Filharmonia Podkarpacka zaprasza - Moss, Berlioz

KONCERT SYMFONICZNY

AB 22 listopada 2024 r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
ŁUKASZ BOROWICZ – dyrygent
ANNA BERNACKA – mezzosopran

W programie:
P. Moss – „Sonety Asnyka” na mezzosopran i orkiestrę
H. Berlioz – Symfonia fantastyczna op. 14

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej pod batutą Łukasza Borowicza, dyrygenta - szefa Orkiestry Filharmonii Poznańskiej rozpocznie koncert od „Sonetów Asnyka” na mezzosopran i orkiestrę Piotra Mossa. Wykonanie utworu związane jest z jubileuszem 75. urodzin i 55 – lecia pracy artystycznej kompozytora. „Twórczość Asnyka, rozpięta między romantyzmem a pozytywizmem, jest mi bardzo bliska. Mistycyzm, liryzm, melancholia, tęsknota, które odnajduję w jego poezji, to tematy obecne w wielu moich kompozycjach” – pisze Piotr Moss. Z bardzo bogatej twórczości Asnyka, wybrał kompozytor cztery sonety: „Zmiennego bytu falo ruchliwa”, „Po co się budzą pragnienia szalone”, „Wieczne ciemności, bezdenne otchłanie”, „Pierwsze uczucia, to kwiaty wiosenne”.
A potem czeka na melomanów Symfonia Fantastyczna (1830) Hectora Berlioza (1803 – 1869), uważana za pierwszą symfonię programową i jedno z dzieł będących najpełniejszym odbiciem idei romantycznej epoki. Pierwsze wykonanie Symfonii fantastycznej wstrząsnęło światem muzyki, bo nikt wcześniej nie opowiedział dźwiękami tak osobistej historii miłosnej. Dla wyrażenia autobiograficznych treści dzieła, na które wskazuje podtytuł Symfonii „Epizod z życia artysty”, posłużył się francuski kompozytor nową paletą orkiestrowych barw odkrywając nieznane lądy w dziedzinie kolorystyki dźwiękowej. Wskazówką do odczytania intencji kompozytora są tytuły poszczególnych części: Marzenia i namiętności, Bal, Wśród pól, Marsz na miejsce stracenia, Sabat czarownic. Szlachetna melodia ukochanej – idée fixe, przewijająca się przez wszystkie części Symfonii, ulega przekształceniom wraz z rozwojem dramatycznej akcji utworu. W ostatniej części artysta widzi siebie pośród przerażającego tłumu czarownic zgromadzonych na jego pogrzebie. Ukochana kobieta pojawia się jako czarownica, stąd jej temat przybiera groteskową postać. Biją dzwony, rozbrzmiewa średniowieczna sekwencja Dies irae.

ŁUKASZ BOROWICZ
Dyrygent - szef Orkiestry Filharmonii Poznańskiej i dyrektor muzyczny Filharmonii Poznańskiej, I dyrygent gościnny Filharmonii Krakowskiej. Studiował w klasie Bogusława Madeya w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, tam też uzyskał tytuł doktora w dziedzinie dyrygentury pod kierunkiem Antoniego Wita. W latach 2007-2015 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Polskiej Orkiestry Radiowej, a w latach 2006-2021 był I dyrygentem gościnnym Orkiestry Filharmonii Poznańskiej. Został wyróżniony m.in.: Paszportem „Polityki” (2008), Koryfeuszem Muzyki Polskiej (2011), Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida (2013), Nagrodą Tansmana (2014) za wybitną indywidualność muzyczną, Nagrodą Honorową Związku Kompozytorów Polskich (2022).
Jako dyrygent operowy debiutował w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Don Giovannim Mozarta i od tego czasu poprowadził tam ponad 190 przedstawień operowych i baletowych, m.in. premiery Orfeusza i Eurydyki Glucka, Święta wiosny Strawińskiego, Snu nocy letniej Mendelssohna-Bartholdy’ego/Ligetiego, Romea i Julii Prokofiewa oraz Baletów polskich. Dyrygował również premierami: Don Giovanniego, Eugeniusza Oniegina Czajkowskiego, Halki Moniuszki i Króla Rogera Szymanowskiego w Operze Krakowskiej, Czarodziejskiego fletu Mozarta, Rusałki Dvořáka, Zamku Sinobrodego Bartóka oraz Dydony i Eneasza Purcella w Teatrze Wielkim w Łodzi, Króla Rogera w Operze ABAO w Bilbao, Don Giovanniego w Polskiej Operze Królewskiej. Podczas kolejnych edycji Festiwalu Beethovenowskiego zaprezentował 20 zapomnianych oper. Prowadził także koncerty na festiwalach w Pesaro (recital Ewy Podleś) oraz w Szlezwiku-Holsztynie (Halka z Orkiestrą NDR Radiophilharmonie). W 2018 roku poprowadził spektakl Hugenoci Meyerbeera w Opéra Bastille, stając się pierwszym polskim dyrygentem w historii Opery Paryskiej. W 2019 roku Poprowadził premierę Halki (reż. Mariusz Treliński) z udziałem Piotra Beczały w Theater and der Wien (2019) i Teatrze Wielkim – Operze Narodowej (2020).
Dyrygował wieloma orkiestrami, m.in.: Israel Philharmonic, London Philharmonic Orchestra, Royal Philharmonic Orchestra, BBC Scottish Symphony Orchestra, Akademie für Alte Musik, RIAS Kammerchor, WDR Sinfonieorchester, SWR Sinfonieorchester, Bamberger Symphoniker, Deutsche Symphonie-Orchester Berlin, Luzerner Symfonieorchester, Orquestra Titular del Teatro Real, Paris Opera Orchestra, Opéra Orchestre National Montpellier Occitanie, Prague Symphony Orchestra FOK, Janáček Philharmonic Orchestra, Los Angeles Philharmonic New Music Group i większością polskich orkiestr symfonicznych. W sezonie 2023/2024 powrócił do Teatro Real, PKF – Prague Philharmonia, DSO Berlin, Opéra Orchestre National Montpellier Occitanie, Basque National Orchestra, Filharmonii Narodowej, NOSPR, Filharmonii Szczecińskiej i Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.
W sezonie 2024/2025 zadebiutuje na Festiwalu Musikfest w Berlinie (z Akademie für Alte Musik, RIAS Kammerchor), przygotuje premierę Giovanny d’Arco Verdiego w Ópera de Tenerife, zadebiutuje z English Chamber Orchestra, Prezydencką Orkiestrą w Ankarze oraz powróci do: Basque National Orchestra, DSO Berlin, İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası, PKF – Prague Philharmonia, Filharmonii Narodowej, NOSPR, Filharmonii Bałtyckiej, Filharmonii Lubelskiej, Filharmonii Podkarpackiej oraz Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.
Dyskografia artysty liczy ponad 130 albumów. Nagrał m.in.: wszystkie koncerty skrzypcowe Grażyny Bacewicz (z Joanną Kurkowicz) dla Chandos, komplet dzieł symfonicznych Andrzeja Panufnika z Polską Orkiestrą Radiową oraz Konzerthausorchester Berlin dla cpo (uhonorowany Special Achievement Award ICMA 2015), komplet dzieł symfonicznych Grażyny Bacewicz z WDR Sinfonieorchester dla cpo oraz Quo vadis Nowowiejskiego z Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej dla cpo, nagrodzony ICMA 2018 w kategorii Choral Music. Jego nagrania zostały czterokrotnie wyróżnione nagrodą Diapason d’Or. Łukasz Borowicz prowadzi klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie.

Anna Bernacka - mezzosopran, fot. Karpati&Zarewicz

ANNA BERNACKA
Mezzosopran. Artystka wszechstronna. Posiada w swoim repertuarze ponad 50 partii operowych jest także cenioną wykonawczynią muzyki oratoryjno-kantatowej od muzyki dawnej po najnowszą. Debiutowała w 2006 roku w Oldenburgisches Staatstheater jako Driada w Ariadnie na Naxos Straussa.
Występuje zarówno na scenach polskich teatrów operowych: w Białymstoku, Gdańsku, Krakowie, Poznaniu, Łodzi, Szczecinie i Warszawie, w tym Teatru Wielkiego – Opery Narodowej i Warszawskiej Opery Kameralnej, jak i na scenach europejskich, m. in. : Komische Oper w Berlinie i Staatsoper Stuttgart. W latach 2007–2017 związana z Operą Wrocławską, gdzie wykonywała m.in. partie Octaviana w Kawalerze srebrnej róży R. Straussa, Cherubina w Weselu Figara, Dorabelli w Così fan tutte i Donny Elviry w Don Giovannim Mozarta, Niklasa w Opowieściach Hoffmanna Offenbacha, Rosiny w Cyruliku sewilskim Rossiniego, Jadwigi w Strasznym dworze Moniuszki, Maryny Mniszek w Borysie Godunowie Musorgskiego, Maddaleny w Rigoletcie Verdiego czy Księcia Orlofskiego w Zemście nietoperza J. Straussa.
Współpracuje ponadto z Filharmonią Narodową, Podlaską, Dolnośląską, Śląską, Wrocławską, Łódzką, Bałtycką i Podkarpacką oraz z Filharmonią Kameralną w Łomży, a także z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Polską Orkiestrą Radiową, orkiestrą Capella Cracoviensis, Sinfonietta Cracovia, Mitteldeutsche Kammerphilharmonie, Musicae Antiquae Collegium Varsoviense. Jej wykonań można było wysłuchać w ramach licznych festiwali, takich jak Wielkanocny Festiwal im. Ludwiga van Beethovena czy Festiwal Mozartowski w Warszawie.
W swojej karierze miała okazję pracować z wybitnymi reżyserami, jak Mariusz Treliński, Keith Warner, Ivo van Hoeve, David Pountney, Christopher Alden, Willy Decker, Moshe Leiser, Patrice Caurier, Lydia Steier, Benedict Andrews, Christoph Marthaler, Laco Adamik, Waldemar Zawodziński, oraz dyrygentami, w tym z, Partickiem Fournillierem, Stefanem Solteszem, Konradem Junghanelem Friedrichem Heiderem, Benjaminem Baylem, Keri Lynn-Wilson, Stefano Montanarim, Andriyem Yurkevych, José Marią Florêncio, Carlo Montanarim, Bassemem Akkikim, Stevenem Sloanem, Jackiem Kaspszykiem, Tadeuszem Kozłowskim, Jerzym Maksymiukiem, Łukaszem Borowiczem, Michałem Klauzą, Wojciechem Semerau-Siemianowskim.
Jest finalistką i laureatką wielu międzynarodowych konkursów wokalnych, m.in. Konkursu im. Stanisława Moniuszki w Warszawie, Konkursu im. Antonína Dvořáka w Karlowych Warach oraz Konkursu im. Haliny Halskiej-Fijałkowskiej we Wrocławiu. W 2015 roku zdobyła Teatralną Nagrodę Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii „najlepsza śpiewaczka” (rola w nowej inscenizacji Kawalera srebrnej róży), a w 2017 roku premierowej Goplanie Żeleńskiego z jej udziałem przyznano statuetkę International Opera Awards. W 2021 roku została laureatką programu „Scena dla muzyki polskiej”.
Kształciła się we wrocławskiej Akademii Muzycznej w klasie śpiewu solowego Ewy Czermak oraz hanowerskiej Hochschule für Musik und Theater w klasie Carol Richardson-Smith. Uczestniczyła ponadto w kursach tak znakomitych pedagogów, jak Teresa Berganza, Christa Ludwig, Teresa Żylis-Gara, Helena Łazarska i Ryszard Karczykowski.

Z poważaniem,

Biuro Koncertowe

Filharmonii Podkarpackiej

im. Artura Malawskiego w Rzeszowie

tel. + 48 17 862 85 07

www.filharmonia.rzeszow.pl