4 marca, godz. 18:00, Sala koncertowa ZPSM
Koncert finałowy
VIVO AMORE
Bogusław Morka
Renata Johnson-Wojtowicz
Z towarzyszeniem zespołu „Allegro” pod kierownictwem prof. Marka Pająka
Bilet: 60 zł
Serdecznie zapraszamy na Festiwal Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej, który odbędzie się w terminie od 25 lutego do 4 marca 2023 r.
Festiwal Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej to wydarzenie muzyczne upamiętniające postać wybitnej pianistki związanej z Jarosławiem – Marii Turzańskiej, które rokrocznie gromadzi wirtuozów muzyki poważnej światowego formatu.
Festiwal zainaugurował koncert Orkiestry Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych w Jarosławiu pod dyrekcją Martyny Lasoty.
2 marca scena Sali Koncertowej ZPSM w Jarosławiu należeć będzie do „Trzech Pianistów”, którzy w swoim repertuarze posiadają utwory na cztery ręce i dwa fortepiany.
Tegoroczny festiwal zakończymy 4 marca. Podczas finałowego koncertu wystąpi obdarzony niezwykle pięknym głosem o ciepłej barwie ogólnoświatowy tenor Bogusław Morka oraz Renata Johnson-Wojtowicz.
Na wydarzenie zapraszają Burmistrz Miasta Jarosławia Waldemar Paluch, Centrum Kultury i Promocji w Jarosławiu, Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. F. Chopina w Jarosławiu.
___________________________________
2 marca, godz. 18:00, Sala koncertowa ZPSM
WIECZÓR TRZECH PIANISTÓW
Rot – Kasprzyk – Stanisławczyk
Bilet: 30 zł
3 marca 2023r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARONII PODKARPACKIEJ
PAWEŁ PRZYTOCKI – dyrygent
JULIA KOCIUBAN – fortepian
W programie:
K. Penderecki – Agnus Dei
A. Tansman – I Koncert fortepianowy
A. Dvořák – VIII Symfonia G – dur op. 88
Dwa pierwsze utwory zapowiadane w programie zostały skomponowane przez wybitnych twórców muzyki polskiej XX stulecia – Krzysztofa Pendereckiego (1933 – 2020) i Aleksandra Tansmana (1897 – 1986). Agnus Dei to piąta część Polskiego Requiem – jednego z najważniejszych i największych dzieł oratoryjnych Pendereckiego, które rozbudowywane było przez kompozytora na przestrzeni wielu lat. Utwór jest upamiętnieniem zarówno ważkich, tragicznych wydarzeń z historii Polski, jak i ludzi niezłomnej wiary – Maksymiliana Kolbe, Papieża Jana Pawła II oraz kardynała Stefana Wyszyńskiego, któremu poświęcone jest Agnus Dei. Utwór skomponowany w 1981 roku, po śmierci Prymasa Tysiąclecia, zabrzmi w wersji na orkiestrę smyczkową autorstwa samego kompozytora. Tansman – drugi ze wspomnianych twórców, to kompozytor i wirtuoz fortepianu, którego twórczość wciąż odkrywamy. Niemal całe życie spędził Tansman poza Polską, ale wielokrotnie podkreślał, że jest przede wszystkim muzykiem polskim. I Koncert fortepianowy, wykonany po raz pierwszy w 1926 roku w Paryżu, jest przykładem klasycznej elegancji, lekkości faktury i błyskotliwej inwencji melodycznej z pierwiastkami polskiej muzyki ludowej. Słoneczne barwy przyniesie ze sobą VIII Symfonia G – dur op.88 (1889) Antonina Dvořáka (1841 – 1904). Je twórca, stojący w tym czasie u szczytu sławy, doceniał także uroki dnia codziennego i chwil spędzonych na łonie przyrody. To właśnie podczas letnich wakacji, z inspiracji pięknem natury zrodziła się jego VIII Symfonia, co tłumaczyć może pogodny, wręcz błogi nastrój dzieła. Symfonię wypełnia mnóstwo przepięknych, zróżnicowanych w wyrazie melodii. W pierwszej część Allegro con brio dominują dwa tematy – marszowy i pastoralny, druga część, to nastrojowe Adagio, a w trzeciej części Allegretto grazioso melodie wirują w tanecznym rytmie. Finał Allegro ma non troppo rozpoczyna triumfalne solo trąbek, po którym następuje mistrzowski cykl wariacji, który wybrzmiewa jako potężny hymn radości.
Paweł Przytocki urodził się w Krośnie. Ukończył studia w Akademii Muzycznej w Krakowie w 1985r. w klasie Dyrygentury prof. Jerzego Katlewicza. Swoje umiejętności doskonalił na kursach dyrygenckich u Petera Eötvösa .W latach 1986 –1987 był również stypendystą Bachakademie Stuttgart, uczestnicząc w kursach mistrzowskich prof. Helmutha Rillinga. Od 1988r. do 1991 r. był dyrygentem, a także dyrektorem artystycznym Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku.W roku 1990 debiutował w Filharmonii Narodowej w Warszawie. W latach 1995 -1997 był dyrektorem artystycznym Filharmonii im. Artura Rubinsteina w Łodzi. Od roku 2005 -2009 Przytocki był dyrygentem Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie. W sezonie 2005/2006 przygotował premierę Spartakus Chaczaturiana oraz prowadził spektakle Oniegin Czajkowskiego, Traviatę Verdiego, a także La Boheme Pucciniego. W sezonie 2006/2007 dyrygował premierą baletu "Oniegin" w choreografii Johna Cranko. W latach 2008- 2012 Paweł Przytocki był Dyrektorem Naczelnym i Artystycznym Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie. Przytocki współpracuje z większością orkiestr filharmonicznych w Polsce, a także z orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi za granicą: m.in. z Budapest Concert Orchestra, Orchestra Sinfonika de Xalapa, Real Filharmonia de Galicia, Capella Istropolitana w Bratysławie, Neue Philharmonie Westfalen, Philharmonisches Staatsorchester Halle, Bilkent Symphony Orchestra w Ankarze, Filharmonia im.Janacka w Ostrawie, Filharmonia Słowacka w Bratysławie, Narodowa Orkiestra Symfoniaczna Ukrainy w Kijowie, Filharmonia Narodowa w Santiago, Filharmonia Narodowa w Zagrzebiu, New Haifa Symphony Orchestra, Buffalo Philharmonic Orchestra, Orquesta Filarmonica de Bogota, Jerusalem Symphony Orchestra, Staatsorchester Rheinische Philharmonie Koblenz, Jenaer Philharmonie. Przytocki występował z polskimi orkiestrami wielokrotnie w Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Belgii, Holandii, Francji i Hiszpanii. Uczestniczy regularnie w międzynarodowych festiwalach muzycznych: Athens Festival/1987, Musikfest Stuttgart/1988, Flanders Festival /1989, La Chaise-Dieu Festival/ 1996, Kissinger Sommer/1998, Bratislava Musik Festival/1999, Augsburger Mozartsommer /2000, Prague Spring/2001,Wratislavia Cantans/2005. Artysta występował również w wielu prestiżowych ośrodkach muzycznych Europy, takich jak: Wiedeń (Musikverein), Berlin (Konzerthaus), Bruksela (Palais des Beaux-Arts), Santiago (Teatro Municipal) Paryż (Théâtre du Châtelet), Hamburg (Musikhalle), oraz Bonn (Beethovenhalle). Dokonał on również nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji oraz nagrań płytowych dla wytwórni DUX, Aurophon i Point Classics. Jego nagranie I Symfonii Rachmaninowa zostało wyróżnione przez amerykański magazyn muzyczny “La folia “(obok takich kreacji, jak V Symfonia Beethovena, pod batutą Carlosa Kleibera oraz Appasionata 1960 Światosława Richtera) jako przykład rzadko spotykanej intensywności i zaangażowania w muzyce. Od roku 2008 Paweł Przytocki jest związany z Katedrą Dyrygentury Akademii Muzycznej w Krakowie, gdzie prowadzi swoją klasę Dyrygentury. We wrześniu 2017 objął funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Łódzkiej im. Artura Rubinsteina w Łodzi.
Julia Kociuban uważana jest za jedną z czołowych pianistek swojego pokolenia. Jej debiutancka płyta „Schumann, Chopin, Bacewicz” została uznana przez krytyków za jeden z najciekawszych pianistycznych debiutów fonograficznych ostatnich lat, a jej nagranie II Sonaty fortepianowej Grażyny Bacewicz określono jako najwspanialszą rejestrację utworu na świecie. Dwa najnowsze albumy z koncertami oraz kwintetami fortepianowymi G. Bacewicz i A. Tansmana były nominowane do nagrody ‘Fryderyk’. W 2022 roku ukazał się drugi solowy album artystki „Polish Polonaises”. Kociuban regularnie występuje w renomowanych salach koncertowych w Europie (m.in. Herkulessaal w Monachium, Konzerthaus w Wiedniu i w Berlinie, Laeiszhalle w Hamburgu), Ameryce oraz Azji. Jest zapraszana na najbardziej prestiżowe festiwale muzyczne na świecie w tym m.in. La Roque d’Antheron, La Folle Journee, Young Euro Classic w Berlinie, Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena, Kissinger Sommer. Jako solistka koncertowała z towarzyszeniem uznanych orkiestr kameralnych i symfonicznych, w tym m.in.: Wiener Symphoniker, Wiedeńska Orkiestra Radiowa ORF, Orkiestra Symfoniczna NDR w Hamburgu. Współpracowała z wieloma cenionymi dyrygentami m.in.: Howard Griffiths, Hans Graf, Lahav Shani, Nemme Järvi, Kristjan Järvi, Heribert Beissel, Aziz Shokhakimov, Ken-David Masur, Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Paweł Przytocki, Marek Pijarowski. Dokonała szeregu nagrań radiowych, telewizyjnych oraz płytowych m.in. dla wytwórni Sony Classical, DUX oraz Gramola. Julia Kociuban jest absolwentką Royal College of Music w Londynie, Universität Mozarteum w Salzburgu oraz Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie studiowała pod kierunkiem Dmitri Alexeeva, Pavla Gililova oraz Piotra Palecznego. W 2019 roku uzyskała stopień doktora sztuk muzycznych, a rok później ukończyła podyplomowe studia menadżerów kultury w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Prócz działalności artystycznej prowadzi działalność pedagogiczną wykładając na Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi. Jest także pomysłodawczynią i dyrektorem BISMA Bacewicz International Summer Music Academy.
Julia Kociuban - fortepian, fot. Adam Golec
24 lutego 2023r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARONII PODKARPACKIEJ
RAFAŁ JANIAK – dyrygent
MARCIN ŚWIĄTKIEWICZ – klawesyn
W programie:
M. Skoryk – Melodia
J.S. Bach – Koncert na klawesyn i orkiestrę smyczkową d – moll BWV 1052
H. M. Górecki: - Trzy utwory w dawnym stylu
- Koncert na klawesyn i orkiestrę smyczkową op. 40
M. Karłowicz – Poemat symfoniczny „Odwieczne pieśni” op. 10
Klawesyn to instrument, który budzi skojarzenia z dawnymi epokami, chociaż w XX stuleciu nastąpił jego prawdziwy renesans. Przyczyniła się do tego polska klawesynistka światowej sławy – Elżbieta Chojnacka (1939 – 2017), dla której tworzyli najwybitniejsi kompozytorzy na całym świecie. Program zestawia ze sobą dwa koncerty klawesynowe z różnych epok – pierwszy wyszedł spod pióra mistrza baroku – Johanna Sebastiana Bacha (1685 – 1750), drugi jest dziełem XX – wiecznego twórcy – Henryka Mikołaja Góreckiego (1933 – 2010). Trzyczęściowy, popisowy Koncert Bacha otwiera Allegro, które prezentuje energiczny temat, stopniowo ozdabiany błyskotliwymi figuracjami. Adagio – część druga jest pełna zadumy, a bogato ornamentowana partia klawesynu prowadzi liryczny dialog ze smyczkami. W trzeciej część Allegro na pierwszym plan wysuwa się wirtuozowska partia klawesynu. Równie efektowny jest Koncert na klawesyn (1980) Góreckiego dedykowany Elżbiecie Chojnackiej. Ten krótki utwór wpisuje się w nurt estetyki neoklasycznej, o czym świadczy chociażby lapidarna – dwuczęściowa forma oraz sięganie do barokowej, motorycznej rytmiki. Zgodnie z tytułem elementy archaizujące odnaleźć można w Trzech utworach w dawnym stylu (1964) Góreckiego. Klimat dawnej muzyki osiąga kompozytor m.in. poprzez użycie melodii zaczerpniętych z XVI – wiecznych pieśni. Neoromantyczna ekspresja rozpostarta będzie pomiędzy trzema ogniwami Odwiecznych pieśni (1904 -1906) Mieczysława Karłowicza (1876 – 1909), przedstawiciela nurtu nazywanego „Młodą Polską” w muzyce. Dzieło zostało zrodzone z osobistych refleksji, jakie towarzyszyły kompozytorowi podczas samotnych górskich wycieczek po Tatrach. Poszczególne części tego symbolicznego tryptyku symfonicznego opatrzył kompozytor sugestywnymi tytułami: Pieśń o wiekuistej tęsknocie, Pieśń o miłości i o śmierci oraz Pieśń o wszechbycie. Łączy je wspólny „temat odwieczności”. 8 lutego 1909 roku, niespełna kilka tygodni po wykonaniu Odwiecznych pieśni w Filharmonii Warszawskiej, kompozytor – taternik zginął tragicznie, zasypany lawiną u stóp Małego Kościelca. Jak pisał wybitny polski muzykolog Leszek Polony: „Muzyka Karłowicza niesie ze sobą szczególny etos: skłania do zadumy nad ludzkim losem. Nad jego samotnością, tragizmem, a w tym wszystkim – wzniosłością.”
Rafał Janiak
Kompozytor, dyrygent i pedagog urodzony w 1986 roku. Ukończył z wyróżnieniem studia dyrygenckie pod kierunkiem prof. Antoniego Wita (2011), a także studia kompozytorskie (również z wyróżnieniem) w klasie prof. Stanisława Moryto (2010) na Uniwersytecie Muzycznym F. Chopina w Warszawie. W roku 2016 uzyskał stopień doktora sztuk muzycznych w dyscyplinie dyrygentura a w roku 2020 stopień doktora habilitowanego. W swoim dorobku posiada wiele nagród zdobytych w konkursach muzycznych ogólnopolskich i międzynarodowych wśród nich m.in. I nagrodę I Konkursu Kompozytorskiego im. Jana Pawła II w Warszawie (2007), III nagrodę IV Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego „Musica Sacra” w Częstochowie (2008), wyróżnienie na 51. Ogólnopolskim Konkursie Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda w Warszawie (2010), a także był półfinalistą Conductitng Competition „Donatella Flick” w Londynie (2014). Jest zwycięzcą konkursu na napisanie opery organizowanego przez Teatr Wielki w Łodzi. Jury, pod przewodnictwem prof. Krzysztofa Pendereckiego przyznało jednogłośnie Grand prix. Dodatkowo zdobył również laur nagrody publiczności. Premiera opery „Człowiek z Manufaktury” odbyła się w lutym 2019 r., a jej wersja plenerowa w maju 2019 na rynku Łódzkich Włókniarek była wydarzeniem bez precedensu. Dwukrotnie został stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2007, 2012), Prezydenta Miasta Gdańska (2005, 2009), oraz Keimyung University Foundation (Korea Południowa 2009). W 2018 został laureatem programu stypendialnego „Młoda Polska”, a także otrzymał prestiżowe stypendium dla wybitnego młodego naukowca przyznane przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W sezonie 2013/14 był asystentem Jacka Kaspszyka a w sezonie 2012/13 Antoniego Wita w Filharmonii Narodowej, któremu również miał zaszczyt asystować współpracując z wieloma orkiestrami w Polsce i na świecie (m.in. Korea Płd, Hiszpania). Rafał Janiak regularnie koncertuje z większością polskich orkiestr m.in. Filharmonii Narodowej, Narodową Orkiestrą Polskiego Radia w Katowicach oraz Filharmonii Krakowskiej, Łódzkiej, Śląskiej, Bałtyckiej, Lubelskiej, Gorzowskiej, Zielonogórskiej, Podkarpackiej, Opolskiej czy Polskiej Filharmonii Kameralnej Sopot. We wrześniu 2012 Rafał Janiak zadebiutował na festiwalu „Warszawska Jesień” prowadząc koncert z udziałem orkiestry Filharmonii Narodowej, Podczas kolejnej edycji „Warszawskiej Jesieni” (2013) artysta poprowadził koncert finałowy. Repertuar artysty obejmuje dzieła symfoniczne, koncertowe a także oratoryjne. W 2011 roku zadebiutował jako dyrygent operowy prowadząc premierowe przedstawienie „Cosi fan tutte” W. A. Mozarta. W 2014 na deskach Warszawskiej Opery Kameralnej we współpracy z UMFC objął kierownictwo artystyczne nowej inscenizacji „Don Giovanniego” W. A. Mozarta, w 2017 na scenie kameralnej Teatru Wielkiego w Warszawie „Oniegina” Czajkowskiego oraz w 2022 „Suor Angelica” i „Gianni Schicchi” Pucciniego (współpraca z UMFC). Od 2016 roku artysta współpracuje z Teatrem Wielkim w Łodzi, dyrygując m.in. „Barona Cygańskiego” J. Straussa a także „Turandot” Pucciniego. Od 2022 roku współpracuje z Operą Bałtycką w Gdańsku gdzie dyryguje przedstawieniami „Cyrulika Sewilskiego” Rossiniego. Od 2017 roku jest kierownikiem artystycznym nowopowstałej Chopin University Chamber Orchestra, z którą odnosi wiele znaczących sukcesów. Zespół ma w swoim dorobku już kilka nagranych płyt, z których najnowsza została nominowana do nagrody „Fryderyki 2021”. W ostatnim czasie wspólnie występowali podczas tournée po Chinach dając ponad 20 koncertów (lipiec 2019). Aktualnie pracuje na stanowisku adiunkta na swojej macierzystej uczelni pełniąc funkcję dziekana wydziału Dyrygentury Symfoniczno-Operowej UMFC. Od stycznia 2023 roku jest dyrektorem artystycznym Teatru Wielkiego w Łodzi.
Marcin Świątkiewicz gra na różnych typach klawesynów i klawikordów oraz na historycznych fortepianach i organach; szczególną pasją darzy improwizacje. Jako solista, dyrygent i kameralista regularnie współpracuje z czołówką orkiestr i zespołów, w tym z Brecon Baroque, Arte dei Suonatori, Capellą Cracoviensis i Aukso biorąc udział w realizowanych przez nie nagraniach (wytwórnie CPO, BIS, Channel Classics, Accent, Alpha, Decca, Linn Records, DUX oraz stacje radiowe i telewizyjne w całej Europie). W 2015 roku, wraz z Arte dei Suonatori, nagrał solowy album z koncertami klawesynowymi JG Müthela, nagrodzony Diapason d'Or, a dwa lata później wielokrotnie wyróżnianą solową płytę Cromatica. Za Sonaty Różańcowe Bibera, zarejestrowane wspólnie z Rachel Podger, Davidem Millerem i Jonathanem Mansonem otrzymał Gramophone Award, a wydane przez Channel Classics w 2018 roku Koncerty Klawesynowe JS Bacha spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem. W 2020 ukazało się nagranie Wariacji Goldbergowskich dla Rubicon Classics. W 2016 roku artysta został nagrodzony Paszportem Polityki. Wykłada w Akademii Muzycznej w Katowicach. Szczególną uwagę poświęca nauczaniu gry solowej oraz kursom improwizacji w oparciu o metodę partimento.
Marcin Światkiewicz - klawesyn, fot. ze zbiorów Filharmonii Podkarpackiej
Serdecznie zapraszamy na Festiwal Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej, który odbędzie się w terminie od 25 lutego do 4 marca 2023 r.
Festiwal Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej to wydarzenie muzyczne upamiętniające postać wybitnej pianistki związanej z Jarosławiem – Marii Turzańskiej, które rokrocznie gromadzi wirtuozów muzyki poważnej światowego formatu.
Festiwal zainauguruje koncert Orkiestry Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych w Jarosławiu pod dyrekcją Martyny Lasoty.
2 marca scena Sali Koncertowej ZPSM w Jarosławiu należeć będzie do „Trzech Pianistów”, którzy w swoim repertuarze posiadają utwory na cztery ręce i dwa fortepiany.
Tegoroczny festiwal zakończymy 4 marca. Podczas finałowego koncertu wystąpi obdarzony niezwykle pięknym głosem o ciepłej barwie ogólnoświatowy tenor Bogusław Morka oraz Renata Johnson-Wojtowicz.
Na wydarzenie zapraszają Burmistrz Miasta Jarosławia Waldemar Paluch, Centrum Kultury
i Promocji w Jarosławiu, Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. F. Chopina w Jarosławiu.
PROGRAM FESTIWALU
25 lutego, godz. 17:00, Sala koncertowa ZPSM
ORKIESTRA Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych w Jarosławiu
Martyna Lasota – dyrygent
Jagoda Pietrusiak-Kasprzyk – flet
Bilet: 30 zł
________________________________________
2 marca, godz. 18:00, Sala koncertowa ZPSM
WIECZÓR TRZECH PIANISTÓW
Rot – Kasprzyk – Stanisławczyk
Bilet: 30 zł
________________________________________
4 marca, godz. 18:00, Sala koncertowa ZPSM
Koncert finałowy
VIVO AMORE
Bogusław Morka
Renata Johnson-Wojtowicz
Z towarzyszeniem zespołu „Allegro” pod kierownictwem prof. Marka Pająka
Bilet: 60 zł
________________________________________
Bilety do nabycia w Centrum Informacji Turystyczno-Kulturalnej w Jarosławiu (ul. Rynek 5).
17 lutego 2023r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
JERZY SALWAROWSKI – dyrygent
HUBERT SALWAROWSKI – fortepian
W programie:
F. Mendelssohn – Uwertura koncertowa ”Hebrydy” h – moll op. 26
L. van Beethoven – III Koncert fortepianowy c – moll op. 37
J. Haydn – Symfonia G – dur Nr 92 „Oksfordzka”
Feliks Mendelssohn (1809 – 1847), podobnie jak wielu innych twórców epoki romantyzmu często podróżował, występując w różnych krajach Europy jako kompozytor, pianista i dyrygent. Uwertura koncertowa „Hebrydy” (1832) powstała z zachwytu Mendelssohna szkockim archipelagiem. Nie jest to jednak muzyka programowa, ale – jak pisał Alfred Einstein – „muzyczne odbicie głębokiego wrażenia, jakie wywiera natura na subtelnej, wrażliwej duszy.” Klasyczny w formie, ale romantyczny w emocjach będzie III Koncert fortepianowy c- moll op. 37 (1800) Ludwiga van Beethovena (1770 – 1827) – jedyny w twórczości wielkiego klasyka utwór tego gatunku, który utrzymany jest w tonacji molowej. Wybór tonacji c- moll determinuje w muzyce Beethovena burzliwe emocje. Wypełniają one części skrajne Koncertu, a środkowe – Largo w tonacji E – dur, zaskakuje aurą błogiego spokoju. Zabrzmi również muzyka najstarszego z klasyków wiedeńskich – Josepha Haydna (1732 – 1809), twórcy podziwianego zarówno przez Mozarta, jak i Beethovena. Symfonia G – dur „Oksfordzka”(1789), to obok dwunastu słynnych „Symfonii londyńskich” szczytowe osiągnięcie Haydna w dziedzinie twórczości symfonicznej. Dzieło zostało wykonane po raz pierwszy w Oksfordzie, w związku otrzymaniem przez Haydna tytułu doctora honoris causa tamtejszego uniwersytetu. Utwór powstał jednak dwa lata wcześniej na zamówienie paryskiej Le Concert de la Loge Olympique – jednej z najlepszych w tamtym czasie orkiestr w Europie. Symfonia rozpoczyna się wstępem prowadzącym do Allegro, które zaciekawia rzadkim u kompozytora dramatycznym rysem. Kontrastuje z nim liryczne Adagio cantabile. Menuet prowadzi do lekkiego finału Presto, które odsłania typowe, radosne oblicze Haydna.
Jerzy Salwarowski
Urodził się w Krakowie i tam ukończył studia w Akademii Muzycznej – kompozycję u Tadeusza Machla i Krzysztofa Pendereckiego oraz dyrygenturę u Henryka Czyża i Krzysztofa Missony. Swoje umiejętności doskonalił w Accademia Chigiana u Franco Ferrary. Jest laureatem czołowych nagród krajowych i międzynarodowych konkursów dyrygenckich: I i II konkursu w Katowicach (I nagroda i nagroda Krytyki Muzycznej) w Sienie (I nagroda) i Budapeszcie (zwycięstwo). Dyryguje orkiestrami w Europie, Azji, Afryce i obu Amerykach, współpracuje z czołowymi orkiestrami i operami w Polsce. Z polskimi orkiestrami odbył wiele tournees koncertowych w Europie. Znajdował się w gronie dyrygentów licznych festiwali, m.in.: Warszawska Jesień, Poznańska Wiosna, Festiwal Flandryjski, Pražske Jaro i Millenium Pace. Współpracując z polskimi orkiestrami radiowymi dokonał wielu nagrań archiwalnych. Regularnie zasiadał w Jury Międzynarodowych Konkursów Dyrygenckich w Katowicach i Białymstoku, i wokalnych w Częstochowie. Dyskografia Jerzego Salwarowskiego zawiera wiele płyt nagranych dla firm zagranicznych: Amreco, Adda, Thorofon – oraz polskich: Tonpress, Selene, Wifon, DUX i Polskie Nagrania. Dla tej ostatniej wytwórni nagrał album płytowy z muzyką G. Gershwina, nagrodzony w 1994 roku „Złotą Płytą” a w 1999 roku wydany na CD. Dokonał pierwszego kompletnego nagrania poematów symfonicznych Mieczysława Karłowicza, wydanych na CD i nominowanych do nagrody „Fryderyk ’99”. Jerzy Salwarowski nagrał również dwa CD z Toruńską Orkiestrą Kameralną oraz pierwszą w historii Filharmonii Szczecińskiej płytę „Słynne Kaprysy”, która otrzymała nominację do nagrody „Fryderyk ’98”. Wiosną 2002 roku wraz z synem Hubertem nagrał krążek, na którym znalazły się – I Koncert fortepianowy d-moll op.15 Johannesa Brahmsa (z towarzyszeniem NOSPR- -u) i III Koncert fortepianowy C-dur op.26 Siergieja Prokofiewa (z towarzyszeniem Filharmoników Szczecińskich). Ta płyta otrzymała nominację do nagrody „Fryderyk 2002”. Dla firmy fonograficznej DUX nagrał w 2008 roku, dyrygując Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej, płytę z Symfonią e-moll „Odrodzenie” op. 7 Mieczysława Karłowicza, która otrzymała znakomite recenzje. Dyryguje także za granicą: w Paryżu, Madrycie, Barcelonie, Pradze, Bratysławie, Hamburgu, Kairze, Osace, Skopje, Ljublianie, Porto, Luksemburgu, Lukce, Everett (Washington), La Crosse (Wisconsin), Kijowie, Berlinie, Essen, Bergamo, Mediolanie, Walencji i Kopenhadze. Wiosną 2003 roku poprowadził gościnnie wykłady w Towson University Baltimore oraz Central Washington University w Ellensburgu. Od 1999 roku wykłada w Akademii Muzycznej w Poznaniu, gdzie prowadzi klasę dyrygentury. W 2005 roku, z rąk Prezydenta RP, otrzymał nominację profesorską. W 2008 został mianowany profesorem zwyczajnym. W czerwcu 2012 roku, zaproszony do Konserwatorium w Neapolu, w ramach programu „Erasmus”, poprowadził tam kursy mistrzowskie. W roku 2011 został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej, a w roku 2013 otrzymał Złoty Medal Za Długoletnią Służbę oraz Nagrodę Rektora I Stopnia. Regularnie (co dwa lata) prowadzi koncerty inaugurujące Rok Akademicki z uczelnianą orkiestrą symfoniczną. W latach 2005-2007 był, po raz drugi, Dyrektorem Artystycznym Toruńskiej Orkiestry Kameralnej, późniejszej Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej, z którą w październiku 2006 roku odbył tournee w Anglii. Od 2005 – 2011 roku był Dyrektorem Artystycznym Filharmonii Częstochowskiej, z którą nagrał Suitę Nowoorleańską z jazzowym zespołem Five O’Clock Orchestra oraz wydawnictwo, w którym Filharmonicy Częstochowscy towarzyszyli pianiście jazzowemu – Adamowi Makowiczowi (płyta zawiera utwór zadedykowany Częstochowie). W sierpniu 2008 roku, zaproszony przez Narodową Orkiestrę z Rio de Janeiro, dyrygował tam koncert z muzyką Moniuszki, Chopina i Mendelssohna. Jesienią 2009 r. odbył wraz z Częstochowskimi Filharmonikami serię koncertów w Niemczech. W 2008 roku został uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana Zdrojewskiego Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Zagraniczne występy 2010 r. objęły zarówno sąsiedzką Ukrainę (koncert w Filharmonii w Dniepropietrowsku), jak i egzotyczną Jordanię, w stolicy której dyrygował Orkiestrą Filharmonii Łódzkiej, podczas koncertu na zakończenie Roku Chopina. Rok 2011 przyniósł kolejny występ w NOSPR, i koncerty w Niemczech, a 2012 – koncerty na Poznańskiej Wiośnie, w Filharmonii Narodowej, we Lwowie i w Bejrucie. W maju 2013 r. dyrygował Polską Orkiestrą Radiową w Filharmonii Narodowej, a w marcu ub. r. poprowadził orkiestrę Sinfonia Juventus w Studiu im. W. Lutosławskiego w Warszawie. W roku 2014 obchodził jubileusz 45-lecia pracy artystycznej. Z tej okazji otrzymał z rąk Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Małgorzaty Omilanowskiej Nagrodę za całokształt dorobku artystycznego. Jubileusz został uświetniony serią spektakli operyNabucco G.Verdiego w Polsce i w Niemczech z zespołem Pro Musica Wrocław oraz wieloma koncertami w polskich orkiestrach, w tym w Filharmonii Narodowej i NOSPR. W 2019 roku Jerzy Salwarowski obchodził 50-lecie pracy artystycznej, uświetnione koncertami w całej Polsce. Podsumowaniem był koncert w lutym 2020 roku w Filharmonii Narodowej, gdzie zabrzmiała m. in. Szecherezada M. Rimskiego-Korsakowa. Oprócz działalności koncertowej i dydaktycznej artysta działa na polu edytorskim i naukowym. Właśnie został wydany przez PWM kolejny opracowany przezeń tom – Epizod na Maskaradzie M. Karłowicza, a Akademia Muzyczna w Poznaniu wydała pracę badawczą jego autorstwa pt. „Technika dyrygowania w aspekcie różnic stylistycznych”.
Hubert Salwarowski należy do grona najwybitniejszych pianistów polskich młodego pokolenia. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Katowicach, którą ukończył z wyróżnieniem w roku 2002 w klasie prof. Andrzeja Jasińskiego. Swoje umiejętności doskonalił na międzynarodowych kursach pianistycznych w Dusznikach- -Zdroju (T. Szebanowa), Accademii Musicale Chigiana w Sienie – Włochy (P. Badura-Skoda, M. Campanella, oraz J. Achucarro), Buckow i Puigcerdzie (O. Yablonskaya). Jest absolwentem The Juilliard School w Nowym Jorku, gdzie będąc stypendystą szkoły studiował 2 lata w klasie mistrzowskiej prof. Oxany Yablonskiej (studia podyplomowe) i otrzymał dyplom w maju 2004 r. Następnie – będąc stypendystą Ministerstwa Kultury „Młoda Polska” – kontynuował naukę w Letniej Akademii Wyższych Studiów Gry Fortepianowej w Merano (Włochy) pod kierunkiem Prof. Lwa Natochennego. Jest laureatem czołowych nagród konkursów krajowych i zagranicznych (I nagrody na Konkursach pianistycznych w Barcelonie (Hiszpania), Cantu (Włochy) i Puigcerda (Hiszpania). Jako solista z orkiestrą debiutował w wieku lat siedemnastu i od tego czasu współpracuje z orkiestrami w Polsce i za granicą, m.in. występował w Filharmonii Narodowej w Warszawie, z Narodową Orkiestrą Polskiego Radia w Katowicach, a także koncertował w Czechach, Hiszpanii, Włoszech, Szwecji, Egipcie, Syrii, Libanie, Belgii, Austrii, Niemczech, na Tajwanie, i w USA, otrzymując pochlebne recenzje. Nagrywa dla Radia i Telewizji. Był stypendystą Towarzystwa im. F. Chopina, Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, Ministra Kultury i Sztuki (czterokrotnie), oraz Prezydenta Miasta Katowice. W lutym 2002 odbył tournée z Junge Philharmonie Köln, dając 12 koncertów, m.in. w filharmoniach w Kolonii, Dusseldorfie, Hamburgu i Monachium, prezentując tam II Koncert fortepianowy S. Rachmaninowa. W styczniu 2002 nagrał III Koncert C-dur S. Prokofiewa z Filharmonikami Szczecińskimi, natomiast z Narodową Orkiestrą Symfoniczną PR – I Koncert fortepianowy J. Brahmsa (kwiecień 2002), co zaowocowało wydaniem CD przez firmę DUX. Orkiestry poprowadził Jerzy Salwarowski. Płyta otrzymała znakomite recenzje, oraz nominację do „Fryderyka” 2003. W roku 2004 za swe osiągnięcia był nominowany do „Paszportu Polityki”, a także uhonorowany koncertem w Filharmonii Narodowej. Sezon koncertowy 2003/2004 zaowocował nagraniem drugiej płyty (tym razem solowej) z muzyką J. Brahmsa (III Sonata op. 5 oraz 4 Ballady op. 10) dla firmy DUX. Równolegle z ożywioną działalnością koncertową we wrześniu 2005 rozpoczął pracę pedagogiczną w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach oraz w Liceum Muzycznym w Katowicach. W 2007 roku nawiązał współpracę artystyczną z wiolonczelistą Michałem Dmochowskim, co zaowocowało udziałem w koncertach na festiwalach w Hiszpanii oraz w kursach prowadzonych przez prof. Natalię Szachowską. W lipcu 2008 wygrał konkurs na stanowisko asystenta w Katedrze Fortepianu w Akademii Muzycznej w Katowicach, natomiast w styczniu 2014 r. uzyskał tamże tytuł Doktora Sztuk Muzycznych, co zaowocowało objęciem w październiku 2014 r. stanowiska adiunkta. Artysta prowadzi ożywioną działalność artystyczną, występując jako solista, kameralista i z orkiestrami w kraju i za granicą. Do najważniejszych wydarzeń z ostatnich kilku lat można zaliczyć koncerty z większością zespołów symfonicznych w kraju (m. in. Filharmonia Narodowa w Warszawie, Sinfonia Iuventus, filharmonie w Gdańsku, Krakowie, Bydgoszczy, Rzeszowie, Katowicach), solowe recitale i koncerty kameralne (m. in. prezentacje Sonat Wojennych S. Prokofiewa, kwintety fortepianowe J. Brahmsa i J. Zarębskiego na festiwalu w Szczawnie zdroju – wspólnie z Mariuszem Patyrą, Katarzyną Dudą, Katarzyną Budnik – Gałązką i Rafałem Kwiatkowskim).
10 lutego 2023r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
EVANDRO MATTÉ – dyrygent
W programie:
C. Gomes – Uwertura do opery „Il Guarany”
F. Braga – Episódio Sinfônico
A. Barbosa – Toada e Desafio
C. Guarnieri – Dança Brasileira
A. Nepomuceno – Batuque
G. Bizet – Suita „Arlezjanka” nr 1
M. Ravel – Bolero
Żar emocji, zmysłowe melodie i rytmy, to kwintesencja muzyki autorstwa kompozytorów brazylijskich XIX i XX stulecia, która wypełni pierwszą część koncertu. Rozpocznie ją Uwertura do romantycznej opery Il Guarany Carlosa Gomesa (1836- 1896), dzieła uważanego za prawdziwy skarb narodowy Brazylii. Jej premiera miała miejsce w mediolańskiej La Scali w 1870 roku. Uduchowiony ton przenikać będzie utwór Episódio Sinfônico Francisco Bragi (1868 – 1945), zainspirowany wierszem „O Templo”(Świątynia) G. Diasa. Ciekawe brzmienie smyczków odsłoni Toada e Desafio autorstwa Arthura Barbosa (ur. 1965), a potem zabrzmią dwie brawurowe kompozycje – Dança Brasileira Camargo Guarnieri (1907 – 1993) oraz Batuque Alberto Nepomuceno (1864 – 1920). Pejzaż południa Francji przyniesie ze sobą Suita „Arlezjanka” Georgesa Bizet ( 1838 – 1875). Otwiera ją Preludium oparte na prowansalskiej piosence Marsza królów. Kolejna część Suity – Minuetto utrzymana jest w stylu XVIII – wiecznego tańca francuskiego. Adagietto brzmiące w instrumentach smyczkowych poprzedza finałowy Carillon, który zbudowany jest kanwie melodii kuranta. Mocnym akcentem za zakończenie koncertu będzie rewelacyjne Bolero (1928) Maurice Ravela (1875 -1937). Fundamentem utworu jest wielokrotnie powtarzany temat, prezentowany w coraz to masywniejszej instrumentacji i dynamice, na tle jednostajnego rytmu, wybijanego przez werbel. To efektowne „crescendo na orkiestrę” swoją sceniczną premierę miało w Operze Paryskiej w 1928 roku, o której pisał Henri de Curzon w następujących słowach: „Scena przedstawia wnętrze hiszpańskiej gospody: jest ona na wpół ciemna; wzdłuż ścian, za stołem siedzą wieśniacy przy winie. Pośrodku wielki stół, na którym tancerka rozpoczyna taniec – najpierw z godnością miarowo… Ruchy jej krzepną, gdy rytm powtarza się uporczywie raz po raz… Goście nie zwracają początkowo uwagi na tańczącą, lecz stopniowo zaczynają nasłuchiwać, patrząc z zainteresowaniem. Coraz bardziej ogarnia ich urzekająca monotonia rytmu – wstają, podchodzą do tańczącej, jak zahipnotyzowani stają wokół stołu, urzeczeni tańcem, który przeradza się w zbiorową magię…”
Evandro Matté jest dyrektorem artystycznym i dyrygentem OSPA (Orkiestra Symfoniczna Porto Alegre), orkiestry Teatru Sao Pedro i Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego „SESC”. Edukację muzyczną rozpoczął w wieku 7 lat od gry na trąbce. Jako piętnastolatek grał w Orkiestry Symfonicznej Caxias do Sul, w swoim rodzinnym mieście. Studiował w Akademii Muzycznej OSPA. Mając 19 lat objął stanowisko trębacza OSPA. Po ukończeniu studiów muzycznych na Universidade Federal do Rio Grande do Sul (UFRGS – Uniwersytet Federalny Rio Grande do Sul) kontynuował edukację na Uniwersytecie Georgia (USA) i w Conservatoire de Bordeaux (Francja). W 2006 roku rozpoczął pracę jako dyrygent. Repertuar Artysty jest bardzo zróżnicowany – obejmuje utworu od baroku, po muzykę klasyczną i współczesną. Evandro Matté dyryguje zarówno wielkimi dziełami, takimi jak opera, jak i muzyką rozrywkową. Kapelmistrz pracuje z orkiestrami w Brazylii, Argentynie, Portugalii, Chinach, Republice Czeskiej, Niemczech, we Włoszech i w Urugwaju. Jako dyrygent brał udział w nagraniu płyty CD „Unisinos Anchieta Orchestra”, z utworami Astora Piazzolli, Carlosa Gomesa i Edwarda Elgara. W 2011 roku Matté zainicjował jeden z największych festiwali muzycznych Ameryki Łacińskiej – Międzynarodowy Festiwal Muzyczny SESC – Pelotas, którego jest dyrektorem artystycznym. Festiwal gromadzi ponad 50 profesorów z 12 różnych krajów oraz 350 studentów z Brazylii i Ameryki Łacińskiej. Evandro wykładał przedmiot „zarządzanie kulturą” na Uniwersytecie Unisinos, był także koordynatorem kursu w dziedzinie „zarządzania kulturą”. Artysta ukończył również studia podyplomowe z zakresu zarządzania biznesem. Za wkład w rozwój sztuki francuskiej w Brazylii Matté został odznaczony przez rząd francuski tytułem „Chevalier de Lódre des Arts et des Lettres”.
Już w najbliższą środę (8 lutego 2023 roku) w sali widowiskowej Dom Kultury SCK w Mielcu wystąpi Orkiestra Kameralna Filharmonii Narodowej . Serdecznie zapraszamy!
Już nie możemy się doczekać XVIII Międzynarodowe Forum Pianistyczne "Bieszczady bez granic" na którym wystąpi Orkiestra Kameralna Filharmonii Narodowej.
Orkiestra Kameralna Filharmonii Narodowej nawiązuje do wieloletniej i bogatej tradycji uprawiania kameralistyki przez artystów wywodzących się z Filharmonii Warszawskiej.
W sezonie 2021/2022 zespół świętował jubileusz 20 lat swej działalności.
Z okazji 100-lecia Filharmonii w Warszawie reaktywowano zespół pod nazwą Orkiestra Kameralna Filharmonii Narodowej (pierwszy koncert odbył się 10 lutego 2002). Tworzą go CZOŁOWI INSTRUMENTALIŚCI Filharmonia Narodowa w Warszawie, wśród nich – członkowie byłego zespołu Karola Teutscha.
Z OKFN występowali m.in.: Salvatore Accardo, Hrachya Avanesyan, Jean-Louis Capezzali, Łukasz Długosz, Marek Drewnowski, Urszula Dudziak, Chiara Enderle, Lorenzo Gatto, Evelyn Glennie, Ilya Gringolts, Wojciech Gierlach, Philippe Giusiano, Krzysztof Herdzin, Yossif Ivanov, Andrzej Jagodziński, Jakub Jakowicz, Krzysztof Jakowicz, Isabelle van Keulen, Jacek Kortus, Jadwiga Kotnowska, Konstanty Andrzej Kulka, Rafał Kwiatkowski, Roby Lakatos, Dmitri Makhtin, Adam Makowicz, Ewa Małas-Godlewska, Shlomo Mintz, Grzegorz Nowak, Artur Pachlewski, Mariusz Patyra, Piotr Pławner, Baiba Skride, Anna Maria Staśkiewicz, Agata Szymczewska i Edward Zienkowski.
Bio: https://filharmonia.pl/o-nas/orkiestra-kameralna — podekscytowany(a) w mieście Mielec.
Starosta Jarosławski oraz Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Jarosławiu zapraszają na koncert w ramach XVIII Międzynarodowego Forum Pianistycznego „Bieszczady bez granic” - 7 i 9 lutego 2023 r.
W niedzielę 5 lutego 2023 roku o godz. 19:30 zapraszamy wszystkich do Sanockiego Domu Kultury na Galę Inaugurującą XVIII Międzynarodowe Forum Pianistyczne „Bieszczady bez granic”. Swój niezwykły talent zaprezentuje Paulius ANDERSSON z Litwy, laureat nagrody Złoty Parnas 98’. Młody artysta wykona komplet dwunastu etiud transcendentalnych Liszt. Tylko niewielu artystów na świecie ma w repertuarze ten niezwykle trudny cykl. To „techniczne himalaje”. Koncert poprowadzą: Jarosław DRZEWIECKI i Janusz OSTROWSKI.
Międzynarodowe Forum Pianistyczne „Bieszczady bez granic” (MFP) to jeden z największych projektów edukacyjno-społecznych w Euroregionie Karpat. Na przełomie stycznia i lutego Sanok staje się Zimową Stolicą Pianistyki goszcząc każdorazowo do 500 uczestników z kilkunastu krajów Europy.
Forum to wartościowa propozycja edukacyjna dla młodych pianistów, która głównie koncentruje się na wymianie wiedzy i doświadczeń artystycznych, współpracy w duchu tolerancji wokół wspólnych zainteresowań i pasji. Łączy w sobie pełen zakres wiedzy: od teorii po praktykę, od wiedzy po metody ćwiczenia, od zajęć zdrowotno-rehabilitacyjnych po zajęcia z zakresu biznesu w kulturze i promocji. To miejsce spotkań wybitnych artystów i pedagogów z utalentowaną młodzieżą pianistyczną.
Zakwalifikowani uczestnicy aktywni wezmą udział w:
lekcjach indywidualnych i pokazowych z Mistrzami
kursach tematycznych
praktykach koncertowych – seria wieczorów recitalowo-symfonicznych
wykładach i seminariach
konkursie o prestiżowe nagrody i wyróżnienia XVIII MFP oraz - „Złoty Parnas 2023”
Regulamin uczestnictwa w MFP dostępny https://forum.interpiano.pl/pol/4