ANDRZEJ JAGODZIŃSKI – MUZYKA POLSKA

BOOM 13 listopada 2022r., niedziela, godz. 18:00, SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

TRIO ANDRZEJA JAGODZIŃSKIEGO:

ANDRZEJ JAGODZIŃSKI – fortepian

ADAM CEGIELSKI – kontrabas

CZESŁAW „MAŁY” BARTKOWSKI – perkusja

goście:

AGNIESZKA WILCZYŃSKA – śpiew

HENRYK MIŚKIEWICZ – saksofon altowy, saksofon sopranowy

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

MARCIN SOMPOLIŃSKI – dyrygent

W programie: kompozycje łączące elementy muzyki ludowej, klasycznej i jazzowej

ANDRZEJ JAGODZIŃSKI

Pianista, akordeonista, waltornista, kompozytor i aranżer. Od zawsze interesował się muzyką klasyczną. Jeszcze w trakcie studiów w klasie waltorni na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie dostał angaż w Orkiestrze Polskiego Radia i TV w Warszawie, w której grał przez pięć lat. W trakcie studiów zaczęła go interesować muzyka jazzowa – uczył się jej, grając na fortepianie. Od początku jazzowej kariery współpracował z czołowymi polskimi zespołami jazzowymi: Old Timers, Swing Session, String Connection, Kwartetem Zbigniewa Namysłowskiego, Kwartetem Janusza Muniaka, Quintessence, Kwartetem Jana Ptaszyna Wróblewskiego. W roku 1987 rozpoczął współpracę z Ewą Bem, czołową polską wokalistką jazzową.

W roku 1993 stworzył istniejące do dzisiaj klasyczne trio jazzowe z kontrabasistą Adamem Cegielskim i perkusistą Czesławem „Małym” Bartkowskim. Nawiązując do swoich klasycznych korzeni i wykorzystując kilkunastoletnie doświadczenie muzyka jazzowego, Andrzej Jagodziński stworzył projekt łączący te dwa światy muzyczne, płytę Chopin z jazzowymi opracowaniami muzyki Fryderyka Chopina (1994), uznaną przez czytelników pisma „Jazz Forum” za album roku 1994 (otrzymała ona także nagrodę Fryderyka oraz laur Melomani ’94 – nagrodę łódzkiego Stowarzyszenia Miłośników Muzyki). Projekt ten otworzył przed artystą drogę na sceny muzyczne całego świata i ugruntował przekonanie Andrzeja Jagodzińskiego o słuszności łączenia jazzu z klasyką. Opierając się na grze tria jazzowego zaczął zapraszać do wykonywania swoich kompozycji oraz utworów, które aranżował, muzyków klasycznych, instrumentalistów, i wokalistów, a także orkiestry kameralne. Tak powstał projekt zatytułowany „Muzyka Polska”, w którym obok jazzowych na scenie pojawia się orkiestra kameralna.

Kulminacją poszukiwań brzmieniowych i kompozytorskich artysty stał się jego Koncert fortepianowy g-moll na trio jazzowe i wielką orkiestrę symfoniczną, a także klasycznie zbudowane Requiem na trio jazzowe, troje wokalistów jazzowych i klasyczny chór mieszany. Najnowszą inspiracją Jagodzińskiego okazała się muzyka mistrza polifonii, Jana Sebastiana Bacha. Jej efektem jest wydana w roku 2020 roku płyta Andrzej Jagodziński Trio – Bach. Równolegle powstał projekt z jazzowymi opracowaniami utworów Bacha na kwartet jazzowy i orkiestrę instrumentów dawnych.

ADAM CEGIELSKI

Absolwent Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie kontrabasu Andrzeja Mysińskiego, zadebiutował w 1988 roku w kwartecie Kazimierza Jonkisza, w którym występował do 1991 roku. W 1990 r,. jako członek zespołu Central Heating Trio, zdobył I nagrodę i wyróżnienie indywidualne na konkursie Jazz Juniors w Krakowie, VI nagrodę w Europejskim Konkursie Jazzowym w Hoeilaart (Belgia), „Klucz do Kariery” Pomorskiej Jesieni Jazzowej w Bydgoszczy. Również w 1990 r. znalazł się także wśród finalistów konkursu International Jazz Federation w Leverkusen (RFN). W 1994 r. został stypendystą Fundacji Kultury Polskiej im. Krzysztofa Komedy.

W kolejnych latach koncertował i nagrywał z m.in.: Quintessence (1991–1993), Kwartetem Kuby Stankiewicza (1992–1995), Triem Andrzeja Jagodzińskiego (od 1993), jak również okazjonalnie z Ewą Bem, Lorą Szafran, Janem „Ptaszynem” Wróblewskim, Wojciechem Karolakiem, Tomaszem Stańką, Zbigniewem Namysłowskim, Henrykiem Miśkiewiczem, Zbigniewem Preisnerem, Janem A.P. Kaczmarkiem oraz orkiestrami symfonicznymi Concerto Avenna (1991–1992) i Sinfonia Varsovia (1991–1995).

Od 1994 r. zajmuje się działalnością pedagogiczną. Obecnie prowadzi klasę kontrabasu na Wydziale Jazzu w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie, w której to od 2005 r. zajmuje stanowisko wicedyrektora do spraw kształcenia jazzowego.

                                                                       Adam Cegielski - kontrabas, fot. Paweł Cegielski

CZESŁAW „MAŁY” BARTKOWSKI

Perkusista jazzowy, pedagog. Debiutował w roku 1960 jako perkusista zespołu Far Quartet Jerzego Pakulskiego.W roku 1963 nawiązał współpracę ze Zbigniewem Namysłowskim i został muzykiem w jego kwartecie. Grał też z innymi znanymi grupami jazzowymi, m.in. z Niemen Enigmatic czy też z Grupą Michała Urbaniaka. Bardzo często grał w triach: z Tomaszem Stańką (trąbka) i Adamem Makowiczem (fortepian), z Wojciechem Karolakiem (fortepian, organy) i Tomaszem Szukalskim (saksofon tenorowy), z Arturem Dutkiewiczem (fortepian) i Andrzejem Cudzichem (kontrabas), z Markiem Blizińskim (gitara) i Zbigniewem Wegehauptem (kontrabas), z Andrzejem Jagodzińskim (pianino) i Adamem Cegielskim (kontrabas).

Brał ponadto udział w realizacji nagrań takich wokalistów jak Ewa Bem, Urszula Dudziak i Stanisław Sojka oraz muzyków zagranicznych (Freddie Hubbard, Clark Terry, Joe Newman, Art Farmer, Ben Webster), a także polskiego zespołu Novi Singers. Występował nie tylko w kraju, lecz również za granicą (Indie, USA, Nowa Zelandia, Australia oraz liczne kraje Europy). W roku 1993 został wykładowcą w Średniej szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz warszawskiego Studium Jazzowego.

                                                              Czesław "Mały" Bartkowski - perkusja, fot. Paweł Cegielski

MARCIN SOMPOLIŃSKI

Profesor klasy dyrygentury Akademii Muzycznej im. i. J. Paderewskiego w Poznaniu. Rozpoczął studia dyrygenckie w Akademii Muzycznej w Poznaniu w klasie prof. Renarda Czajkowskiego, uzyskując w roku 1989 dyplom pod kierunkiem prof. Witolda Krzemieńskiego. Był uczestnikiem wielu kursów mistrzowskich, m. in. w Lipsku (Helmuth Rilling), Stuttgarcie (John Eliot Gardiner) i Brixen (Joshua Rifkin). Otrzymał Stypendium dla młodych twórców miasta Poznania (1993), oraz Medal Młodej Sztuki Głosu Wielkopolskiego (1994). W latach 1987-1990 był dyrygentem Wielkopolskiej Orkiestry Symfonicznej.

Pracował jako dyrygent Teatru Wielkiego w Poznaniu (1997-2002), realizując m.in. premierę Czarodziejskiego fletu Mozarta na festiwalach w Carcassone i Xanten. Występował z wieloma orkiestrami symfonicznymi w kraju i za granicą, towarzysząc wybitnym solistom (Konstanty Andrzej Kulka, Jadwiga Kotnowska, Elżbieta Chojnacka, Wiesław Ochman, Malcolm Bilson) w prestiżowych salach koncertowych, jak Beethovenhalle w Bonn, Festspielhaus w Salzburgu, Alte Oper we Frankfurcie. Dokonał licznych nagrań radiowych i telewizyjnych. Prowadzone przez niego w 1998 roku koncerty monograficzne Arvo Pärta zostały uznane przez „Gazetę Wyborczą” oraz „Życie” za kulturalne wydarzenie roku w Poznaniu.

Wśród ważniejszych dokonań operowych Marcina Sompolińskiego znajduje się polska premiera opery Marcela Landowskiego Galina. Sompoliński przygotował również premierowe spektakle Halki Moniuszki (2000) oraz Aidy Verdiego (2001). W roku 2006 wraz z zespołem Opery Nova w Bydgoszczy dyrygował austriacką prapremierą odnalezionej opery Mozarta Der Stein der Weisen (Fetsspielhaus Salzburg).

Osobny nurt działalności artysty stanowią prawykonania muzyki współczesnej, wśród których znajdują się m.in. zamówione przez Międzynarodowy Festiwal Chórów Uniwersyteckich w Poznaniu kompozycje Zbigniewa Kozuba Beati estis oraz Marka Jasińskiego Ad Iuvenatem. Wśród ważniejszych dokonań Marcina Sompolińskiego jest też Missa pro defuncto Wolfgango Amadeo — msza żałobna za duszę ś. p. Wolfganga Amadeusza Mozarta, wykonana liturgicznie 4.12.2001 roku w kościele OO. Franciszkanów na Górze Przemysła. Również i tym razem „Gazeta Wyborcza” uznała to przedsięwzięcie, obok konkursu im. H. Wieniawskiego, za najważniejsze muzyczne wydarzenie roku w Poznaniu. Sompoliński jest też pomysłodawcą i realizatorem nowatorskiego cyklu koncertów edukacyjnych Speaking Concerts, cieszących się olbrzymim zainteresowaniem i uznaniem publiczności. W latach 2005-2008 pełnił stanowisko kierownika muzycznego Teatru Muzycznego w Poznaniu, gdzie przygotował premierowe realizacje m.in. Carewicza Lehara oraz Upiora w Operze Yestona.

W latach 2018 – 2020 był kierownikiem muzycznym orkiestry MACV działającej przy Warszawskiej Operze Kameralnej specjalizującej się w wykonawstwie muzyki klasycznej na instrumentach historycznych.

                                                                        Marcin Sompoliński - dyrygent, fot. Piotr Łysakowski

AGNIESZKA WILCZYŃSKA

Laureatka nagrody Fryderyk 2016 za płytę Tutaj mieszkam – piosenki z premierowymi tekstami napisanymi dla wokalistki przez Wojciecha Młynarskiego oraz kompozycjami Włodzimierza Nahornego, Andrzeja Jagodzińskiego, Jerzego „Dudusia” Matuszkiewicza i Włodzimierza Korcza. Była również nominowana do nagrody Fryderyka w 2020 r. w kategorii „Jazzowy album roku” za Wilcze jagody, płytę nagrana w duecie z Andrzejem Jagodzińskim jego kompozycjami do tekstów Wiesławy Sujkowskiej, Jana Wołka, Stanisława Tyma, Andrzeja Poniedzielskiego oraz własnymi tekstami wokalistki. Członkini Rady Akademii Fonograficznej, Ambasadorka Szczecina, Stypendystka Ministra Kultury i Sztuki 1998, Laureatka Nagrody Artystycznej Miasta Szczecin 2016.

W 1998 r. ukończyła z wyróżnieniem studia wokalne na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Ma na swoim koncie dwie Złote Płyty; Pogadaj ze mną (muzyka Włodzimierz Nahorny słowa Wojciech Młynarski) i Krzysztof Komeda (w ramach serii „Wielcy Kompozytorzy Filmowi”).

Agnieszka Wilczyńska współpracuje z czołówką muzyków polskiej sceny jazzowej, a od 2004 r. koncertuje i nagrywa z Trio Andrzeja Jagodzińskiego. Koncertowała z wieloma renomowanymi orkiestrami i zespołami, jak Orkiestra Kameralna AUKSO, Atom String Quartet, Toruńska Orkiestra Kameralna, Orkiestra Sinfonia Viva, Orkiestra Filharmonii Narodowej w Warszawie, Polska Filharmonia Narodowa Sopot, Filharmonia Lwowska, Sinfonia Varsovia, Orkiestra MACV. Występowała na wielu prestiżowych scenach w Polsce i na świecie: w Nowym Jorku (Carnegie Hall), Chicago Symphony Center, National Concert Hall na Tajwanie, Białoruskiej Filharmonii Narodowej, Moskiewskiej Filharmonii Narodowej, Filharmonii Lwowskiej i w salach koncertowych w całej Polsce, (Filharmonia Narodowa, Krakowska i Szczecińska, NOSPR w Katowicach).

W Teatrze Polskim w Warszawie Agnieszka Wilczyńska debiutowała jako aktorka wcielając się w postać wybitnej polskiej poetki Agnieszki Osieckiej w spektaklu Listy na wyczerpanym papierze w reżyserii Leny Frankiewicz (2013). Wystąpiła w filmie Alicji Albrecht Młynarski – piosenka finałowa wraz z Januszem Gajosem, Ewą Bem, Krystyną Jandą, Januszem Głowackim i Magdaleną Zawadzką. Film został w 2018 roku nagrodzony Polską Nagrodą Filmową „Orzeł” w kategorii „Najlepszy film dokumentalny”.

Również w 2018 roku wokalistka wystąpiła w prawykonaniu Requiem Andrzeja Jagodzińskiego. Koncert odbył się 21 października w NOSPR. W roku 2019 była solistką koncertu „Muzyka polska dla zwycięstwa”, retransmitowanym przez Telewizję Poznań i TVP Kultura. W 2020 roku Agnieszka Wilczyńska wystąpiła w koncercie „Jazz Sebastian Bach” z utworami lipskiego kantora, zaaranżowanymi przez Andrzeja Jagodzińskiego na głos, orkiestrę instrumentów historycznych i trio jazzowe.

                                                                       Agnieszka Wilczyńska - śpiew, fot. Weronika Kosińska

HENRYK MIŚKIEWICZ

Saksofonista, klarnecista, kompozytor, aranżer, absolwent PWSM w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny) w klasie klarnetu. Przygodę z jazzem rozpoczął w wieku 16 lat, zdobywając wyróżnienie na Festiwalu „Jazz nad Odrą” we Wrocławiu jako klarnecista i kompozytor. Wielokrotny laureat młodzieżowych i międzyszkolnych ogólnopolskich konkursów instrumentów dętych. Grę na saksofonie rozpoczął w Warszawie jako samouk. Uhonorowany prestiżowymi nagrodami przemysłu fonograficznego (Fryderyki za „Jazzowy Album Roku” – Lyrics (2002), „Muzyk Roku” (2004), „Jazzowy Artysta Roku” (2013) a ostatnio najwyższe wyróżnienie za całokształt osiągnięć w muzyce jazzowej „Złoty Fyderyk” (2022). Otrzymał również nominacje do tych nagród za swoje wszystkie autorskie płyty: More Love , Kakaruka, Ja nie chcę spać, Altissimonica, Uniesienie, trzy kolejne płyty Full Drive oraz ostatnią rodzinną płytę Nasza miłość, wydaną z okazji 70 urodzin (2021) .

Przez wiele lat plasował się na czele plebiscytu Jazz Top magazynu „Jazz Forum”. Był wyróżniony za całokształt pracy muzycznej nagrodami Mateusza (nagroda III Programu Polskiego Radia) najpierw z okazji 25-lecia, a w 2016 roku z okazji 50-lecia pracy artystycznej. Odznaczony Oskarem Jazzowym (nagroda Stowarzyszenia Łódzkich Melomanów) oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”. W czerwcu 2022 dostał nagrodę specjalną ZAIKS z okazji 100 – lecia instytucji chroniącej prawa artystów za twórczość i wybitne wykonawstwo.

Koncertował na wielu festiwalach w Europie . Grał z czołowymi polskimi muzykami jazzowymi , takimi jak Ewa Bem, Anna Maria Jopek, Jan „Ptaszyn” Wróblewski, Andrzej Jagodziński, Marcin Wasilewski, Janusz Strobel, Jarosław Śmietana, Marek Napiórkowski. Występował z Joe Lovano, Orkiestrą Paula Kuhna w Berlinie oraz z Orkiestrą WDR jako solista w Kolonii, a także na gdańskim „ Solidarity of art”. Występował z Patem Methenym i Mino Cinelu w projektach Anny Marii Jopek. Koncertował z amerykańskim trębaczem Michaelem „Patchesem” Stewartem. Bardzo sobie ceni współpracę z własnymi dziećmi (Michał Miśkiewicz- perkusista, Dorota Miśkiewicz- wokalistka).

                                                                           Henryk Miśkiewicz - saksofony, fot. Kuba Majerczyk