relacje

        Pomiędzy 1 a 27 lipca 2024 roku odbyły się 50. Międzynarodowe Kursy Muzyczne im. Zenona Brzewskiego w Łańcucie. Jubileusz był nie tylko czasem radości, ale także czasem na refleksje i wzruszenia. Twórcami Kursów byli prof. Zenon Brzewski, wybitny skrzypek, pedagog i wielki przyjaciel utalentowanej młodzieży oraz Władysław Czajewski, dyrektor Muzeum Zamku w Łańcucie.
     Kursy powstały w czasie, kiedy wyjazdy zagraniczne były ograniczone i kosztowne. Utalentowani młodzi ludzie mogli w Łańcucie doskonalić swe umiejętności pod okiem wybitnych polskich i zagranicznych mistrzów.
     Po śmierci prof. Zenona Brzewskiego kierownikiem artystycznym i naukowym Kursów został znakomity skrzypek prof. Mirosław Ławrynowicz, a od 2005 roku do dziś kieruje nimi prof. Krystyna Makowska-Ławrynowicz. Po śmierci dyrektora Władysława Czajewskiego przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego Kursów został pan Krzysztof Szczepaniak, który nadal pełni tę funkcję.
     Władysław Czajewski często powtarzał, że te kursy wyróżniają: genius loci, czyli wyjątkowość miejsca, w jakim są organizowane (związana z muzyką magnacka rezydencja otoczona przepięknym parkiem) oraz genius persone – wyjątkowi ludzie tworzący tę imprezę.

     Zaprosił mnie do grona profesorów łańcuckich kursów prof. Zenon Brzewski, pomysłodawca, współorganizator i wieloletni kierownik artystyczny i naukowy – mówi prof. Roman Lasocki, wybitny skrzypek, pedagog i popularyzator muzyki. - Z wielkim wzruszeniem to wspominam, ponieważ kiedy prof. Zenon Brzewski i dyr. Władysław Czajewski zaprosili mnie po raz pierwszy na Kurs, byłem najmłodszym wykładowcą, a dzisiaj, obok prof. Edwarda Zienkowskiego z Wiednia, jestem najstarszy. Miałem szczęście śledzić tę wspaniałą imprezę. Dla przykładu powiem o kursie odbywającym się w Paryżu na Sorbonie, w którym uczestniczyłem. Kurs trwał dziesięć dni, było nas około dwudziestu uczestników i czterech pedagogów. Pierwszego dnia ja wykonałem koncert, później grali m.in. Zakhar Bron, Siergiej Kravchenko, a ostatniego Vadim Repin (wszyscy związani z Łańcutem) i na tym kurs się kończy. W Łańcucie, dzięki wielkim talentom pani prof. Krystyny Makowskiej-Ławrynowicz i pana prezesa Krzysztofa Szczepaniaka, nasze kursy osiągnęły nie tylko najwyższą europejską jakość, ponieważ zapraszani są najwybitniejsi pedagodzy krajowi i zagraniczni, ale także olbrzymie rozmiary. To jest ewenement na skalę światową. Takich kursów nie ma ani w Paryżu, ani w Londynie i ma rację pan Krzysztof Szczepaniak – nie ma ani jednego polskiego skrzypka, który nie byłby pedagogiem albo wychowankiem Łańcuta, co najważniejsze – dawni nasi wychowankowie dzisiaj są naszymi kolegami. Dzięki wielkiej zapobiegliwości i mądrości kierownictwa kursów dwukrotnie nastąpiła zmiana generacyjna. W pierwszej było wiele wspaniałych nazwisk, m.in.: Zenon Płoszaj, Jadwiga Kaliszewska, Stanisław Lewandowski. Później Mirosław Ławrynowicz, Konstanty Andrzej Kulka, a dzisiaj mamy w większości cudownych muzyków młodego pokolenia, jak m.in.: Agata Szymczewska, Maria Machowska, Wojciech Koprowski, Janusz Wawrowski… Ta zmiana generacyjna pozwala nam z radością i spokojem myśleć o przyszłości. Następcy są nie tylko wybitnymi artystami, ale także ludźmi niesłychanie zdyscyplinowanymi i posiadającymi imperatyw pracy twórczej.

prof. Roman Lasocki podczas wykładu w ramach 50. Międzynarodowych Kursów Muzycznych w Łańcucie, fot lykografia.pl

       Od 2006 roku wykładowcą Łańcuckich kursów jest prof. Konstanty Andrzej Kulka, światowej sławy skrzypek-wirtuoz, solista, kameralista i pedagog. - Kiedyś – mówi profesor - miałem bardzo mało czasu i nie mogłem przyjeżdżać do Łańcuta na dwa tygodnie, ale od 2006 roku z wielką przyjemnością tu przyjeżdżam. Podczas każdego pobytu występuję z recitalem. Dzięki temu mam możliwość przekazania uczestnikom trochę tradycji wykonawczych i estradowych zachowań. Myślę, że to dla niektórych jest ważne. Jestem na tegorocznych kursach na specyficznych warunkach. Mam tylko jednego stałego ucznia, natomiast udzielam konsultacji i mam zajęcia zbiorowe w formie audycji, podczas których uczestnicy grają różne utwory. Wysłuchuję z uwagą tych prezentacji, trochę poprawiam i dzielę się swoimi uwagami. Sporo osób przychodzi na te zajęcia i uważam, że są one potrzebne.
Mam nadzieję, że zdrowie i siły mi będą dopisywać, i nadal będę mógł na kolejne edycje w lipcu do Łańcuta przyjeżdżać.

Konstanty Andrzej Kulka - skrzypce i Grzegorz Skrobiński - fortepian podczas koncertu w sali Miejskiego Domu Kultury w Łańcucie (18.07.2024r.), fot. lykografia.pl

      W gronie pedagogów od 1991 roku jest prof. Tomasz Strahl, znakomity wiolonczelista koncertujący i nagrywający w wielu krajach świata, dziekan Wydziału Instrumentalnego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, a od sierpnia 2024 roku – rektor tej uczelni. - Zawsze byłem łańcuckim kursom wierny, pomimo, że wielokrotnie otrzymywałem bardzo kuszące finansowo propozycje koncertów i prowadzenia w tym czasie kursów za granicą. Mogę potwierdzić, że jest to kurs znany na całym świecie i jeden z najstarszych w Europie, bo jak byłem w zeszłym roku w Bostonie (USA) i przebywałem w towarzystwie najwybitniejszych pedagogów w dziedzinie wiolinistyki z całego świata, to jak powiedziałem dwa słowa: Łańcut i Brzewski – wszyscy wiedzieli, o co chodzi.
      Mam także wspomnienia jako uczestnik łańcuckich kursów. Już mając 16 lat złożyłem po raz pierwszy wniosek, ale został on odrzucony, bo wtedy w łańcuckich kursach mogli uczestniczyć wyłącznie utalentowani studenci i absolwenci akademii muzycznych oraz uczniowie szkół muzycznych II stopnia, którzy zostali laureatami znaczących konkursów ogólnopolskich i zagranicznych. Dopiero jak w 1983 roku zostałem laureatem Ogólnopolskiego Konkursu w Elblągu, mogłem przyjechać do Łańcuta i byłem wtedy jednym z najmłodszych uczestników i trafiłem do klasy prof. Kazimierza Michalika. Pamiętam, że w 1985 roku miałem tu lekcje z prof. Milošem Sádlo i wiele się nauczyłem. Później zacząłem jeździć na kursy do Weimaru. Dopiero jak skończyłem studia i zostałem zatrudniony w warszawskiej Akademii Muzycznej, zdarzyło się, że ktoś z zagranicznych profesorów nie mógł przyjechać na kursy do Łańcuta i prof. Zenon Brzewski zaprosił mnie w zastępstwie. To była wielka szansa i starałem się jak najlepiej pracować. Później zaproszenia były ponawiane każdego roku. Całe moje życie przebiegało równolegle z Łańcutem – nie mogłem sobie wyobrazić roku bez łańcuckich kursów. Jest to dla mnie bardzo ważne miejsce, pełne dobrej energii.

Tomasz Strahl - wiolonczela i Łukasz Chrzęszczyk - fortepian podczas inauguracji II turnusu 50. Międzynarodowych Kursów Muzycznych w Łańcucie, fot. lykografia.pl

       Cieszymy się, że wszystkie koncerty zaplanowane w obydwu turnusach 50. Międzynarodowych Kursów Muzycznych im. Zenona Brzewskiego w Łańcucie się odbyły – mówi prof. Krystyna Makowska-Ławrynowicz, dyrektor artystyczny i naukowy kursów. Były to koncerty z cyklu „Mistrz i uczeń” oraz koncerty solistów, zespołów kameralnych i orkiestr.
Pogoda nie była dla nas łaskawa, bo męczące były upały, a także burze, podczas których w otaczającym nas pięknym parku upadły dęby, lipy, ale nie upadł zapał młodzieży do pracy.
Podobnie jak w latach ubiegłych, zajęcia dydaktyczne odbywały się w salach Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia im. Teodora Leszetyckiego w Łańcucie i Zespołu Szkół Technicznych. Popisy klasowe organizowane były w auli szkoły muzycznej oraz w Kasynie Urzędniczym, natomiast wieczorne koncerty odbywały się codziennie w sali Miejskiego Domu Kultury, gdzie mogliśmy zaprosić wszystkich profesorów, uczestników i opiekunów. Tam warunki były znakomite i tam aura, upały czy burze nam nie przeszkadzały.
Cieszą głosy rodziców, że dzieci łakną wiedzy muzycznej, przekazywanej przez znakomitych pedagogów i obcowania z mistrzami oraz muzyką w czasie wieczornych koncertów.
Podczas tegorocznych, jubileuszowych kursów planowaliśmy już przyszłoroczne. Nie planujemy żadnych wielkich zmian, ale wszystko na następne kursy musi być dobrze przygotowane.

prof. Krystyna Makowska-Ławrynowicz - dyrektor artystyczny i naukowy 50. Międzynarodowych Kursów Muzycznych w Łańcucie, fot lykografia.pl

Powody do satysfakcji ma pan Krzysztof Szczepaniak – prezes Stowarzyszenia „Międzynarodowe Kursy Muzyczne im. Zenona Brzewskiego w Łańcucie” i przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Kursów: - Mimo wielu trudności udało się te kursy zorganizować i szczęśliwie doprowadzić do końca. Podstawową przeszkodą był brak finansów. Nie otrzymaliśmy w oczekiwanej wysokości dotacji z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, ale z pomocą przyszły nam inne podmioty – przed rokiem to była Akademia Muzyczna w Krakowie, a w tym roku wsparł nas Związek Artystów Wykonawców STOART. W tym roku także obawiając się, że znajdziemy się w kryzysowej sytuacji, uruchomiłem wszystkie znajomości na terenie miasta. Z wielką satysfakcją mogę powiedzieć, że wiele instytucji i zakładów pracy odpowiedziało pozytywnie, wspierając nasze kursy po raz pierwszy. To także dowód na to, że kursy zaczynają funkcjonować w środowisku lokalnym jako impreza potrzebna.
W I turnusie uczestniczyło 238 osób, a na drugim trochę mniej, bo tylko 140. Tworząc preliminarz kursów zakładamy, że w I i II turnusie weźmie udział około 400 uczestników i to się sprawdza. Ta oferta dla młodych polskich muzyków jest niestety kosztowna, ale ekonomia wymusza na nas te opłaty. W tym roku opłata za udział w jednym turnusie wynosiła 1500 złotych dla uczestników czynnych i 750 złotych dla uczestników biernych.
Jeśli chodzi o merytoryczną stronę kursów, to wypełniamy oczekiwania uczestników, proponując im ofertę na tyle atrakcyjną, potrzebną i korzystną, że młodzi wioliniści mimo tej bariery finansowej przyjeżdżają. Mając tak znakomite nazwiska w kadrze pedagogicznej liczymy, że Międzynarodowe Kursy Muzyczne w Łańcucie nadal cieszyć się będą zainteresowaniem.

prof. Krystyna Makowska-Ławrynowicz - dyrektor artystyczny i naukowy oraz pan Krzysztof Szczepaniak - prezes Stowarzyszenia "Miedzynarodowe Kursy Muzyczne im. Zenona Brzewskiego w Łańcucie" , fot. lykografia.pl

Życzymy, aby ta wielka, światowa impreza o charakterze dydaktycznym odbywała się przez następne 50 lat, a nawet 100 lat i dłużej.

Zofia Stopińska

Wspaniały koncert Orkiestry Kameralnej Polskiego Radia Amadeus pod batutą Agnieszki Duczmal zainaugurował 9 maja 2024 roku w Sali Balowej Muzeum Zamku 63. Muzyczny Festiwal w Łańcucie.

Artystów i publiczność powitali prof. Marta Wierzbieniec - Dyrektor Filharmonii Podkarpackiej i Dyrektor Muzycznego Festiwalu w Łańcucie oraz Władysław Ortyl - Marszałek Województwa Podkarpackiego. Gospodarzem wieczoru był Stefan Münch, który przybliżał publiczności artystów, wykonywane utwory i ich twórców.

Na program koncertu złożyły się następujące utwory: Na wierchowej polanie Barbary Kaszuby, Cztery pory roku Astora Piazzoli w opracowaniu Leonida Desyatnikova oraz Wariacje Enigma Edwarda Elgara w aranżacji Agnieszki Duczmal.

Gromkimi brawami zostało nagrodzone przez publiczność wykonanie pierwszego z wymienionych utworów. W swoim młodzieńczym dziele Barbara Kaszuba maluje muzyką piękno tatrzańskich krajobrazów i podhalańskiej muzyki.
Wspaniale wykonał partie solowe Jarosław Żołnierczyk, skrzypek, solista i koncertmistrz Amadeusa w Las Cuatro Estaciones Porteñas Astora Piazzolli. Równie pięknie i porywająco grała orkiestra. W złożonej z czterech tańców suicie, znanej też pod tytułem Cztery pory roku w Buenos Aires, poszczególne ogniwa zostały ułożone przez kompozytora w innej kolejności niż w znanych i lubianych koncertach Antonia Vivaldiego, do których Piazzolla odwołał się w tytule cyklu: Verano Porteño (Lato) Otoño porteño (Jesień), Invierno porteño (Zima), Primavera porteña (Wiosna).
W aranżacji Leonida Desyatnikova na skrzypce solo i orkiestrę pojawiają się cytaty zaczerpnięte z dzieła Vivaldiego, które stanowią idealny pomost oraz niezwykle interesujące połączenie dzieła barokowego z XX-wiecznymi tangami Piazzolli.

W drugiej części koncertu wysłuchaliśmy Wariacji Enigma op. 36 Edwarda Elgara w aranżacji Agnieszki Duczmal. W wykonaniu Orkiestry Kameralnej Polskiego Radia Amadeus pod batutą maestry Agnieszki Duczmal ta cudowna muzyka zabrzmiała tak pięknie, że publiczność natychmiast poderwała się i na stojąco oklaskiwała wykonawców.
W świat muzyki filmowej poprowadzili nas znakomici wykonawcy w trzech bisach potwierdzając za „The Gazette” Montreal, że „Pomyłki być nie może! Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus jest jednym z najwspanialszych zespołów naszych czasów”, a cytując „The Independent” Londyn „Podejście Agnieszki Duczmal określa przede wszystkim jej wnikliwy i badawczy umysł, który nigdy nie przyjmuje muzyki i jej wzorców wykonawczych bezkrytycznie. Artystka kształtuje i różnicuje frazy w orkiestrze z uderzającą oryginalnością”.
Trudno sobie wyobrazić lepszy zespół na inaugurację.

Fot. Filharmonia Podkarpacka im. Artura Malawskiego w Rzeszowie
                                                                                                                                                                                              Zofia Stopińska

28 kwietnia 2024 r. – KLAUDIUSZ BARAN & CON AFFETTO w koncercie „WIOSENNE TANGO”

Była to niezwykła fuzja „męskiego” brzmienia bandoneonu oraz „kobiecej” siły żeńskiego kwartetu smyczkowego, i aby lepiej „smakowało”, przyprawiona szczyptą tańca. Propozycja przeznaczona dla wszystkich, którzy cenią dobrą muzykę i niekonwencjonalne pomysły formalne - nie tylko dla miłośników tanga. Najpiękniejsze tanga argentyńskiego mistrza gatunku Astora Piazzolli zabrzmiały w połączeniu z ukochanymi przez publiczność światowymi przebojami tego gatunku muzyki m.in: przedwojennym polskim tangiem „To ostatnia niedziela”, tangiem „Por una cabeza” z filmu Zapach kobiety, czy „Tango Roxanne” z musicalu Moulin Rouge.

Pochodzący z Przemyśla znakomity akordeonista i bandoneonista Klaudiusz Baran, wystąpił w niedzielę 28 kwietnia 2024 r. w zamkowej sali widowiskowej Przemyskiego Centrum Kultury i Nauki ZAMEK. Na koncert niekwestionowanego mistrza akordeonu, wszechstronnego artysty obdarzonego wyjątkową wrażliwością muzyczną stawiła się ogromna liczba publiczności wypełniając szczelnie salę widowiskową. Przestrzeń muzyczną wypełnił wyjątkowy nastrój tanga: melancholia, smutek i nostalgia. Klaudiuszowi Baranowi towarzyszył na scenie kwartet smyczkowy „Con Affetto” w składzie: Angelina Kierońska – I skrzypce, Karolina Bartczyszyn-Południak – II skrzypce, Karolina Stasiowska – altówka, Anna Podkościelna-Cyz – wiolonczela.

Klaudiusz Baran i kwartet smyczkowy „Con Affetto” na scenie Zamku Kazimierzowskiego w Przemyślu

Wartością dodaną tego koncertu był występ pary tanecznej ze Studia Tańca Golden Dance.

Ten niecodzienny, muzyczny wieczór w historycznych pomieszczeniach rozpoczął się nieco wcześniej, już w zamkowym foyer, jeszcze przed pierwszymi akordami tanga płynącymi ze sceny. Tam, na wszystkich przybywających czekały - specjalnie przygotowane na tę okazję - ciepłe napoje.

Po zakończeniu widowiska, również w foyer – to dobry zamkowy zwyczaj – można było zakupić płytę CD, uzyskać na niej autograf wykonawcy, a także zrobić sobie zdjęcie ze wszystkimi, wcześniej występującymi na scenie artystami. Można było również skorzystać ze specjalnie przygotowanej ścianki robiąc sobie na jej tle pamiątkową fotografię.

Pamiątkowe zdjęcie wykonawców koncertu "Wiosenne tango" z panią Renata Nowakowską, dyrektor Przemyskiego Centrum Kultury i Nauki ZAMEK

Tekst i fotografie Tomasz Beliński
Przemyskie Centrum Kultury i Nauki ZAMEK

Za nami XVIII Ogólnopolski Konkurs Młodych Instrumentalistów im. Stefanii Woytowicz. W trwających dwa dni przesłuchaniach muzycznych (21 – 22 marca br.) udział wzięło łącznie 93 uczestników ze szkół muzycznych w całym kraju. Konkurs zakończył się koncertem laureatów, podczas którego wyłoniono zwycięzcę tegorocznej edycji OKMI. Statuetka Grand Prix trafiła do skrzypaczki Marceliny Rucińskiej, uczennicy Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych Nr 1 w Warszawie.

Ogólnopolski Konkurs Młodych Instrumentalistów (OKMI) od lat cieszy się sporym zainteresowaniem i słynie w Polsce z bardzo wysokiego poziomu. Patronuje mu znakomita śpiewaczka operowa Stefania Woytowicz, która była jego pomysłodawczynią.- Ten konkurs to bardzo długa historia, ale jest osoba, która jest dla nas wyjątkowo bliska i ważna. To pani Stefania Woytowicz, której imię nosi ten konkurs. Do wszystkich młodych ludzi kierowała te oto słowa: To jest ziemia, na której warto żyć, to jest ziemia, która dostarcza niesamowitych wprost talentów. To dla nich warto przyjeżdżać, ich słuchać i im pomagać. – wspominała divę witając gości Elwira Musiałowicz – Czech, dyrektor Jasielskiego Domu Kultury.

Do udziału w tegorocznej edycji OKMI zgłosili się uczniowie szkół muzycznych m.in. z Krakowa, Rzeszowa, Wadowic, Opola, Przeworska, Nowego Sącza, Białegostoku, Leżajska, Łańcuta, Wrocławia, Katowic, Nowego Targu, Warszawy oraz Jasła i Krosna.

Jurorzy (w składzie: prof. Andrzej Godek (klarnet) i dr hab. Oriana Masternak (skrzypce) z Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie; prof. dr hab. Lidia Grzanka – Urbaniak (wiolonczela) i prof. Paweł Zawadzki z Akademii Muzycznej we Wrocławiu (fortepian), prof. Igor Cecocho (trąbka) z Akademii Muzycznej we Wrocławiu i Łodzi oraz dr hab. Arkadiusz Krupa (obój) z Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie) oceniali instrumentalistów w trzech kategoriach wiekowych (do 13 lat i młodsi, do 16 lat oraz do 20 lat) i w trzech kategoriach muzycznych (fortepian, instrumenty dęte i akordeon oraz instrumenty smyczkowe i szarpane). – Dla nas, jurorów przyjazd do Jasła jest dużą radością, bo raz do roku Jasło zamienia się w prawdziwe święto muzyki. Ogólnopolski Konkurs Młodych Instrumentalistów jest konkursem pięknym, ale zarazem i trudnym. To dlatego, że w szranki stają młodzi instrumentaliści, wielu różnych specjalności i w swoich kategoriach wiekowych muszą udowodnić, że mają kunszt i wiedzę muzyczną. Ale w drugim etapie – walce o Grand Prix – dochodzi jeszcze osobowość. I przed nami właśnie ten moment – powiedział prof. dr hab. Paweł Zawadzki, zapraszając do wysłuchania koncertu zwycięzców wyłonionych podczas dwudniowych przesłuchań.

W koncercie laureatów wystąpili: Jagna Stefanowicz (Szkoła Muzyczna I stopnia w Łącku), Gabriel Kuizinas (Państwowa Szkoła Muzyczna I st. im. Jana Sebastiana Bacha w Grajewie), Piotr Kutnik (Państwowa Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna II st. im. Fryderyka Chopina w Krakowie), Sara Rejko (Szkoła Muzyczna I i II st. w Krakowie), Maksymilian Cieślik (Zespół Szkół Muzycznych w Krośnie), Andrzej Romaniszyn (Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. Mieczysława Karłowicza w Krakowie), Marcelina Rucińska (Zespół Państwowych Szkół Muzycznych Nr 1 w Warszawie) Jacek Musiał (Zespół Szkół Muzycznych nr 1 w Rzeszowie), Maria Jania (Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Wadowicach) oraz Adam Choiński (Zespół Szkół Muzycznych nr 1 w Rzeszowie). Po wysłuchaniu młodych instrumentalistów jury postanowiło przyznać nagrodę Grand Prix Marcelinie Rucińskiej, uczennicy Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych Nr 1 w Warszawie. – Po wysłuchaniu tak pięknych występów, jury miało niezwykle trudne zadanie. Porównanie różnych kategorii wiekowych, porównanie różnych instrumentów o specyficznym stopniu wyrazu, o bardzo zdecydowanie różnej technice gry nie jest łatwe. Bo oceniają fachowcy z różnych specjalności, gdzie każdy słyszy trochę inaczej i docenia walory muzyczne i techniczne też inaczej, często przez pryzmat własnego instrumentu. Ale na koncercie laureatów i przy wyborze Grand Prix zawsze próbujemy znaleźć te cechy, które nas urzekają. I dzisiaj urzekło nas kilka wykonań, ale to jedno szczególnie – powiedział uzasadniając wybór komisji konkursowej prof. Andrzej Godek, pełniący funkcję przewodniczącego komisji konkursowej.

Podziękowania za wzorowe przygotowanie uczniów do konkursu otrzymali także nauczyciele oraz akompaniatorzy.
Patronat honorowy nad wydarzeniem objął Burmistrz Miasta Jasła. Organizatorami wydarzenia byli: Jasielski Dom Kultury i Państwowa Szkoła Muzyczna I st. im. Witolda Lutosławskiego w Jaśle. Partnerem: Unimot, a partnerem motoryzacyjnym: Auto Podlasie Toyota Jasło.

JDK

      Wielu wspaniałych wrażeń i wzruszeń dostarczył jarosławskim melomanom recital Aleksandry Czernickiej, znakomitej pianistki młodego, która wystąpiła 7 marca 2024 roku w sali Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych w Jarosławiu w ramach XIII Festiwalu Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej.
       Pan Bogusław Pawlak, prowadzący koncerty pomysłodawca tego festiwalu, przybliżając Artystkę podkreślił, że jest absolwentką Jarosławskiej szkoły w klasie fortepianu pani Teresy Romanow-Rydzik.
Później studiowała w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie fortepianu prof. Anny Jastrzębskiej-Quinn. W latach 2021 – 2023 będąc stypendystką Fulbrighta, kształciła się w Stanach Zjednoczonych pod kierunkiem prof. Edwarda Auera. Ukończyła tam również studia z zakresu zarzadzania w kulturze. Aktualnie Artystka doskonali swoje umiejętności na studiach doktoranckich w Teksasie w Stanach Zjednoczonych.

      Aleksandra Czerniecka z wielkim powodzeniem uczestniczyła w konkursach pianistycznych oraz w festiwalach i kursach pianistycznych w Polsce i za granicą. Na każdym etapie kształcenia Artystka z radością koncertowała w rodzinnym Jarosławiu.
      Tym razem przyjechała specjalnie na zaproszenie organizatorów Festiwalu Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej. Zaprezentowała swój kunszt pianistyczny wykonując bardzo różnorodny program. Wieczór rozpoczęły piękne kreacje dzieł mistrzów epoki baroku - Sonata d-moll Domenico Scarlattiego oraz Preludium i fuga g-moll z pierwszego tomu Das Wohltemperierte Klavier Johanna Sebastiana Bacha.
Artystka zachwyciła także wykonaniem fragmentami nawiązujących do epoki romantyzmu Moments Musicaux op. 16 Sergiusza Rachmaninowa i Scherzem nr 4 E-dur op. 54 Fryderyka Chopina.
       Mnie najbardziej zachwyciły wykonane przez Aleksandrę Czerniecką dzieła impresjonistów francuskich impresjonistów. Cudownie zabrzmiały Suita bergamasque Claude’a Debyssy’ego i Jeaux d’eau (Gry wodne) Maurce’a Ravela. Oczarowały mnie piękne, nasycone i szlachetnie brzmiące dźwięki w piano. Bardzo trafnie określił wykonania tych utworów pan Bogusław Pawlak stwierdzając, że „pianistka dźwiękiem malowała obraz”.
       Aleksandra Czerniecka to świetna, doskonale wykształcona pianistka dysponująca znakomitą techniką oraz pięknym dźwiękiem w każdym rejestrze i dynamice.
Nic dziwnego, że gorąca owacja trwała bardzo długo, a na bis równie zachwycająco zabrzmiały najpierw Arabeskę nr 1 Claude’a Debyssy’ego, a później Nokturn cis-moll op. posth. Fryderyka Chopina.
       Życzmy Artystce wielu sukcesów i częstych powrotów z koncertami do Jarosławia.

                                                                                                                                                                                                                                     Zofia Stopińska

        Drugi wieczór XIII Festiwalu Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej odbył się 4 marca 2024 w sali koncertowej Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Jarosławiu.
      Z recitalem wystąpił Piotr Pawlak - znakomity młody polski pianista, solista i kameralista. Artysta jest zwycięzcą V Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Maj Lind w Helsinkach (2022) i XI Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego w Darmstadt (2017) oraz laureatem II nagród konkursów: chopinowskich w Pekinie (2016) i Budapeszcie (2018), I Międzynarodowego Konkursu Muzyki Polskiej w Rzeszowie ( 2019) i Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych w Warszawie (2023).
       Koncertował w USA, Rosji, Chinach, Gruzji i w wielu krajach Europy, a także występował z wieloma polskimi i zagranicznymi orkiestrami. Artysta w 2021 r. ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku w klasie Waldemara Wojtala. Studiuje również dyrygenturę, gra na organach oraz improwizuje, a także jest laureatem międzynarodowych olimpiad matematycznych.

      Recital w Jarosławiu Piotr Pawlak rozpoczął cyklem Mazurków op. 17 Fryderyka Chopina B-dur, e-moll, As-dur, a-moll) , a później równie zachwycająco wykonał Andante spianato i Wielki Polonez Es-dur op. 2 .
Artysta nawiązał do chopinowskich, XIX-wiecznych praktyk i tak jak Chopin, przed wykonywaniem właściwej kompozycji improwizował i już pomiędzy mazurkami, a także przed Wielkim Polonezem Es-dur słuchaliśmy krótkich improwizacji nawiązujących do historycznego stylu wykonawczego.
Później Piotr Pawlak dał się poznać jako znakomity wykonawca dzieł Johanna Sebastiana Bacha i usłyszeliśmy Preludium i fugi cis-moll z I tomu „Das Wohltemperierte Klavier , a następnie zachwycił mistrzowskim wykonaniem Barcaroli Fis-dur op. 60 Fryderyka Chopina.
Recital zakończyła wspaniała kreacja fortepianowej wersji poematu choreograficznego „La Valse” Maurice’a Ravela.
Zachwycona publiczność natychmiast poderwała się z miejsc, aby wyrazić swój podziw i uznanie dla Artysty, a za gorące przyjęcie Piotr Pawlak podziękował bisami wykonując znakomicie najpierw Sarabandę Ignacego Jana Paderewskiego, na pożegnanie Fantazję-Impromptu cis-moll op. posth. Fryderyka Chopina.

Koncert prowadził pan Bogusław Pawlak, a organizatorami Festiwalu są: Centrum Kultury i Promocji w Jarosławiu i Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Jarosławiu..

To był wspaniały wieczór.

Zofia Stopińska

2 marca 2024 roku w wypełnionej po brzegi sali koncertowej Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Jarosławiu zainaugurowany został Festiwal Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej.
Po oficjalnym otwarciu festiwalu przez Burmistrza Miasta Jarosławia Waldemara Palucha rozpoczął się bardzo ciekawy koncert. Program wypełniły arie z oper i operetek m.in. Mozarta, Verdiego, Pucciniego, Offenbacha, Moniuszki, Żelelńskiego i Lehara. Śpiewali je młodzi, niezwykle utalentowani studenci Wydziału Wokalno-Aktorskiego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Jolanty Janucik. Wszyscy z sukcesami uczestniczyli w ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach wokalnych.

Pięknym, jasnym i czystym sopranem koloraturowym zachwyciła publiczność urodzona w Żytomierzu na Ukrainie Valeriia Boichenko. Szczególnie podobały się w jej wykonaniu arie: Królowej Nocy z opery „Czarodziejski flet” Wolfganga Amadeusa Mozarta i Olimpii z opery „Opowieści Hoffmanna” Jacques’a Offenbacha.

                                                      Valeriia Boichenko - sopran koloraturowy podczas koncertu inaugurujacego Festiwal Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzeńskiej w Jarosławiu

Gorąco oklaskiwana była także Maria Kopińska (sopran), studentka II roku studiów licencjackich, która m.in. niedawno odniosła sukces w XI Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym im. Zdzisława Skwary w Mławie, a kilka lat temu, będąc jeszcze uczennicą Szkoły Muzycznej II stopnia w Lublinie otrzymała Nagrodę Specjalną Dyrektora Filharmonii Podkarpackiej podczas Konkursu Wokalnego im. Barbary Kostrzewskiej organizowanego przez Zespół Państwowych Szkół Muzycznych nr 1 w Rzeszowie.

                                                            Maria Kopińska - sopran i Mischa Kozłowska podczas koncertu w sali ZPSM w Jarosławiu

Z pewnością na długo pozostaną w pamięci studentów z Chin.
Fucai Li (baryton) po ukończeniu studiów wokalnych we Włoszech doskonali swe umiejętności w UMFF w Warszawie na studiach doktoranckich w klasie śpiewu prof. Jolanty Janucik. Publiczność w Jarosławiu doceniła mocny, dobrze brzmiący głos śpiewaka oraz umiejętności aktorskie.

                                                           Fucai Li - baryton i Mischa Kozłowski - fortepian podczas koncertu inaugurującego Festiwal

Tenor Gu Bang Yao popisał się przede wszystkim wykonaniem w języku polskim niezwykle trudnych arii z oper – najpierw arią Janka z I aktu opery „Janek” Władysława Żeleńskiego, a później arią Stefana „Cisza dokoła” z opery „Straszny dwór” Stanisława Moniuszki.

                                                                   Gu Bang Yao - tenor zachwycił wykonaniem arii z polskich oper

Długie i gorące były brawa po świetnym wykonaniu przez Poloneza As-dur op. 53 Fryderyka Chopina przez Mischę Kozłowskiego, który przez cały czas z wielkim wyczuciem i uwagą towarzyszył śpiewakom.
Mischa Kozłowski jest wykładowcą Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie oraz prezesem Fundacji „Partnerstwo w Muzyce”. W młodości uczył się w klasie Katarzyny Popowej-Zydroń, studiował w Warszawie u Piotra Palecznego, Macieja Paderewskiego, Jerzego Marchwińskiego i Katarzyny Jankowskiej–Borzykowskiej oraz w szwajcarskim Bern u Tomasza Herbuta, Patricka Jüdta i Moniki Urbaniak-Lisik.
Jest laureatem czołowych nagród konkursów pianistycznych i kameralnych w Polsce, Niemczech, Szwajcarii i na Ukrainie. Koncertował w większości krajów Europy, a także w Izraelu, Japonii, Chinach, Zjednoczonych Emiratach Arabskich i Tunezji.
Wśród płyt nominowanych do Fryderyków, najważniejszych nagród polskiego przemysłu fonograficznego, znalazły się dwa albumy w których zamieszczone są nagrania z udziałem Mischy Kozłowskiego - Chopin Inspirations i Władysław Żeleński – Pieśni wszystkie.

                                                                       Mischa Kozłowski - solista i kameralista

Utwory i wykonawców przybliżał publiczności pan Bogusław Pawlak, teoretyk muzyki, kreator wielu działań kulturalnych w Jarosławiu, a przede wszystkim inicjator tego festiwalu.

                                                                  Bogusław Pawłak - teoretyk muzyki i inicjator festiwalu

Pierwszy koncert tegorocznej edycji Festiwalu Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej w Jarosławiu był niezwykle udany, a przed nami dwa recitale w wykonaniu młodych wyśmienitych pianistów Piotra Pawlaka i Aleksandry Czernieckiej, a festiwal zakończy koncert zatytułowany Nasza miłość”, którego głównymi bohaterami będą Dorota Miśkiewicz i Henryk Miśkiewicz.

Festiwal Patronatem Honorowym objął Burmistrz Miasta Jarosławia Waldemar Paluch.
Organizatorami Festiwalu są Centrum Kultury i Promocji w Jarosławiu oraz Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. F. Chopina w Jarosławiu.

                                                             Owacja publiczności na zakończenie koncertu inaugurującego Festiwal

                                                                                                                                                                                                                                                                           Zofia Stopińska

10 lutego 2024 r. – „Kasia Cerekwicka In Love” KONCERT WALENTYNKOWY

Koncert Walentynkowy Anno Domini 2024 na Zamku Kazimierzowskim odbył się cztery dni wcześniej niż ten dzień poświęcony zakochanym widnieje w kalendarzu, ponieważ 14 lutego przypada w tym roku również Popielec czyli pierwszy dzień Wielkiego Postu.

Wszystkim zakochanym i tym, którzy niedługo się zakochają, Renata Nowakowska Dyrektor Przemyskiego Centrum Kultury i Nauki ZAMEK stworzyła doskonałą okazję, aby wysłuchać i obejrzeć znakomite widowisko muzyczne w wykonaniu Kasi Cerekwickiej. Świąteczny nastrój miłości ubogaciła wspaniała oprawa świetlna, wybitni muzycy towarzyszący wokalistce, no i oczywiście wielkie przeboje w świetnym wykonaniu. Całości dopełniły czerwone serca, symbol zakochanych, który był głównym elementem dekoracji na Zamku Kazimierzowskim.

Najnowszy recital Kasi Cerekwickiej „In Love” – to intymna opowieść o odcieniach miłości od euforii do smutku. W tym wyjątkowym występie artystka przedstawiła miłość taką, jaką jest – jak się zmienia i jak zmienia ludzi i emocje. Podczas koncertu przenosiła nas przez różne etapy miłości, począwszy od szaleństwa zakochania, aż do wypalenia. Przeżyliśmy razem z nią emocje od złości do wybaczenia. Była to prawdziwa podróż przez całe spektrum uczuć.

Magiczny, romantyczny klimat to zasługa wyselekcjonowanych najpiękniejszych i najbardziej wyrafinowanych piosenek o miłości, które zostały zaprezentowane w nowych interpretacjach. Wśród artystów, których utwory usłyszeliśmy, znaleźli się m.in.: Beyoncé, Sade, Mariah Carey, Elton John, Aretha Franklin, George Michael, Tina Turner. A „I will always love you”, „Crazy in Love”, „Sweet Love”, „Close to you” to tylko mała część kultowych piosenek o miłości, którym artystka nadała nowe, piękne i aksamitne brzmienie jej wokalu.

Na wszystkich, którzy ten wieczór zdecydowali się spędzić na Zamku Kazimierzowskim przygotowano dodatkową atrakcję. W foyer, jeszcze przed wejściem na salę widowiskową można było degustować słodkie faworki popijając je aromatyczną kawą. Słodkości przekazała przemyska firma cukiernicza „Szanter” (dawniej Lubiniecki), a kawę serwowała przemyska kawiarnia „Miejsce Kawa i Zabawa”.

Tym co tworzy i towarzyszy miłości jest życzliwość. Łącząc te dwa elementy, wolontariusze z Towarzystwa Przyjaciół Dzieci zorganizowali zbiórkę datków na rzecz chorej na niskorosłość Ilony. Przygotowane puszki można było wypełniać przed i po koncercie.

Tekst Tomasz Beliński
Fotografie Adam Tułacz

5 grudnia w auli Zespołu szkół Muzycznych w Rzeszowie odbyła się uroczystość wręczenia stypendiów Fundacji im. Czesława Prejsnara oraz koncert w wykonaniu stypendystów

Z pewnością nie wszyscy wiedzą kim był Czesław Prejsnar. Ten wybitnie utalentowany skrzypek urodził się 17 grudnia 1940 roku w Kożuchowie w województwie podkarpackim. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął będąc uczniem szkoły podstawowej, a później został uczniem klasy skrzypiec Średniej Szkoły Muzycznej w Rzeszowie, którą ukończył w 1961 roku. Kontynuował naukę w Krakowie u prof. Eugenii Umińskiej.
W 1964 roku został I koncertmistrzem Orkiestry Opery Śląskiej, a rok później rozpoczął pracę w Wielkiej Orkiestrze Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach jako koncertmistrz II skrzypiec.
Czesław Prejsnar był twórcą kwartetów smyczkowych - m.in. Kwartetu Smyczkowego im. Grzegorza Fitelberga oraz Prejsnar-Kvartetten.
W 1977 roku rozpoczął pracę w Norweskiej Operze w Oslo na stanowisku I Koncertmistrza. Występował także jako solista i kameralista na różnych koncertach w Norwegii.
Czesław Prejsnar po przejściu na emeryturę powrócił do Polski. Zmarł 16 sierpnia 2014 roku.

Po śmierci Artysty, jego rodzina i przyjaciele powołali Fundację im. Czesława Prejsnara, która wspiera uzdolnionych uczniów ZSM nr 1 w Rzeszowie.

Na uroczystą Galę wręczenia stypendiów Fundacji im. Czesława Prejsnara dla wyróżniających się uczniów Sekcji Instrumentów Smyczkowych i Gitary przybyli członkowie rodziny Prejsnarów oraz mieszkańcy Rzeszowa, a także nauczyciele ZSM nr 1, uczniowie szkoły i rodzice.

Stypendia wręczył pan Jan Prejsnar, prezes Fundacji, a otrzymali je:
Alicja Jabłońska - Stypendium I stopnia - skrzypce
Jakub Topolewicz - Stypendium II stopnia - kontrabas
Franciszek Szczygieł - Stypendium II stopnia - kontrabas
Kamil Piejko - Stypendium II stopnia - kontrabas
Zofia Jaszczuk - Stypendium III stopnia - skrzypce
Weronika Szczygieł – Stypendium III stopnia - wiolonczela
Artur Karwan – Stypendium III stopnia – gitara

Po uroczystości odbył się piękny, bardzo interesujący koncert w wykonaniu stypendystów i towarzyszących im pianistów.

Należy podkreślić, że Stypendia Fundacji im. Czesława Prejsnara mobilizują do uczniów szkoły do dalszej wytężonej pracy i zachęcają do współpracy na różnych polach – m.in. zorganizowany został charytatywny turniej golfowy, a za zebrane środki Fundacja zakupiła małą altówkę dla uczniów szkoły I stopnia w Zespole Szkół Muzycznych nr 1 w Rzeszowie.

Gratulujemy wszystkim stypendystom i życzymy dalszych sukcesów.

 Zofia Stopińska

       Przez dwa dni – 24 i 25 listopada 2023 roku, odbywał się IX Ogólnopolski Konkurs Wokalny im. Barbary Kostrzewskiej, organizowany przez Fundację Szkolnictwa Muzycznego i Zespół Szkół Muzycznych nr 1 im. Karola Szymanowskiego w Rzeszowie. Uczestnicy występowali w auli szkoły, a Koncert laureatów oraz wręczenie nagród i wyróżnień odbyło się w sali kameralnej Filharmonii Podkarpackiej.
O podsumowanie tegorocznej edycji poprosiłam jurorów i organizatorów.

        IX Ogólnopolski Konkurs Wokalny im. Barbary Kostrzewskiej odbył się w roku jubileuszu 70-lecia naszej szkoły – podkreśla pani Monika Welc, dyrektor Zespołu Szkół Muzycznych nr 1 w Rzeszowie, bo od początku można było się w niej uczyć śpiewu solowego. Konkurs jest znanym wydarzeniem w Polsce, o czym najlepiej świadczy fakt, że zgromadził on uczestników z bardzo odległych ośrodków muzycznych. Z pewnością ważny jest także fakt, że zawsze w jury zasiadają wybitne osobowości świata śpiewu.
Konkurs adresowany jest do uczniów klas śpiewu średnich szkół muzycznych, którzy prezentują swe umiejętności wykonując w pierwszym etapie arię starowłoską i pieśń polską, a w drugim etapie arię barokową lub klasyczną, pieśń romantyczną i utwór dowolny.
      Cieszymy się, że w poprzednich edycjach uczniowie ZSM nr 1 w Rzeszowie byli laureatami tego konkursu, a w tym roku nasza uczennica została wyróżniona.
Podkreślę ogromny wkład Fundacji Szkolnictwa Muzycznego w organizację i przebieg konkursu, a odbywa się on w budynku naszej szkoły. Cieszymy się, że możemy w tym wydarzeniu uczestniczyć.
Za dwa lata X Ogólnopolski Konkurs Muzyki Wokalnej im. Barbary Kostrzewskiej przypadnie w 110 rocznicę urodzin patronki. Mamy nadzieję, że uda nam się wspólnie zorganizować wyjątkową edycję, bo Barbara Kostrzewska była wybitną polską śpiewaczką i pedagogiem.
Mamy nadzieję, że przedstawiciele naszych lokalnych władz będą nas nadal wspierać. Ich obecność podkreśla rangę tego wydarzenia.Jury IX Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego im. Barbary Kostrzewskiej w Rzeszowie: prof. dr hab. Katarzyna Oleś-Blacha, prof. dr hab. Monika Fedyk-Klimaszewska, prof. dr hab. Ryszard Cieśla, fot. ZSM nr 1 w Rzeszowie

       Jak ocenia wydarzenie prof. dr hab. Ryszard Cieśla z Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, który przewodniczył jury. - Uczestnicy zostali profesjonalnie przygotowani, stąd też ocena nie była łatwa - oczywiście byli lepsi, byli gorsi, ale w sumie poziom był wyrównany.
        Niedawno wróciłem z Chin, gdzie przez trzy tygodnie prowadziłem masterclass w różnych uczelniach muzycznych. Słuchałem wielu pięknych głosów chińskich i stwierdzam, że tam szybko poziom wykonawstwa się poprawia. Po przyjeździe do Polski z wielką radością słuchałem tutaj pełnych pasji młodych śpiewaków o równie pięknych i dobrze prowadzonych głosach. To dobrze rokuje na dalszy rozwój wokalistyki polskiej.
        Udział w jury konkursów zawsze wiąże się z ogromną odpowiedzialnością i pracą w wielkim skupieniu. Bardzo dobrze nam się pracowało z prof. Moniką Fedyk-Klimaszewską i prof. Katarzyną Oleś-Blachą. Dyskusje były bardzo rzeczowe, spostrzeżenia zaskakująco podobne i wszystko przebiegało sprawnie. Trudno jednak rozsądzić, czy to dlatego, że mamy bardzo podobne poglądy estetyczne, ogromną wiedzę dydaktyczną i wielkie doświadczenie w pracach jury konkursów wokalnych, czy też poziom uczestników był wysoki.
Trzeba także podkreślić wzorową organizację konkursu i serdeczną, pełną życzliwości atmosferę. Zawsze z radością tutaj przyjeżdżam.

            Zuzanna Piesik z  ZSM I i II st. w Sosnowcu - I nagroda w Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym im. Barbary Kostrzewskiej w Rzeszowie, przy fortepianie Marcin Mogiła, fot. ZSM nr 1 w Rzeszowie

        Nie po raz pierwszy zasiada w jury Ogólnopolskiego Konkursu im. Barbary Kostrzewskiej w Rzeszowie prof. dr hab. Monika Fedyk-Klimaszewska z Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku.
- Jestem zaproszona do jury tego konkursu po raz trzeci – poprzednio byłam w 2013 roku i wówczas zwycięzcą został Andrzej Filończyk, który bardzo pięknie się zaprezentował, będąc wówczas uczniem Państwowej Szkoły Muzycznej II st. im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu w klasie Bogdana Makala, a obecnie odnosi wielkie sukcesy na najsłynniejszych scenach operowych.
        Później byłam zaproszona w 2015 roku i mam także bardzo miłe wspomnienia. Tym razem także wyjadę z najlepszymi wrażeniami, bo jest dużo ładnych głosów i widać u tych młodych ludzi wielką pasję wokalną. Podziwiam ich za miłość do śpiewu klasycznego, bo wiemy, że największą popularnością cieszą się obecnie wszelkie gatunki muzyki komercyjnej, gdzie rządzi pieniądz, a oni wybierają sztukę wysoką, która jest niszowa. Pokochali śpiew i pracują wytrwale nad doskonaleniem swoich umiejętności. Przyjechali na ten konkurs uczniowie klas śpiewu ze szkół muzycznych z Bystrzycy Kłodzkiej, Gliwic, Krakowa, Opola, Łodzi, Mielca, Sosnowca, Sanoka, Tarnowa, Warszawy, a nawet był uczestnik z Gdańska-Wrzeszcza. Uważam, że poziom tegorocznej edycji jest wysoki.
Obrady jury po zakończeniu obu etapów konkursu nie trwały długo, bo nasze opinie o każdym uczestniku były bardzo podobne.
         Jako pedagog bardzo się spełniam w swojej pracy. Dbam o dobrą atmosferę w mojej klasie śpiewu. Staram się, aby podczas prowadzonych przeze mnie lekcji ze studentami nigdy nie było dystansu, bo śpiew jest szczególną dziedziną. Musi trafić do wnętrza studenta i jeżeli stworzę dystans, to nie uzyskam dobrych efektów. Każdy wykonawca powinien wyrażać własne emocje. Atmosfera ciepła i dobroci, bliski kontakt międzyludzki są bardzo ważne. Staram się też zawsze doceniać i chwalić dobre wykonania.
Rozmawiamy w budynku Zespołu Szkół Muzycznych nr 1 w Rzeszowie. Przyjechałam tutaj z wielkim wzruszeniem, bo spędziłam w tej szkole cztery lata. Wiele się w tym budynku i jego otoczeniu zmieniło, ale mieszkam w pobliskim hotelu „Fryderyk” i spoglądam przez okno na kamienicę, w której wynajmowałam pokój w czasie nauki w Rzeszowie. Budynek szkoły został zmodernizowany, ale kiedy przeszłam korytarzami, to ze wzruszeniem zaglądałam do sal: teorii muzyki, gdzie miałam zajęcia z panią Małgorzatą Gajewską, obok odbywały się zajęcia z panem Jerzym Sapilakiem, w kolejnej miałam lekcje z kształcenia słuchu z panią Barbarą Dragan, na wprost wejścia znajduje się sala nr 6, w której miałam lekcje fortepianu z panią Krystyną Matheis-Domaszowską. Po obiedzie przeszłam ulicą Słowackiego, aby spojrzeć na budynek dawnego EMPiK-u, gdzie występowałam deklamując poezję, a później przeszłam wokół budynku Filharmonii. Powróciłam do cudownych chwil mojej wczesnej młodości, bo tutaj kształtowała się moja osobowość artystyczna.

              Klaudia Kita z PSM I i II st. im. Wandy Kossakowej w Sanoku - II nagroda w IX Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym im. Barbary Kostrzewskiej w Rzeszowie, fot. ZSM nr 1 w Rzeszowie

          Wyjadę z Rzeszowa z przekonaniem, że mamy fantastyczną, zdolną młodzież. Z radością będziemy obserwować dalszy rozwój umiejętności tej młodzieży – zapewniła prof. dr hab. Katarzyna Oleś-Blacha z Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie. Po raz drugi miałam zaszczyt i przyjemność uczestniczyć w obradach jury tego konkursu i jestem zbudowana panującą tu atmosferą oraz organizacją i poziomem wykonawczym.
         Wszyscy uczestnicy mają piękne głosy, ale aby odnieść sukces w dzisiejszym świecie konieczne są wytężona, ciężka praca - pełna oddania i zapamiętania się w tej sztuce oraz spotkanie życzliwych ludzi, również kochających i oddanych tej sztuce. Mam nadzieję, że nasze dyrekcje będą stawiać na sztukę wysoką, że nie zabraknie mecenasów i opiekunów, ażeby sztuka wokalna rozkwitała i mogła być prezentowana. Bez tego rozwój młodych ludzi nie jest możliwy. Studia są kosztowne, potrzebna jest dodatkowa edukacja – kursy, konkursy, płyty… Życzliwi i przychylni ludzie są bardzo potrzebni. Jestem przekonana, że będziemy ich w dalszym ciągu spotykać na swej drodze.
         Będąc doświadczonymi śpiewakami, staramy się pomóc młodym śpiewakom w pierwszych krokach na scenie – umożliwiać im występy, wspomóc merytorycznie pracę głosem, ażeby ten jedyny w swoim rodzaju instrument, jakim jest głos ludzki, mógł się pięknie rozwijać.
Nauka śpiewu, praca z osobami, które ze śpiewem związały swoją przyszłość, jest niezwykłym powołaniem. Jest to wielka odpowiedzialność. Bardzo się cieszę, że mogę się tej pracy oddawać i staram się uświadomić moim studentom, jak wiele elementów jest koniecznych: przygotowanie estradowe, sceniczne, prezencja, znajomość języków, dyspozycja psychiczna…
         Chcę podkreślić, że perspektywa wykonawcy, praktyka muzyka w połączeniu z dużym doświadczeniem pedagogicznym, stwarza szanse na sukces w tej dziedzinie pod warunkiem, że spotkamy osobę, która zechce to wziąć. Proces nauki śpiewu jest procesem bardzo intymnym – dotyczy naszych osobistych emocji i odczuć instrumentu, który jest w nas samych. Dotarcie do tych czułych punktów umysłu, duszy i serca jest trudne, ale przy pełnym zaufaniu i zachowaniu relacji jednej strony do drugiej - mistrza i ucznia - sukces jest możliwy. Gorąco w to wierzę.

              Karolina Andreasik z Zespołu Szkół Muzycznych nr 1 w Rzeszowie - wyróżnienie w IX Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym im. Barbary Kostrzewskiej w Rzeszowie, fot. ZSM nr 1 w Rzeszowie

         Od pierwszej edycji Ogólnopolski Konkurs Wokalny im. Barbary Kostrzewskiej w Rzeszowie organizują Fundacja Szkolnictwa Muzycznego i ZSM nr 1 w Rzeszowie. Pani Marta Dybka-Tyczyńska, prezes Fundacji i z-ca dyrektora tej szkoły, mówi o przygotowaniach tegorocznej edycji.
         Prace nad tym konkursem rozpoczęliśmy już pod koniec ubiegłego roku szkolnego od zaproszenia w pracach jury znakomitych profesorów, bo to decyduje o poziomie konkursu. Mieliśmy szczęście, że przyjęli nasze zaproszenie wybitni profesorowie śpiewu: prof. Ryszard Cieśla z UMFC w Warszawie, który przewodniczył jury, prof. Monika Fedyk-Klimaszewska z AM w Gdańsku i prof. Katarzyna Oleś-Blacha z AM w Krakowie.
Później rozesłaliśmy zwiastuny do średnich szkół muzycznych prowadzących klasy śpiewu i zaczęły napływać zgłoszenia. Bardzo ważne było zabezpieczenie środków finansowych na to wydarzenie i starania o to rozpoczęły się w lutym, bo wtedy Miasto Rzeszów ogłasza konkurs na wykonanie zadania publicznego i udało nam się pozyskać dofinansowanie z budżetu Miasta Rzeszów. Reszta środków pochodziła z odpisów 1 % podatku na rzecz naszej Fundacji i od sponsorów.
        Staramy się, aby laureaci konkursu otrzymali nagrody finansowe. Cieszymy się, że wspiera nas także pani prof. Marta Wierzbieniec, dyrektor Filharmonii Podkarpackiej, zapraszając laureata do udziału w koncercie filharmonicznym.
        Przesłuchania konkursowe odbywają się w naszej szkole, a koncert laureatów od lat odbywa się w sali kameralnej Filharmonii Podkarpackiej. Napłynęło sporo zgłoszeń do udziału w konkursie z całej Polski, ale nie wszyscy mogli przyjechać z powodu choroby, ale ostatecznie 23 osoby stanęły w szranki konkursowe i jak podkreślili już jurorzy, wszyscy byli bardzo dobrze przygotowani.
Przesłuchania konkursowe, a także koncert laureatów były otwarte i uczestniczyli w nich także mieszkańcy miasta Rzeszowa.
        Dziękuję za ogromne wsparcie pani Monice Welc, dyrektor ZSM nr 1 i v-ce dyrektor pani Gabrieli Wąsacz, która społecznie pełniła funkcję sekretarza jury.
Długoletni nauczyciele: pani Dominika Celińska-Głogowska, pani Barbara Kotwasińska, pan Marcin Puto – to są osoby, na które zawsze możemy liczyć. Wolontariatem zarażają się też młodzi nauczyciele i także nas wspierali: pani Danuta Kisiel, pani Kornelia Ignas, pan Norbert Buda, pani Jadwiga Kot-Ochał – właściwie każdy nauczyciel, którego prosiliśmy o pomoc, nigdy nam jej nie odmówił. Dlatego praca w fundacji jest satysfakcjonująca. Dziękuję wszystkim gorąco.
         Gratuluję serdecznie laureatom i wyróżnionym, a także dziękuje wszystkim uczestnikom, ich rodzicom i nauczycielom.
         Za dwa lata planujemy X Ogólnopolski Konkurs Wokalny im. Barbary Kostrzewskiej. Chcemy, aby podkreślić jubileusz w sposób szczególny. Może uda nam się zorganizować sesję naukową na temat naszej patronki - Barbary Kostrzewskiej, bo to postać niezwykła, wielka artystka, wychowawca i pedagog oraz wielka patriotka.

                                                                                                                                                                                        Zofia Stopińska