AB 10 listopada 2017, PIĄTEK, GODZ. 19:00
KATARZYNA MAKAL - ŻMUDA - fortepian
OLGA ANIKIEJ - fortepian
W programie:
F. Chopin – Wariacje D–dur, na temat pieśni T. Moore’a (op.posth)
I. J. Paderewski – Album tatrzańskie op. 12 – Andantino
M. Moszkowski – Nowe tańce hiszpańskie op. 65
J. Maksymiuk – Scherzo grandioso
Z. Popielski – Wariacje
R. Maciejewski - Kołysanka
W. Lutosławski – Wariacje na temat Paganiniego
XII Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej "Ars Musica 2017"
5.11.2017 (niedziela) godz. 15:00
Kościół Parafialny p.w. Wszystkich Świętych w Iwoniczu ul. Długa 6
Wykonawcy: Alicja Krasińska (Warszawa) - sopran ; Adrian Gala (Warszawa) - organy
PROGRAM:
Dieterich Buxtehude Praeludium in E BuxWV 141
(1637–1707)
Joseph G. Rheinberger 4 pieśni na głos i organy:
(1839-1901) Sperent in te
Nocte surgentes
Prope est Dominus
Ave Maria
Dieterich Buxtehude Preludium chorałowe Nun bitten wir den
heiligen Geist BuxWV 208
Franz Schubert Ave Maria
(1797-1828)
Stanisław Moniuszko Na skrzydłach pieśni
(1819-1872)
Johann Sebastian Bach Concerto a-moll, BWV 593 (transkrypcja
Concerto a-moll op.3 nr.1 na dwoje skrzypiec,
orkiestrę smyczkową i basso continuo
Antonio Vivaldiego) cz. I Allegro,
cz. II Largo, cz. III Allegro
Antonin Dvořák Pieśni biblijne op. 99 (wybór)
(1841-1904) Slyš, o Bože. Slyš modlitbu mou
Hospodin jest můj pastýř
Bože! Bože! Písen novou zpívati budu
Zpívejte Hospodinu píseň novou
PROGRAM:
Johann Sebastian Bach - I Suita wiolonczelowa BWV 1007
(1685-1750) (fragmenty) – saksofon solo
Johann Sebastian Bach - Wariacje Goldbergowskie BWV 988
(fragmenty) – akordeon solo
Tomaso Antonio Vitali - Chaconne (transkrypcja na saksofon
(1663-1745) i organy)
Sofia Gubaidulina - De profundis (1978) (akordeon solo)
(ur. 1931)
Alessandro Marcello - Koncert d-moll na obój, smyczki basso
(1669-1747) continuo (transkrypcja na saksofon
sopranowy i organy)
I Andante e spiccato
II Adagio
III Presto
Astor Piazzolla - Tanti Anni Prima (saksofon i akordeon)
(1921-1992)
Wykonawcy:
Klaudiusz Baran – akordeon
Paweł Gusnar – saksofon
Bartosz Jakubczak – organy
29.10.2017 niedziela, godz. 18.00, Zamek Kazimierzowski
PRZEMYSKA ORKIESTRA KAMERALNA
PIOTR TARCHOLIK – skrzypce/dyrygent
WIESŁAW SURUŁO – flet
JUSTYNA ADAMCZYK – flet
EWA MROWCA – klawesyn
Jan Sebastian Bach - Koncerty Brandenburskie:
nr 3 BWV 1048 Allegro - Adagio - Allegro
nr 4 BWV 1049 Allegro - Andante - Presto
nr 5 BWV 1050 Allegro – Affetuoso - Allegro
Jan Sebastian Bach - Suita Orkiestrowa nr 2 h-moll BWV 1067
Uwertura - Rondo - Sarabanda - Bourrée I i II - Polonaise - double - Menuet - Badinerie
AB 27 października 2017, PIĄTEK, GODZ. 19:00
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
CHÓR AKADEMICKI Z PRAGI
JIŘÍ PETRDLIK - dyrygent
LUCIE SILKENOVA - sopran
PAVEL KLEČKA - baryton
W programie:
J. Brahms - Ein Deutsches Requiem op. 45 (Niemieckie Requiem)
Ein deutsches Requiem (Niemieckie Requiem, 1857-68) jest jednym z najbardziej niezwykłych utworów religijnej muzyki żałobnej. Wbrew temu, co sugeruje tytuł tekst niemiecki, nie jest wersją łacińskiej mszy za zmarłych. Brahms oparł dzieło na fragmentach Pisma Świętego w niemieckim przekładzie, nadając utworowi charakter modlitwy o uniwersalnym przesłaniu. Autor pisał: „Gdy mowa o tytule wolałbym odrzucić określenie niemieckie i odwołać się raczej do pojęcia ludzkie”. Warto powołać się na opinię jednego z najbardziej wpływowych krytyków muzycznych tamtych czasów, bliskiego przyjaciela Brahmsa - Eduarda Hanslicka: Od czasu Mszy h-moll Bacha i Missa Solemnis Beethovena nie napisano w tejdziedzinie jeszcze nic, co mogłoby się równać Niemieckiemu Requiem”.
poleć znajomemu
26.10.2017r. ; czwartek ; godz. 19.00 ; Towarzystwo Muzyczne
PIOTR TARCHOLIK – skrzypce
MONIKA WILIŃSKA-TARCHOLIK – fortepian
W programie:
Sergiusz Prokofiew - II Sonata na skrzypce i fortepian op. 94 bis
Moderato - Scherzo - Andante - Allegro con brio
Antonin Dworzak - Cztery utwory romantyczne
Allegro moderato - Allegro maestoso - Allegro appassionato - Larghetto
Bela Bartok - I Rapsodia na skrzypce i fortepian
Kazimierz Lepianka - Marzenie
O przygotowaniach do premiery opery „Romeo i Julia” Charlesa Gounoda mówił pan Łukasz Goik – Dyrektor Opery Śląskiej w Bytomiu podczas spotkania w Sanoku na inauguracji XXVII Festiwalu im. Adama Didura. Już wówczas zachwycając się świetnym wykonaniem na scenie Sanockiego Domu Kultury ”Mocy przeznaczenia” w wykonaniu artystów Opery Śląskiej, postanowiłam, że muszę zobaczyć „Romea i Julię”. Ostatnio bowiem opera o zakochanych z Werony, stworzonych przez samego Szekspira, na której to historii libretto do muzyki Gounoda napisali Jules Barbier i Michel Carre, bardzo rzadko pojawia się na scenach, chociaż w swojej epoce opera „Romeo i Julia” odnosiła wielkie sukcesy.
Spektakl w Operze Śląskiej wyreżyserował i zaprojektował do niego kostiumy Michał Znaniecki, jeden z najciekawszych reżyserów operowych, którego produkcje cieszą się niesłabnącą popularnością, a w 2017 roku świętuje 25-lecie pracy artystycznej. Kierownictwo muzyczne objął Bassem Akiki, autorem scenografii jest Luigi Scoglio, choreografii – Elżbieta Pańtak i Grzegorz Pańtak, a reżyserem światła Bogumił Palewicz.
21 października, podczas premiery, wykonawcami partii solowych byli: Andrzej Lampert (Romeo), Ewa Majcherczyk (Julia), Bogdan Kurowski (Ojciec Laurenty), Paweł Konik (Mercutio), Michał Sławecki (Stefano), Zbigniew Wunsch ( Kapulet), Maciej Komandera (Tybalt), Iwona Noszczyk (Gertruda), Łukasz Klimczak (Parys), Włodzimierz Skalski (Gregorio), Grzegorz Biernacki (Benvolio), Jadwiga Krowiak (Królowa Mab), oraz Dzieci – Barbara Ząbkowska i Beniamin Gnida. Chórem, baletem i orkiestrą Opery Śląskiej dyrygował Bassem Akiki.
Premierowy spektakl „Romea i Julii” zachwycał od pierwszego do ostatniego taktu i nic dziwnego, że gorące owacje na stojąco trwały bardzo długo. Zasłużyli na nie wszyscy wymienieni już soliści, ale najbardziej wykonawcy głównych partii solowych: Andrzej Lampert i Ewa Majcherczyk. Zachwycała ciekawa scenografia, gra świateł oraz piękne kostiumy. Należy także podkreślić, że ta pięcioaktowa opera wystawiona została w oryginalnej wersji językowej – po francusku (z polskimi napisami), ale osoby znające dobrze język francuski zachwycały się świetnym opanowaniem przez wykonawców tekstu w oryginale.
Po spektaklu melomani mogli się spotkać z twórcami i wykonawcami w Sali Koncertowej im. Adama Didura, których przedstawiał i dziękował im serdecznie, nie kryjąc zadowolenia i wzruszenia, Łukasz Goik – Dyrektor Oper Śląskiej. Na wstępie powiedział, że "... tym spektaklem Opera Śląska rozpoczęła wspólną przygodę artystyczną z nowym dyrektorem artystycznym Bassamem Akiki", któremu przekazana została batuta Napoleona Siessa – wybitnego dyrygenta i długoletniego dyrektora Opery Śląskiej w Bytomiu. Artysta dziękując zaznaczył, że: „...portret Dyrektora Napoleona Siessa znajduje się w moim gabinecie i z pewnością będzie patrzył na moją pracę. Wierzę, że będziemy wszyscy dobrze pracować, bo już po pierwszej premierze mamy powody do zadowolenia”.
Specjalne słowa podziękowania Dyrektor Łukasz Goik skierował do reżysera Michała Znanieckiego. „Romeo i Julia” to 205 spektakl tego cenionego reżysera, który wpisuje się w obchody 25-lecia jego działalności artystycznej. Michał Znaniecki podkreślił, że: „...rozpoczynając pracę z całym zespołem poprzeczka ustawiona została bardzo wysoko i tylko dzięki wspólnej pracy wszystkich wykonawców, pracowników technicznych i administracji sukces był możliwy. Chcieliśmy udowodnić, że dzisiaj opera jeszcze wzrusza i jest po co to robić – nie tylko, żeby spełniać zachcianki własnego ego artystycznego, ale żeby znowu nawiązać kontakt z publicznością. Dziękuję państwu, że byliście tak otwarci, bo widziałem dzisiaj łzy wzruszenia i to są nasze największe sukcesy. Wzruszony był podczas spektaklu Bassem i mnie też się to zdarzyło”.
Podczas spotkania po spektaklu udało mi się przez kilka minut porozmawiać z panem Andrzejem Lampertem, który ma wiele propozycji koncertowych, a także wystąpi w kilku różnych spektaklach operowych, ale aktualnie na pierwszym planie jest „Romeo i Julia”. Artysta zgodził się ze mną, że tytułowa rola Romea jest trudna z wielu powodów.
„Partia jest przede wszystkim długa, bo jest to obszerne pięcioaktowe dzieło, trzeba było opanować długie teksty w języku francuskim i jest bardzo dużo zadań aktorskich, ale mam satysfakcję, że udało się to wszystko opanować.
Na spektakle „Romea i Julii” z moim udziałem zapraszam serdecznie 27 października oraz 13 i 19 listopada. Korzystając z okazji, chcę serdecznie podziękować wszystkim, którzy ze mną dzisiaj współpracowali, a przede wszystkim publiczności za wspaniałe przyjęcie”.
Pragnę jeszcze zacytować fragment wywiadu przeprowadzonego dla „Opera cafe” przez red. Reginę Gowarzewską z reżyserem Michałem Znanieckim; autorka na zakończenie pyta: „Losy Romea i Julii znają niemal wszyscy, a jaką historię opowie Pan w Operze Śląskiej?”
„Historię o konflikcie, w którym niewinność jest uwikłana w rodzinne porachunki świata dorosłych. Stąd w spektaklu biorą udział też dzieci (mała Julia i Romeo). Dopóki nie są skażeni dorosłością, potrafią kochać i nie myślą o układach, wrogach, polityce. Po prostu są sobą. Ale życie jest inne. Zmusza nas do przejęcia ról społecznych; zemsty, lojalności, znaków rozpoznawczych tożsamości społecznej. Smutna jest świadomość, gdy odkrywamy, że tracimy naszą niewinność. Smutna jest to prawda nie tylko o postaciach szekspirowskich, ale i o nas samych, dzisiejszych, często zaślepionych przez ideologie, religie, rodzinne tradycje. Stąd każda scena będzie się rozpoczynać właśnie od walki „Zaślepionych”. Pomoże w tym choreografia Elżbiety i Grzegorza Pańtaków. Pokażemy świat, w którym nawet miłość jest uwarunkowana poglądami politycznymi czy społecznymi. Odwieczny konflikt. Taki operowy i taki codzienny.”
Gorąco Państwa zachęcam do wybranie się do Opery Śląskiej w Bytomiu na spektakl „Romeo i Julia” Charlesa Gounoda. Zapewniam, że wzruszą wszystkich dwa przeplatające się światy – jeden pełen konfliktów między rodami Kapuletich i Montekich, i drugi, niewinny, ukazujący miłość Romea i Julii. Zachwycą Państwa z pewnością piękne kostiumy, ciekawa scenografia i gra świateł. Zachwycą także znakomici soliści i aby wszystkich usłyszeć, należałoby wybrać się co najmniej dwa, a może nawet trzy razy na „Romea i Julię”. Zachwycona jestem wykonawcami, którzy wystąpili podczas premiery, ale chciałabym usłyszeć i zobaczyć, jak kreują główne role Sang-Jun Lee – tenor z Korei Płd. (Romeo) i Ewelina Szybilska (Julia), a także Renata Dobosz w roli Gertrudy. Świetnie przygotowane są także zespoły: chór, balet i orkiestra występujące pod batutą Bassema Akiki.
Dla tych, którzy nie mogą pojechać do Bytomia, można by było zorganizować spektakle w Rzeszowie, Krośnie czy Sanoku – niedaleko od miejsca urodzenia Adama Didura – legendarnego basa, światowej sławy artysty, który był twórcą Opery Śląskiej.
Zofia Stopińska 23 października 2017 r
22 października 2017 r., godz. 17.00, Pałac Biskupi
Gościem specjalnym będzie dr Stanisława Mikołajczyk-Madej – sopran
Wystąpią:
Małgorzata Busz-Perkins – mezzosopran
Monika Fabisz – sopran
Aneta Aszlar – sopran
Michał Kondyjowski - tenor
Na zabytkowym Pleyelu zagra Daniel Eibin
AB 20 października 2017, PIĄTEK, GODZ. 19:00
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
MANUEL TEIXEIRA - dyrygent
PIOTR TARCHOLIK - skrzypce
ANA MARIA PINTO - sopran
PEDRO TELLES - baryton
W programie:
K. A. Hartmann - Concerto funebre
H. Silveira - Cantata "Tajemnice Fatimy"; Libretto - Jose Carlos Miranda (PRAWYKONANIE)
Koncert zapowiada dwa utwory, które po raz pierwszy zabrzmią w sali koncertowej Filharmonii Podkarpackiej. Concerto funebre (1939) Hartmanna, to przejmujący utwór odwołujący się do czasów eskalacji nazizmu. Kantata „Tajemnice Fatimy”(2017) , to dzieło Silveiry - portugalskiego kompozytora urodzonego w Lizbonie w 1965 roku. W dorobku twórczym artysty znajdują się głównie utwory wokalne, ale także koncerty, muzyka kameralna oraz miniatury fortepianowe. Kantata „Tajemnice Fatimy”, to pierwsze dzieło Silveiry zainspirowane motywem religijnym. Będąc katolikiem, artysta traktuje temat dzieła z szacunkiem, ale równocześnie z twórczym dystansem. Pierwsza część kompozycji zawiera dwie pierwsze tajemnice Fatimy, objawione Pasterzom przez Matkę Bożą w 1917 r. Trzecia tajemnica, to apokaliptyczna interpretacja próby zabójstwa papieża Jana Pawła II 13 maja 1981 roku.
W wieku 65 lat, po długiej i ciężkiej chorobie zmarła nad ranem dr Anna Szałapak, artystka kabaretu Piwnica Pod Baranami, pieśniarka i wykonawczyni utworów najsłynniejszych polskich poetów i kompozytorów, m. in. Czesława Miłosza, Zygmunta Koniecznego i Jana Kantego Pawluśkiewicza.
Anna Szałapak zmarła w sobotę 14 października nad ranem. Informacja o jej śmierci pojawiła się w mediach społecznościowych za sprawą osób prowadzących oficjalny profil facebookowy Piwnicy pod Baranami. Piosenkarka zmarła w swoim rodzinnym Krakowie. Fani zapamiętają ją głównie jako piosenkarkę specjalizującą się w poezji śpiewanej. Szałapak miała jednak nie tylko muzyczne zainteresowania. Była doktorem etnologii, tańczyła w zespole „Słowianki”, a w 2012 roku na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego obroniła pracę doktorską pt. „Szopka krakowska jako zjawisko folkloru krakowskiego. Studium historyczno-etnograficzne”.
Kim była Anna Szałapak?
Agnieszka Osiecka nazywała ją „Białym Aniołem”. Teksty i muzykę dla Szałapak pisali też Czesław Miłosz, Ewa Lipska, Anna Saraniecka, Zbigniew Preisner czy Zygmunt Konieczny. Zdobyła nagrody Konkursu Programu Pierwszego TVP za wykonanie piosenki „Zaklinanie, czarowanie” oraz Złotego Lauru za mistrzostwo w sztuce piosenki literackiej, przyznanego przez Fundację Kultury Polskiej. Wydała kilka płyt ze swoją muzyką. Za wybitne zasługi w działalności na rzecz polskiej kultury i osiągnięcia w pracy artystycznej, w 60. rocznicę powstania kabaretu „Piwnica pod Baranami” Anna Szałapak została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Dużym powodzeniem cieszyły się autorskie koncerty i recitale artystki, prezentowane w kraju i za granicą oraz wydane na kilku płytach. W czasie swojej kariery zdobyła też wiele nagród. Jest laureatką m.in. Konkursu Programu Pierwszego TVP za wykonanie piosenki „Zaklinanie, czarowanie”, oraz Złotego Lauru za mistrzostwo w sztuce piosenki literackiej, przyznanego przez Fundację Kultury Polskim.