Narodziłam się po to, aby śpiewać
Dominika Zamara - sopran fot. Studio Migafka

Narodziłam się po to, aby śpiewać

         W różnych ośrodkach muzycznych na świecie działa wielu Polaków, którzy po ukończeniu studiów wyjechali doskonalić swoje umiejętności za granicą albo zdecydowali się na zagraniczne studia. Dzięki wielkiemu talentowi i wytężonej pracy udało im się zrobić światowe kariery, cieszą się zasłużoną sławą i z wielkim powodzeniem występują na całym świecie, natomiast w Polsce występują bardzo rzadko. Do grona takich Artystów należy Pani Dominika Zamara – świetna sopranistka mieszkająca na stałe we Włoszech, a występująca na całym świecie. Chcemy Państwo przedstawić tę Artystkę z nadzieją, że w najbliższych latach często będziemy mogli podziwiać urodę Jej głosu również w Polsce.

        Zofia Stopińska: Urodziła się Pani we Wrocławiu, gdzie także rozpoczęła Pani naukę muzyki. Sama Pani chciała uczyć się grać, czy rodzice Panią zachęcali?

        Dominika Zamara: Odkąd pamiętam, w moim rodzinnym domu zawsze gościła Muzyka i Sztuka. Dziadek był organistą i dlatego zachęcał mnie do gry na fortepianie, ale ja narodziłam się po to, aby śpiewać i robiłam to, odkąd pamiętam. Szybko odkryłam także, jak wielka jest magia Muzyki i jak wiele emocji wywołuje mój głos. Ludzie się wzruszali, płakali albo radowali swoje dusze, kiedy słuchali mojego śpiewu. Tak jest do dzisiaj. Ten niezwykły Dar otrzymałam z Niebios.

        Kto z rodziny wspierał Panią najbardziej, kiedy okazało się, że ma Pani piękny głos, który należy rozwijać?

        Moim „Aniołem” był dziadek Stanisław, który odkrył mój głos i wspierał mnie w pierwszych krokach mojego rozwoju artystycznego. Jestem również bardzo wdzięczna mojej Mamie Krystynie, iż zawsze wspierała mnie w mojej pasji artystycznej i wpajała we mnie ducha ambicji i profesjonalizmu.
W wieku 16-stu lat rozpoczęłam naukę śpiewu solowego w Szkole Muzycznej II stopnia na Wydziale Wokalnym we Wrocławiu. Trafiłam do klasy Pani Profesor Hanny Celejewskiej, która stwierdziła, że mam wyjątkowy, bardzo piękny głos sopranowy i rozpoczęła pracę nad jego emisją. Dzięki Pani Profesor Celejewskiej pokochałam śpiew operowy – w szczególności Bel Canto i Weryzm.

        Ukończyła Pani z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, na Wydziale Wokalnym w klasie prof. Barbary Ewy Werner. Wybrała sobie Pani pedagoga, czy po prostu skierowano Panią do klasy prof. Werner?

        Pani prof. Barbara Ewa Werner to wybitny pedagog o ogromnej wiedzy na temat estetyki wokalnej. Mogę ją nazwać „skarbnicą wiedzy” w dziedzinie literatury wokalnej. Bardzo chciałam studiować u Pani Profesor Werner i to marzenie się spełniło. Podczas studiów nauczyłam się pracować bardzo efektywnie i kończąc je miałam już opracowanych wiele partii solowych z repertuaru operowego, oratoryjnego oraz utworów z gatunku liryki wokalnej. Bardzo mi to pomogło i zaowocowało w przyszłości, gdyż obecnie śpiewam na całym świecie różnorodny repertuar – od baroku po muzykę współczesną i nie mam najmniejszego problemu z szybkim opanowaniem repertuaru z różnych epok. Z metod pracy, których nauczyła mnie Pani Profesor Barbara Ewa Werner, korzystam do dzisiaj.

        Jak to się stało, że po studiach we Wrocławiu mogła Pani doskonalić swoje umiejętności w Weronie pod okiem wybitnych mistrzów?

        Na ostatnim roku studiów w Akademii Muzycznej we Wrocławiu otrzymałam roczne stypendium w prestiżowym Konserwatorium w Veronie. Włochy to kolebka Opery i uważam, iż każdy śpiewak operowy powinien szkolić głos we Włoszech u wybitnych mistrzów bel canta. Miałam ogromne szczęście, że mój głos bardzo się spodobał Maestro Enrico De Mori – wybitnemu dyrygentowi z Teatro alla Scala w Mediolanie, który pracował z samą Marią Callas. Pod jego kierunkiem doskonaliłam swoje umiejętności wokalne oraz uczyłam się nowych partii operowych. To była bardzo wymagająca szkoła, ale bardzo wiele się nauczyłam i wkrótce zadebiutowałam pod batutą Maestro De Mori, a później zapraszał mnie wielokrotnie do udziału we wspaniałych koncertach z jego orkiestrą w Veronie. Pod batutą Enrico De Mori śpiewałam także partię Mimi w operze „Cyganeria” Giacomo Pucciniego w Padwie.

        Czas przeznaczony na stypendium szybko minął, napływały propozycje koncertowe i pozostała Pani we Włoszech.

        Tak, otrzymałam bardzo dużo propozycji pracy jako solista we Włoszech. Współpracowałam z kilkoma Impresariatami Artystycznymi i zaczęłam koncertować we wszystkich ważnych miastach włoskich, otrzymując bardzo dobre recenzje. Przez prasę włoską zostałam nazwana „soprano eccezionale”, co oznacza sopran wybitny. Zaczęłam otrzymywać także propozycje zagranicznych tournée (poza terenem Włoch). Wystąpiłam w Czarnogórze (w byłej Jugosławii) w Teatrze Narodowym w obecności Pana Prezydenta Czarnogóry. Koncert był transmitowany przez telewizję publiczną. Wspomniany już debiut w Padwie w roli Mimi w „Cyganerii” Pucciniego zaowocował następną ważna propozycją w premierze włoskiej opery „Il Tramonto Coronaro” w Teatro Olimpico w Vicenzy oraz w roli Rozyny w „Cyruliku Sewilskim” w Treviso pod dyrekcją Maestra Paolo Fumei.
Równolegle występowałam w wielu koncertach muzyki sakralnej oraz oratoryjnej we Włoszech. Nagrałam „Laudate Pueri” oraz „Gloria” Vivaldiego dla Telewizji w Cremonie, a także motet „Exultate Jubilate” na sopran i orkiestrę Mozarta. Zostało również wydane DVD, za które otrzymałam nagrodę od Stradivari w Cremonie za wybitną interpretację dzieł Vivaldiego i Mozarta.

         Ma Pani w repertuarze bardzo dużo utworów, zarówno operowych, jak i oratoryjno-kantatowych, stąd proszę wymienić tylko te, które wykonuje Pani najczęściej.

        Wykonuję bardzo dużo oper Mozarta, a najczęściej chyba „Wesele Figara”, w którym śpiewam zarówno partie Zuzanny, jak i Hrabiny. We Włoszech śpiewałam partię Hrabiny, natomiast w Stanach Zjednoczonych śpiewałam partię Zuzanny z New Jersey Baroque Orchestra pod dyrekcją Maestro Roberta W. Butts. Bardzo często występuję w operze Mozarta „Don Giovanni” i mogę śpiewać również dwie partie: Zerliny oraz Donny Elviry. Niedawno w Turynie śpiewałam w pierwszej operze Mozarta „Bastien und Bastienne”, a wkrótce wystąpię w operze „Cosi fan tutte” w roli Fiordiligi. Śpiewam sporo bel canta włoskiego, np. opera „La Cambiale di Matrimonio” Rossiniego pod dyrekcją Maestro Daniele Anselmi w Mantui.
        W zeszłym roku miałam przyjemność zadebiutować w partii sopranowej w „Magnificat” Vivaldiego we Włoszech pod dyrekcją Maestro Paolo Fumei. Śpiewałam również w „Stworzeniu Świata” Haydna w Chicago pod dyrekcją wybitnego dyrygenta Teatro Colon Maestro Glenna Blocka.
        We Włoszech zapraszana jestem często do wykonania partii solowych w „Mszy Koronacyjnej” Mozarta oraz w „Stabat Mater” zarówno Pergolesiego, jak i Rossiniego. Jestem gościem wielu międzynarodowych festiwali operowych oraz muzyki klasycznej. Co roku jestem zapraszana na Festiwal Muzyki Sakralnej we Francji oraz na Festiwal Cracovia Sacra.

        Czy ma Pani w repertuarze utwory polskich kompozytorów?

        Oczywiście. Uwielbiam promować muzykę polskich kompozytorów na całym świecie. Niedawno nagrałam płytę ze wszystkimi pieśniami Fryderyka Chopina oraz kilka pieśni Stanisława Moniuszki i Ignacego Jana Paderewskiego. W tych nagraniach towarzyszył mi włoski pianista Franco Moro. Wkrótce mamy kręcić teledysk do pięknej pieśni Moniuszki zatytułowanej „Sen”, która ma być promowana we włoskiej telewizji.
        W zeszłym roku wykonaliśmy recital z muzyką polskich kompozytorów: Chopina, Moniuszki, Karłowicza i Paderewskiego w Teatro San Carlino w mieście Brescia. Recital ten był również transmitowany przez włoską telewizję. W Meksyku w Sali Manuel Ponce – najbardziej prestiżowej Filharmonii w Ameryce Środkowej wraz z wybitnym pianistą meksykańskim Alejandro Barranonem wykonaliśmy cykl pieśni Karłowicza i Chopina, które meksykańska publiczność przyjęła z ogromnym entuzjazmem.W tym roku planuję w Turynie wykonać recitale z pieśniami i ariami Moniuszki. Wraz z Panem Aleksandrem Czajkowskim-Ładyszem – wybitnym polskim basem, planujemy promować twórczość Stanisława Moniuszki we Włoszech.
W zeszłym roku otworzyłam Festiwal Chopin Forever w San Gemini, organizowany przez Panią Joannę Mrugalską, która propaguje polską kulturę we Włoszech. Jej wspaniały festiwal w San Gemini cieszy się ogromnym powodzeniem.

        Prowadzi Pani bardzo ożywiona działalność artystyczną. Czy może Pani wymienić te najważniejsze wydarzenia, które w sposób istotny wpłynęły na Pani karierę lub osobowość?

        Koncertuję na całym świecie: w całej Europie, w Chinach, Korei, Meksyku i bardzo często w Stanach Zjednoczonych. Każdy koncert lub opera są dla mnie bardzo ważne i za każdym razem wkładam całą dusze w interpretację pięknej muzyki. Bardzo miło wspominam koncert w New Yorku w Lincoln Center, gdzie zaśpiewałam ze 130-osobową międzynarodową orkiestrą symfoniczną. Plakaty z moim zdjęciem były w całym New Yorku. To ogromny zaszczyt i wyróżnienie. Z wielkim sentymentem wspominam koncerty w Korei, w Busan i Seulu, pod dyrekcją Maestro Daniela Parka. Koreańska publiczność kocha operę i z ogromnym entuzjazmem przyjęła moje koncerty.
Oratorium „Stworzenie Świata” Haydna w Chicago pod dyrekcją Maestro Gleena Blocka również pozostanie w moim sercu na zawsze.

       Pani talent, piękny głos i osiągnięcia artystyczne są wysoko oceniane, o czym świadczą liczne nagrody i wyróżnienia. Proszę wymienić te, które Pani najbardziej ceni.

        Ważnym wyróżnieniem jest dla mnie nagroda przyznana przez Stradivari w Cremonie za moje DVD z muzyką Vivaldiego i Mozarta. W zeszłym roku otrzymałam tytuł Polki Roku we Włoszech za wybitne osiągnięcia w kategorii kultura i sztuka. Otrzymałam również wspaniały tytuł Ambasadora Kultury Polskiej i Włoskiej przyznany przez Towarzystwo Polsko-Włoskie w Bydgoszczy. Dziękuję z całego serca cudownym kobietom propagującym Kulturę – Pani Eli Renzetti i Pani Grażynie Ciemniak.

        Jak rozwijać głos i jak o niego dbać?

        Głos to żywy i bardzo delikatny instrument, który nosimy w sobie. Jest uzależniony od naszego stanu fizycznego, psychicznego oraz duchowego. Oczywiście należy prowadzić tzw. zdrowy tryb życia. Ja po części go prowadzę, a na pewno w sferze odżywiania się. Jestem od wielu lat wegetarianką i moją główną kuchnią jest kuchnia włoska, gdzie wszystkie składniki są z „najwyższej półki”. Nie jem fast foodów, chleba, nie piję mleka. Bardzo dużo chodzę i czasem ćwiczę, gdyż dobra forma fizyczna ogromnie wpływa na mój głos. Unikam bardzo ciepłych i bardzo zimnych napojów. Prawie nie piję alkoholu. Najważniejszy jednak jest sen i dlatego w dniu spektaklu lub koncertu, jeśli to jest możliwe, wstaję późno i wtedy mój głos ma piękny blask i świeżość.

        Czy ma Pani zaufaną osobę, może nauczyciela, do którego może Pani pojechać i poprosić o radę w różnych sprawach dotyczących sztuki wokalnej?

        Oczywiście. My śpiewacy, podobnie jak sportowcy, mamy swojego trenera wokalnego w trakcie trwania kariery. Moim wspaniałym Maestro jest Maestro Anselmi, do którego zawsze jadę, gdy potrzebuję przygotować nową partię. Bardzo mi w tym pomaga. Profesja śpiewaka, to profesja która wymaga ciągłego rozwoju, ćwiczeń oraz procy nad nowym repertuarem. Ja śpiewam w 10 różnych językach, dlatego dużo pracy i czasu pochłania nauczenie się repertuaru na pamięć.

        Artysta na scenie musi nie tylko pięknie i elegancko wyglądać, ale wszelkie troski dnia codziennego pozostawić w garderobie – czy to łatwe?

        Znakomite pytanie. My artyści bardzo często jesteśmy istotami niezwykle wrażliwymi, wręcz nadwrażliwymi i cierpimy często z powodów nawet dla innych błahych. Nasza percepcja jest zupełnie inna. Posiadamy inne wartości. Dla mnie najważniejszą wartością jest Sztuka i poświęcam się jej absolutnie. Wszystko podporządkowuję sztuce. Gdy wchodzimy jednak na scenę, liczy się tylko postać, którą interpretujemy. Następuje absolutna transformacja w środku naszej duszy, zatem jest to metafizyczne.

        Dzieli się Pani swoją wiedzą i doświadczeniem z młodymi osobami, które pragną zostać śpiewakami. Lubi Pani tę pracę?

        Od kilku lat jestem docentem śpiewu solowego na włoskiej Akademii Muzycznej. Powiem szczerze, iż to zajęcie zaczyna podobać mi się coraz mniej. Nie mam czasu, aby oddać swoją duszę nauczaniu. Najważniejsza jest dla mnie scena, stąd jestem często w tournée i nie mogę poświęcić zbyt dużo czasu młodym śpiewakom. Poza tym dzisiejsza młodzież nie jest już tak oddana Sztuce jak moje pokolenie, gdzie rzeczywiście poświęcało się wszystko Sztuce i stawiało się wszystko na jedną kartę. Młodzi ludzie chcą szybko zrobić karierę bez żadnego poświęcenia się... Niestety, negatywnym czynnikiem są te wszystkie Talent Show, które promują wzorzec muzyka amatora z ulicy, który nagle osiąga sukces... Są to często osoby bez żadnej techniki oraz przygotowania muzycznego. Sam talent nie wystarczy. Należy ćwiczyć, ćwiczyć, ćwiczyć...

        Często przyjeżdża Pani do Polski prywatnie – w odwiedziny do rodziny lub turystycznie?

        Staram się przyjeżdżać, kiedy tylko mogę, gdyż Polska to moja Ojczyzna, kocham ją i niezwykle za nią tęsknię. Pracuję bardzo dużo i śpiewam na całym świecie, dlatego nie jest łatwo znaleźć wolne terminy.

        Dopiero kilka tygodni 2018 roku za nami, pewnie Pani kalendarz koncertowy jest już wypełniony. Czy zaśpiewa Pani dla polskiej publiczności?

        Obiecuję, iż zaśpiewam dla polskiej publiczności kilka razy w tym roku.
Proszę śledzić moją stronę internetową: www.dominikazamara.eu , tam wkrótce ukażą się wszelkie informacje...

Z Panią Dominiką Zamarą – znakomita polską śpiewaczka zamieszkałą na stałe we Włoszech, a koncertującą na całym świecie rozmawiała Zofia Stopińska 10 lutego 2018 roku.