Filharmonia Podkarpacka - Bach, Beethoven, Brahms
AB 11 X 2019 PIĄTEK GODZ. 19:00
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
KAI BUMANN – dyrygent
IVO VARBANOV – fortepian
W programie:
L. van Beethoven – IV Koncert fortepianowy G-dur op. 58
J. Brahms - III Symfonia F - dur op. 90
J.S. Bach – Uwertura nr 1 BWV 1066
Bach – Beethoven – Brahms – to dla wielu najbardziej wpływowi kompozytorzy wszechczasów. Ich muzyka zespolona w jednym koncercie, to gwarancja wielu artystycznych przeżyć. Uwertura (Suita) orkiestrowa (ok. 1721) Bacha, to barokowa dworska muzyka rozrywkowa, zróżnicowana nastrojowo, w której pojawi się korowód barwnych tańców. Nieśmiertelny i innowacyjny jest IV Koncert fortepianowy (1804 -1807) Beethovena. Już od pierwszych taktów utwór przykuwa uwagę słuchacza....rozpoczyna go intrygująco sam solista. W drugiej części fortepian odpowiada lirycznie na „surowe unisona” smyczków budując dramatyczny dialog. W finałowym Rondzie powracapogodny nastrój z pierwszej części dzieła. Godna zaistnienia obok Beethovena jest III Symfonia (1883) Brahmsa. Utwór nawiązuje do dziedzictwa muzycznego wielkiego Mistrza z Bonn, ale jednocześnie jest przesiąknięty romantycznym duchem. Clara Schumann pisała do Brahmsa: „Wydaje się, że wszystkie części tej Symfonii są całością zrodzoną z jednego bicia serca”.
Ivo Varbanov jest wiodącą postacią bułgarskiej muzyki i kultury za granicą.
Po przerwie w występach w latach 2009-2012 spowodowanej białaczką, powrócił na scenę z imponującymi występami w Royal Festival Hall z Królewską Orkiestrą Filharmoniczną, w King’s Place na festiwalu Brahms Unwrapped oraz w Cadogan Hall.
Jest laureatem nagrody im. Iwana Vazova za popularyzację bułgarskiej kultury za granicą, a w 2011 r. otrzymał Nagrodę Srebrnego Lwa od Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W 2019 r. stał się współpracownikiem Królewskiej Akademii Muzycznej. Z jego występów była prowadzona transmisja w bułgarskim Radiu Narodowym, Radiu BBC, RAI 3, France Music, Radio Toscana Classica, Classic FM+, hiszpańskim Radiu Narodowym, słowackim Radiu Narodowym, bułgarskiej Telewizji Narodowej, BTV oraz TV Bulgaria.
W 2017 r. Hyperion Records wydali nagranie Koncertu fortepianowego i Ballady nr 2 na fortepian i orkiestrę Dimitara Nenova z Królewską Narodową Orkiestrą w Szkocji i mistrzem Emilem Tabakovem, które zostało entuzjastycznie przyjęte przez krytyków na całym świecie (średnio 4,5/5 gwiazdek).
Do 2019 r. ma na swoim koncie 13 nagrań komercyjnych dla Hyperion Records, Gega New, B.N.R., Lorelt Records i ICSM Records.
Wśród jego występów znaleźć można koncerty, recitale i muzykę kameralną w ponad 20 krajach na trzech kontynentach. Najważniejszymi punktami w jego karierze są liczne występy w Royal Festival Hall, Wigmore Hall, King’s Place, Cadogan Hall, St. John’s Smith Square w Londynie, Carnegie Recital Hall w Nowym Jorku, bułgarskiej Sali Koncertowej w Sofii, Sali Filharmonicznej w Petersburgu, Królewskiej Sali Koncertowej w Glasgow, Freeman Concert Hall w Manchesterze, St George’s Bristol i West Road w Cambridge.
Współpracuje z najlepszymi orkiestrami, takimi jak Królewska Orkiestra Filharmoniczna, Królewska Narodowa Orkiestra w Szkocji, Angielska Orkiestra Kameralna, Filharmonia w Turku, Orkiestra Filharmonii w Sofii, Narodowa Orkiestra Symfoniczna w Bułgarii, Sofia Soloists, Orkiestra Symfoniczna w Tiencin oraz Orkiestra Filharmonii w Gdańsku, pod batutą znakomitych dyrygentów, takich jak Leif Segerstam, Emil Tabakov, Muhai Tang, Stanislav Oushev, Alexander Kantorov i Massimiliano Caldi.
W ostatnich sezonach na koncertach muzyki kameralnej pracował wspólnie ze swoją żoną Fiammettą Tarli i Konstantinem Lifschitzem (dwa fortepiany/cztery ręce), a także ze skrzypkiem Oferem Falkiem, skrzypaczką Jitką Hosprovą, wiolonczelistami: László Fenyö, Seeli Toivio, Jozefem Lupták i Hillelem Zori, kwartetem Allegri i waltornistką Tanją Nisonen, występując na festiwalach takich jak Tygodnie Muzyczne w Sofii, Letni Festiwal w Cervo, Festiwal Muzyczny w Ochrydzie, Festiwal Chopina w Mariańskich Łaźniach, Festiwal Sztuki Apollonia, Festiwal CarniaArmonie i Festiwal Muzyki Współczesnej w Łodzi.
Na fortepianie zaczął grać w wieku 6 lat w swoim mieście rodzinnym u Eleonory Karamishevy. Uczył się pod okiem Riccardo Bertazzolo i sławnej węgierskiej nauczycielki, Ylonki Deckers we Włoszech. Po zakończeniu studiów w wieku 20 lat wyjechał do Anglii, aby pracować z Sulamitą Aronowsky w RNCM (Królewskie Północne Kolegium Muzyczne) w Manchesterze oraz z Frankiem Wibautem na Królewskiej Akademii Muzycznej. W 1998 r. ukończył studia podyplomowe (na stypendium Fundacji Rotary). Uczył się również prywatnie u Dennisa Lee, a także czerpał inspiracje na zajęciach mistrzowskich u wspaniałych artystów i nauczycieli, takich jak Alexander Lonquich, Barry Douglas i Lev Naumov. Prowadził zajęcia mistrzowskie w bułgarskiej Państwowej Szkole Muzycznej w Sofii, Hochschule für Musik Luzern w Szwajcarii i Państwowej Szkole Muzycznej w Radomiu.
KAI BUMANN
Od września 2015 jest szefem artystycznym Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy. Urodził się
w Berlinie w 1961. Jest absolwentem wydziału dyrygentury tamtejszej Hochschule der Künste.
W latach 1986-1992, jako dyrygent, współpracował na stałe z wieloma teatrami operowymi
w Niemczech, gdzie kierował muzycznymi premierami, m.in. takich oper, jak: Lady Makbet mceńskiego powiatu Szostakowicza, Salome Straussa i Lulu Berga, jak również operami od Mozarta po Verdiego. Od wielu lat jest blisko związany z polską sceną i estradą muzyczną. Po zdobyciu II nagrody
w Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim w Genewie w 1994 rozpoczął, trwającą do dziś, współpracę z najważniejszymi ośrodkami muzycznymi w Polsce. W 1996 został pierwszym gościnnym dyrygentem Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, a także pierwszym dyrygentem w Staatstheater w Wiesbaden. W 1997 objął dyrekcję artystyczną Opery Krakowskiej, stając się również jej pierwszym dyrygentem. W tym samym roku objął stanowisko głównego dyrygenta Swiss Youth Symphony Orchestra. W latach 1998-2003 gościł regularnie w berlińskiej Deutsche Oper. Od początku 2004 do maja 2013 był stałym dyrygentem Warszawskiej Opery Kameralnej. Współpracę z tą sceną rozpoczął, przygotowując muzycznie premierę Falstaffa Verdiego (2003). Z zespołem WOK odbył podróże do Francji, Hiszpanii i dwukrotnie do Japonii (2004, 2006). W Teatrze Wielkim – Operze Narodowej zadebiutował w lutym 2007, dyrygując operą Mozarta Don Giovanni. Od września 2008 do czerwca 2012 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Polskiej Filharmonii Bałtyckiej im. Fryderyka Chopina
w Gdańsku. W sezonach 2013 – 2015 był pierwszym gościnnym dyrygentem w Filharmonii Łódzkiej im. Artura Rubinsteina. Od 2010 prowadzi klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej w Gdańsku.
