nowości

20 stycznia 2023r. piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
ŁUKASZ KORTA – dyrygent
MICHAŁ GOZDEK – fortepian

W programie:
J. Strauss – Uwertura do operetki „Zemsta nietoperza”
G. Gershwin – Błękitna rapsodia; Amerykanin w Paryżu

Doskonale ułożony program na karnawałowy czas: mistrz wiedeńskiego walca Johann Strauss w połączeniu z George’m Gershwinem, kompozytorem, który połączył dwa odrębne dotychczas światy – klasyki i jazzu. Jeden z amerykańskich dziennikarzy, zachwycony Zemstą nietoperza, napisał w „New York Timesie”: „Uwertura już sama wystarczyłaby za całe dzieło, co świadczy o absolutnym kunszcie kompozytora. Jako manifest zamiłowania do wina, kobiet i śpiewu (zauważmy, że jest to jeden z najbardziej znanych walców Straussa) wraz z bogactwem cudownie kołyszącej muzyki stanowi kwintesencję Wiednia połowy XIX wieku”.
Już od lat dwudziestych ubiegłego wieku, czyli od czasu, kiedy George Gershwin skomponował Błękitną rapsodię, muzyka klasyczna i jazz przenikają się nawzajem, inspirują i przyciągają. Błękitna rapsodia powstała na zamówienie Paula Whitemana, szefa jazzbandu. No i właśnie – problem z przypisaniem stylistycznym utworu zaczyna się już w chwili złożenia zamówienia. Whiteman, reklamujący się jako „król jazzu”, prowadził bowiem zespół białych muzyków, którzy wykonywali starannie zaaranżowane kompozycje z nut i nie improwizowali. Dla wielu wyklucza to ich związek z jazzem. Kompozytor twierdził zaś, że inspiracją dla niego był… stukot kół pociągu. „Całą Rapsodię, od początku do końca, usłyszałem podczas podróży” – wspominał. Prawykonanie w roku 1924, z Gershwinem przy fortepianie, przyniosło twórcy utworu i zespołowi Whitemana wielki sukces u publiczności. Amerykanin w Paryżu zachwyca sposobem ukazania przechadzającego się paryskimi ulicami Amerykanina, w którego otoczeniu słychać od czasu do czasu odgłosy samochodowych klaksonów (w partyturze uwzględnione zostały cztery klaksony). Skomponowany w 1928 roku w Paryżu utwór nazwany został przez kompozytora „rapsodycznym baletem” i uznany przez niego za najbardziej modernistyczną kompozycję, jaką udało mu się napisać. Gershwin twierdził: „każdy słuchacz może odczytać w tej muzyce to, co podsuwa mu jego wyobraźnia”.

 ŁUKASZ KORTA
Oboista, dyrygent, absolwent Krakowskiej Akademii Muzycznej w klasie oboju prof. Jerzego Kotyczki. Jako oboista współpracował z wieloma zespołami orkiestrowymi w Polsce i za granicą: z Zuryską Orkiestrą Symfoniczną, Operą Kameralną w Bernie, Operą w Konstancji, Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej, Radiową Orkiestrą Symfoniczną w Krakowie. Współpracował również z wieloma orkiestrami kameralnymi, a także gościnnie z Amsterdamską Orkiestrą Festiwalową. Koncertował pod batutą Antoniego Wita, Jamesa Levine’a, Helmutha Rillinga, Krzysztofa Pendereckiego. Wielokrotnie występował jako solista, wykonując koncerty obojowe Bacha, Vivaldiego, Albinoniego, Mozarta, R. Straussa.
Jest absolwentem studiów dyrygenckich Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy pod kierunkiem dr hab. Piotra Sułkowskiego. Kilkukrotnie prowadził Orkiestrę Filharmonii Warmińsko–Mazurskiej w Olsztynie, wykonując między innymi symfonie Beethovena. Współpracował z Orkiestrą Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie, Orkiestrą Polskiej Filharmonii Sinfonia Baltica w Słupsku, Orkiestrą Filharmonii Kaliskiej, a także z orkiestrami kameralnymi we Francji i Szwajcarii. Orkiestrę Filharmonii Podkarpackiej po raz pierwszy poprowadził w 2021 roku, wykonując wraz z nią utwory klasyków wiedeńskich. Od 2017 roku współpracuje jako asystent z Maestro Antonim Witem uczestnicząc w przygotowaniu wielu koncertów z wiodącymi polskimi orkiestrami.

MICHAŁ GOZDEK
Pianista i kompozytor, absolwent Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Ukończył studia w czterech specjalnościach: fortepianu klasycznego w klasie prof. Wiesławy Skrzypek-Ronowskiej, dyrygentury symfonicznej w klasie prof. Wojciecha Michniewskiego, dyrygentury chóralnej w klasie prof. Mariusza Kończala, a także prowadzenia zespołów jazzowych i muzyki rozrywkowej w klasie prof. Andrzeja Zubka. Jego działalność artystyczna dotyczy wielu rodzajów muzyki, spośród których na pierwszy plan wysuwają się jazz oraz muzyka klasyczna. Na polu jazzu realizuje się m.in. w roli lidera formacji Michał Gozdek Trio. W marcu 2021 roku ukazała się pierwsza płyta Let’s do it. Na krążku zarejestrowane zostały wyłącznie autorskie kompozycje lidera. Michał współpracuje również na stałe z saksofonistą Szymonem Łukowskim oraz zespołami Alan Balcerowski Quintet oraz Eljazz Big Band. Występował z wieloma uznanymi postaciami polskiej sceny jazzowej.
Pianista nie stroni także od repertuaru klasycznego. Repertuar Michała Gozdka obejmuje utwory solowe oraz kilkanaście koncertów bądź innych kompozycji na fortepian z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej. Sztandarową pozycją pianisty pozostaje Błękitna rapsodia Gershwina, którą z racji swych zainteresowań jazzowych wykonywał do tej pory najczęściej.
Michał Gozdek od dwóch lat jest dyrygentem i założycielem Żeńskiego Zespołu Wokalnego „Re-kontra”, z którym z powodzeniem występuje, wykonując literaturę chóralną a cappella, w tym także własne kompozycje. Występował w kraju i za granicą, m. in: w Hiszpanii, Słowenii, Francji, Wielkiej Brytanii, na Litwie, w Szwajcarii, Niemczech, Stanach Zjednoczonych, Korei Południowej oraz Japonii.

                            Michał Gozdek - fortepian, fot. ze zbiorów Filharmonii Podkarpackiej

18 stycznia 2023r., środa, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

BASIA TRZETRZELEWSKA – wokal

Danny White – instrumenty klawiszowe
Giorgio Serci – gitara
Andres Lafone – bas
Ian Kirkham – saksofon
Marc Parnell – perkusja

Paweł Sztompke – słowo

W programie:
Promises, Bubble, Matteo, No Heartache, Blames It, Drunk On Love,
A Gift, Rachel, Time & Tide, New Day, Olive Tree, How Dare You,
Liang & Zu, Baby You’re Mine, Third Time, Cruising, Copernicus, Reward,
Half A Minute

Basia (Barbara Trzetrzelewska) to bez wątpienia jedna z najsłynniejszych polskich wokalistek, jedna z niewielu które odniosły wielki międzynarodowy sukces. W latach 80. podbiła listy przebojów piosenkami Half a Minute i Get Out of Your Lazy Bed. Publiczność na całym świecie doceniła jej unikatowy głos w połączeniu z ciepłymi latynoskimi melodiami i jazzem. Debiutowała w 1969 w lokalnej amatorskiej rockowej kapeli Astry, z którą wystąpiła na Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu. W latach 1972-1974 była członkinią najpopularniejszej żeńskiej grupy wokalnej w Polsce – Alibabki, a w 1977 śpiewała z debiutującą wówczas grupą rockową Perfect. W 1979 roku zamieszkała w Stanach Zjednoczonych, a dwa lata później przeprowadziła się do Wielkiej Brytanii.
Pierwszy wielki sukces odniosła z grupą Matt Bianco (album Whose Side Are You On, który ukazał się w 1984 roku podbił całą Europę, sprzedając się w nakładzie ponad 1,5 mln egzemplarzy.
W 1987 roku ukazał się jej pierwszy autorski album Time and Tide. Najpierw Basia podbiła – największy na świecie – rynek amerykański. Jej pierwszy album rozszedł się tam w nakładzie ponad miliona egzemplarzy, przynosząc nawet popowy hit Top 30 na liście Billboard Hot 100 (był to tytułowy Time and Tide). Na całym świecie rozeszło się blisko 2 mln egz. Druga płyta London Warsaw New York powtórzyła ten wyczyn w roku 1990. Ten album także sprzedano w nakładzie blisko 2 mln kopii na świecie, z czego ponad 1 mln w Stanach Zjednoczonych. Oba albumy trafiły na sam szczyt zestawienia „Top Contemporary Jazz Albums” magazynu „Billboard”. Po dłuższej przerwie spowodowanej sprawami osobistymi Basia wznowiła solową karierę albumem It`s That Girl Again (2009). Po dziewięciu latach od wydania tej płyty artystka w maju 2018 zaprezentowała swój kolejny studyjny album Butterflies. Nowy krążek zachwycił zarówno wiernych fanów, jak i krytyków. Sama Basia mówi, że jest to najbardziej jazzowa płyta w jej dorobku, a zawarte na niej piosenki opowiadają o miłości „do życia, do muzyki i do ludzi”.

Pod patronatem Prezydenta Miasta Krosna
Miejsce: Sanktuarium św. Jana Pawła II, ul. kardynała Stefana Wyszyńskiego 30, Krosno, województwo podkarpackie
Termin: 14 stycznia 2023, godzina 16.00
Szczegóły: www.rckp.krosno.pl

Wstęp wolny

Euroregionalny Koncert Kolęd „Soli Deo Gloria” po raz dwudziesty drugi w Krośnie. 14 stycznia 2023 zapraszamy do udziału w wyjątkowym wydarzeniu, w tym roku z udziałem aż pięciu chórów z Polski, Ukrainy, Słowacji i Węgier.

Wystąpią:
Chór Kameralny Domu Kultury - Sárospatak (Węgry), dyr. Beatrix Hörcsigné Balla
Chór Dziewczęcy i Młodzieżowy „Ozvena” - Vranov nad Topľou (Słowacja), dyr. Vilma Krauspeová
Chór Kameralny „Sonores” - Sanok, dyr. Monika Brewczak
Chór Dorosły Klubu Kultury im. H. Sienkiewicza - Energodar (Ukraina), dyr. Iryna Sendetska
Chór Mieszany „Echo” ZNP i RCKP - Krosno, dyr. Mariola Rybczak

                                Chór Kameralny Domu Kultury - Sárospatak
Chór Kameralny Domu Kultury powstał w 1968 roku i liczył wówczas 16 członków. Chór dzisiaj to 34 osoby, które czerpią radość ze wspólnego śpiewania, muzyki. Łączy go chęć udostępnienia sztuki chóralnej jak najszerszemu gronu ludzi, a także społeczności. Repertuar zespołu obejmuje dzieła od dawnych mistrzów po współczesnych autorów. Są to zarówno dzieła kościelne, jak i świeckie. Uważa za ważne zadanie przybliżenie sztuki chóralnej mieszkańcom małych miast regionu Zemplén. Jako pośrednik powyższych wartości prowadzi swoją działalność nieprzerwanie od momentu powstania. W ciągu ostatnich ponad pięćdziesięciu lat, oprócz występów w kraju, koncertował też zarówno za granicą, jak również w bardziej odległych krajach Europy. Występowali w Rumunii, Ukrainie, Słowacji, ale odwiedzili tez Niemcy, Włochy, Holandię i Finlandię. Jest stałym uczestnikiem Międzynarodowego Festiwalu Chórów Kameralnych w Miszkolcu, a także chórem-gospodarzem Międzynarodowego Festiwalu Chórów w Sárospataku. Założyciel zespołu Ferenc Csehi kierował pracą chóru do jesieni 2014 roku. Następnie, ku wielkiej radości członków, kierownictwo chóru objął Zoltán Sándor. Oprócz opracowywania pod jego kierunkiem nowego repertuaru, zespół regularnie bierze również udział w prezentacjach utworów oratoryjnych.

                                        Chór Dziewczęcy i Młodzieżowy OZVENA - Vranov nad Topľou
Ozvena została założona w 1980 roku. Jej dyrygentem została Vilma Krauspeová. Obecnie w Stowarzyszeniu Chórów OZVENA działa 5 chórów dziecięcych i młodzieżowych. Prawie wszyscy członkowie Ozveny są również uczniami Prywatnej Szkoły Artystycznej we Vranovie nad Topľou. Ozvena z powodzeniem koncertowała w kilku krajach Europy i w Kanadzie oraz brała udział w wielu krajowych i międzynarodowych konkursach śpiewu chóralnego, na których wielokrotnie zdobywała złote, srebrne i brązowe medale. Ozvena otrzymała Nagrodę Miasta Vranov nad Topľou. Repertuar chóru obejmuje utwory sakralne i polifoniczne, aranżacje pieśni ludowych autorów słowackich i zagranicznych, pieśni duchowe oraz współczesne kompozycje chóralne. Stowarzyszenie Ozvena jest członkiem Stowarzyszenia Słowackich Chórów i Europejskiej Federacji Europa Cantat. Ozvena jest głównym organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Chóralnego Vranovské Choral Festival. Obecnie mieszany chór młodzieżowy prowadzi Vilma Krauspeová, a chór dziewczęcy Radovan Zajíc i Vilma Krauspeová. Akompaniatorką chóru jest Martina Maťašová.

                                                       Chór Kameralny „Sonores” - Sanok
Chór Kameralny SONORES powstał w 2012 roku. Działa przy parafii p.w. Przemienienia Pańskiego w Sanoku. W repertuarze chóru są utwory religijne i patriotyczne. Założycielem i dyrygentem chóru jest Monika Brewczak.

                                       Chór Dorosły Klubu Kultury im. H. Sienkiewicza - Energodar
Energodarski Klub Kultury Polskiej im. H. Sienkiewicza istnieje od 15 lat i liczy 357 członków. W tej chwili w Krośnie przebywa 137 osób należących do klubu i to właśnie te osoby zobaczyć będzie można podczas koncertu.

                                                     Chór Mieszany „Echo” RCKP Krosno
Chór Mieszany „Echo” powstał w 1945 roku i działa przy Regionalnym Centrum Kultur Pogranicza oraz Oddziale Związku Nauczycielstwa Polskiego w Krośnie. Jest chórem związanym z miastem i od początków swego istnienia dał ponad 1350 koncertów, aktywnie uczestnicząc w życiu społeczno- kulturalnym Krosna i regionu. Repertuar chóru tworzą utwory sakralne z różnych epok, tradycyjne pieśni patriotyczne i ludowe oraz opracowania muzyki rozrywkowej. Zespół jest laureatem wielu nagród i wyróżnień, prowadzi aktywną działalność i wymianę artystyczną w kraju i za granicą.
Do ostatnich osiągnięć chóru należy: I miejsce w kategorii chórów mieszanych, przyznane na VIII Międzynarodowym Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Rzeszowie, I miejsce w VI Międzynarodowym Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Kalwarii Pacławskiej oraz Srebrne Pasmo na XVI Ogólnopolskim Konkursie Kolęd i Pastorałek w Chełmnie w 2021, II i III miejsce w kategorii muzyki świeckiej oraz sakralnej podczas I edycji Międzynarodowego Festiwalu Chóralnego „Resovia Sings” w Rzeszowie w 2021, a także III miejsce w kategorii chórów podczas XXV Edycji Balkan Folk Fest w Warnie (Bułgaria) w 2019. Z otrzymanych przez chór odznaczeń i wyróżnień w ostatnich dziesięciu latach należy wymienić: Medal za Zasługi dla Miasta Krosna przyznany przez Prezydenta Miasta Krosna 2015, Złotą Odznakę Polskiego Związku Chórów i Orkiestr z Brylantem w 2015, Nagrodę Zarządu Województwa Podkarpackiego pod nazwą Artystyczny Znak Podkarpacia za całokształt działalności w dziedzinie upowszechniania muzyki chóralnej - 2020, Nagrodę Prezydenta Miasta Krosna za szczególne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej w 2021. Prezesem Chóru jest Andrzej Bartosik. Od 2004 roku kierownikiem artystycznym i dyrygentem Chóru jest absolwentka wrocławskiej Akademii Muzycznej - Mariola Rybczak.

Mariola Rybczak ukończyła Państwowe Liceum Muzyczne w Krośnie. Jest absolwentką Wydziału Edukacji Muzycznej oraz Pozawydziałowych Studiów Muzykoterapii Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Ponadto ukończyła Podyplomowe Studia Pedagogiki Kształcenia Słuchu w Akademii Muzycznej w Warszawie i Podyplomowe Studia Emisji Głosu przy Centrum Animacji Kultury w Warszawie i Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Pracuje w Zespole Szkół Muzycznych w Krośnie, prowadzi także warsztaty i zajęcia muzyczne w Regionalnym Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie. Jest bardzo aktywna w życiu kulturalnym swojego miasta i regionu, działa na wielu płaszczyznach muzycznych jako dyrygent i kierownik artystyczny, pedagog, wokalista, konferansjer, juror konkursów wokalnych. W 2021 roku otrzymała Nagrodę Prezydenta Miasta Krosna za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury.

 13 stycznia 2023r. piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
MIROSŁAW JACEK BŁASZCZYK – dyrygent
GARY GUTHMAN – trąbka
MAŁGORZATA ZALEWSKA – harfa

W programie:
W. A. Mozart – Uwertura do opery Wesele Figara
G. Guthman – Concerto Romantico na harfę i orkiestrę
Koncert na trąbkę i orkiestrę
Margarita na trąbkę, harfę i orkiestrę

Koszt udziału: 40 zł
Koszt udziału (ulgowy): 30 zł

MIROSŁAW JACEK BŁASZCZYK
Ukończył z odznaczeniem studia w Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie kształcił się w klasie dyrygentury Karola Stryji. W 1993 roku był stypendystą American Society for Polish Music w Los Angeles. W latach 1984-1986 dyrygował zespołem złożonym z muzyków katowickiej Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia i Telewizji podczas festiwali „Warszawska Jesień” i „Śląskie Dni Muzyki Współczesnej”. W 1986 roku został dyrektorem artystycznym Państwowej Orkiestry Symfonicznej w Zabrzu, a w 1990 roku dyrektorem naczelnym i artystycznym Państwowej Filharmonii w Białymstoku, z którą odbył tournée po USA (1995; m.in. nowojorska Carnegie Hall). Przez dwa sezony był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Poznańskiej (1996). Od 1998 roku – dyrektor artystyczny Filharmonii Śląskiej im. Henryka Mikołaja Góreckiego, a od 1999 – dyrektor artystyczny i juror Międzynarodowych Konkursów Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach. Członek Rady Artystycznej – koordynator ds. artystycznych Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus.
W latach 1999-2002 był głównym dyrygentem Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Porto (Portugalia), a w 2003 r. jurorem i dyrygentem na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Maroku. Dwa lata później został powołany na stanowisko dyrektora artystycznego II Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego w Toruniu, pełnił je także w 2013 roku; w III i IV toruńskim konkursie (2013, 2016 r.) był także jurorem. W 2011 r. objął stanowisko przewodniczącego jury VIII Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. W. Lutosławskiego w Warszawie. Był przewodniczącym jury VI Ogólnopolskiego Konkursu Młodych Dyrygentów w Białymstoku (2016).
Koncertuje na wszystkich estradach w kraju, z Filharmonią Narodową na czele i za granicą (m.in. Albania, Austria, Białoruś, Chiny, Czechy, Francja, Hiszpania, Irlandia, Japonia, Kanada, Korea Południowa, Litwa, Łotwa, Maroko, Meksyk, Niemcy, Portugalia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Tunezja, Ukraina i USA). Z zespołami Filharmonii Śląskiej nagrał kilkadziesiąt płyt. Górecki. Mikołaj/Henryk Mikołaj (DUX 0924) nominowana była do Fryderyka 2013. Ma na swym koncie wiele prawykonań. Filharmonicy śląscy pod jego batutą byli pierwszymi wykonawcami w Polsce IV Symfonii „Tansman Epizody” Henryka Mikołaja Góreckiego, zamykając cykl światowych prawykonań tego utworu (2014/2015 Londyn – Los Angeles – Amsterdam – Łódź/Katowice). Jako drugie na świecie w 2016 r. wykonanie to wydano na CD. W 2017 roku ukazała się płyta z II Symfonią Kopernikowską H. M. Góreckiego pod jego batutą.
Za promowanie muzyki polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem współczesnej, oraz za osiągnięcia filharmoników śląskich pod jego batutą otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Katowice w dziedzinie kultury. Podobną uhonorowany został także przez prezydenta Rybnika. Jest kierownikiem Katedry Dyrygentury Symfoniczno-Operowej w Akademii Muzycznej w Katowicach. W 2012 roku prezydent RP nadał artyście tytuł profesora sztuk muzycznych.

                                                     Mirosław Jacek Błaszczyk - dyrygent, fot. Wojciech Mateusiak

GARY GUTHMAN
Trębacz, muzyk jazzowy i kompozytor pochodzący ze Stanów Zjednoczonych. Wystąpił we wszystkich 50 odcinkach popularnego na całym świecie programu „In Concert”. nadawanego przez telewizję ITV i współpracował wówczas z największymi osobistościami światowej sceny muzycznej, wśród których znaleźli się Ray Charles, Dionne Warwick, Neil Sadaka, Procol Harum, Stan Kenton, Louis Bellson, The Dorsey Brothers, Clark Terry i Doc Severinsen, Engelbert Humperdinck, Jack Jones, Paul Williams, Lou Rawls, Connie Stevens, Sergio Mendez, Burt Bacharach, Mitch Miller, Peter Nero, Roger Whitaker, Michel Legrand i Anne Murray. Do swoich najważniejszych nagrań z tego okresu zalicza autorskie albumy Moonchild, Tribute to Harry James, Swingmatism oraz Love Talk.
Koncertował jako solista w ponad 300 salach filharmonicznych Kanady i Stanów Zjednoczonych, prezentując swoje projekty „Tribute to Harry James” oraz „Trumpet Greats” zawierające jego własne kompozycje i aranżacje orkiestrowe. W latach 2002-2004 występował jako solista i dyrygent w wielokroć nagradzanym spektaklu (w stylu broadwayowskim) zatytułowanym Forever Swing, który był prezentowany m.in. w Chicago Theatre w Chicago, Place des Arts w Montrealu, Aladdin Theatre for the Performing Arts w Las Vegas, Warner Theatre w Waszyngtonie, Elgin and Winter Garden Theatre Centre w Toronto i Los Angeles Theatre w Los Angeles. Z projektem „Tribute to Harry James” został w 2004 roku zaproszony do Carnegie Hall przez słynnego dyrygenta i twórcę The New York Pops, Skitcha Hendersona. W tym samym roku skomponował i wyprodukował widowisko Swingmatism, którego wielokrotne wykonanie miało miejsce podczas Vancouver International Jazz Festival a od czasu przyjazdu do Europy w 2007 roku z powodzeniem występował wielokrotnie na festiwalach jazzowych oraz w filharmoniach ze swoimi autorskimi projektami.
W 2011 roku nakładem Agencji Muzycznej Polskiego Radia wydał płytę Solar Eclipse, pierwszy album jazzowy nagrany przez amerykańskiego artystę w historii Polskiego Radia. W 2016 roku ukazała się płyta Woman in Black, do której napisał muzykę i słowa. Jest też kompozytorem muzyki będącej hołdem dla twórczości poety Mirona Białoszewskiego, wydanej w 2019 roku na CD Autoportrety. Wśród jego kompozycji orkiestrowych znaleźć można takie utwory jak m.in.: Mistrz i Małgorzata na harfę i orkiestrę (2007), Concerto Romantico na harfę i orkiestrę (2018) oraz Koncert na trąbkę i orkiestrę (2020).
Jednym z najbardziej ambitnych projektów artystycznych Guthmana jest cykl 21 utworów, skomponowanych dla potrzeb trzygodzinnego musicalu zatytułowanego List z Warszawy, do którego stworzył zarówno muzykę jak i teksty piosenek. Spektakl miał premierę na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej w listopadzie 2019 roku, a w 2020 roku został nominowany do nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej w kategorii „Wydarzenie roku”. Jesienią 2021 odbyła się premiera jego suity kameralnej The Traveler, skomponowanej w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Artysta ukończył pracę nad Koncertem na flet i orkiestrę symfoniczną, tworzonym w ramach programu „Zamówienia kompozytorskie” Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca.

MAŁGORZATA ZALEWSKA
Jest jedną z niewielu artystek na świecie koncertujących na kilku rodzajach harf (harfa koncertowa, celtycka, elektryczna, barokowa arpa doppia oraz harfa gotycka). Występowała jako solistka z takimi artystami, jak m.in: Francisco Araiza, Brigitte Balley, Mirosław Jacek Błaszczyk, Massimiliano Caldi, Łukasz Długosz, Agnieszka Duczmal, Chikara Imamura, Jerzy Maksymiuk, Wojciech Michniewski, Daniel Stabrawa, Tomasz Strahl, Małgorzata Walewska oraz Tadeusz Wojciechowski, a także z zespołami Graz Trio, Warszawska Sinfonietta, Leopoldinum, Capella Bydgostiensis, MACV, Sinfonia Varsovia, Europa Galante, Orkiestra XVIII wieku, a także wieloma orkiestrami filharmonicznymi w Polsce i za granicą.
Na prośbę producenta harf CAMAC Joela Garniera wzięła udział w światowej promocji harfy „Atlantyda” jako jedyna do tej pory harfistka z Europy Wschodniej, a jej zdjęcie promujące instrument ukazało się na okładkach prestiżowych czasopism „Harpa” (Europa) i „Harp International” (Stany Zjednoczone). Na swoim koncie ma również nagrania (jako muzyk orkiestrowy oraz kameralny) ok. 50 płyt CD dla firm fonograficznych EMI, Decca, Hungaroton, EMI, Pro Musica, Sony Classical, Sony. W latach 1994-2010 była solistką-kameralistką Warszawskiej Opery Kameralnej, realizując solistyczne partie basso continuo (arpa doppia/Estee) pracując m.in. z Jean-Claude Malgoire, Władysławem Kłosiewiczem, Olgą Pasiecznik oraz Dariuszem Paradowskim. Wzięła udział w kilku autorskich programach telewizyjnych poświęconych muzyce harfowej (1996,1997, 2010, 2018) oraz dokonała telewizyjnej rejestracji recitalu wykonywanego na Festiwalu w Radziejowicach pod patronatem Jerzego Waldorffa i uznanego przez niego za najlepszy koncert tego Festiwalu (TVP2, 1998), recitalu „Impresje” wykonywanego na Międzynarodowym Festiwalu w Łańcucie (TV Polonia, 1999), Koncertu na harfę i flet C-dur Wolfganga Amadeusza Mozarta wykonywanego na Festiwalu Mozartowskim w Warszawie (TVP1 i TVP2, 1996, 1999, 2001) oraz prezentacji fragmentów z projektu „Master and Margarita” (TVP1 2007, ComCast 2009, TVP2 2014) oraz recitali kameralnych nagrywanych specjalnie na zamówienie Festiwalu Warszawa Singera oraz Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca (2020). Była także inicjatorką. solistką i producentem projektu „Classics Meets Jazz” (2020), którego projekcję online oglądało naraz ponad 2000 widzów w ramach programu „Kultura w sieci”. W 2005 ukazała się solistyczna płyta artystki „Harp Solo” (DUX), dofinansowana w całości ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2007 miała miejsce premiera suity koncertowej Master&Margarita na harfę i orkiestrę symfoniczną skomponowanej specjalnie dla niej przez Gary Guthmana oraz ukazała się wysoko oceniony przez recenzentów album CD pod tym samym tytułem (DUX). W lutym 2018 odbyła się premiera koncertu na harfę i orkiestrę zatytułowanego Concerto Romantico, a w 2021 roku odbyło się prawykonanie suity kameralnej The Traveler Gary’ego Guthmana. Harfistka przez ostatnie 22 lata reprezentuje Polskę w kraju i poza granicami na częste zamówienia Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Kancelarii Prezydenta i Premiera RP oraz jest stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest ambasadorką harf CAMAC.

                                Małgorzata Zalewska - harfa, Gary Guthman - trąbka, fot. T. Zięciowski

6 stycznia
Orszak Trzech Króli – 6 stycznia, godz. 10.30, kościół pw. Ducha św.

Przemarsz na rynek starego miasta i uroczystość pokłonu biblijnych Trzech Króli nowonarodzonemu Jezusowi odbędzie się po Mszy św. Zapraszamy całe rodziny do wspólnego świętowania.
Będzie wspólne kolędowanie, a także występ Mieleckiej Orkiestry Dętej Domu Kultury SCK.
Organizatorzy VI Orszaku w Mielcu: Parafia pw. Ducha Św., Urząd Miejski w Mielcu, Samorządowe Centrum Kultury oraz Fundacja Orszak Trzech Króli.

 6 stycznia
Koncert Noworoczny Mieleckiej Orkiestry Symfonicznej – 6 stycznia, godz. 16, sala widowiskowa Domu Kultury SCK.
Organizator: Mieleckie Towarzystwo Muzyczne, Dom Kultury SCK
Patronat: Prezydent Mielca Jacek Wiśniewski
Bilety w cenie 30 zł do nabycia w kasie kina Galaktyka (dni robocze od godziny 12, w soboty i niedziele – godzinę przed seansem kinowym, w środy – kasa nieczynna).

Rok 2023 Mielecka Orkiestra Symfoniczna wita sztandarowym przedsięwzięciem nawiązującym do znakomitych prezentacji z cesarskiej, habsburskiej stolicy. Koncert Noworoczny w stylu wiedeńskim to zapoczątkowane w roku 1998 wydarzenie (jeszcze w formacie orkiestry kameralnej) cieszy się nieustającym uznaniem melomanów, głównie za sprawą repertuaru obejmującego dzieła słynnej muzycznej rodziny Straussów oraz twórców nawiązujących do ich estetyki.
Mielecką Orkiestrą Symfoniczną pokieruje Piotr Wyzga, a koncert poprowadzi Tomasz Leyko.

16 – 29 stycznia
Wystawa interaktywna pt. Świat zmysłów” – 16 -29 stycznia, Centrum Wystawienniczo-Promocyjne Domu Kultury SCK.
Organizator: Dom Kultury SCK.
Wstęp wolny.

Tylko podczas ferii zimowych w Centrum Wystawienniczo-Promocyjnym dostępna będzie wystawa interaktywna dla dzieci, młodzieży i dorosłych pt. „Świat zmysłów”.
Czy zastanawialiśmy się kiedyś nad tym, jak właściwe odbywa się odbieranie otoczenia poprzez wzrok, słuch, węch smak czy dotyk? Wystawy „Świat zmysłów” przybliży widzom anatomiczne, fizjologiczne i fizyczne podstawy działania narządów zmysłów. W przyjazny i interesujący sposób porusza zagadnienia związane z naukami biologicznymi.
Wystawa obfitować będzie w modele i eksperymenty, które pozwolą zrozumieć młodszym i starszym jak działają ludzkie zmysły. Uczestnicy dowiedzą się, dlaczego obraz w siatkówce oka jest odwrócony, czy możliwe jest precyzyjne określenie temperatury dotykiem albo poznają swoją zdolność do „czytania palcami”. Ponad 60 doświadczeń pozwoli sprawdzić działanie narządów zmysłów i ich ograniczenia. Niektóre doświadczenia będą starały się oszukać zmysły, by odkryć ich ograniczenia.
Wystawa pochodzi z Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Maius.

19 stycznia
Spektakl dla dzieci (od 6 lat) Teatru „Maska” w Rzeszowie, 19 stycznia, godz. 11, sala widowiskowa DK SCK.
Organizator: Dom Kultury SCK.
Bilety w cenie 15 zł do nabycia w kasie kina Galaktyka (dni robocze od godziny 12, w soboty i niedziele – godzinę przed seansem kinowym, w środy – kasa nieczynna).
Bilety w sprzedaży od 3 stycznia.

Głównym bohaterem spektaklu jest pies o imieniu Hachiko, a opowiedziana historia niezwykłej przyjaźni pomiędzy panem, a jego psem wydarzyła się naprawdę prawie sto lat temu w Japonii. Pomnik Hachiko jest jednym z głównych punktów na mapie każdego turysty odwiedzającego Tokio.
Historia rozpoczyna się w Odate, w prefekturze miasta Akita podczas trwającej trzy dni i trzy noce śnieżycy. Wtedy właśnie przyszedł na świat szczeniak rasy akita. Ten mały szczeniak to Hachiko, główny bohater spektaklu. Co takiego zrobił Hachiko, że pamięć o nim trwa mimo upływu lat? O tym będzie to przedstawienie…

20 stycznia – 12 lutego
Wystawa ilustracji wypożyczonych z Krasnobrodzkiego Domu Kultury - Galeria ESCEK Domu Kultury SCK, od 20 stycznia do 12 lutego.
Organizator: Dom Kultury SCK.
Wstęp wolny.

Współpraca z Krasnobrodzkim Domem Kultury od kilku lat owocuje udanymi wystawami w Galerii ESCEK. Nie inaczej będzie w tym roku. Ilustracje wypożyczone z Krasnobrodu ucieszą oko najbardziej wymagających miłośników tego gatunku sztuki.
Godziny otwarcia Galerii ESCEK:
poniedziałek – nieczynna; wtorek - 11.00 - 19.00; środa - 11.00 - 19.00; czwartek - 11.00 - 19.00; piątek - 11.00 - 19.00; sobota – nieczynna; niedziela - 15.00 - 19.00.

Informacje dla grup zorganizowanych:
W celu ustalenia szczegółów odwiedzin naszej Galerii i zwiedzenia wystawy przez grupy zorganizowane, prosimy kontaktować się telefonicznie (17 787 50 13) lub mailowo (Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.) z Działem Organizacji Imprez i Wystaw Artystycznych Domu Kultury SCK.

25 stycznia
Koncert najsłynniejszych arii z operetek i musicali pt. „Wieczór z operetką, musicalem i humorem” - 25 stycznia, godz. 18, sala widowiskowa Domu Kultury SCK.
Organizator: Dom Kultury SCK.
Bilety w cenie 70 zł do nabycia w kasie kina Galaktyka (dni robocze od godziny 12, w soboty i niedziele – godzinę przed seansem kinowym, w środy – kasa nieczynna).
Bilety w sprzedaży od 5 stycznia.

Mielczanie kochają ten koncert, czekają na niego i co roku oklaskują śpiewaczki i śpiewaków, którzy wykonują najsłynniejsze arie operetkowe i musicalowe. Solistom towarzyszyć będzie Strauss Ensemble pod dyrekcją Artura Jaronia, który poprowadzi galę. Gwiazdami wieczoru będą: Joanna Nawrot – sopran, Sylwia Ziółkowska - sopran, Łukasz Gaj - tenor, Łukasz Ratajczak, Piotr Salata - baryton.
W programie znajdą się arie, duety z operetek i musicali („Księżniczka czardasza”, „Ptasznik z Tyrolu”, „Baron cygański”, „Perła z Tokaju”, „Skrzypek na dachu”, „My Fair Lady”) oraz muzyka J. Straussa i muzyka filmowa.

Miejska Biblioteka Publiczna
8 stycznia – 28 stycznia, godz. 17 – wystawa „Interakcje. Wystawa malarstwa, grafiki i fotografii Aleksandry Sokół” - do 28 lutego
17-27 stycznia - ferie zimowe
29 stycznia, od godz. 15 do 19 - Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy w MBP.

Muzeum Historii Fotografii Jadernówka
Muzeum nieczynne do odwołania.

2 stycznia 2023r., poniedziałek, godz. 20:00 
ZŁOTA SALA MUSIKVEREIN

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARONII PODKARPACKIEJ
MICHAEL MACIASZCZYK – dyrygent

W programie m.in:
J. Strauß; J. Brahms; E. Grieg

 30 grudnia, 2022 g. 19:00, Sala Widowiskowa Domu Kultury SCK

WYKONAWCY:

Aleksandra Bednarz
SOPRAN

Jadwiga Huber
MEZZOSOPRAN

Marcin Pokusa
TENOR

Mielecka Orkiestra Symfoniczna
ORKIESTRA

Piotr Wyzga
DYRYGENT

Joanna Kruszyńska
SŁOWO

PROGRAM KONCERTU:

Część I:

Gioacchino Rossini – uwertura do opery „Włoszka w Algierze”;
Stanisław Moniuszko – „Aria Ewy” z opery „Hrabina”;
Johann Strauss (syn) – „Róże południa” – walc. Op. 388;
Johan Strauss (syn) – „Wielka sława to żart” z operetki „Baron cygański”;
Hans Lumbye – „Champagne galop”

Część II:

Johann Strauss (syn) – Orpheus – Quadrille op.236
Charles Gounod – „Je veux vivre” z opery „Romeo i Julia”;
Imre Kalmann – „Czardasz Silvy” z operetki „Księzniczka Czardasza”;
Arturo Marquez – Danzon no.2;
Jakub Offenbach – „Aria ze śmiechem” z operetki „La Perichola”
Franz Lehar – „Usta milczą, dusza śpiewa” z operetki „Wesoła wdówka”;
Leo Delibes – „Dziewczęta z Kadyksu” z opery „Lakme”;
Robert Stolz – „Brunetki, blondynki”;
Giuseppe Verdi – „Libiamo ne’lieti calici” z opery „Traviata”;

Pożegnanie roku w formacie Premium

To wydarzenie wyznaczające nowy lokalny standard celebracji zmiany roku. 2 – częściowa gala operowo – operetkowa wzbogacona propozycjami instrumentalnymi w interpretacji artystów Mieleckiej Orkiestry Symfonicznej z trójką mieleckich wokalistów w roli głównej, scenariusz której jest brzmieniowym korowodem najbardziej znanych, kojarzonych z karnawałem utworów od klasycznej wirtuozerii po estetyczne szaleństwo do słuchania i… śpiewania. Estetyczną ucztę uzupełnią rozkosze podniebienia w przerwie spotkania – elegancki poczęstunek finger – food oraz toast noworoczny.

KONCERTY SYLWESTROWE

30 i 31 grudnia 2022r.. piątek/sobota, godz. 19:00

SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

MICHAEL MACIASZCZYK – dyrygent

EDYTA PIASECKA – sopran

Stefan Münch – słowo

W programie:

WIEDEŃSKI NOWY ROK

MICHAEL MACIASZCZYK
Skrzypek i dyrygent znany ze swoich natchnionych interpretacji i wyjątkowej wrażliwości na barwę dźwięku. Często mawia: „W sztuce nie ma kompromisów – sztuka może być albo dobra, albo zła. Nie ma nic wartościowego pomiędzy. Jako twórcy bierzemy pełną odpowiedzialność za to co jest dobre, a co złe w sztuce, możemy nawet określać, czym ona jest. Dla mnie sztuka jest następstwem poszukiwań i pragnienia, aby przekraczać granice, znajdować nowe horyzonty.” Nigdy nie ograniczał swojej pracy tylko do jednego gatunku czy wyłącznie muzyki. Tworzenie platform służących do łączenia wszystkich form wyrazu artystycznego zawsze było w kręgu zainteresowań muzyka. Czerpie inspirację z obrazu, rzeźby, teatru, literatury i poezji. W rezultacie powstają, jak lubi je nazywać, „oryginalne dialekty ekspresji muzycznej”. Maluje obrazy za pomocą swojej muzyki, jednocześnie opowiada pewnego rodzaju „historię”, która zostanie odczytana przez publiczność. Dyrygentura było naturalnym następstwem tych artystycznych poszukiwań. Na mieszkającego w Wiedniu muzyka ogromny wpływ miały doświadczenia zdobyte w Wiener Kammerorchester (jako koncertmistrz), Wiener Staatsoper, Wiener Philharmoniker, Goldberg Trio Wien, Toyota Master Players, Ensemble Wiener Collage i inne, a także podczas pracy z wieloma autorytetami ze świata muzyki.

                                                        Michael Maciaszczyk - dyrygent, fot. ze zbiorów Filharmonii Podkarpackiej

EDYTA PIASECKA
Dramatyczny sopran koloraturowy, jedna z najbardziej rozpoznawalnych i cenionych polskich artystek sceny operowej. Solistka Opery Narodowej w Warszawie. Występuje na największych scenach operowych w Polsce i za granicą. Absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie, brała udział w wielu kursach mistrzowskich, m.in. Bachakademie u prof. Anny Reynols, a także u Antoniny Kaweckiej, Christiana Elsnera, Alison Pears, Ryszarda Karczykowskiego i Izabeli Kłosińskiej. Odtwórczyni tytułowej roli w nagrodzonej nagrodą International Opera Awards (operowy Oskar) w kategorii „Rediscovered Work” operze Goplana Władysława Żeleńskiego (Teatr Wielki – Opera Narodowa). Laureatka prestiżowych konkursów i plebiscytów: I miejsce na Kursie Mistrzowskim dla Śpiewaków Operowych organizowanym przez prof. Ryszarda Karczykowskiego (1997); Nagroda specjalna dla najlepszego głosu żeńskiego (udział w koncertach z cyklu Promocja Polskich Talentów w Austrii (1998); nominacja do Paszportów „Polityki” w kategorii „Muzyka poważna” (2004), Nagroda „Gwiazda wokalistyki” na 47. Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy. Już podczas studiów zadebiutowała w Operze Krakowskiej partią Królowej Nocy w Czarodziejskim flecie Mozarta pod dyr. Kaia Bumanna. W 1997 roku rozpoczęła współpracę z Operą Dolnośląską we Wrocławiu. W1999 roku została solistką Opery Krakowskiej, gdzie oprócz Rozyny (Cyrulik sewilski Rossiniego) wykonywała partie: Neddy w Pajacach Leoncavalla, Hanny w Strasznym dworze Moniuszki, Łucji w Łucji z Lammermoor Donizettiego, Koraliny w Toreadorze Adama, Violetty w Traviacie oraz Gildy w Rigoletcie Verdiego, Zofii w Halce Moniuszki, Fiordiligi w Cosi fan tutte oraz Królowej Nocy w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta, Rozalindy w Zemście nietoperza Straussa. W 2003 roku po raz pierwszy zaśpiewała w Teatrze Wielkim w Warszawie (rola Hrabiny di Folleville w polskiej prapremierze Podróży do Reims Rossiniego (u boku m.in. Ewy Podleś i Rockwella Blake’a, w reżyserii Tomasza Koniny, pod dyrekcją Alberta Zeddy). Za tę kreację otrzymała Nagrodę im. A. Hiolskiego za najlepszy debiut operowy sezonu. Na scenie warszawskiej zaśpiewała również Zofię w Halce (2004, w reż. Marii Fołtyn), Rozynę w Cyruliku sewilskim (2007, pod dyr. Willa Crutchfielda), Violettę w Traviacie (wznowienie 2015 i 2017, w reż. Mariusza Trelińskiego), Hannę w Strasznym dworze (2016, w reż. Davida Pountneya, pod dyr. Andreya Yurkevycha), tytułową partię Goplany w operze W. Żeleńskiego. W roku 2010 wykonała w Krakowie koncertowo tytułową partię Normy w operze Belliniego, w 2015 roku wystąpiła w partii Mimi w Cyganerii Pucciniego w Filharmonii Podkarpackiej. W roku 2011 po raz pierwszy wykonała partię sopranową w Messa da Requiem G. Verdiego (ze Stefanią Toczyską pod dyr. Kaia Bumanna) podczas inauguracji Gdańskiego Festiwalu Muzycznego w Katedrze Oliwskiej. Wzięła udział w internetowych transmisjach operowych dzieł polskich emitowanych z warszawskiego Teatru Wielkiego na Opera Platform: Straszny dwór (Hanna, 2015) oraz Goplana (partia tytułowa, 2016/2017). W sezonie 2016/2017 wystąpiła ponownie w Teatrze Wielkim w Warszawie jako Fiorilla w Turku we Włoszech Rossiniego, zyskując entuzjastyczne recenzje. W październiku 2017 roku uczestniczyła w obchodach 50-lecia pracy artystycznej Jitki Stokalskiej w Warszawskiej Operze Kameralnej, wykonując partię Rozyny w Cyruliku sewilskim. W listopadzie 2017 wystąpiła podczas inauguracji X Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga, wykonując partię solową w II Symfonię Kopernikowską H. M. Góreckiego. W czerwcu 2018 wzięła udział w premierze Rigoletta w łódzkim Teatrze Wielkim (dyr. T. Kozłowski, reż. P. Bosisio), kreując Gildę u boku Andrzeja Dobbera. W 2018 wzięła udział w nagraniu Strasznego dworu z Orkiestrą XVIII Wieku pod dyrekcją Grzegorza Nowaka. Latem 2019 zaśpiewała podczas koncertów inauguracyjnych Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy Zdroju oraz Festiwalu Mozartowskiego Warszawskiej Opery Kameralnej. Była również gwiazdą 55. Karkonoskiego Festiwalu Operowego w Jeleniej Górze (2019). Wzięła także udział w koncertowym wykonaniu opery Straszny dwór podczas festiwalu „Chopin i jego Europa”, które zostało zarejestrowane i wydane na płycie CD roku przez Narodowy Instytut im Fryderyka Chopina. Było także transmitowane na żywo przez Program 2 Polskiego Radia. Partie Hanny i Violetty wykonywała w spektaklach i koncertach w wielu polskich miastach.

16 grudnia 2022r. piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
JIŘÍ PETRDLÍK – dyrygent

W programie:
M. Skoryk – Melodia
W. Kilar – Orawa
A. Dvořák – Tańce słowiańskie op. 72:
3 (11) – F-dur, Allegro „Skočná”
4 (12) – Des-dur, Allegretto grazioso – ukraińska „Dumka”
6 (14) – B dur, Moderato, quasi Minuetto „Polonez”
7 (15) – C dur, Allegro vivace – serbskie „Kolo”
VII Symfonia d-moll op. 70

 WSPÓŁORGANIZATOR:

Koszt udziału: 30 zł
Koszt udziału (ulgowy): 20 zł

Zmarły w 2020 roku Myroslav Skoryk to wybitny kompozytor ukraiński, w przeszłości dyrektor Opery Kijowskiej. Jego Melodia to motyw przewodni dramatu wojennego Vysoky pereval (1982). Jest to krótki utwór o trzyczęściowej budowie, złożony z prostego tematu, krótkiego przetworzenia i powrotu lekko zmodyfikowanego tematu.
Orawa należy do najczęściej wykonywanych utworów Wojciecha Kilara. Podstawowe elementy budujące trzyodcinkową formę i fakturę dzieła to rytm i harmonia. Pierwszą fazę Orawy rozpoczyna powtarzająca się krótka, powtórzona dziewięć razy formuła melodyczno-harmoniczna, od początkowego trzygłosu do kulminacyjnego akordu obejmującego przestrzeń pięciu oktaw. W fazie drugiej motoryczny rytm wprowadza nowy materiał tematyczny.
W trzeciej fazie rytm się zagęszcza, harmonika staje się ostra, a cały przebieg muzyczny nabiera niezwykłego rozpędu. Wreszcie, po pauzie generalnej, główny motyw-formuła oparty na siedmiu dźwiękach powraca raz jeszcze w triumfalnym charakterze, po czym całość kończy opadające następstwo akordów i charakterystyczny góralski okrzyk „Hej!”.
Bogactwo melodii i rytmów, zawarte w dwóch cyklach Tańców słowiańskich Dvořáka nie jest rezultatem cytowania ludowych melodii, lecz dziełem inwencji kompozytora, który tworzył w duchu muzycznego folkloru Czech i innych krajów słowiańskich. Usłyszymy cztery części drugiego cyklu, w którym znajdują się tańce polskie, ukraińskie i serbskie.
VII Symfonia d-moll Dvořáka została napisana w 1885 roku dla Royal Philharmonic Society w Londynie, które nadało kompozytorowi godność honorowego członka. Połączenie nastrojów heroicznych i elegijnej atmosfery w części I, opatrzone uwagą „Ze smutnych lat” mogło nawiązywać do niedawnej śmierci matki Dvořáka, ale także do niepodległościowych aspiracji narodu czeskiego, tłumionych przez rząd austriacki. Element narodowy ujawnia się najpełniej w części finałowej, której dramatyzm postrzegać można jako alegorię walki. Niektórzy komentatorzy uważają Siódmą za najlepsze dzieło Dvořáka tego gatunku, najpełniej oddające jego orkiestrowy kunszt i indywidualne rysy stylu.

 JIŘÍ PETRDLÍK
Urodzony w 1977 roku, jest uznawany za jednego z czołowych europejskich dyrygentów swojego pokolenia. Studiował grę na fortepianie, puzonie i dyrygenturę (1995-2000 w Konserwatorium w Pradze, 2000-2005 w Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze) u prof. Miroslava Košlera, prof. Miriam Němcovej, prof. Jiří Bělohlávka, prof. Radomila Eliški, prof. Františka Vajnara, prof.Tomáša Koutníka i innych. Ukończył studia w klasie mistrzowskiej głównego dyrygenta orkiestry Filharmonii w Nowym Jorku prof. Kurta Masura we Wrocławiu i głównego dyrygenta Filharmonii BBC prof. Jiří Bělohlávka. W latach 2002-2009 był stałym dyrygentem Teatru Narodowego w Brnie i dyrektorem muzycznym Teatru Miejskiego w Brnie. Od 2004 r. jest zatrudniony jako stały dyrygent w Teatrze im. J. K. Tylta w Pilznie. Petrdlík regularnie współpracuje gościnnie z prestiżowymi międzynarodowymi scenami operowymi (np. w Messynie, Tuluzie, Warszawie, Północnym Teksasie, Pradze, Szegedzie, Kairze, Aleksandrii). Jiří Petrdlík dyryguje czołowymi czeskimi i zagranicznymi orkiestrami symfonicznymi (Praska Orkiestra Symfoniczna, orkiestra Czeskiego Radia i Czeska Narodowa Orkiestra Symfoniczna, Filharmonia Janáčka w Ostrawie, Morawska Filharmonia w Ołomuńcu, Północnoczeska w Teplicach, filharmonie we Wrocławiu i Katowicach, Orkiestra MTM w Warszawie, KSO w Toronto, Iwasaki Philharmonic) i regularnie pojawia się jako gość na różnych festiwalach muzycznych w Europie, Japonii, Chinach, Kanadzie i USA. Od sezonu 2010/11 z powodzeniem rozwija bogatą współpracę artystyczną z Kairską Orkiestrą Symfoniczną, gdzie został mianowany Dyrektorem Artystycznym Generalnym i Głównym Dyrygentem w latach 2011-15. W sezonie 2014/15 Petrdlík został zaproszony do Alte Oper w Frankfurcie, a w sezonie 2015/16 był gościnnym dyrygentem w Wiener Musikverein. Od tego czasu rozwijał bogatą współpracę artystyczną jako stały dyrygent gościnny Orkiestry Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie. Od roku 2015 Petrdlík regularnie organizuje prestiżowe noworoczne trasy koncertowe w Chinach z wybitnymi europejskimi orkiestrami. Jiří Petrdlík prowadził także szeroką działalność jako chórmistrz (od 2009 r. dyrektor artystyczny praskiego chóru mieszanego), muzykolog (Uniwersytet Karola w Pradze – zdobył tytuł doktora), wydawca i pedagog (kierownik wydziału dyrygentury Konserwatorium im. Jaroslava Ježka w Pradze) i z powodzeniem wziął udział w kilku konkursach (np. w konkursach: Prague Cantat, American Opera Competition, D. Flick Conductor Competition London). Jest przewodniczącym Jury Konkursu „Praga Cantat” i Towarzystwa Fibicha, a od 2017 r. został dyrektorem unikalnego w skali światowej festiwalu melodramatu koncertowego „Melodramfest” i głównym dyrygentem międzynarodowej orkiestry Carpathia. Szeroki repertuar Petrdlíka obejmuje przykłady różnych gatunków muzycznych, stylów i okresów. W dyskografii Petrdlíka zwracają uwagę rzadko pojawiające się tytuły (np. Ezio Glucka, światowa premiera tzw. habsburskich kantat Beethovena na śmierć Józefa II i koronacji Leopolda I, Josef Bohuslav Foerster – Glagolitic Mass, Zdenĕk Fibich – Missa brevis, Prokofiev muzyka do Eugeniusza Oniegina, David Arend – Astral Travels i in.)

14 grudnia 2022 roku, godz. 19:00. sala widowiskowa Domu Kultury Samorządowego Centrum Kultury w Mielcu

Piotr Czajkowski

"Dziadek do orzechów"

Królewski Balet Klasyczny

KRÓLEWSKI BALET KLASYCZNY nawiązuje do najlepszych tradycji tanecznych w Rzeczypospolitej Obojga Narodów zarówno swoim międzynarodowym składem, jak i wysokim profesjonalizmem w odtworzeniu, co udowadnia z taneczną gracją podczas kolejnych występów i spektakli, a solistą zespołu jest Dominik Senator, wybitny talent - nazwisko jest symboliczne, bo Sala Senatorska na Wawelu zwana była inaczej Tanecznicą i urządzano w niej przedstawienia baletowe, a dziś stoi tam krzesło tronowe króla Stanisława Augusta Poniatowskiego...

Balet - to sztuka królewska. I to dosłownie - we Francji osiągnął szczyty doskonałości dzięki Królowi Słońce, który sam uczestniczył w przedstawieniach baletowych jako tancerz. Również w Polsce początki baletu zawdzięczamy opiece królewskiej - Stanisław August Poniatowski, jako wybitny mecenas sztuki powołał do istnienia pierwszy stały zespół baletowy na ziemiach polskich. Od zawsze taniec, przemawiający językiem ciała i pięknym gestem, łączył przedstawicieli różnych krajów i narodów. Zespół Marcina Rolczyńskiego nie jest tu wyjątkiem: w 30-osobowej grupie młodych tancerzy znajdują się artyści ze wszystkich zakątków świata, podobnie jak jest to w przypadku współpracujących z nimi pedagogów oraz choreografów (Alessandro Bonavita z Włoch czy Wiktor Davydiuk z Ukrainy).

„DZIADEK DO ORZECHÓW” to osadzona w bożonarodzeniowych realiach podróż do świata dziecięcej wyobraźni. Ten klasyczny balet z muzyką arcymistrza gatunku, Piotra Czajkowskiego, należy do ścisłego kanonu, ciesząc się niesłabnącą popularnością pomimo upływającego czasu. Warto zadać sobie pytanie, dlaczego tak się dzieje? Zapewne każdy ma swoją, ze wszech miar uprawnioną odpowiedź: piękna muzyka, atmosfera świąt Bożego Narodzenia, choreograficzna maestria, czy wreszcie bogate kostiumy i scenografia. To wszystko znajdą Państwo i w realizacji Królewskiego Baletu Klasycznego, ale jest coś jeszcze, na co zwracamy baczną uwagę. DZIADEK DO ORZECHÓW to doskonała płaszczyzna międzypokoleniowych spotkań. Tutaj każde dziecko jest traktowane ze zrozumieniem i atencją godną dorosłych, a dorośli, niezależnie od wieku mają nadzwyczajną okazję, by na nowo odkryć, odszukać w sobie dziecko. I tak w świecie, który być może jak nigdy dotąd podzielił i odseparował od siebie generację, nasz spektakl jawi się jako platforma integrująca nierzadko obce sobie, choć spokrewnione jednostki oraz dusze.

FABUŁA baletu „DZIADEK DO ORZECHÓW” składa się z dwóch aktów. Główna bohaterka to Klara, która w wigilię Bożego Narodzenia, obok wielu innych prezentów, znajduje pod choinką drewnianego dziadka do orzechów. Zabawka bardzo przypada jej do gustu, choć poza nią nikt nie dostrzega w niej niczego godnego uwagi. Rodzina Klary jak co roku świętuje oczekiwanie na narodziny Bożej Dzieciny. Gdy zapada noc, dziewczynka zasypia w fotelu. Wtedy zaczynają dziać się niezwykłe rzeczy. Dziadek do orzechów ożywa i ratuje Klarę atakowaną przez mysie wojsko i jego Króla. Dowodząc ołowianymi żołnierzykami brata toczy zacięty bój, który niemal przypłaca życiem. Na szczęście Klara w porę przychodzi mu z pomocą, za co zostaje nagrodzona przez Królową Śniegu. W drugim akcie Dziadek do orzechów zamienia się w przystojnego księcia i zabiera Klarę do Krainy Słodyczy. Podczas wędrówki dziewczynka spotyka tajemnicze postacie, które tańczą ogniste flamenco, tradycyjny taniec rosyjski, chiński oraz taniec orientu. Wreszcie wędrowcy docierają do stolicy, gdzie Klara zostaje powitana z honorami godnymi prawdziwej księżniczki i zaproszona na bal do pałacu. Tam wraz księciem tańczy walca otoczona wirującymi kwietnymi girlandami. Niestety, z nastaniem północy wszystko rozwiewa się niczym mgła, a dziewczynka budzi się w fotelu, tuląc w ramionach drewnianą zabawkę.