festiwale

30.09.2017 godz. 19.00
Wielkie dzieła wokalno-instrumentalne

Giacomo Puccini – Messa di Gloria

Felix Mendelssohn-Bartholdy – Psalm 114 Da Israel aus Ägypten zog op.51

Łukasz Gaj – tenor,
Adam Szerszeń – baryton

Orkiestra i chór Filharmonii Śląskiej pod dyrekcją Mirosława Jacka Błaszczyka

Kościół Chrystusa Króla      (cena biletu 20 zł)

Chór i orkiestra Filharmonii Śląskiej

prof. Mirosław Jacek Błaszczyk – dyrektor Filharmonii Śląskiej im. Henryka Mikołaja Góreckiego ( I dyrygent Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Śląskiej)
Ukończył z odznaczeniem studia w Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie kształcił się w klasie dyrygentury Karola Stryji. W 1993 r. dzięki stypendium American Society for Polish Music pogłębiał umiejętności dyrygenckie w Los Angeles. W okresie 1984-1986 dyrygował zespołem złożonym z muzyków katowickiej Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia i Telewizji podczas festiwali Warszawska Jesień i Śląskie Dni Muzyki Współczesnej. W 1986 r. został dyrektorem artystycznym Państwowej Orkiestry Symfonicznej w Zabrzu, a w 1990 r. dyrektorem naczelnym i artystycznym Państwowej Filharmonii w Białymstoku, z którą odbył tournée po USA (1995; m.in. nowojorska Carnegie Hall). Przez dwa sezony był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Poznańskiej (1996). Od 2013 roku jest dyrektorem Filharmonii Śląskiej im. Henryka Mikołaja Góreckiego w Katowicach, której w latach 1998-2013 był dyrektorem artystycznym. Od 1999 – dyrektor artystyczny i juror Międzynarodowych Konkursów Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach. Od 2017 jest też szefem artystycznym Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus.
W latach 1999-2002 był głównym dyrygentem Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Porto (Portugalia), a w 2003 r. jurorem i dyrygentem na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Maroku. Dwa lata później powołany został na stanowisko dyrektora artystycznego II Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego w Toruniu, pełnił je także w 2013 roku; w III i IV toruńskim konkursie (2013, 2016 r.) był także jurorem. W 2011 r. objął stanowisko przewodniczącego jury VIII Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. W. Lutosławskiego w Warszawie. Był przewodniczącym jury VI Ogólnopolskiego Konkursu Młodych Dyrygentów w Białymstoku (2016).

Koncertuje na wszystkich estradach w kraju, z Filharmonią Narodową na czele i za granicą (m.in. Albania, Austria, Białoruś, Chiny, Czechy, Francja, Hiszpania, Irlandia, Japonia, Kanada, Korea Południowa, Litwa, Łotwa, Maroko, Meksyk, Niemcy, Portugalia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Tunezja, Ukraina i USA). Z zespołami Filharmonii Śląskiej nagrał kilkadziesiąt płyt. Górecki. Mikołaj/Henryk Mikołaj (DUX 0924) nominowana była do Fryderyka 2013. Ma na swym koncie wiele prawykonań. Filharmonicy śląscy pod jego batutą byli pierwszymi wykonawcami w Polsce IV Symfonii Tansman Epizody Henryka Mikołaja Góreckiego, zamykając cykl światowych prawykonań tego utworu (2014/2015 Londyn – Los Angeles – Amsterdam – Łódź/Katowice). Jako drugie na świecie w 2016 r. wykonanie to wydano na CD. W 2017 r. ukazała się płyta z II Symfonią Kopernikowską H.M. Góreckiego pod jego batutą.
Za promowanie muzyki polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem współczesnej, oraz za osiągnięcia filharmoników śląskich pod jego batutą otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Katowice w dziedzinie kultury. Podobną uhonorowany został także przez prezydenta Rybnika. Jest kierownikiem Katedry Dyrygentury Symfoniczno-Operowej w Akademii Muzycznej w Katowicach. 7 sierpnia 2012 r. prezydent RP Bronisław Komorowski nadał artyście tytuł profesora sztuk muzycznych.

Adam Szerszeń - baryton

Absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej II st.im.Mieczysława Karłowicza w Katowicach, z klasy Danuty Rajchel. Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, gdzie studiował pod kierunkiem prof. Michaliny Growiec.
Od 2002 roku pracownik Akademii Muzycznej w Katowicach. Od 1998 do 2002 roku był śpiewakiem zespołu Camerata Silesia. Od 2002 do 2005 roku był solistą Opery Śląskiej, następnie od 2003 do 2009 roku gościnnym solistą Teatru Wielkiego w Poznaniu, a od 2012 do 2015 roku solistą Teatru Wielkiego w Łodzi. Od 2004 roku jest także gościnnym solistą Teatru Wielkiego-Opery Narodowej
w Warszawie, gdzie kreował pierwszoplanowe partie w siedmiu premierach i kilkudziesięciu spektaklach. Od 2015 r. do nadal jest solistą Opery Krakowskiej. W 2014 roku uzyskał stopień doktora nauk muzycznych. Obecnie pracuje na stanowisku adiunkta w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach.

Artysta ma w swoim repertuarze 31 ról w następujących operach: Ch. W. Gluck - Orfeo ed Euridice, H. Purcell - Dydona i Eneasz, W. A. Mozart - Cosi fan tutte, G. Bizet - Carmen, G. Verdi - Aida, Traviata, Ernani, Don Carlos, Un ballo in mascera, I Due Foscari, Stiffelio, La forza del destino, U. Giordano - Andrea Chenier, P. Czajkowski - Dama Pikowa, Eugeniusz Oniegin, M. Musorgski - Borys Godunow, G. Puccini - La Boheme, Madama Butterfly, Tosca, S. Moniuszko - Starszny Dwór, Halka, L. van. Beethoven - Fidelio, K. Millöcker - Bettelstudent, B. Bartok - Zamek Sinobrodego, Ph. Glass - The fall of house of Usher, J. Strauss - Die Fledermaus, Zigeunebaron, I. Kalman - Księżniczka Czardasza.
Jego dorobek artystyczny to również dzieła oratoryjno-kantatowe, m.in.: L.v. Beethoven - IX symfonia, J. Brahms - Niemieckie requiem, J. Haydn - Stabat Mater, Stworzenie świata, G. Faurée - Requiem, K. Szymanowski - Stabat Mater, H. M. Górecki - Beatus Vir, J. S. Bach - Magnificat, Ich habe genung, F. List - Via Crucis, G. Puccini - Missa di Gloria, A. Ramirez - Missa Criolla, L. Boulanger - Faust et Helene, S. Rachmaninow - Dzwony. Cykle pieśni: G. Mahler - Lieder eines fahrenden Gesellen, Kindertotenlieder, J. Brahms - Vier ernste Gesange, A.Dvorak - Pieśni cygańskie, J. Świder - Chamber Music, T. Baird - 4 Sonety miłosne, M. Ravel - 3 Pieśni Don Kichota do Dulcynei, Pieśni do słów Mallarme.
Występował w Niemczech, Belgii, Luksemburgu, Francji, Włoszech, Kanadzie, Tajwanie, Japonii, Kuwejcie, Bahrajnie.

Łukasz Gaj – tenor
Edukację muzyczną rozpoczął w Szkole Muzycznej II stopnia w Tarnowie w klasie dr Alicji Płonki. Naukę kontynuował na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie śpiewu solowego dr hab. Macieja Bartczaka, gdzie w 2008 roku otrzymał dyplom z wyróżnieniem.
Jeszcze jako student angażowany był w wiele przedsięwzięć muzycznych, m.in:  wziął udział w dwóch koprodukcjach Supierz Music Management wykonując partię Artuta i Normana w „Łucji z Lammermoor” z Operą Śląską oraz partię Remendada w „Carmen” z Operą Kijowską w teatrach operowych Holandii i Belgii.

Od sezonu artystycznego 2009/2010 jest solistą Opery Wrocławskiej, gdzie wykonuje partie m.in.: Rudolfa („Cyganeria”), Księcia Mantui („Rigoletto”), Nemorina („Napój  Miłosny”) ,Ferranda („Cosi Fan Tutte”), Tamina („Czarodziejski  Flet”), Hrabiego Almavivy („Cyrulik Sewilski”), Don Ottavia  („Don Giovanni”),Fentona („Falsaff”),
Casia („Otello”), Beppa („Pajace”), Kniazia Szujskiego („Borys Godunow”).
Współpracuje również z Teatrem Wielkim w Poznaniu ( Hrabia Amaviva – „Cyrulik Sewilski”) oraz Gliwickim Teatrem Muzycznym (Kamil de Rosillon – „Wesoła Wdówka”,
Caramello – „Noc w Wenecji”).
Łukasz Gaj jest laureatem nagrody specjalnej na Międzynarodowym Konkursie Śpiewaczym im. Imricha Godina w Vrable (Słowacja), trzeciej nagrody na Międzyuczelnianym Konkursie „W kręgu słowiańskiej muzyki wokalnej” w Katowicach oraz finalistą konkursu Polskiej Pieśni Artystycznej w Warszawie.
Brał udział w licznych festiwalach muzycznych, m.in.: w Europejskim Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy-Zdroju, Warszawie, Krakowie, Toruniu, Rzeszowie, Chrzanowie, Wieliczce, XX Śląskim Festiwalu im. Lugwiga van Beethovena, XIII Festiwalu Ave Maria, X Jubileuszowym Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej
im. Moritza Borsiga, IX Festiwalu Muzyki Zabytkowych Parków i Ogrodów im. Carla Marii von Webera – W hołdzie Richthofenowi, VII Festiwalu “Bel Canto” w Nałęczowie, gdzie otrzymał nagrodę Złotego Słowika.

29.09.2017 godz. 18.00
Primadony
Małgorzata Walewska – mezzosopran
Joanna Woś – sopran
Robert Morawski – fortepian
Piotr Nędzyński – prowadzenie

sala widowiskowa SDK (cena biletu 30 zł)

Wykonanie kompozycji nagrodzonej w XXV Ogólnopolskim Otwartym Konkursie Kompozytorskim im.Adama Didura

Michał Schäfer ...Wybrzeża ciszy... na mezzosopran i kwartet smyczkowy

Magdalena Niezgoda - Solarz - mezzosopran
Kwarter AIRIS
Aleksandra Czajor  - I skrzypce
Grażyna Zubik - II skrzypce
Natalia Warzecha - Karkus - altówka
Julia Kotarab - wiolonczela

Małgorzata Walewska, mezzosopran dramatyczny, jest jedną z najbardziej uznanych polskich śpiewaczek operowych,. Artystka ukończyła Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie profesor Haliny Słonickiej. Jest laureatką oraz finalistką wielu międzynarodowych konkursów m.in.: Alfreda Krausa w Las Palmas, Luciano Pavarottiego w Filadelfii, Stanisława Moniuszki w Warszawie i Belvedere w Wiedniu.
Po ukończeniu studiów występowała w Theater Bremer, a następnie została zaangażowana przez wiedeńską Staatsoper, gdzie debiutowała jako Polina w Damie pikowej oraz w roli Carmen. W Wiedniu po raz pierwszy pracowała z artystami takimi jak Luciano Pavarotti czy Placido Domingo. Kolejne lata przyniosły angaże w Semperoper w Dreźnie (1999) oraz w Deutsche Oper w Berlinie. W 2005 roku Małgorzata Walewska zadebiutowała w Metropolitan Opera w Nowym Jorku jako Dalila w Samsonie i Dalili, a partnerował jej José Cura. Oprócz Dalili Małgorzata Walewska zaśpiewała w Metropolitan Opera partie Santuzzy i Amneris. Kolejne ważne debiuty na międzynarodowych scenach to rola Azuceny w Królewskiej Operze Covent Garden w Londynie (2009), Mamki w Kobiecie bez cienia R. Straussa w Palacio de Bellas Artes w Meksyku (2012) i Dalili w Grand Théâtre de Genève (2012), gdzie orkiestrę prowadził Maestro Michel Plasson. W 2015 roku dodała do swojego repertuaru rolę Kundry w Parsifalu R. Wagnera. Na początku sezonu 2016/2017 Małgorzata Walewska zadebiutowała w roli Wdowy w premierowej produkcji Goplany W. Żeleńskiego w Teatrze Wielkim Operze Narodowej.

Małgorzata Walewska współpracowała z wieloma światowej sławy dyrygentami takimi jak: Marco Armiliato, Seymon Bychkov, Jesus Lopez Cobos, Asher Fish, Valery Gergiev, Philippe Jordan, Vladimir Jurowski, Marco Letonja, Nicola Luisotti, Carlo Montanaro, Stefan Soltesz, Carlo Rizzi, Massimo Zanetti czy Andriy Yurkevych. Wystąpiła na ponad 30 scenach słynnych teatrów m.in: Teatro Real w Madrycie, Teatro Nacional de São Carlos w Lisbonie, Teatro dell’Opera w Rzymie, Seattle Opera, San Francisco Opera, Grand Théâtre w Luksemburgu, Finnish National Opera w Helsinkach, Washington National Opera, Baltimore Opera i Herodion Theatre w Atenach.
Artystka śpiewa także repertuar oratoryjny i daje liczne recitale z akompaniamentem fortepianu lub harfy. W programie ma wiele pieśni kompozytorów polskich i zagranicznych takich jak: G. Fauré, F. Schubert, S. Moniuszko, K. Szymanowski, F. Chopin czy P. Czajkowski oraz cykle Les nuits d’été H. Berlioza czy Wesendonck Lieder R. Wagnera. Od 2013 roku z towarzyszeniem harfistki Małgorzaty Zalewskiej wykonuje pieśni francuskie m. in. R. Hahna.
Małgorzata Walewska nagrała wiele albumów: od utworów goszczących na stałe w jej repertuarze (Voce di donna), po kolędy (Christmas Time), crossoverowe aranżacje (Walewska i przyjaciele, Mezzo) czy arie G. F. Händla, pieśni religijne i utwory organowe (Farny).
W 2014 roku Małgorzata Walewska została mianowana Dyrektorem Artystycznym Międzynarodowego Festiwalu i Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari. W październiku 2016 roku otrzymała nadawany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Złoty Medal Gloria Artis, podkreślający wybitny wkład artystki w rozwój kultury polskiej.

Joanna Woś
Artystka łącząca w sposób mistrzowski arcytrudne partie koloraturowe z niezwykłą lekkością oraz wyczuciem stylu belcanta. Joanna Woś dysponuje dźwięcznym, nieskazitelnie czystym intonacyjnie głosem o bardzo szerokiej skali. (sięgającej swobodnie F trzykreślnego). Imponująca lekkość i wyśmienita precyzja pozwala artystce brawurowo wykonywać nawet najtrudniejsze partie koloraturowe bez najmniejszego wysiłku zachowując przy tym wyjątkowe brzmienie i finezyjny styl bel canto.
Laureatka wielu prestiżowych konkursów i festiwali wokalnych. Nagrodzona m. in I nagrodą na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Bilbao, wielokrotna laureatka Złotych Masek (nagród krytyków muzycznych). Debiutowała partią tytułową w Łucji z Lammermooru Gaetana Donizettiego w Teatrze Wielkim w Łodzi. Sukces jaki odniosła swą pierwszą rolą nie pozostawiał wątpliwości , że artystka dysponuje wyjątkowym talentem wokalnym. Wydarzenie to zadecydowało o dalszym rozwoju kariery artystki, która po ukończeniu Akademii Muzycznej w Łodzi na stałe związała się zawodowo z Teatrem Wielkim zostając jego solistką. Entuzjazm publiczności i uznanie krytyki są nieodłącznym elementem kariery artystki, a jej kolejne role zawsze przyjmowane są z największym uznaniem. Potrafi oczarować bowiem nie tylko zjawiskową koloraturą, ale także liryzmem i wybitnym talentem dramatycznym.

Poza stałą współpracą z łódzką sceną, Joannę Woś możemy podziwiać także na scenach Opery Narodowej w Warszawie, Opery Krakowskiej, Teatru Wielkiego w Poznaniu, Opery Bałtyckiej, Filharmonii Narodowej oraz Filharmonii Krakowskiej. Gości także na wielu światowych scenach operowych m.in. w Royal Festival Hall w Londynie, Alte Oper we Frankfurcie, Deutsche Oper w Berlinie, Auditorium w Rzymie, Centrum Galiny Wiszniewskiej w Moskwie, Operze Narodowej w Wilnie, Operze Narodowej w Zagrzebiu, Nowosybirskim Teatrze Opery i Baletu oraz innych scenach operowych i salach koncertowych na całym świecie.
Artystka śpiewała pod kierunkiem wielu wybitnych dyrygentów takich jak: Antoni Wit, Jonas Aleksy, Jerzy Maksymiuk, Tadeusz Kozłowski, Jan Krenz, Jacek Kaspszyk, Friedrich Haider, Will Crutchfield ,Marco Baldieri, Andrea Licata, Massimiliano Caldi, Gabriel Chmura. Spiewala razem z wybitnymi śpiewakami, wśród których byli m.in. baryton Renato Bruson, Artur Ruciński, tenorzy: Salvatore Licitra, Salvatore Fisichella, Piotr Beczała, Arnold Rutkowski, Mariusz Kwiecień oraz amerykańska sopranistka Gwendolyn Bradley.
W jej repertuarze znajdziemy nie tylko partie stricte koloraturowe jak partia Królowej Nocy w Czarodziejskim Flecie Wolfganga Amadeusza Mozarta, Rozyny w Cyruliku sewilskim Gioachina Rossiniego , Olimpii w Opowieściach Hoffmanna Jacques’a Offenbacha czy Anny Boleny w operze G. Donizettiego , ale także wybitne kreacje dramatyczno-liryczne jak np. partia Violetty w „Traviacie” , Gildy w „Rigoletcie” Verdiego, Elwiry w „Purytanach” Belliniego czy Noriny w Don Pasquale Gaetano Donizettiego. W swoim repertuarze ma także rolę Oskara w Balu maskowym Giuseppe Verdiego, Szemachańską Królową w Złotym koguciku Nikolaja Rimskiego-Korsakowa, Musetty w Cyganerii Pucciniego, Hrabiny w Weselu Figara, Fiordiligi w Cosi fan tutte, Donny Anny w Don Giovannim, Magdy w La rondine Giacoma Pucciniego, Eurydykę w Orfeuszu i Eurydyce Christopha Willibalda Glucka czy żony w Życiu z Idiotą Schnitkego. Bogaty jest również repertuar koncertowy Joanny Woś, obejmujący m.in. „Stabat Mater” Giovanniego Battisty Pergolesiego i Rossiniego, „Requiem”, „Exultate Jubilate” oraz msze Mozarta, „Mszę cecyliańską” Charles-François Gounoda, „Requiem” Gabriela Fauré, „Carmina burana” Carla Orffa oraz „Stabat Mater” Karola Szymanowskiego.
W 2008 roku dla Polskiego Radia nagrała z Kevinem Kennerem recital arii z 18-stu oper Księcia Józefa Michała Poniatowskiego. W roku następnym nagrała płytę z Markiem Drewnowskim Pieśni Chopina. W Operze Narodowej w Warszawie zaśpiewała w przedstawieniach premierowych w partiach: Magdy w La Rondine (2003 reż. Marta Domingo), Królowej Nocy w Czarodziejskim flecie (2006 reż. Achim Freyer) oraz partie tytułowe – Łucja z Lammermoor (2008), Lukrecja Borgia (2009), Orfeusz i Eurydyka (2009) oraz Traviata (2010). W kwietniu 2010 nagrała dla BBC, 3 Symfonię Henryka M. Góreckiego z Londyńską Orkiestrą Symfoniczną w Royal Festival Hall w Londynie pod dyrekcją Marin Alsop. W styczniu 2011 roku w Teatrze Wielkim w Poznaniu w sposób mistrzowski i wyjątkowy wykreowała postać Marii Stuardy w operze Donizettiego. W marcu 2011 zagrała postać Gildy (Rigoletto – G. Verdi) na deskach Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie. Jej występ w tytułowej roli opery Anna Bolena Donizettiego, podczas Festiwalu Operowego w szwajcarskim Saint Moritz, zebrał entuzjastyczne recenzje. W roku 2012 wcieliła się w postać Adiny podczas premiery „Napoju Miłosnego” w Operze Krakowskiej oraz Violetty w premierze „Traviaty” w Operze Bałtyckiej.
W kwietniu 2013 Teatr Wielki w Łodzi wystawił specjalnie dla niej po raz pierwszy operę G. Donizettiego „Anna Bolena”. Rolą tą artystka po raz kolejny udowodniła niezrównane mistrzostwo wokalno-aktorskie, będące nieodłącznym elementem wykonawczym stylu bel canto. Owacyjne przyjęcie Anny Boleny przez widzów zostało dopełnione uznaniem krytyki, która przyznała artystce Złotą Maskę, za najlepszą rolę dramatyczno – wokalną.
W kwietniu 2016 wystąpiła w premierowym monodramie „La voix humaine” Francisa Poulenca w reż. Mai Kleczewskiej w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej w Warszawie.

Robert Morawski
Wybitny polski pianista kameralista. Uczeń słynnego Jerzego Marchwińskiego. W 1999 roku ukończył Akademię Muzyczną im. F. Chopina w Warszawie u prof. Bronisławy Kawalla (fortepian). Kształcił się pod kierunkiem wielu artystycznych znakomitości: Leszek Brodowski, Irwin Gage, Tomasz Herbut, Lee Kum Sing, Naum Sztarkman, Joanna Świtlik, Edward Wolanin.
Po raz pierwszy wystąpił w Filharmonii Narodowej mając siedem lat. Koncertuje w kraju i zagranicą, między innymi w Niemczech, Austrii, Bułgarii,. Szwajcarii, Włoszech, Norwegii i Francji oraz w Kanadzie. Występował na wielu międzynarodowych festiwalach muzycznych Schleswig Holstein Musik Festival, Warszawska Jesień, Laboratorium Muzyki Współczesnej, Dni Sztuki Wokalnej im. Ady Sari.

Laureat wielu prestiżowych nagród. Otrzymał nagrody dla najlepszego pianisty na wszystkich konkursach wokalnych w Polsce. W 1993 r. zajął pierwsze miejsce na Warszawskich Przesłuchaniach Kameralnych (trio fortepianowe). W roku 1993 i 1994 był laureatem Chopinowskiego Funduszu Stypendialnego. W 1996 r. otrzymał stypendium Ministra Kultury i Sztuki. Otrzymał nagrodę specjalną dla najlepszego pianisty na VIII Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Ady Sari w Nowym Sączu. W 1999 r. zdobył II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej im. Krzysztofa Pendereckiego. W 2001 r. otrzymał nagrodę dla najlepszego pianisty na V Konkursie Wykonawstwa Polskiej Pieśni Artystycznej w Warszawie. W 2003 roku otrzymał nagrodę Prezydenta Warszawy Lecha Kaczyńskiego oraz nagrodę dla najlepszego pianisty na Konkursie Pieśni im. I. J. Paderewskiego w Bydgoszczy i na VI Międzynarodowym Konkursie im. ST. Moniuszki w 2007 roku, nagroda dla najlepszego pianisty na II Międzynarodowym Konkursie Wokalistyki Operowej im. Adama Didura w Bytomiu w 2008 roku, w 2009 roku otrzymał nagrodę Rektora UMFC za osiągnięcia artystyczne i pedagogiczne.
Posiada repertuar wykonawczy obejmujący dzieła od baroku do muzyki ostatnich dziesięcioleci. Dokonal prawykonania wielu utworów współczesnych kompozytorów polskich: W. Lutosławski, W. Rudziński, A.Kościów, P.Zych, Anna Jastrzębska.
Występuje z najwybitniejszymi polskimi artystami: Małgorzata Walewska, Vadim Brodski, Romuald Gołębiowski, Krzysztof Jakowicz, Tomasz Strahl, Sławomir Tomasik, Janusz Wawrowski, Kwartetem Camerata, Cameratą Vistula. Jest pianistą Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki w Warszawie.
Od kilku lat prowadzi działalność pedagogiczną,od 2004 roku jest asystentem w klasie kameralistyki fortepianowej prof. Maji Nosowskiej.
Dokonał nagrań dla Telewizji Polskiej, Polskiego Radia i dla Telewizji Węgierskiej oraz płyt dla firm Acte Prealable, Dux, WW open sources.

27.09.2017 godz. 18.00
Mistrzowie nastroju
Anna Maria Jopek
Polanna - pieśni polskie od Wacława z Szamotuł do Karola Szymanowskiego

sala widowiskowa SDK      (cena biletu 40 zł)

Anna Maria Jopek - śpiew
Krzysztof Herdzin – fortepian, cajon, flety
Robert Kubiszyn - bas
Piotr Nazaruk - śpiew, flety, zithar, gitara, polskie instrumenty ludowe
Paweł Dobrowolski - perkusja

POLANNA BOOKLET
Zbliżaliśmy się do tych nagrań od lat. Ostrożnie, z czułością, świadomi trudności zadania, ale zarazem pewni, że ta próba podjęta być musi i będzie. AMJ studiowała muzykę klasyczną siedemnaście lat. Jednocześnie w domu otaczała ją stylizowana muzyka ludowa, kiedy rodzice współtworzyli zespół Mazowsze. Miłością z wyboru był jazz, jego nieustanna czujność we wzajem­nym słuchaniu się na scenie, jego swoboda, pojemność, otwartość na tak wiele wpływów. I stało się. Dziś AMJ świadomie nie przynależy do żadnego z tych światów, ale czerpie szerokim gestemz każdego z nich, w nadziei na odnalezienie własnego.
Ukochaną bajką z dzieciństwa AMJ była Pchła Szachrajka, którą z radością czytała potem naszym dzieciom, obfitująca w klasyczne już dziś sformułowania. Jedno z nich to dumne: „Jestem Pchłą, a przy tym Polką...”. Cóż, jeśli ta tożsamość tak wiele znaczy dla pchły, co dopiero dla muzyka. Zastanawialiśmy się od dawna, czy w muzyce tych stron istnieje na przestrzeni wieków wspólna nuta, ten charakterystyczny ton, wyjątkowy dla naszej ziemi. Polska dusza uchwyconaw dźwiękach. W ich następstwie, barwie, w harmonicznym kontekście. Móc znaleźć ten ton, spró­bować go wyodrębnić i nazwać, wpisać pieśni tak od siebie odległe w czasie, miejscu i tematyce we wspólny los. Z odrobiną zazdrości myślimy czasem o fado Portugalczyków, hiszpańskim fla­menco, bluesie Afroamerykanów, tangu z Argentyny, wiedeńskim walcu, sambie z Brazylii czy rozpoznawalnej na końcu świata tradycji muzyki kubańskiej, choć ich tańce mają tak wiele nazw. Jak nazwać ten dar, którym jest nieuchwytna melancholia, tęsknota, kropla dumy i szczypta buty, zarazem łagodność i hardość, światło i mrok – tak często jednocześnie obecne w polskich pieśniachi tańcach, szczególnie w mazurkach Chopina. Nie wiemy. To zresztą musi stać się naturalnie, wszak nie wiemy także kto i kiedy pierwszy raz nazwał fado tym właśnie słowem.
A propos słów, ten projekt nazwaliśmy Polka, ale nasi partnerzy mówiący w innych językach nie mogli tego pojąć i panicznie bali się, że każemy im grać lub miksować ten, z jakiejś przyczyny niecieszący się estymą gatunek muzyki. Została Polanna, bo to i imię może być piękne, i muzykaz częstokroć polnym, sielskim rodowodem.
Polskiej tradycji muzycznej AMJ jest wierna od pierwszej płyty na każdym z albumów, ale ni­gdy nie odważyliśmy się poświęcić jej całej sesji. Dziękujemy naszym przyjaciołom z tak wielu mu­zycznych światów, pozornie do siebie nieprzystających, że zgodzili się wybrać z nami w tę podróż.
Marcin Kydryński

25.09.2017 godz. 18.00
Śpiewacy europejskich scen
Ulrike Helzel (mezzosopran)
solistka Opery Wiedeńskiej
Gustav Mahler – V Symfonia, cz. IV Adagietto
Gustav Mahler – Rückert-Lieder
Anton Dvorak – Serenada E-dur op.22

sala widowiskowa SDK      (cena biletu 30 zł)
Orkiestra Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa Sinfonietta Cracovia
pod dyrekcją Jurka Dybała

ULRIKE HELZEL
Ciesząca się międzynarodowym uznaniem mezzosopranistka Opery Wiedeńskiej, z którą nawiązała stałą współpracę w roku 2012. Wcześniej przez wiele lat Helzel była artystką Deutsche Oper Berlin, gdzie wcieliła się m.in. w role Cherubina w Weselu Figara Wolfganga Amadeusza Mozarta, Lisiczki w Przygodach Lisiczki Chytruski Leoša Janáčka, Hänsel w Hänsel i Gretel Engelberta Humperdincka, Siebla w Fauście Charlesa Gounoda, Orfeusza w Orfeuszu i Eurydyce Christopha Willibalda Glucka czy Suzuki w Madame Butterfly Giacomo Pucciniego.
W latach 2006-2012 występowała na Bayreuth Festival jako Wellgunda w adaptacjach Złota renu i Zmierzchu bogów oraz Kobieta-kwiat i Giermek w Parsifalu Richarda Wagnera. W roku 2013 artystka zadebiutowała w Rzymie w roli Fryki w inscenizacji Złota renu pod dyrekcją Kirilla Peterenki.
Ulrike Helzel koncertowała w wielu krajach Europy, w Japonii i Stanach Zjednoczonych, wykonując szeroki i zróżnicowany repertuar — począwszy od Bacha aż po muzykę XX i XXI wieku. Pracowała z tak znakomitymi dyrygentami, jak Alain Altinoglu, Frédéric Chaslin, Adam Fischer, Mikko Franck, James Gaffigan, Simone Young, Cornelius Meister, Ingo Metzmacher, Andris Nelsons, Tomáš Netopil, Kirill Petrenko, Simon Rattle, Ulf Schirmer, Peter Schneider, Jeffrey Tate, Christian Thielemann czy Franz Welser-Möst, Jiri Kout, Lothar Zagrosek, Friedemann Layer, Marek Janowski, Helmut Rilling czy Peter Schreier, występując w najbardziej prestiżowych salach koncertowych świata (m.in. w Semperoper w Dreźnie, w berlińskiej Komische Oper, w brukselskiej Opéra La Monnaie, w monachijskiej Operze Bawarskiej, w Operze Holenderskiej w Amsterdamie, szwajcarskim Theater Basel oraz Weimerskim Teatrze Narodowym). Najbliższe plany koncertowe Helzel obejmują występ na scenie Opery Kolońskiej w roli Adelaidy w Ptaszniku z Tyrolu Carla Zellera oraz wcielenie się w rolę w Marceliny w adaptacji Wesela Figara realizowanej przez Operę Hamburską. Artystka planuje również występ z Hamburską Orkiestrą Symfoniczną, z którą wykona IX Symfonię Ludwiga van Beethovena.

JUREK DYBAŁ
Dyrektor Orkiestry Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa Sinfonietta Cracovia
Ceniony dyrygent, animator życia kulturalnego i muzyk słynnej orkiestry Filharmoników Wiedeń­skich. Swą dynamiczną osobowością sceniczną przyciąga publiczność sal koncertowych Europy, dyrygując takimi orkiestrami jak: Wiener Kamme­rOrchester, Wiener Concert-Verein, Bayerische Kammerphilharmonie, Orkiestra Filharmonii w Mon­te Carlo, Orkiestra Symfoniczna Praskiego Radia, Sinfonia Varsovia, NOSPR, Polska Orkiestra Radio­wa, Śląska Orkiestra Kameralna, Leopoldinum i Or­kiestra Symfoniczna NFM czy orkiestry filharmonii w Poznaniu, Krakowie, Łodzi, Gdańsku. W zakresie muzyki dawnej współpracuje m.in. ze słynnym zespołem Concerto Köln. Jest autorem przedstawień multimedialnych w nie­konwencjonalny sposób promujących muzykę XX i XXI wieku. Dyrygował m.in. pierwszym polskim wykonaniem Adagia na smyczki Krzysztofa Pendereckiego oraz uczestniczył w prawykonaniu kwintetu Kartki z nienapisanego dziennika i Duo concertante tego kompozytora. Doprowadził też do wiedeńskiej premiery Uwertury Franciszka Les­sla z Wiener KammerOrchester, a także nakłonił Concerto Köln do włączenia muzyki G. G. Gorczyckiego do swego repertuaru. Współpracował z tak wybitnymi muzykami jak: Yuri Bashmet, Gidon Kremer, Julian Rachlin, Gábor Boldoczki, Angela Hewitt, Mihaela Ursuleasa, Michel Lethiec, Georgijs Osokins, Martin Grubinger, Paul Meyer, Arto No­ras, Erwin Schrott, Konstanty Andrzej Kulka, Xavier de Maistre. Jest dwukrotnym laureatem nagrody muzycznej Fryderyk. Jurek Dybał jest pomysło­dawcą i dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu im. Krzysztofa Pendereckiego – poziom 320, odby­wającego się w podziemiach zabytkowej kopalni Guido w Zabrzu. W trakcie trzeciej edycji tego Festiwalu Dybał zadyrygował polską premierą (w serii światowych prawykonań) zamówionego przez Sinfoniettę Cracovię Kon­certu na trąbkę i orkiestrę Krzysztofa Pendereckiego. Solistą w tym koncercie – utrwalonym na płycie wydanej przez prestiżową wytwórnię Sony Classical i nagrodzonym International Classical Music Award – był wybitny trębacz Gábor Boldoczki. Dyrektor Sinfonietty objął również kierownictwo muzyczne nad sceniczną adaptacją opery Ubu Król Pendereckiego w Operze Śląskiej. Wyreżyserowany przez Waldemara Zawodzińskiego spektakl został owacyjnie przyjęty przez publiczność i zebrał szereg entuzjastycznych recenzji.

SINFONIETTA CRACOVIA
Orkiestra Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa
Sinfonietta Cracovia to zespół z najwyższej półki, charakteryzujący się precyzją i elastycznością orkiestry kameralnej również w symfonicznym składzie. Początki dziejów Sinfonietty Cracovii wiążą się ściśle z powstaniem zespołu Młodzi Kameraliści Krakowscy. Wysokie umiejętności, zaangażowanie muzyków i świeżość interpretacji przy życzliwym wsparciu Państwa Elżbiety i Krzysztofa Pendereckich zaowocowały w 1994 roku nadaniem zespołowi statusu orkiestry miejskiej oraz nowej nazwy – Orkiestra Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa Sinfonietta Cracovia, pod którą funkcjonuje do dzisiaj. Sinfonietta współpracowała z plejadą najwybitniejszych artystów z całego świata, wśród których znaleźli się m.in. Krzysztof Penderecki, Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Lorin Maazel, Valery Gergiev, Rudolf Buchbinder, Gidon Kremer, Maxim Vengerov, Rafael Payare, Gábor Boldoczki, Dmitry Sitkovetsky, Ilya Gringolts, Mischa Maisky, Julian Rachlin, Xavier de Maistre, Tabea Zimmermann, Grigorij Żyslin, Richard Galliano i inni. Przez 20 lat oblicze Orkiestry kształtował znakomity skrzypek, altowiolista i pedagog Robert Kabara. W latach 2001-2009 jej pierwszym dyrygentem gościnnym był John Axelrod. W lipcu 2014 roku kolejny rozdział w historii zespołu zaczął pisać ceniony dyrygent, muzyk Filharmonii Wiedeńskiej i animator życia kulturalnego Jurek Dybał. Dzięki staraniom nowego dyrektora Orkiestra zaangażowała się w wiele nowatorskich przedsięwzięć promujących muzykę nową ‒ i nie tylko, stopniowo wyrastając na jeden z najbardziej dynamicznych europejskich zespołów, szczególnie ceniony za mistrzowskie wykonania muzyki współczesnej. W ostatnich latach Orkiestra zintensyfikowała swoją działalność koncertową, znacznie zwiększając ilość występów poza granicami kraju. Zespół koncertował m.in. w Chinach, Holandii, Finlandii, Niemczech, Czechach i Wiedniu. Jednym z najważniejszych osiągnięć Sinfonietty Cracovii w ostatnim czasie jest dokonanie polskiej premiery nowego Koncertu na trąbkę Krzysztofa Pendereckiego w serii światowych prawykonań z udziałem Gábora Boldoczkiego oraz nagranie we współpracy z węgierskim trębaczem płyty Oriental Trumpet Concertos (Sony Classical) pod dyrekcją Jurka Dybała. W styczniu 2017 roku album otrzymał jedną z najbardziej prestiżowych nagród fonograficznych świata: International Classical Music Award (w kategorii „Muzyka współczesna”). W kwietniu bieżącego roku stanowisko nowego Honorowego Gościnnego Dyrygenta Sinfonietty Cracovii objął cieszący się międzynarodowym uznaniem wenezuelski mistrz batuty ‒ Rafael Payare.

24.09.2017 godz. 18.00
Arcydzieła muzyki wokalnej i instrumentalnej
Wieczór Piotra Czajkowskiego
część I: arie z oper Eugeniusz Oniegin,
Dama Pikowa, Jolanta, Romeo i Julia
Soliści Opery Lwowskiej:
Anna Shumarina – sopran,
Oleg Lanovi – tenor,
Wolodymyr Dudczak – bas
część II: I koncert fortepianowy b-moll op. 23
Serhij Hryhorenko – fortepian
Orkiestra Filharmonii Lwowskiej pod dyrekcją Wolodymyra Sywochipa
Sławomir Pietras - prowadzenie
sala widowiskowa SDK      (cena biletu 30 zł)

Soliści Opery Lwowskiej

Orkiestra Filharmonii Lwowskiej
Historia zespołu sięga pierwszych dekad XIX wieku i muzycznej działalności we Lwowie najmłodszego syna Wolfganga Amadeusza Mozarta – Franza Ksawerego, organizatora życia muzycznego, założyciela Towarzystwa św. Cecylii, w ramach którego rozpoczęła swoją działalność symfoniczna orkiestra, towarzysząca wówczas także spektaklom operowym. Na początku XX wieku działała w ramach Towarzystwa Filharmonicznego, zainicjowanego przez Ludwika Hellera, ówczesnego dyrektora Lwowskiej Opery. W tym czasie występowali z nią słynni dyrygenci – Jerzy Kołaczkowski, Kazimierz Wiłkomirski i Grzegorz Fitelberg, a także muzycy tej miary, co Gustav Mahler, Richard Strauss, Ruggero Leoncavallo czy Béla Bartók, który wykonał we Lwowie swój II Koncert Fortepianowy.
Po drugiej wojnie światowej z własnymi koncertami autorskimi występowali z orkiestrą znakomici kompozytorzy, wśród nich Dymitr Szostakowicz, Aram Chaczaturian i Dmitrij Kabalewski, oraz światowej sławy dyrygenci Kiriłł Kondraszyn, Gennadij Rożdestwienski, a także genialni wirtuozi ‒ Dawid Ojstrach, Światosław Richter i Mścisław Rostropowicz. Podczas licznych tournée po świecie, m.in. po Austrii, Chinach, Hiszpanii, Francji, Niemczech, Polsce, Szwajcarii i Włoszech, orkiestra przybliża słuchaczom bogatą spuściznę muzyki ukraińskiej.
Od 2006 roku na czele siedziby orkiestry – Filharmonii Lwowskiej, stanął znakomity dyrygent, laureat Państwowej Nagrody im. M. Łysenki – Wołodymyr Sywochip, który także jest założycielem Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Kontrasty“, Dyrektorem Międzynarodwego Festiwalu Sztuki Muzycznej „Wirtuozowie“ oraz Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Dyrygenckiej pamięci Mikołaja Kolesy, które odbywają się na bazie Filharmonii Lwowskiej.

Sergey Hryhorenko
Ur. 24 grudnia 1981 r. we Lwowie, pianista, laureat ukraińskich  i międzynarodowych konkursów pianistycznych. Regularnie koncertuje jako solista na Ukrainie  i Polsce. Artysta jest absolwentem Szkoły Talentów im. S. Krushelnitskoj we Lwowie, którą ukończył w 2000 roku. W 2005 roku ukończył z wyróżnieniem Lwowską Państwową Akademię Muzyczną im. M. Lysenki w klasie profesor Marii Tarnawieckiej, zasłużonej pianistki i pedagoga. W latach 2003 -  2005  był stypendystą Rady Najwyższej Ukrainy. W  latach  2005 - 2008 odbył studia doktoranckie w Lwowskiej Państwowej Akademii Muzycznej  w klasie prof. Marii Tarnawieckiej.  Jednocześnie odbywał  staż  w  Akademii Muzycznej  im. F. Chopina w Warszawie, pod kierunkiem prof. Kazimierza Gierzoda (2006 ). W latach solista Filharmonii Lwowskiej.

23.09.2017 godz. 18.00
Inauguracja Festiwalu.Najpiękniejsze opery świata
Giuseppe Verdi – Moc przeznaczenia
(La forza del destino)

Soliści, Orkiestra, chór i balet Opery Śląskiej pod dyrekcją Jakuba Kontza
sala widowiskowa SDK      (cena biletu 50 zł)

Obsada:
Markiz Calatrava/Ojciec Gwardian – Bogdan Kurowski, Leonora – Anna Wiśniewska - Schoppa, Don Carlos – Mariusz Godlewski, Don Alvaro – Maciej Komandera, Curra/Preziosilla – Anna Borucka, Brat Melitone – Kamil Zdebel, Trabuco – Juliusz Ursyn - Niemcewicz, Burmistrz – Zbigniew Wunsch, Chirurg – Cezary Biesiadecki, Tancerka – Wioleta Haszczyc
kierownictwo muzyczne: Jakub Kontz,
reżyseria i scenografia: Tomasz Konina,
kostiumy: Joanna Jaśko - Sroka,
choreografia: Monika Myśliwiec,
światła: Dariusz Pawelec,
współpraca reżyserska: Zosia Dowjat,
kierownictwo chóru: Krystyna Krzyżanowska - Łoboda,
kierownictwo baletu: Aleksandra Kozimala - Kliś
Orkiestra, chór i balet Opery Śląskiej pod dyrekcją Jakuba Kontza
Wydawca: G. Ricordi & CO. Bühnen-und Musikverlag G.m.B.H, Monachium.

Opery Verdiego cieszą się na bytomskiej scenie szczególną popularnością; tradycja verdiowska sięga tu najdawniejszych lat – od m.in. historycznej inscenizacji „Traviaty” z 1946 roku, przez legendarne „Nabucco” (1983), widowiskową „Aidę” (1972, 2003) i zjawiskowego „Don Carlosa” – nagrodzonego Złotą Maską w kategorii Spektakl Roku 2011. Tym razem na afisz trafiła „Moc przeznaczenia” – 25. premierowa realizacja dzieła Verdiego w Operze Śląskiej. I jest to wydarzenie rangi szczególnej, bowiem Opera Śląska – obecnie jako jedyna  w Polsce – dołączyła do grona scen operowych świata mających ten tytuł w swoim repertuarze. Dodajmy także, że poprzednia inscenizacja tego tytułu w Bytomiu miała miejscu w roku 1961  w reżyserii i inscenizacji Zbigniewa Zbrojewskiego, pod kierownictwem muzycznym Romana Mackiewicza i w scenografii Tadeusza Gryglewskiego.
Bytomska inscenizacja „Mocy przeznaczenia” z udziałem solistów, chóru, baletu i orkiestry Opery Śląskiej pod batutą niezwykle zdolnego dyrygenta Jakuba Kontza i w reżyserii Tomasza Koniny - znakomitego twórcy, autora wielu inscenizacji operowych bardzo wysoko ocenianych przez publiczność i krytyków, to wielkie widowisko operowe ze wspaniałymi kostiumami Joanny Jaśko-Sroki i intrygującą choreografią Moniki Myśliwiec. „Moc przeznaczenia” Giuseppe Verdiego, jedna z najdoskonalszych partytur uwielbianego przez publiczność na całym świecie włoskiego kompozytora, to opera o miłości, wojnie, przyjaźni i wierze w Boga. Jest tu wszystko, co najlepsze w tak cenionym przez widzów gatunku, jakim jest opera: wzruszenie i śmiech, widowiskowość i intymność. Od tragicznych scen po sceny komiczne rodem z opery buffo. Muzyczne arcydzieło pełne barw i emocji. Opowieść, obok której nie da się przejść obojętnie.
Verdi napisał „Moc przeznaczenia” w 1862 r. dla Carskiego Teatru Operowego w Petersburgu wg libretta Francesca Marii Piave, zainspirowany hiszpańskim dramatem „Don Alvaro” pióra księcia Angela de Saavedry. Premiera zakończyła się sporym sukcesem, a sam kompozytor otrzymał od cara order Świętego Stanisława. Jednak w wyniku pewnych nieprzychylnych okoliczności i nagonki w prasie przeciw kompozytorowi, Verdi przygotował po kilku latach nową wersję opery, która została wystawiona w 1869 r. w mediolańskiej La Scali i z biegiem czasu zdobyła sobie zasłużone powodzenie, by po dziś dzień być zaliczaną do kanonu największych – choć rzadko wystawianych – arcydzieł włoskiej muzyki operowej.

Preludium: Festiwalowe kino artystyczne
20.09.2017 godz. 18.00 – Straszny dwór reż. Leonard Buczkowski  cena biletu 10 zł
godz. 20.00 – Tancerka reż. Stéphanie di Giusto             cena biletu 10 zł
21.09.2017 godz. 18.00 – Geniusz reż. Michael Grandage                 cena biletu 10 zł
godz. 20.00 – Ostatnie tango reż. German Kral                cena biletu 10 zł
22.09.2017 godz. 18.00 - Złota dama reż. Simon Curtis                      cena biletu 10 zł
godz. 20.00 – Mr. Gaga reż. Tomer Heymann                  cena biletu 10 zł

23.09.2017 godz. 18.00      sala widowiskowa SDK      (cena biletu 50 zł)
Inauguracja Festiwalu. Najpiękniejsze opery świata
Giuseppe Verdi – Moc przeznaczenia (La forza del destino)
Soliści, Orkiestra, chór i balet Opery Śląskiej pod dyrekcją Jakuba Kontza
Wydawca: G. Ricordi & CO. Bühnen-und Musikverlag G.m.B.H, Monachium.

24.09.2017 godz. 18.00      sala widowiskowa SDK      (cena biletu 30 zł)
Arcydzieła muzyki wokalnej i instrumentalnej
Wieczór Piotra Czajkowskiego
część I: arie z oper Eugeniusz Oniegin, Dama Pikowa, Jolanta, Romeo i Julia
Soliści Opery Lwowskiej: Anna Shumarina – sopran, Oleg Lanovi – tenor,
Wolodymyr Dudczak – bas
część II: I koncert fortepianowy b-moll op. 23
Serhij Hryhorenko – fortepian
Soliści, orkiestra Filharmonii Lwowskiej pod dyrekcją Wolodymyra Sywochipa

Tegoroczna, 34 Przemyska Jesień Muzyczna pod hasłem MARIAŻE zapowiada się niezwykle atrakcyjnie. Repertuar, zgodnie z założeniami, będzie bardzo urozmaicony. Będziemy mieli okazję wysłuchać wielu genialnych dzieł muzyki klasycznej, jak również kompozycji jazzowych oraz niedawno powstałej muzyki współczesnej (np. MORPHEUS Dariusza Przybylskiego). Będziemy świadkami „preparowania” fortepianu i eksperymentów na tym instrumencie. Miłośników opery z pewnością ucieszy spektakl OPERA NA WYNOS. Punktem centralnym festiwalu będzie koncert promujący najnowsze wydawnictwo - płytę CD KLEJNOTY EUROPY WSCHODNIEJ.
Wśród wykonawców wielkie osobowości artystyczne, a także debiutanci i artyści najmłodszego pokolenia. Z radością, jak co roku, gościć będziemy artystów rodem z Przemyśla, na czele z Adamem Wodnickim.
Zapraszamy do zapoznania się z programem festiwalu! Do zobaczenia na koncertach!
Magdalena Betleja

Zofia Stopińska: W dniu zakończenia 20. Mieleckiego Festiwalu Muzycznego rozmawiam z panią Joanną Kruszyńską – dyrektorem tej imprezy i dyrektorem Samorządowego Centrum Kultury w Mielcu, które jest głównym organizatorem Festiwalu. Czas szybko biegnie, za nami już siedem koncertów, a za pół godziny rozpocznie się finał.

Joanna Kruszyńska: Rzeczywiście, bardzo szybko minęły nam te ponad dwa miesiące z festiwalowymi koncertami, doznaniami i emocjami. Rozpoczynaliśmy 25 czerwca i gościliśmy wówczas Orkiestrę Smyczkową Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, a kończymy dzisiaj koncertem Orkiestry Sinfonia Varsovia, Atom String Quartet i wystąpi także Kasia Wilk, która uzupełni koncert wokalnie, jak określił to prowadzący całość Adam Sztaba. Zaczynaliśmy mocnym akcentem i mam nadzieję, że dzisiejszy koncert będzie także mocnym punktem 20. edycji Festiwalu.

Z. S.: Przez cały czas pogoda Wam sprzyjała i dlatego wszystkie koncerty plenerowe odbyły się zgodnie z planem.

J. K.: Rzeczywiście, od lat w programie Festiwalu są koncerty, które odbywają się w plenerze i dzisiaj już mogę powiedzieć, spoglądając za okno, że pogoda rzeczywiście nam dopisywała, wszystkie koncerty odbyły się w tych miejscach, które zaplanowaliśmy i jesteśmy z tego powodu bardzo zadowoleni. Również dopisała nam nasza dobra, wierna mielecka publiczność, a także goście, którzy przyjeżdżali do naszego miasta – wszyscy wspaniale odbierają nasze propozycje i przyjmują artystów. Wszyscy artyści, którzy wystąpili podczas tegorocznej edycji i prezentowali bardzo różną muzykę, bo Festiwal ma otwartą formułę, podawali ją w mistrzowski sposób, który wzbudzał podziw i myślę, że wszystko to , co płynęło od artystów – mistrzostwo, emocje i wzruszenia oraz wszystkie inne uczucia zostały publiczności przekazana, a ona je przyjęła i oddała artystom. Po to jesteśmy, aby organizować i przygotowywać dobre propozycje muzyczne dla naszej publiczności. Dlatego ja i wszyscy, którzy pomagali mi przy organizacji Festiwalu, jesteśmy zadowoleni i czujemy się spełnieni.

Z. S.: Kończy się jubileuszowa, bo 20. edycja i pewnie podczas koncertu, który się za chwilę zacznie, będziecie wspominać festiwale, które w Mielcu do tej pory były organizowane. Pierwsze edycje Festiwalu poświęcone były wyłącznie muzyce klasycznej.

J. K.: Rzeczywiście, przez minione dwadzieścia lat zmieniała się nazwa i formuła Festiwalu, jednak wszystkie te zmiany wychodziły Festiwalowi na dobre i dzisiaj mówię to z satysfakcją i dumą. Do sukcesów przyczyniło się wiele osób, dyrektorów artystycznych, pracowników SCK, którzy organizowali koncerty, ale także dzięki artystom, którzy życzliwie nas traktowali i przyjmowali nasze zaproszenia. Można powiedzieć, że Mielecki Festiwal Muzyczny jest marką naszego miasta i możemy być z niego dumni, niezmiennie pozostaje najważniejszą imprezą kulturalną w kalendarzu miasta, liczącym się przedsięwzięciem artystycznym w regionie, a nawet poza regionem, bo przyjeżdżający do nas artyści słyszeli od innych artystów pozytywne opinie o Festiwalu. Mamy powody do dumy.

Z. S.: W ubiegłym roku dyrektor Festiwalu pan Jacek Tejchma i wybitny organista młodszego pokolenia – pan Wacław Golonka, zorganizowali pierwszą edycje Ogólnopolskiego Konkursu Muzyki Organowej i Kameralnej „Artem Cameralem Promovere”. W tym roku Pani kontynuowała tę imprezę i odbyła się druga edycja. Uważam, że jest to wspaniała inicjatywa, bo nie ma drugiego takiego konkursu w Polsce. Planujecie organizować kolejne edycje „Artem Cameralem Promovere”?

J. K.: Rzeczywiście, od dwóch lat na początku lipca gościmy młodych artystów z prawie wszystkich uczelni muzycznych w naszym kraju, a jurorami są profesorowie tych akademii muzycznych, którzy również na wspólnym koncercie propagują piękno muzyki organowej i kameralnej. Oczywiście, że myślimy o kolejnym konkursie, ale organizacja takiego przedsięwzięcia, jak festiwal muzyczny, nie byłaby możliwa bez odpowiednich środków finansowych. Jest to głównie dotacja z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. O taką dotację będziemy się ubiegać także na przyszły rok. Od niej będzie głównie uzależniony cały program Festiwalu, chociaż zawsze sprzyjają nam także nasi wspaniali i życzliwi sponsorzy – firmy, instytucje i osoby prywatne z Mielca, które wspierają nas finansowo i dzięki nim możemy organizować Festiwal. Jesteśmy dobrej myśli, a jak będzie, czas pokaże.

Z. S.: Mielecki Festiwal Muzyczny i Konkurs „Artem Cameralem Promovere” wspaniale promują miasto, bo z dobrymi wspomnieniami wyjeżdżają z Mielca uczestnicy Konkursu, a laureaci już koncertują, bo jedną z nagród był koncert na letnim festiwalu organowym w różnych miastach w Polsce. Większość artystów po koncercie deklaruje chęć udziału w kolejnych edycjach Festiwalu.

J. K.: To bardzo dobra forma promocji naszego miasta, bo uczestnicy konkursu wywożąc dobre wrażenia nie tylko z części merytorycznej, ale także z dobrze zorganizowanego pobytu - mówią o tym w swoich środowiskach. Przyjeżdżają do nas uczestnicy z całej Polski, z Gdańska, Poznania, Wrocławia, Katowic, Łodzi, Warszawy. Logistyka przygotowania tego konkursu jest dość wymagająca. Jeżeli nam się udaje dobrze zorganizować ich pobyt i są zadowoleni, a jeszcze mogą skorzystać artystycznie i wynieść dużo dobrego z przygotowanego przez nas konkursu – to my także osiągamy swój cel. Wielu sławnych artystów występowało na naszym Festiwali także po dwa albo trzy razy, ku wielkiemu zadowoleniu publiczności.

Z. S.: Mam nadzieję, że za niespełna dziesięć miesięcy spotkamy się na inauguracji 21. Mieleckiego Festiwalu Muzycznego.

J. K.: Jest to taka prawidłowość, znana wszystkim organizatorom, że po zakończeniu cyklicznej edycji danego wydarzenia przystępuje się do planowania następnej. W najbliższych tygodniach będziemy zastanawiać się nad organizacją kolejnego wydania Festiwalu, tym bardziej, że poprzeczka w minionych latach stawiana była coraz wyżej i trzeba się starać ten poziom utrzymać albo podnosić. Wszystko przed nami. Wszystko przed nami.

Z panią Joanną Kruszyńską - dyrektorem 20. Mieleckiego Festiwalu Muzycznego i  dyrektorem SCK w Mielcu rozmawiała Zofia Stopińska 10 września 2017 roku.

Atom String Quartet, Sinfonia Varsovia, Kasia Wilk i Adam Sztaba
Finałowy koncert XX MFM wypełni muzyka w wykonaniu znakomitej orkiestry Sinfonia Varsovia i improwizującego kwartetu smyczkowego Atom String Quartet. Tym niezwykłym ,,zestawieniem” dyrygował będzie Adam Sztaba. Wokalnie koncert uzupełni młoda, utalentowana Kasia Wilk.

Od lat mariaż muzyki klasycznej, zwanej też poważną, z jazzem czy kulturą pop jest obowiązującym trendem i często przynosi znakomite rezultaty. Tak jest w przypadku tego koncertu.

Sinfonia Varsovia to orkiestry, która koncertowała na całym świecie z najwybitniejszymi solistami. Zespół występował jak dotąd w najbardziej prestiżowych salach koncertowych świata, m.in. w nowojorskiej Carnegie Hall, Théatre des Champs Elysées w Paryżu, Barbican Centre w Londynie.
Sinfonia Varsovia działa od 1984 r., a powstała specjalnie z okazji przyjazdu do Polski wybitnego skrzypka Jehudi Menuhina.
Repertuar orkiestry jest niezwykle bogaty i obejmuje dzieła od XVIII w. do współczesności. Sinfonia Varsovia występowała i nadal występuje ze światowej sławy dyrygentami, wśród których są m.in.: Claudio Abbado, Witold Lutosławski, Lorin Maazel, Paul McCreesh, Jerzy Maksymiuk, Yehudi Menuhin, Marc Minkowski, Andres Mustonen, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Michel Plasson, Volker Schmidt-Gertenbach, Jerzy Semkow, Christopher Warren-Green, Antoni Wit, Bruno Weil.
Podczas swych licznych koncertów orkiestra towarzyszyła solistom tej miary, co: Martha Argerich, Rafał Blechacz, Piotr Paleczny, José Carreras, Sarah Chang, Kyung-Wha Chung, José Cura, Placido Domingo, Kiri Te Kanawa, Nigel Kennedy, Aleksandra Kurzak, Olga Pasiecznik, Ivo Pogorelić, Jean-Pierre Rampal, Vadim Repin.
Praca z żadną inną orkiestrą nie dała mi tyle satysfakcji, co moja praca w charakterze solisty i dyrygenta z orkiestrą Sinfonia Varsovia, mówił Yehudi Menuhin. Podobnie pochlebnie mówiła o współpracy z Sinfonią Varsovia Martha Argerich: - Są cudowni, są jedną z najlepszych orkiestr nie tylko w Polsce. Pierwsza klasa.

Koncert finałowy nabierze jazzowego brzmienia dzięki zespołowi smyczkowemu Atom String Quartet, który wykonuje głównie własne kompozycje. Kwartet powstał w 2010 roku w Warszawie, tworzą go skrzypkowie: Dawid Lubowicz i Mateusz Smoczyński, altowiolista – Michał Zaborski oraz wiolonczelista – Krzysztof Lenczowski. Wszyscy są absolwentami Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
Trudno w sposób jednoznaczny określić styl muzyczny grupy. W jej twórczości – oprócz jazzu – słychać inspiracje polskim folklorem, muzyką z różnych regionów świata, a także muzyką współczesną i klasyczną.
Kwartet współpracował z takimi artystami jak: Branford Marsalis, Bobby McFerrin, Gil Goldstein, Vladislav „Adzik” Sendecki, Mino Cinelu, Paolo Fresu, Leszek Możdżer, Lars Danielsson, Zohar Fresco, Jerzy Maksymiuk, André Ochodlo, Urszula Dudziak, Anna Maria Jopek, Marek Moś, Natalia Kukulska, Kayah, Aga Zaryan, Janusz Olejniczak, Krzesimir Dębski, Adam Sztaba, Grzech Piotrowski, Krzysztof Herdzin, Andrzej Smolik, a także z zespołami: AUKSO Orkiestra Kameralna Miasta Tychy, Orkiestra Leopoldinum, Elbląska Orkiestra Kameralna, World Orchestra Grzecha Piotrowskiego, Sinfonia Viva, Kapela Góralska Sebastiana Karpiela-Bułecki.

Wokalnie koncert uzupełni utalentowana, młoda wokalistka Kasia Wilk, a za pulpitem dyrygenckim stanie znany kompozytor, pianista, aranżer, dyrygent i producent muzyczny, a także osobowość telewizyjna Adam Sztaba.