii wydawniczej EMI Digital Debiut.
Jest absolwentką Royal College of Music w Londynie, gdzie uczyła się u Jana Repko oraz następnie u Radu Blidara. Ukończyła również Norweską Akademię Muzyczną w zakresie gry solowej w klasie Petera Herresthala.
Prowadzi kursy wykonawstwa w Royal College of Music oraz jest zatrudniona jako asystentka w klasach Jana Repko oraz Petera Herresthala.

Poll Mihkel studiował w Estońskiej Akademii Muzycznej i Teatralnej w klasie profesora Ivariego IIji. Niedawno uzyskał na tej uczelni tytuł doktora Sztuk Muzycznych. Studiował również w Guildhall School of Music and Drama u prof. Ronana O'Hory. Pianista wydał debiutancką płytę pod tytułem "20-th Century Piano" dla wydawnictwa Ondine. Jego druga płytę wydała wytwórnia DUX.

Spis utworów:
George Enescu - Sonata na skrzypce i fortepian nr.3 Op. 25 części:
1. Moderato malinconico
2. Andante sostenuto e misterioso
3. Allegro con brio, ma non troppo mosso

Francis Poulenc - Sonata na skrzypce i fortepian , PF 119 części:
1. Allegro con fuoco
2. Intermezzo. Ties lent et calme.
3. Presto tragico

Arnold Schönberg - Fantazja na skrzypce i fortepian Op. 47

Erkki - Sven Tüür:
1. Conversio na skrzypce i fortepian
2. Köielkond na skrzypce i fortepian

Mari Poll - skrzypce
Mihkel Poll - fortepian
DUX, DUX 1383, 2017
Reżyser nagrania, montaż - Enno Maemets, Viive Maemets

Płytę poleca Państwa uwadze Anna Stopińska - Paja

Legendarny szwedzki kompozytor, twórca piosenek i współzałożyciel grupy ABBA prezentuje solowy album, nagrany dla Deutsche Grammophon, na którym znalazły się utwory ze wszystkich etapów jego kariery w aranżacjach na fortepian solo.

"Piano" to 21 utworów obejmujących całą dotychczasową twórczość artysty. Piosenki zespołu ABBA, musicale oraz kompozycje solowe zostały zaaranżowane na fortepian solo i wykonane przez samego kompozytora. Album został zarejestrowany pod okiem inżynier dźwięku Linn Fijal, będącej też manadżerką należących do Andersonna RMV Studios, które znajdują się w sercu rodzinnego miasta artysty – Sztokholmu.

Delikatne, poruszające i emocjonalne aranżacje, uwypuklają swoistą teatralność muzyki, która zawładnęła sercami milionów słuchaczy na całym świecie. Wersje, które znalazły się na "Piano" mają w sobie coś z charakteru muzyki klasycznej. Ukazują wyjątkowy talent Benny’ego Anderssona - dar układania pięknych melodii, który posiadają wielcy pianiści i kompozytorzy muzyki klasycznej. Świat fortepianowej muzyki poważnej zawsze stanowił dla kompozytora źródło inspiracji.

Mówiąc o początkach pracy nad albumem, Benny Andersson zauważa: “W trakcie nagrań zorientowałem się, że utwory, które wybrałem, są integralną częścią mnie. Próbując uchwycić ich istotę, uświadomiłem sobie, że im więcej warstw z nich zdejmuję, tym lepiej czuję muzykę, niezależnie od tego, czy powstała w zeszłym roku, czy 40 lat temu. W pewien dziwny sposób czuję, jakbym odczytywał swój własny pamiętnik. Ten proces diametralnie różni się od sposobu, w jakim pisałem dawniej. To było bardzo przyjemne” – dodaje. “Nawet bez basu, perkusji, gitar, smyczków i partii wokalnych, te piosenki wciąż mają w sobie coś specjalnego. Uświadomienie sobie tego dało mi wiele satysfakcji.”

Spis utworów:

1. I Let The Music Speak
2. You And I
3. Aldrig
4. Thank You For The Music
5. Stockholm By Night
6. Chess
7. The Day Before You Came
8. Someone Else's Story
9. Midnattsdans
10. Målarskolan
11. I Wonder (Departure)
12. Embassy Lament
13. Anthem
14. My Love, My Life
15. Mountain Duet
16. Flickornas Rum
17. Efter Regnet
18. Tröstevisa
19. En Skrift I Snöen
20. Happy New Year
21. I Gott Bevar

Płyta ta jest owocem wspólnych zainteresowań muzycznych skrzypka Michała Buczkowskiego oraz gitarzysty Aleksandra Wilgosa. Nagranie jest konsekwencją ich poszukiwań i pasji, radości odkrywania nowych brzmień i kolorów, tak niezwykłych we współgraniu skrzypiec i gitary.

Andaluza i Oriental pochodzą z cyklu 12 Tańców hiszpańskich Enerique Granadosa na fortepian z 1890 roku. Utwory te są stylizacją tańców hiszpańskich. Elementy folkloru są kanwą na której powstały charakterystyczne, ale i samodzielne stylistycznie utwory.
Większość kompozycji na płycie w podobny sposób czerpie z muzyki ludowej pochodzącej z kraju kompozytora: "Pieśń kurpiowska" Karola Szymanowskiego - z muzyki polskiej, "Duety" Beli Bartoka - z węgierskiej, a "Suite Maximo" Diego Pujola - z argentyńskiej. "Spiegel im Spiegel" Arvo Pärta wyróżnia się stylistycznie, należy do nurtu minimal music, utwór skomponowany jest przy użyciu bardzo ograniczonego materiału muzycznego i minimalnych środków kompozytorskich.
Znaczną część płyty stanowią utwory, które nie były w oryginale napisane na skrzypce i gitarę. Niektóre z nich, w tym "Pieśń kurpiowska" Szymanowskiego i "Duety" Bartoka, po raz pierwszy zostały nagrane w takim składzie.

Michał Buczkowski - laureat prestiżowego stypendium Rządu belgijskiego oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Studiował w Akademii Muzycznej im. St. Moniuszki w Gdańsku w klasie skrzypiec prof. Mirosławy Pawlak. Studia te ukończył w 2005 roku. Następnie kontynuował edukację w klasie prof. Roberta Szredera w Konserwatorium Muzycznym w Maastricht w Holandii. W roku 2007 jako stypendysta odbył studia w klasie skrzypiec prof. Kati Sebestyen w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Brukseli.
W czerwcu 2011 roku Michał Buczkowski ukończył z wyróżnieniem studia w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Brukseli w klasie prof. Zygmunta Marka Kowalskiego.

Aleksander Wilgos - koncertuje jako solista oraz kameralista.
Ważnym momentem w jego edukacji były studia w Konserwatorium Muzycznym w Maastricht (2008 - 2010) u prof. Carlo Marchione, który zaraził go pasją do tworzenia transkrypcji. Podstawą jego pracy doktorskiej było kilkanaście transkrypcji. Jest laureatem wielu nagród na konkursach gitarowych. Otrzymał stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP oraz stypendium "Młoda Polska"
Aleksander Wilgos jest nauczycielem gry na gitarze. Od kilku lat pracuje jako asystent prof. Marcina Zalewskiego w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie.
Spis utworów:
Enrique Granados - "Andaluza", Taniec hiszpański nr 5 na fortepian, transkrypcja na flet i gitarę; Y Rivoal, G. Lambert
Enrique Granados - "Oriental", Taniec hiszpański nr. 3 na fortepian, transkrypcja A. Wilgos

Karol Szymanowski - "Pieśń kurpiowska "Zarzyjze, kuniu" na głos i fortepian, transkrypcja na skrzypce i fortepian P. Kochański, transkrypcja na skrzypce i gitarę A. Wilgus

Arvo Pärt - "Spiegel im Spiegel " na skrzypce i fortepian transkrypcja A. Wilgos

Bela Bartok - 44 Duety na dwoje skrzypiec, wybór, transkrypcja A. Wilgos:
Ruska pieśń
Bajka
Smutek
Piosenka do tańca
Pieśń żniwna
Pizzicato
Taniec transylwański

Maximo Diego Pujol - "Suite Buenos Aires" na flet (skrzypce) i gitarę
I Pompeya
II Palermo
III San Telmo
IV Microcentro

Wykonawcy: Aleksander Wilgos - gitara, Michał Buczkowski - skrzypce

DUX 1421

Płytę poleca Państwa uwadze Anna Stopińska - Paja

Mezzosopranistka Izabela Kopeć przywraca pamięć o polskim kompozytorze Ludomirze Michale Rogowskim.

Songs & Fantasmagories

15 września ukaże się najnowsza płyta „Songs & Fantasmagories” mezzosopranistki Izabeli Kopeć, nagrana z towarzyszeniem Orkiestry Teatru Wielkiego Opery Narodowej pod batutą Łukasza Borowicza i Ewy Pelweckiej (fortepian).

Materiał na płycie jest efektem 4-letniej badawczej i artystycznej pracy polskiej mezzosopranistki nad dorobkiem Ludomira Michała Rogowskiego – polskiego kompozytora, równolatka Karola Szymanowskiego, który niesłusznie został zapomniany. Album, który oddajemy w ręce słuchaczy zawiera unikalne nagrania kompozycji wokalno-instrumentalnych L.M. Rogowskiego, napisanych na przestrzeni 50 lat jego kariery w Polsce, we Francji i Chorwacji.
W czasach, gdy polscy twórcy hołdowali kosmopolityzmowi, Rogowski walczył o propagowanie polskiej muzyki i wykonywanie dzieł polskich kompozytorów na naszych scenach. Rogowski uważany był w dwudziestoleciu międzywojennym za jednego z bardziej obiecujących kompozytorów, jednak szybko zyskał łatkę ,,narodowca '' i na wiele lat zniknął z kart historii polskiej muzyki.
„Zaintrygował mnie ten nieznany artysta z Lublina. Jego mistycyzm, wrażliwość na piękno i bezkompromisowość wskazywały na twórcę niezmiernie interesującego. Zaczęłam poszukiwania. Nie było to łatwe, bo jego muzyka wokalno-instrumentalna nie została nigdy
wcześniej nagrana ”– mówi Izabela Kopeć.

Michał Ludomir Rogowski był jednym z bardziej interesujących kompozytorów i dyrygentów, tworzących w I połowie XX wieku, jest dziś w Polsce mało znany. Biografowie Rogowskiego zwracają uwagę, iż: „nazwisko Rogowskiego pojawia się w prestiżowych encyklopediach muzycznych, natomiast brak jest nagrań jego muzyki. Izabela Kopeć nagrała jedyne, zachowane i artystycznie ciekawe kompozycje Rogowskiego , które prezentuje na dwupłytowym albumie „Pieśni i Fantasmagories” .
Ludomir Michał Rogowski
Urodził się w 1881 roku w Lublinie. Ukończył studia w Warszawskim Instytucie Muzycznym
(kompozycja u Zygmunta Noskowskiego i Romana Statkowskiego, dyrygentura u Emila
Młynarskiego), a następnie kształcił się m.in. w Lipsku u Artura Nikischa oraz teoretyka Hugo Riemanna, a także w Monachium, Rzymie i Paryżu (w 1911 roku uczył się tam śpiewu u
Józefa Reszke). Przed I wojną światową został dyrektorem muzycznym w Teatrze Nowoczesnym w Warszawie. Rogowski, oprócz tego, że komponował, był też niezwykle płodnym publicystą. W swej twórczości literackiej zajmował się teorią muzyki oraz wpływem charakteru narodu na jego sztukę muzyczną. Był gorącym propagatorem rozwoju polskiej muzyki narodowej i tworzenia instytucji – m.in. zabiegał o otwarcie filharmonii w Wilnie. Zarówno jako publicysta, jak i twórca, nie był rozumiany i doceniany w Polsce. Określano go mianem „narodowca”. Na salonach Warszawy dwudziestolecia międzywojennego hołdowano wówczas kosmopolityzmowi.
Choć początkowo Ludomira Michała Rogowskiego zaliczano w poczet najbardziej obiecujących kompozytorów takich jak – „Szymanowski, Różycki, Rogowski w chwili obecnej są najbardziej popularnymi przedstawicielami naszej młodej generacji” –pisał Mateusz Gliński w roku 1925 - to jego dzieła szybko zaczęto poddawać krytyce. W 1914 roku Rogowski wyjechał na kilka lat do Paryża, na którego salonach czuł się zdecydowanie lepiej niż w ojczyźnie. Mieszkał też na południu Francji. Ostatecznie, w drugiej połowie 1926 roku, osiadł w Dubrowniku, gdzie żył tworząc, aż do swojej śmierci w 1954 roku. W tym czasie dwukrotnie odwiedzał Polskę w 1935 oraz 1938 roku, gdzie w 1938 roku uhonorowano go nagrodą Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
Biografowie Rogowskiego, m.in. dr E. Wójtowicz oraz prof. M. Demska-Trębaczowa, zwracają uwagę, że kompozytor po osiedleniu się w Dubrowniku, wiódł życie pustelnika, pozostając jednocześnie bardzo płodnym twórcą.

Wydanie albumu Izabeli Kopeć ma przywrócić pamięć geniuszowi Ludomira Michała Rogowskiego a także zwrócić uwagę na kulturową tradycję łączącą Polskę i Chorwację. Rogowski w Dubrowniku żył od 1926 do 1954 roku. Tam, jak twierdził, odnalazł swój raj na ziemi. Chorwacja w czerwcu 2013 roku weszła do Unii Europejskiej. Warto z pewnością przypominać o tym, iż nowy członek wspólnoty, dziś tak intensywnie integrujący się z Europą, stanowił kiedyś drugą ojczyznę dla niezwykłego kompozytora-Polaka.

Dystrybucja płyty: Empik, dobre sklepy muzyczne, portale internetowe, media zagraniczne
Światowa premiera –koncert odbędzie się w Zamku Królewskim w Warszawie w dniu 8 października 2017 roku.
Płyta ukazuje się przy wsparciu Miasta Lublin w ramach obchodów 700-lecia miasta w 2017 roku.
Projekt zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Patronat honorowy: Ambasada Republiki Chorwacji w Polsce
Partnerzy: STOART, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Polkomtel Sp. z o. o. operator sieci Plus, Biuro Tłumaczeń Diuna
Patronat medialny : Polska The Times
Producentem płyty jest firma Artmus-IK Izabela Kopeć