Od Beethovena do Ravela

AB 17 I 2020 PIĄTEK GODZ. 19:00

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

MIŁOSZ KULA – dyrygent
SZCZEPAN KOŃCZAL – fortepian

Program:
A. Dvořák – Uwertura koncertowa "Karnawał" op. 92

M. Ravel – Koncert fortepianowy G-dur

L. van Beethoven – I Symfonia C-dur op.21

„Potrafił zawładnąć wielobarwnym i wielostopniowym kręgiem wrażliwości milionów ludzi...” – pisał o Beethovenie Stefan Kisielewski. Już pierwsza Symfonia (1800) wielkiego klasyka wyróżnia się kunsztem i bogactwem myśli. Z fascynacji dziełami Beethovena wyrastały także utwory Dvořáka. O twórczym duchu i znakomitym rzemiośle kompozytorskim czeskiego kompozytora świadczy Karnawał (1891), to najbardziej znana, druga część jego tryptyku symfonicznego Natura, życie i miłość. Utwór według słów Dvořáka ma przedstawiać „przechadzkę samotnego wędrowca po ulicach miasta pochłoniętego zabawą”. Pełen temperamentu, z rytmami nawiązującymi do jazzu, ale też bogaty w liryczne tematy będzie Koncert fortepianowy G-dur (1931) Ravela.

Miłosz Kula
Dyrygent, muzykolog. Absolwent Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w klasie klarnetu prof. Jana Tatarczyka (studia licencjackie) oraz licencjackich i magisterskich w klasie dyrygentury dr. Wojciecha Rodka. Równolegle ze studiami muzycznymi ukończył muzykologię na Uniwersytecie Wrocławskim, którą zgłębiał pod kierunkiem profesorów: Macieja Gołąba, Bożeny Muszkalskiej i Remigiusza Pośpiecha. W kwietniu 2019 roku ukończył III edycję Podyplomowych Studiów Zarządzania Placówkami Kultury prowadzonych przez Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu. Jest zatrudniony we wrocławskiej Akademii Muzycznej na stanowisku asystenta.
Otrzymał nagrody i wyróżnienia na konkursach zespołów kameralnych w Szczecinie, Jaworze i Wrocławiu. Jest półfinalistą I Ogólnopolskiego Konkursu dla Studentów Dyrygentury im. A. Kopycińskiego we Wrocławiu. W czasie studiów był współzałożycielem oraz prezesem Wrocławskiej Orkiestry Młodzieżowej, z którą zrealizował szereg projektów orkiestrowych w kraju i za granicą.

Jako muzyk orkiestrowy, chórzysta, solista i kameralista brał udział w wielu wydarzeniach artystycznych o randze ogólnopolskiej i międzynarodowej. Był chórzystą Chóru Filharmonii Wrocławskiej, współpracował z Chórem Kameralnym Senza Rigore, Filharmonią Sudecką w Wałbrzychu i Agencją Artystyczną ProMusica. Koncertował w Czechach, Francji, Hiszpanii, Niemczech, Rosji i Szwajcarii.

W roli dyrygenta zadebiutował podczas festiwalu Eurochestries w 2010 roku w Almerii (Hiszpania). Miał okazję prowadzić koncerty w ramach Festiwali Clarimania we Wrocławiu i Brand New Music Festival w Katowicach. Występował z orkiestrami filharmonicznymi w Lublinie, Zielonej Górze, Kielcach, Katowicach, Rzeszowie, Opolu, Częstochowie, Ołomuńcu (Republika Czeska), Capellą Bydgostiensis, Berlin Sinfoniettą, Toruńską Orkiestrą Symfoniczną i Sound Factory Orchestra. W latach 2014-2015 współpracował z Gliwickim Teatrem Muzycznym. Występował z takimi solistami jak m.in. Ewa Biegas, Bartosz Koziak, Radek Szarek, Sławomira Wilga. Jest pierwszym polskim dyrygentem, którego koncert został zarejestrowany w standardzie 4K.
Brał udział w kursach mistrzowskich pod kierunkiem m.in. Rafała J. Delekty, Jacka Kaspszyka, Colina Mettersa, Tadeusza Strugały oraz Alima Szacha.

Miłosz Kula zajmuje się również działalnością naukową. Uczestniczył w ekspedycji etnomuzykologicznej w okolice Irkucka, badając ślady obecności polskiego repertuaru. Wygłaszał referaty na konferencjach naukowych w Bydgoszczy, Poznaniu, Warszawie i we Wrocławiu. Kierował czterema grantami badawczymi. Współtworzył portal batuty.instrumenty.edu.pl prowadzony przez Instytut Muzyki i Tańca. Na zlecenie tej instytucji zrealizował zadanie badawcze w ramach programu Białe plamy – muzyka i taniec. Uczestniczył w seminarium i warsztatach edytorstwa muzycznego organizowanych przez PWM i NIFC.

Aktualnie koncentruje się na twórczości instrumentalnej Carla Dittersa von Dittersdorfa oraz na polskiej muzyce instrumentalnej I połowy XIX wieku. Jest autorem dziewięciu publikacji naukowych i popularnonaukowych. Prowadzi bogatą działalność prelegencką i popularyzatorską, opatrując słowem wiążącym koncerty w ramach festiwali muzycznych na Dolnym Śląsku.
Od 2014 roku jest doktorantem w zakresie muzykologii na Uniwersytecie Wrocławskim (promotor: prof. Remigiusz Pośpiech). Studia doktoranckie z zakresu dyrygentury (rozpoczęte również w 2014 roku) pod kierunkiem prof. Mirosława Jacka Błaszczyka w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach zostały zwieńczone nadaniem stopnia doktora sztuki w 2017 roku.

Szczepan Kończal, urodzony w Katowicach (1985), studia w katowickiej Akademii Muzycznej (ukończone z medalem Primus Inter Pares, 2009) oraz naukę w tamtejszym Liceum Muzycznym (1998‐2004) odbył w klasie fortepianu prof. Józefa Stompla. Wcześniej kształcił się pod kierunkiem Janiny Gawron w Państwowej Podstawowej Szkole Muzycznej im. St. Moniuszki (1992-1998) i Teresy Karaszewskiej w Społecznym Ognisku Artystycznym (1990-1992) w Katowicach.

Półfinalista XV Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego (2005). Laureat trzech konkursów zrzeszonych w Światowej Federacji Międzynarodowych Konkursów Muzycznych w Genewie (WFIMC): XVI Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Vianny da Motty w Lizbonie (V nagroda i nagroda specjalna, Portugalia, 2007), XI Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego UNISA w Pretorii (VI nagroda, RPA, 2008), IV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Tbilisi (III nagroda, Gruzja, 2009), a także kilku innych konkursów: w Mediolanie (I nagroda i nagroda specjalna, Włochy, 2010), Laurignano (I nagroda, Włochy, 2011), Timiszoarze (I nagroda, Rumunia, 2011), Frascati (I nagroda, Włochy, 2012), Lissone (I nagroda, Włochy, 2013), Caraglio (I nagroda, Włochy, 2014), Oslo – im. Griega (II nagroda i 2 nagrody specjalne, Norwegia, 2008), Weronie (II nagroda, Włochy, 2012), Kerikeri (II nagroda i nagroda publiczności, Nowa Zelandia, 2012), Sybinie (II nagroda i nagroda specjalna, Rumunia, 2016), Campillos (III nagroda, Hiszpania, 2009). Finalista konkursu w Tallinie (2006). Wcześniej trzykrotny laureat Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina w Warszawie (2003 – IV nagroda, 2004 – II nagroda, 2005 – IV nagroda), konkursu w Takasaki (II nagroda, Japonia, 2001) oraz zwycięzca kilku ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów dla młodych pianistów (Antonin, Gorzów Wielkopolski, Zabrze, Poznań, Stalowa Wola; 1994-2002).

Grał podczas festiwali chopinowskich w Nohant, Dusznikach oraz Filharmonii Narodowej, Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, Festiwali Rubinsteina w Łodzi, festiwali i cyklów koncertowych m.in. w: Kuressaare (Estonia), Oeiras (Portugalia), Mediolanie, Montecatini Terme, Folgarii, na wyspach: San Giulio i Ischia (Włochy), w Locarno (Szwajcaria), Sunderlandzie, Newcastle, Carlisle (Wielka Brytania), Stambule, Izmirze (Turcja), Tbilisi (Gruzja). Partnerowali mu m.in.: Antoni Wit, Tadeusz Strugała, Marek Pijarowski, Jerzy Swoboda, Michał Klauza, Paweł Przytocki, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Szymon Bywalec, Michał Dworzyński, Andres Mustonen, Arjan Tien, Mitsuyoshi Oikawa, Boon Hua Lien, Per Sigmund Thorp, Heiko Mathias Förster, Jüri Alperten, Peter Csaba, Gheorghe Costin. Występował z towarzyszeniem m.in.: Sinfonii Varsovii, NOSPR, Orkiestry Akademii Beethovenowskiej, Orkiestr Symfonicznych Filharmonii Śląskiej i Dolnośląskiej, Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej, Śląskiej Orkiestry Kameralnej, Południowoafrykańskiej Orkiestry Kameralnej, Orkiestry Symfonicznej Filarmonica Banatul, Wielkiej Orkiestry Symfonicznej miasta Biszkek, Estońskiej Narodowej Orkiestry Symfonicznej, Tureckiej Prezydenckiej Orkiestry Symfonicznej, Państwowych Orkiestr Symfonicznych z Izmiru oraz Bursy, Orquestra Gulbenkian.

Podczas kursów mistrzowskich pracował pod okiem m.in.: Dang Thai Sona, Petera Donohoe, Wiktora Mierżanowa, Bernarda Ringeissena, Lee Kum Singa, Johna Perry’ego, Andrzeja Jasińskiego, Krzysztofa Jabłońskiego, Krystiana Zimermana.

Sześciokrotny stypendysta Ministra Kultury (1998, 2002, 2005, 2006, 2007, 2008), laureat programu

stypendialnego Młoda Polska (2010), stypendysta Prezesa Rady Ministrów (2002), Fundacji im. Hugona Kołłątaja (2003), Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci (1998-2004).

Występował w wielu miejscach w Polsce, a także w Kanadzie, RPA, Egipcie, Australii, Nowej Zelandii, Japonii, Chinach, Mongolii, Kirgistanie, Gruzji, Rumunii, Hiszpanii, Portugalii, Włoszech, Turcji, Niemczech, Belgii, Francji, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Norwegii, Czechach, Estonii, na Litwie, Ukrainie, Słowacji i Cyprze.

Prowadzi działalność pedagogiczną w macierzystej uczelni na stanowisku asystenta w katedrze fortepianu oraz w Państwowej Szkole Muzycznej im. Mieczysława Karłowicza w Katowicach. Jego uczniowie i studenci zdobywali nagrody i wyróżnienia na konkursach pianistycznych m.in. w: Würzburgu, Larnace, Frascati, Pietrozawodsku i na Ibizie.

Od 2017 roku był też jurorem konkursów i przesłuchań krajowych (Pabianice, Chrzanów, Dębica) i międzynarodowych (International Piano Competition „Chopin in Asia” w Japonii).

/ z materiałów Filharmonii Podkarpackiej/