festiwale

26 maja 2018r., godz. 20:00, Sala balowa Muzeum Zamku w Łańcucie

RECITAL FORTEPIANOWY

A BU

W programie:

Nikołaj Kapustin -

Etiudy Koncertowe op. 40

Sonata nr 1 op. 39

24 Preludia jazzowe op. 53 (wybór)

***

A Bu - Improwizacje

A BU

„Znalezienie jakiegoś „świeżego głosu” w kontinuum jazzowym zawsze powoduje dreszczyk. A Bu Bu jest bardzo kreatywnym i utalentowanym pianistą jazzowym, który jest również utalentowanym kompozytorem. Uważam go za obiecującego młodego lwa jazzu, który ma wspaniałą karierę przed sobą i na pewno będzie o nim słychać przez wiele lat ” – Michel Camilo

A Bu jest 18-letnim pianistą z Pekinu w Chinach. Naukę gry na fortepianie klasycznym rozpoczął on w wieku czterech lat. Później, w wieku dziewięciu lat, wstąpił do Centralnego Konseratorium Muzycznego w Pekinie, gdzie uczeszczał na specjalistyczne i systematyczne lekcje z gry na fortepianie klasycznym, poznawał tam również teorię muzyki, zbliżył się do jazzu i muzyki latynoskiej, a jednocześnie próbował wykonania improwizowanego . W 2011 r. A Bu zaczął grać jazz na jam session z wieloma znanymi chińskimi muzykami. W 2013 r. A Bu udołączył do legendarnego pianisty jazzowego Chicka Corei w ramach improwizowanego duetu, podczas solowego koncertu mistrza w Szanghaju.

W 2014 r. A Bu został przyjęty do prestiżowej Juilliard School w Nowym Jorku, gdzie studiował lekcje muzyki klasycznej i jazzowej. W 2015 r. A Bu zdobył pierwszą nagrodę oraz nagrodę publiczności w trakcie konkursu Parmigiani Jazz Piano Solo w ramach renomowanego Festiwalu Jazzowego w Montreux, po czym został on zaproszony do gry w Montreux Jazz Academy z Al Jarreau, Kurtem Rosenwinkelem, Yaronem Hermanem i wieloma innymi świetnymi muzykami jazzowymi.

Po udanym udziale w Festiwalu Beijing 9 Gate Jazz Music w 2012 r., A Bu otrzymał sponsoring od Fundacji Edifier Musician. Co więcej, został on zaproszony do współpracy ze słynnym Big Bandem Rolfa Beckera na konferencji prasowej dla Sennheiser Momentum, a następnie podpisał kontrakt z Sennheiser w Chinach.
W 2013 r. A Bu ukończył swój pierwszy album "88 Tones of Black and White”. Zaprosił on Jakoba Haendla, zdobywcę nagrody Grammy, do wspólnego nagrania studyjnego. W 2015 r. A Bu nagrał swój drugi album "Butterflies Fly in Pairs"
w nowojorskim Avatar Studio. Album ten zawiera oryginalne kompozycje
i aranżacje A Bu zawierające znane chińskie motywy. Tom Kennedy, Ryan J. Lee, Antonio Hart i wielu świetnych muzyków grało z A Bu na jego drugim albumie.

A Bu grywał na koncertach w Chinach, Niemczech, Francji, Włoszech i w Szwajcarii. W kwietniu 2015 r. A Bu został zaproszony przez UNESCO i Thelonious Monk Institute of Jazz do gry i udziału w koncercie International Jazz Day All-Star Global Concert. W siedzibie UNESCO w Paryżu A Bu zagrał wraz z Herbie Hancockiem, Waynem Shorterem, Tillem Broonerem i wieloma innymi gwiazdami jazzu. Po raz drugi został on zaproszony przez Organizację, aby wziąć udział w bajecznej imprezie w Hawanie na Kubie w kwietniu 2017 r.

W listopadzie 2015 r. A Bu grał z rosyjskim saksofonistą jazzowym Igorem Butmanem i Moskiewską orkiestrą jazzową w Sali Koncertowej Czajkowskiego oraz w jazzowym klubie Igora Butmana w Moskwie. W związku ze swoją fascynacją muzyką Nikolai Kapustina, A Bu wraz z Igorem Butmanem zorganizował urodzinowy koncert w Moskwie w listopadzie 2016 r. w dniu 79-tych urodzin kompozytora, na które A Bu został zaproszony do domu kompozytora po koncercie.

W lipcu 2016 r. A Bu zadebiutował na Festiwalu Umbria Jazz i na 50-ym Festiwalu Montreux Jazz. We wrześniu A Bu dzielił scenę z Chick Corea podczas uroczystego otwarcia Blue Note Beijing. Ponadto występował on na wielu słynnych międzynarodowych festiwalach jazzowych, takich jak JZ Festival, Jazz à Vienne, Clermont-Ferrand Jazz Fest.A Bu wystąpił także jako solista z zespołem solistów wirtuozó moskiewskiej Okriestry Kameralnej „Hermitage” oraz z Orkiestrą Filharmonii Belgradzkiej. We wrześniu 2017 r. A Bu zadebiutował w Blue Note
w Nowym Jorku.

26 maja 2018r., godz. 17:00, Sala balowa Muzeum Zamku w Łańcucie

KWARTET WILANÓW:
Tadeusz GADZINA – I skrzypce
Paweł ŁOSAKIEWICZ – II skrzypce
Ryszard DUŹ – altówka
Olga ŁOSAKIEWICZ-MARCYNIAK – wiolonczela
gościnnie Tomasz STRAHL - wiolonczela

W programie:
J. Haydn – Kwartet smyczkowy op.1 nr 1 B – dur
Presto
Menuetto
Adagio
Menuetto
Finale. Presto

A. Dvorak – Kwartet smyczkowy F –dur op. 96 “Amerykański “
Allegro ma non troppo
Lento
Molto vivace
Finale. Vivace ma non troppo

J.F. Dobrzyński – Kwintet wiolonczelowy F – dur op. 20
Allegro moderato
Menuetto. Allegro moderato
Andante. Doloroso ma non troppo lento
Finale. Vivace assai

KWARTET WILANÓW

Zespół powstał w 1967 roku, początkowo jako Kwartet Wilanowski. Nazwa ta wiązała się z jego pierwszymi koncertami w królewskiej rezydencji Jana III Sobieskiego. W jego skład weszli skrzypkowie: Tadeusz Gadzina,Paweł Łosakiewicz, altowiolista Ryszard Duź oraz wiolonczelista Marian Wasiółka.
Kwartet występował we wszystkich krajach Europy, a także w USA, Kanadzie, Kubie, Japonii, Korei Południowej, Meksyku, Brazylii, Kolumbii, Wenezueli i Peru. Przez wiele lat był stałym gościem Festiwalu w Joliette koło Montrealu- muzycznej metropolii Kanady, gdzie wykonywał wszystkie kwartety Beethovena oraz programy poświęcone muzyce polskiej rejestrowane przez Radio Canada.
Brał udział w najważniejszych festiwalach europejskich m.in.: w Warszawie, Wiedniu, Grazu, Berlinie, Stuttgarcie, La Chaise- Dieux, Helsinkach, Paryżu, Dreźnie, Patras, Cannes, Bergen i innych. Międzynarodowa renoma zespołu sprawiła, że w 2003 roku został on zaproszony do wzięcia udziału w koncertach
i kursach mistrzowskich słynnego festiwalu Morningside Musicie Bridgestone
w Calgary w Kanadzie.
Drogę artystyczną kwartetu znaczyły nagrody i wyróżnienia: II nagroda na Międzynarodowym Konkursie Kwartetów Smyczkowych im. Josepha Haydna
w Wiedniu ( 1971), Srebrny Medal w Biennale w Bordeaux (1972), III nagroda na Międzynarodowym Konkursie Kwartetów Smyczkowych Radia Bawarskiego
w Monachium (1973).
Ogromny repertuar Kwartetu Wilanów, obok pozycji klasycznych
i romantycznych zawiera ponad 100 dzieł muzyki XX wieku, m.in.: Bairda, Bartóka, Barbera, Berga, Blocha, Cartera, Ivesa, Kurylewicza, Lutosławskiego, Matsudairy, Meyera, Nono, Palestra, Pendereckiego, Schönberga, Strawińskiego, Słowińskiego, Stachowskiego, Sznitkego, Szostakowicza, Webera, Weinberga, Woytowicza,Yunga.
Przez 20 lat zespół występował na festiwalu Warszawska Jesień, na którym
w 1983 roku otrzymał nagrodę krytyków SPAM - Orfeusz, za najlepsze wykonanie muzyki polskiej ( VI Kwartet smyczkowy Krzysztofa Meyera) podczas XXVI edycji festiwalu. Dwukrotnie, w latach 1986 i 1990 był laureatem nagrody Związków Kompozytorów Polskich oraz Nagrody Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne osiągnięcia w dziedzinie propagowania kultury polskiej za granicą.
Stała, wieloletnia współpraca z firmą fonograficzną Sonoton Pro Viva
w Monachium, zaowocowała rejestracją wszystkich utworów kameralnych Meyera, ponadto utworów Blocha, Bargielskiego i innych polskich kompozytorów współczesnych. Kwartet Wilanów ma w swoim dorobku ponad 40 płyt kompaktowych, nie licząc szeregu utworów zarejestrowanych na płytach bezpośrednio z sal koncertowych. Ponadto muzycy nagrywali dla takich firm jak: Accord, Tudor, Olimpia, Col Legnica, Polskie Nagrania, Tonpress, Veriton.
W 1990 roku płyta Musique de Chaber z muzyką Lutosławskiego, nagrana
w firmie fonograficznej Accord, otrzymała prestiżową nagrodę Diapason d'Or. To samo pismo wyróżniło zespół przyznaniem 5 gwiazdek za nagranie kwartetów Griega (1996).
Przed kilku laty kwartet podjął niezwykle ważną współpracę z firmą fonograficzną Acte Préalable, dla której nagrywał arcydzieła polskiej muzyki romantycznej i współczesnej. Wraz z jednym z najwybitniejszych wiolonczelistów polskich- Tomaszem Strahlem zespół nagrał płytę z kwintetami wiolonczelowymi Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego.
Kwartet Wilanów współpracował z najwybitniejszymi muzykami z całego świata,m.in. ze skrzypkami : Gidonem Kremerem, Grigorijem Żyslinem, Dmitri Sitkowieckiem, pianistami: Bellą Dawidowicz, Andrásem Schiffem, Ralfem Gorhónim, Szábolcsem Esztényim, jak również wybitnymi polskimi solistami: Elżbieta Gajewską, Januszem Olejniczakiem, Władysławem Kłosiewiczem, Adamem Makowiczem, Stefanem Kamasą, Tomaszem Strahlem i wielu innymi.
W 2002 roku Kwartet Wilanów obchodził swe 35-lecie. Z tej okazji na uroczystym koncercie w Filharmonii Narodowej w Warszawie członkowie Zespołu odznaczeni zostali przez Ministra Kultury medalem Zasłużony dla Kultury Polskiej. Ostatnio w uznaniu zasług muzycznych wyróżnieni zostali medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
W 2017 roku Kwartet obchodził jubileusz 50-lecia działalności artystycznej.
Członkowie zespołu wykładają w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie prowadzą instrumentalne i kameralne klasy mistrzowskie.
Od 1990 roku zespół pozostaje pod opieką Staromiejskiego Domu Kultury
w Warszawie, gdzie znalazł jedyną w swoim rodzaju, wspaniałą atmosferę do doskonalenia umiejętności oraz stałego rozszerzania repertuaru.

25 maja 2018r., godz. 19:00
Sala koncertowa Filharmonii Podkarpackiej

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
Massimiliano CALDI - dyrygent
TeoTRONICO - robot

W programie:
Stefan Kisielewski – Kosmos
Gustav Holst – Planety
TeoTronico – klasyka inaczej

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

Filharmonia Podkarpacka im. Artura Malawskiego w Rzeszowie może poszczycić się bogatą historią. Rzeszowska Orkiestra Symfoniczna rozpoczęła działalność w 1955 roku, a obecnie jest to jeden z najprężniej rozwijających się zespołów symfonicznych w kraju. O jego wysokim poziomie artystycznym świadczy fakt, iż miał on możliwość współpracy z tak wybitnymi dyrygentami, jak m.in.:
J. Maksymiuk, K. Penderecki, G. Chmura, W. Michniewski, T. Wojciechowski,
M. Pijarowski, T. Strugała, A. Duczmal, Ł. Borowicz. Dyrygowali orkiestrą również zagraniczni kapelmistrzowie, m.in.: G. Rinkevičius, A. Kalajdzic, E. van Tiel,
J. F. Lobo, Sho Itō, P. Vero. Z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej występowali najbardziej utytułowani soliści z kraju i zagranicy, m.in.: K. A. Kulka,
K. Jakowicz, P. Pławner, B. Nizioł, S. Yoon, R. Lakatos, E. Kulibaev, A. Bauer,
T. Strahl, K. Kenner, K. Jabłoński, J. K. Broja, B. Bilińska, Ł. Długosz, M. Carbotta,
A. Kurzak, J. Malovany. Orkiestra współpracuje również z chórami i zespołami baletowymi, m.in.: Wydziału Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego, Teatru Wielkiego w Łodzi, Opery Krakowskiej, Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie, Opery i Filharmonii Podlaskiej, Filharmonii Wrocławskiej, Opery Lwowskiej oraz Chórem der Wiener Männergesang-Verein. Orkiestra Filharmonii Podkarpackiej prowadzi regularną działalność koncertową, prezentując zróżnicowany repertuar ze szczególnym uwzględnieniem muzyki polskiej, którą wykonuje również poza granicami kraju. Ceniona zarówno przez słuchaczy, jak i krytyków występowała na licznych festiwalach: Vratislavia Cantans, Festiwal Kultury Europejskiej w Krakowie, Międzynarodowy Festiwal im. Krystyny Jamroz w Busku - Zdroju, w Krynicy-Zdroju, na Międzynarodowym Muzycznym Festiwalu w Toledo (Hiszpania). Orkiestra koncertowała również gościnnie w takich krajach, jak: Austria, Belgia, Czechy, Francja, Hiszpania, Litwa, Niemcy, Rosja, Rumunia, Słowacja, Szwecja, Ukraina, USA, Węgry. W październiku 2013 roku orkiestra wystąpiła w wiedeńskim Musikverein wykonując wspólnie z tamtejszym chórem m.in. utwór C. Orffa „Carmina Burana” pod dyrekcją A. Barnasa. Muzycy koncertowali też
w Saarbrűcken (Niemcy). W styczniu 2014 roku Orkiestra Filharmonii Podkarpackiej pod dyrekcją Vladimira Kiradjieva zaprezentowała się z powodzeniem
w Filharmonii Narodowej, towarzysząc znakomitemu pianiście L. Angelovowi
w światowym prawykonaniu Koncertu fortepianowego h-moll M. Moszkowskiego. W czerwcu tego samego roku orkiestra koncertowała w „Złotej Sali” Musikverein
w Wiedniu pod batutą Tadeusza Wojciechowskiego. W kwietniu 2015 i 2016 roku
w tej samej sali odniosła sukces występując pod batutą Antala Barnasa i Jiri Petrdika. W 2015 roku orkiestra odbyła tournée po Niemczech. Zespół symfoniczny bierze również udział w realizacji projektu o nazwie „Przestrzeń otwarta dla muzyki”. Są to koncerty odbywające się na terenie całego Podkarpacia, m.in.
w muzeach, kościołach i w plenerze, przybliżające muzykę szerokiej publiczności, która nie ma na co dzień kontaktu z kulturą wysoką. Orkiestra występuje także podczas koncertów szkolnych dla dzieci i młodzieży. W dorobku Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Podkarpackiej znajdują się liczne rejestracje telewizyjne, nagrania radiowe oraz fonograficzne: m.in. płyta CD z Requiem W.A. Mozarta, drugie nagranie w historii światowej fonografii Messa di Gloria G. Rossiniego, płyta z utworami Józefa Wieniawskiego oraz Nieszporami Ludźmierskimi Jana Kantego - Pawluśkiewicza i Missa Solemnis Ignazego Rittera von Seyfried’a.
Od 2008 roku Dyrektorem Naczelnym Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie jest Marta Wierzbieniec. Złotymi zgłoskami zapisał się
w działalności Filharmonii Podkarpackiej inauguracyjny koncert plenerowy
53. Muzycznego Festiwalu w Łańcucie 24 maja 2014 roku. Wówczas to Orkiestra Filharmonii Podkarpackiej pod batutą D. Gimeneza miała zaszczyt towarzyszyć jednemu z najwspanialszych tenorów wszechczasów – JOSE CARRERASOWI.
W 2016 roku Filharmonia Podkarpacka odniosła wielki sukces. Francuska Academie du Disque Lirique przyznała płycie z nagraniem Missa solemis h-moll austriackiego kompozytora Ignaza Rittera von Seyfrieda nagrodę Złotego Orfeusza, w kategorii Muzyki Sakralnej. W pierszym na świecie nagraniu tego utworu wzięła udział Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej pod batutą ks. Mieczysława Gniadego.

Massimiliano CALDI

Massimiliano Caldi (ur. w Mediolanie w 1967r.) ma bogate międzynarodowe doświadczenie w dziedzinie muzyki symfonicznej, operowej, operetkowej
i baletowej. W centrum jego zainteresowań znajdują się muzyka współczesna oraz odrodzenie XIX-wiecznej opery. Massimiliano Caldi wyróżnia się wysokim profesjonalizmem przygotowania interpretacji oraz jasnym, prostym stylem dyrygenckim.
Jest zdobywcą pierwszej nagrody w Międzynarodowym Konkursie
im. Grzegorza Fitelberga (1999). Jest także Głównym Dyrygentem Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie i Pierwszym Dyrygentem Gościnnym Polskiej Filharmonii Bałtyckiej im. Fryderyka Chopina w Gdańsku. Od 2015r. Massimiliano Caldi prowadzi mistrzowskie kursy dyrygenckie we Florencji.
W latach 2014-2017 był Głównym Dyrygentem i Konsultantem Artystycznym Filharmonii Koszalińskiej im. Stanisława Moniuszki, w latach 2006-2010 był Dyrektorem Artystycznym Śląskiej Orkiestry Kameralnej w Katowicach, a w latach 1998-2009 Głównym Dyrygentem Orkiestry Kameralnej „Milano Classica".
W ciągu ostatnich dziesięciu lat odbył tournée w Izraelu, Omanie, USA, Chile, Brazylii, Niemczech, Rosji i Turcji.
Na przestrzeni ostatnich lat w Teatrze Wielkim w Poznaniu prowadził orkiestry w dziełach operowych Rossiniego – Cyrulik Sewilski (styczeń-luty 2017), Verdiego - Nabucco (maj 2017) i Mascagniego - Rapsodia Satanica (październik 2017). Podczas XXI edycji Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena dyrygował La Rondine Pucciniego w Filharmonii Narodowej w Warszawie (kwiecień 2017),
w Teatro Municipale w Piacenzie prowadził Notte per me luminosa Marco Betty (kwiecień 2017), a w Filharmonii Łódzkiej im. A Rubinsteina dyrygował Chórem
i Orkiestrą w prologu z Mefistofelesa Boito (czerwiec 2017).
W Polsce był zapraszany na międzynarodowe festiwale i regularnie pojawiał się na podium najważniejszych orkiestr filharmonicznych i symfonicznych, takich jak np. Sinfonia Varsovia, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia
i orkiestra "Sinfonia Iuventus" w sali Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orkiestra Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej w Krakowie, a także orkiestr Filharmonii Łódzkiej, Pomorskiej
w Bydgoszczy, Toruńskiej, Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie i wielu innych oraz w Studiu im. Witolda Lutosławskiego S-1.
W dziedzinie muzyki symfonicznej Massimiliano Caldi zadebiutował
z Orkiestrą Kameralną Konzerthaus w Berlinie (listopad 2016), w Sali Rachmaninowa Konserwatorium Moskiewskiego z orkiestrą Sinfonietta Cracovia (listopad 2016), ze Stambulską Państwową Orkiestrą Symfoniczną (luty 2017) oraz
w Złotej Sali Musikverein w Wiedniu (listopad 2017 r.) wraz z orkiestrą Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie. Uczestniczył
w Międzynarodowym Festiwalu w Łańcucie dyrygując IX Symfonią Beethovena (maj 2017). W Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku dyrygował Carmina Burana Orffa (czerwiec 2017). W najbliższym czasie zadebiutuje w Teatro Ristori w Weronie (marzec 2018), powróci na podium Stambulskiej Państwowej Orkiestry Symfonicznej (luty 2018), w Sankt Petersburgu będzie dyrygował Orkiestrą Filharmoniczną (kwiecień 2018) i stanie na podium Orkiestry I Pomeriggi Musicali (maj 2018).

Robot TeoTRONICO

TeoTronico (2012) to robot-pianista, zaprojektowany i zbudowany przez Matteo Suzziego (Teotronica srl). TeoTronico gra na fortepianie ze znaczną dynamiką i artykulacją, poruszając bardzo dokładnie i szybko swoimi 53 palcami.
Jego debiut orkiestrowy odbył się 26 sierpnia 2012 roku z Berlińską Orkiestrą Symfoniczną pod batutą Michelangelo Galeatiego w Filharmonii Berlińskiej, podczas którego wykonał na fortepianie Grande Polonaise Brillante op. 22 Fryderyka Chopina.
4 listopada 2012 r. TeoTronico z Orkiestrą Sinfonica Siciliana pod batutą Roberto Gianoli wykonał Koncert fortepianowy KV 488 Mozarta.
26 maja 2013 r. brazylijska telewizja Globo TV w porze największej oglądalności w programie "Fantastico" wyemitowała reportaż, którego bohaterami byli TeoTronico i Roberto Prosseda:

http://globotv.globo.com/rede-globo/fantastico/t/edicoes/v/robo-pianistaencara-
desafio-contra-maestro-italiano/2597122/

CO POTRAFI TEOTRONICO?

TeoTronico to mechaniczny odtwarzacz plików MIDI. Może odegrać partycję fortepianu w jej dosłownym brzmieniu, odtwarzając ją z pliku midi: jest zatem idealnym interpretatorem utworów skomponowanych na pianolę przez Strawińskiego, Hindemitha, Nancarrowa i Ligetiego. TeoTronico może również przybrać "wygląd" prawdziwego fortepianu pianistycznego, odtwarzającego pliki MIDI utworzone z rolek do pianoli nagranych przez dawnych wielkich pianistów, takich jak Busoni, Debussy, Rachmaninoff, czy Hoffman. Może też odgrywać rolę "lustrzanego pianisty", jeśli jest podłączony do pianina cyfrowego, na którym gra człowiek (Roberto Prosseda, działający jako "pianista-widmo"). W trybie "pianisty lustrzanego" TeoTronico może występować także jako solista z orkiestrą,
w zespołach kameralnych oraz jako akompaniator ze śpiewakami, nawet jeśli znajdują się oni w dużym oddaleniu.

CZY TEOTRONICO POTRAFI ROBIĆ COŚ POZA GRANIEM?

TeoTronico potrafi mówić, śpiewać i robić śmieszne miny. Może odtwarzać tekst pisany, nadawać lub być dubbingowanym w czasie rzeczywistym: w obu tych trybach jego ruchy ust są zsynchronizowane z mową w dowolnym języku. Dzięki temu TeoTronico może mieć aktywny kontakt ze swoimi rozmówcami, poruszając głową, ustami, oczami, powiekami i brwiami. Jest też wyposażony w czujniki zbliżeniowe i może odwracać się do ludzi, którzy do niego podchodzą.
TeoTronico, jeśli jest dubbingowany w czasie rzeczywistym, może odpowiadać na pytania od publiczności. Jeśli natomiast jest w trybie „lustrzanego pianisty”, może również – z pomocą profesjonalnego pianisty - występować z innymi muzykami wykazując się imponującą wszechstronnością.

CZEMU TO SŁUŻY ?

TeoTronico to innowacyjne i skuteczne narzędzie służące edukacji muzycznej i upowszechnianiu muzyki. TeoTronico przyciąga młodą publiczność swoim zabawnym wyglądem i może zapoznawać uczniów na wszystkich poziomach kształcenia z podstawowymi elementami języka muzycznego w bezpośredni, wciągający i rozrywkowy sposób.

TeoTronico przeciwko Roberto Prossedzie

Debata na temat roli wykonawcy toczy się od wielu dziesięcioleci. Często dyskutowano, w jaki sposób wykonawca może zbliżyć się do osobistej, twórczej, arbitralnej interpretacji partytury.
To koncertowe wyzwanie ma na celu odnowienie formatu recitalu fortepianowego i zapewnienie publiczności silniejszego bodźca do słuchania muzyki w świadomy, krytyczny i nastawiony na współpracę sposób.

K 24 maja 2018r., godz. 19:00, sala balowa Muzeum Zamku w Łańcucie
Georgijs OSOKINS – fortepian

W programie:
Fryderyk Chopin - Nokturn H-dur op. 62 nr 1
Jean Philippe Rameau - Suite in G
Les tricotets
L'indifferente
Menuets I & II
La poule
Les triolets
Les sauvages
L'enharmonique
L'egiptienne
***
Siergiej Rachmaninow - Excerpt pieces
Jan Sebastian Bach/Ferruccio Busoni - Chaconne in D - minor BWV 1004

GEORGIJS OSOKINS

Georgijs Osokins jest finalistą XVII Międzynarodowego Konkursu im. Fryderyka Chopina w Warszawie w 2015 roku oraz ulubieńcem publiczności konkursowej. Urodził się 25 kwietnia 1995 r. w Rydze. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku pięciu lat, a na estradzie zadebiutował jako dziesięciolatek wykonaniem Koncertu
d-moll KV 466 Mozarta z towarzyszeniem Narodowej Orkiestry Łotewskiej. Studiuje pod kierunkiem Sergejsa Osokinsa, od 2009 r. pobiera też prywatne lekcje
u Mikhaila Voskresenskiego. Od września 2015 r. kontynuuje naukę w Juilliard School of Music. Jest zwycięzcą IX Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego dla Młodych Pianistów w Moskwie (2014), Konkursu Skriabinowskiego w Paryżu (2009) oraz Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Jurmale (Łotwa, 2010). Zdobył też specjalną nagrodę za wykonanie utworu Fryderyka Chopina
w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym „Rina Sala Gallo” w Monzy (Włochy). Koncertował m.in. z Lwowską Orkiestrą Symfoniczną, Orkiestrą Amber z Lipawy, Narodową Orkiestrą Armenii, Orkiestrą Kameralną „Wratislavia”. Pianista doceniany jest nagrodami i występami na międzynarodowych festiwalach, wyróżniony został też nagrodą Ministra Kultury Łotwy. Uczestniczył w kursach mistrzowskich Dmitrija Bashkirova, Siergieja Babayana, Bernda Goetzke, Georga Friedricha Schencka i Einara Steena-Nokleberga. Po Konkursie Chopinowskim
w Warszawie wystąpił już w Polsce wielokrotnie, m.in. w nowej Sali NOSPR
w Katowicach, w Filharmonii Szczecińskiej, z Orkiestrą Kameralna Polskiego Radia „Amadeus” w Poznaniu pd. Agnieszki Duczmal oraz z recitalem dla Radia Gdańsk.

K 23 maja 2018r., godz. 19:00, sala koncertowa Filharmonii Podkarpackiej

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
Wojciech RAJSKI – dyrygent
Aleksandra KURZAK – sopran
Roberto ALAGNA – tenor

W programie m.in. G. Puccini, G. Verdi, G. Bizet

K 22 maja 2018r., godz. 19:00, sala balowa Muzeum Zamku w Łańcucie

Vadim REPIN – skrzypce
Andrei KOROBEINIKOV – fortepian

W programie:
Claude Debussy – Sonata
Sergiej Prokofiew – Sonata Nr 1
***
Igor Strawinski – Divertimento
Henryk Wieniawski – Legende
Piotr Czajkowski – Valse Scherzo op.23
Cena: 50 zł

K 20 maja 2018r. godz. 20:00, PLENER przed Muzeum Zamkiem w Łańcucie
TEATR ŻYDOWSKI IM. ESTERY RACHEL I IDY KAMIŃSKICH W WARSZAWIE

Jan SZURMIEJ- reżyseria
Antoni MARIANOWICZ – przekład
Joseph STEIN – libretto
Wojciech JANKOWIAK – scenografia
Marta HUBKA – kostiumy
Jan SZURMIEJ – choreografia
Jerry BOCK – muzyka
Teresa WROŃSKA – kierownictwo muzyczne
Sheldon HARNICK – teksty piosenek
Małgorzata HAUSZILD – przygotowanie wokalne
Jan SZURMIEJ – inscenizacja
Waldemar GAWLIK – asystent

OBSADA:
Tewje Mlecarz - Marek Szydło
Gołda, Jego Żona - Alina Świdowska
Cejtł - Monika Soszka
Hudł - Izabella Rzeszowska
Chawa - Joanna Rzączyńska
Szprynca - Agnieszka Gryżewska
Bejłka - Katarzyna Gordyczukowska
Jenta, Swatka - Ernestyna Winnicka
Motł, Krawiec - Piotr Sierecki
Szejndł, Jego Matka - Barbara Szeliga
Perczyk, Student - Piotr Chomik
Lejzer Wolf, Rzeźnik - Henryk Rajfer
Mordcha, Karczmarz - Marek Węglarski
Rabin - Jan Szurmiej
Mendł, Jego Syn - Marcin Błaszak
Abram, Księgarz - Jerzy Walczak
Nachum, Żebrak - Ryszard Kluge
Babcia Cejtł, Babcia Gołdy - Joanna Przybyłowska
Fruma Sara, Pierwsza Żona Lejzera Wolfa - Małgorzata Trybalska
Josł, Kapelusznik - Piotr Wiszniowski
Policjant - Waldemar Gawlik
Fiedka, Młody Rosjanin - Rafał Rutowicz
Sasza, Jego Przyjaciel - Zbigniew Kozłowski
Ryfka - Joanna Przybyłowska
Skrzypek - Mirosław Kuźniak
Pop - Grzegorz Kulikowski
Mieszkańcy - Ewa Greś, Grzegorz Kulikowski, Wanda Siemaszko, Ewa Tucholska
Rosjanie - Mariusz Bach, Robert Kot, Arkadiusz Kucharski, Piotr Nowakowski, Paweł Osuch, Andrzej Pankowski, Paweł Żelazko

Światowej sławy musical „Skrzypek na dachu” swoją warstwą muzyczną jak i tematem przemawia do publiczności na całym świecie. Za kanwę libretta posłużyła powieść Szolema Alejchema „Dzieje Tewjego Mleczarza”. Akcja rozgrywa się w 1905 r. w Anatewce, małym miasteczku na terenie Rosji carskiej, gdzie obok siebie żyją dwie społeczności – żydowska i rosyjska, które starają się nie wchodzić sobie w drogę. Historyczne tło akcji nawiązuje do rodzącego się komunizmu, rewolucji 1905 roku, a w finale do masowej emigracji ludności żydowskiej.Tytułowy Tewje jest ubogim mleczarzem, ojcem pięciu córek, które chce wydać za mąż. One jednak nie zgadzają się z propozycjami swatki i szukają związków opartych na miłości. Tewje raz po raz staje przed wyborem, co jest ważniejsze: życie zgodnie z tradycją czy szczęście córek. Tymczasem do Anatewki dociera wiadomość o konieczności opuszczenia przez wszystkich Żydów miasteczka.
Cena: 60 zł

21 maja 2018r., godz. 19:00, sala balowa Muzeum Zamku w Łańcucie

Tomasz KONIECZNY – baryton
Lech NAPIERAŁA – fortepian

W programie:

Richard Strauss – Pieśni:
Heimliche Aufforderung 27 nr 3
Nachtgang 29 nr 3
Morgen! 27 nr 4
„All mein Gedanken...” 21 nr 1
„Ach weh mir unglückhaftem Mann” 21 nr 4
Cäcilie 27 nr 2
Sehnsucht 32 nr 5
„Ach Lieb, ich muß nun scheiden!” 21 nr 3
Allerseelen 10 nr 8
Ruhe, meine Seele 27 nr 1
Zueignung 10 nr 1
Ich liebe dich 37 nr 2
***
Sergiej Rachmaninow – Pieśni:
Ja byl u niej op. 14 nr 4
W mołczanji noczi tajnoj op. 4 nr 3
O niet, molu, nie uchodi op. 4 nr 1
Ditia! Kak cwietok, ty priekrasna op. 8 nr 2
W czera my wstrietilis’ op. 26 nr 13
Wsie otniał u mienia op. 26 nr 2
Duma op. 8 nr 3
Dawno w lubwi op. 14 nr 3
Tiebia tak lubiat wsie op. 14 nr 6
Ona, kak połdień, chorosza op. 14 nr 9
Woskriesienije Łazaria op. 34 nr 6
Pora! op. 14 nr 12
Obrochnik op. 34 nr 11
Cavatina Ves tabor spit z opery „Aleko”

Tomasz KONIECZNY

„Tomasz Konieczny zebrał entuzjastyczne recenzje po debiucie w roli Wotana w dwóch pierwszych częściach „Pierścienia Nibelunga” Wagnera w wiedeńskiej Staatsoper. Austriacka prasa pisze o polskim śpiewaku, że jest fantastyczny, imponujący
i perfekcyjny.” RZECZPOSPOLITA, 20.06.2013

„Kiedy Tomasz Konieczny zagrał w filmie u Andrzeja Wajdy, poczuł, że dobrze wybrał, ale dziś na najlepszych scenach i estradach Europy robi błyskotliwą karierę w zupełnie innym fachu...” RZECZPOSPOLITA, 29.12.2012

„Tomasz Konieczny podbił Chicago. Prasa amerykańska niesłychanie zgodnie chwali premierę „Wozzecka” w Lyric Opera w Chicago i odtwórcę tytułowej roli – Tomasza Koniecznego” RZECZPOSPOLITA, 10.11.2015

Po sensacyjnym sukcesie, jaki artysta odniósł w Operze Wiedeńskiej (Staatsoper Wien) w nowej inscenizacji „Pierścienia Nibelunga” Wagnera 2008/09 pod dyrekcją muzyczną Franza Welser-Mösta, błyskotliwym wykonaniu partii Jochanaana w Salome Straussa, Wotana w „Pierścieniu Nibelunga” oraz Jacka Rance´a w premierze inaugurującej wiedeński sezon operowy 2013/14, trzech nagraniach płytowych „Pierścienia Nibelunga” pod Ch. Thielemannem,
M. Janowskim oraz S. Rattle´m, Konieczny zajął trwałą pozycję w światowej czołówce młodego pokolenia bas-barytownow śpiewających muzykę niemiecką. I tak
w niedalekiej przyszłości Koniecznego będzie można usłyszeć na deskach Opery Państwowej w Monachium (Bayerischer Staatsoper), Nowego Teatru Narodowego
w Tokio (New National Theatre Tokyo), Festiwalu Wiosennego w Tokio (Spring Festival in Tokyo-Tokyo Opera Nomori), Teatru Wielkiego Opery Narodowej
w Warszawie, Metropolitan Opery, La Scali, Opery Wiedeńskiej (Staatsoper Wien), Festiwalu w Bayreuth (Bayreuther Festspiele) i wielu innych wiodących scen operowych świata w najatrakcyjniejszych artystycznie partiach operowych.
TOMASZ KONIECZNY – BASBARYTON, urodził się 10.01.1972 w Łodzi, studiował aktorstwo w PWSFTviT w Łodzi, śpiew solowy w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz w Wyższej Szkole Muzycznej im. Carla Marii von Webera w klasie śpiewu solowego Prof. Christiana Elßnera w Dreźnie.
Debiutował jako aktor w filmie Andrzeja Wajdy pt. „Pierścionek z Orłem
w Koronie„. Następnie występował jako aktor w licznych produkcjach filmowych, telewizyjnych i teatralnych w Polsce; między innymi jako Tristan w telewizyjnej adaptacji „Tristana i Izoldy” w reżyserii Krystyny Jandy.
Tomasz Konieczny pracował także jako reżyser teatralny. Wyreżyserował między innymi sztukę Corneilles’a pt. „Cyd” w Teatrze Adekwatnym w Warszawie
w roku 1996.
Konieczny był stypendystą wielu polskich i niemieckich fundacji w tym między innymi; Polskiego Ministra Kultury i Sztuki w roku 1997, Fundacji Alfreda Toepfera (Niemcy) w latach 1998-2000, Fundacji Kultury i Sztuki banku Stadtsparkasse Dresden w Niemczech w roku 1999. Jako śpiewak zdobył także,
13. listopada 1998, II nagrodę podczas Trzydziestego Trzeciego Konkursu Wokalnego im Antonina Dvořaka w Karlovych Varach. W październiku 2004 Konieczny zostaje wyróżniony Nagrodą im. Arnolda Petersena za Wyjątkowe Osiągnięcia Artystyczne w Teatrze Narodowym w Mannheim.
Jako śpiewak operowy zadebiutował Tomasz Konieczny w partii Figara
w operze W. A. Mozarta pt. „Wesele Figara” w Teatrze Wielkim w Poznaniu
w grudniu 1997. W Niemczech debiutował w styczniu 1999 w Operze w Lipsku partią Kecala w „Prodanej Neveście” Bedřicha Smetany. Zaraz potem został na tej scenie zaangażowany na stałe w latach 1999-2000. W roku 2000 Konieczny otrzymuje angaż do Teatru Miejskiego w Lubece gdzie jako bas śpiewa; Procida
w „Nieszporach Sycylijskich” G. Verdiego (premiera we wrześniu 2000), Pandolfe
w „Kopciuszku” G. Masseneta (premiera w grudniu 2000), Oresta w „Elektrze” Straussa (premiera w kwietniu 2001), Ramphisa w „Aidzie” G. Verdiego (premiera
w listopadzie 2001) jak również wszystkie znaczące partie basbarytonowe w „Nosie” Szostakowicza (premiera w marcu 2002).Towarzyszą temu występy gościnne
w teatrach; Teatr St.Gallen (Szwajcaria) jako Procida, w Teatr w Halle (Niemcy) jako Sarastro w „Czarodziejskim Flecie” Mozarta, w Teatr w Chemnitz (Niemcy) jako Pandolfe, Teatr Narodowy w Mannheim jako Colline w „Cyganerii” G. Pucciniego.
Z początkiem sezonu teatralnego 2002/2003 zostaje zaangażowany na stałe
w Teatrze Narodowym w Mannheim gdzie usłyszeć go można w takich partiach operowych jak; Orestes w „Elektrze” Straussa, Pimen w „Borysie Godunowie” Musorgskiego, Sarastro w „Czarodziejskim Flecie” Mozarta, Król Marek w „Tristanie i Izoldzie” R. Wagnera, Amfortas w „Parsifalu” R. Wagnera, Wotan w tetralogii „Pierścień Nibelunga” Wagnera, Osmin w „Uprowadzeniu z Seraju” W. A. Mozarta, Inkwizytor w „Don Carlosie”, Melitone w „Mocy Przeznaczenia”, Jochanaan
w „Salome” Straussa.
W lutym 2005 debiutuje Konieczny jako Sarastro w Operze w Stuttgarcie, we wrześniu 2005 jako Osmin w Operze Niemieckiej nad Renem Düsseldorf/Duisburg. W teatrze tym śpiewa także Melitone w „Mocy Przeznaczenia” oraz Wotana
w „Złocie Renu” – premiery wiosną 2006. W marcu 2006 debiutuje Konieczny
w Operze Praskiej (Státní Opera Praha) w premierze „Nieszporów Sycylijskich” Verdiego jako Giovanni da Procida. Opera Niemiecka nad Renem w Düsseldorfie angażuje go na stałe w okresie 2006 – 2014. Partie w tym teatrze to: Bottom/”Sen Nocy Letniej” Brittena, Kurwenal/”Tristan i Izolda”, Golaud/”Pelleas i Melisanda” Debussyego, Selim/”Turek we Włoszech”, Amfortas/”Parsifal”, Barak/”Kobieta bez Cienia”, Balstrode/”Peter Grimes”, Holender/”Latający Holender”, Falstaff czy Escamillio/”Carmen”. W czerwcu 2006 debiutuje Konieczny w Budapeszcie podczas I Budapesztańskich Dni Wagnerowskich jako Amfortas w „Parsifalu” Wagenra pod dyrekcją muzyczną Adama Fischera. W czerwcu 2007 und 2009 śpiewa Konieczny
w Budapeszcie ponownie Wotana/”Walkiria” a w następnych latach Kurwenala/”Tristan i Izolda” i Wotana:Wanderera/”Pierścień Nibelunga” pod dyrekcją Adama Fischera. W październiku 2007 zadebiutował Konieczny
w Filharmonii Narodowej w W-wie jako Eremit/”Wolny Strzelec” pod dyrekcją muzyczną dyrektora Antoniego Wita, w styczniu 2008 jako Alberyk/”Pierścień Nibelunga” w Semperoper w Dreźnie pod dyrekcją Petera Schneidera, a w lipcu 2008 w roli Dr. Kolenatego w „Sprawie Makropulosa” L. Janáčka w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego w Teatro Real w Madrycie. Kolejny, sensacyjny debiut
w roli Alberyka/”Pierścień Nibelunga” miał miejsce w Operze Niemieckiej w Berlinie (Deutsche Oper Berlin) w kwietniu 2010. W maju/czerwcu 2010 występował Konieczny ponownie w Operze Praskiej (Státní Opera Praha) w premierze „Tristana I Izoldy” Wagnera jako Kurwenal. Także 2010 miał miejsce jego debiut w Czterech Wcieleniach Złego/”Opowieści Hoffmanna” w Teatrze Narodowym w Pradze (Narodni Divadlo). W 2011 Konieczny przygotował kolejną premierę w tym tearze. Jego kreacja Amfortasa w „Parsifalu” Wagnera zakończyła sie ogromnym, spektakularnym sukcesem artystycznym. W 2011 śpiewak zadebiutował także
w Paryżu w Opéra National de Paris jako Biterolf/”Tannhäuser”, w 2012
w Waszyngtonie jako Pizarro w koncertowym wykonaniu „Fidelia” pod dyrekcją muzyczną Christopha Eschenbacha, następnie podczas Festiwalu Salzburger Festspiele, latem 2012, jako Stolzius w „Żołnierzach” – dziele niemieckiego kompozytora Bernda Aloisa Zimmermanna okrzykniętego operą 100-Lecia, oraz we wrześniu 2012 w Teatrze Narodowym w Monachium – Bayerische Staatsoper München po raz kolejny w roli Pizarra w operze „Fidelio”. W roku 2013 ukazują się na rynku dwa znaczące nagrania „Pierścienia Nibelunga” Wagnera. W jednym z nich pod dyrekcją Marka Janowskiego wydanym przez Pentatone Classics Konieczny wykonuje partię Wotana, w drugim nagraniu pod batutą Christiana Thielemanna, wydanym przez Deutsche Grammophon artysta śpiewa partię Alberyka. To precedens na rynku płytowym. Oba nagrania spotykają się z ogromnym uznaniem słuchaczy i krytyki. Z początkiem 2014 Konieczny błyskotliwie debiutuje w Carnegie Hall w Nowym Jorku jako Jochanaan w koncertowym wykonaniu „Salome”
R. Straussa by latem tego roku z sukcesem powrócić najpierw jako Komandor
w „Don Giovannim” a później jako Pizarro w „Fideliu” i Jupiter w „Miłości Danae” Straussa do Salzburga na Festiwal Salzburger Festspiele . Jako Jupiter śpiewak odnosi ogromny sukces. Rok 2015 przynosi kolejne nagranie płytowe „Złota Renu” pod dyrekcją Sir Simone´a Rattle´a (także i to nagranie spotkało się z bardzo pozytywnym przyjęciem krytyki oraz melomanów). W październiku 2015 debiutuje Konieczny w Lyric Opera of Chicago w partii „Wozzeck´a”. Amerykańska prasa pisze jednomyślnie o ogromnym sukcesie całej produkcji oraz śpiewającego rolę tytułową Polaka Tomasza Koniecznego. W maju 2016 debiutuje Konieczny w mediolańskiej La Scali jako Komandor w „Don Giovannim” Mozarta a w październiku w Canadian Opera Company w Toronto jako Mandryka w „Arabelli” Straussa. Rok 2018 przynosi jego debiut w roli Wotana w „Walkirii” Wagnera w Teatrze Capitole w Tuluzie. Na nośnikach DVD oraz Bluray wydane zostają kolejne dwa albumy: „Lohengrin” Wagnera pod dyrekcją muzyczną Christiana Thielemanna z Anną Netrebko, Piotrem Beczałą i Tomaszem Koniecznym oraz „Miłość Danae” Straussa pod dyrekcją muzyczną Franza Welser-Mösta z Koniecznym jako Jupiterem oraz Krasimirą Stoyanową jako Danae. W grudniu 2017 Konieczny nagrywa wraz z pianistą Lechem Napierałą, cykl pieśni Barańczaka pt. „Podróż Zimowa” do muzyki Schuberta dla Instytutu Chopina w Warszawie.
Opera w Wiedniu (Wiener Staatsoper) jest dla Koniecznego praktycznie od 2009 roku artystycznym domem. Partie w których tu występuje to: Jack Rance/”Dziewczyna z Dalekiego Zachodu”, Wotan/”Pierścień Nibelunga”, Amfortas/”Parsifal”, Holländer/”Latający Holender”, Scarpia/”Tosca”, Mandryka/”Arabella”, Jochanaan/”Salome” i inne. Jest jednym z ulubieńców wiedeńskiej publiczności.
Austriacka Rada Ministrów przyznaje Koniecznemu 3 maja 2017 honorowe obywatelstwo tego kraju.
Konieczny jako aktywny wykonawca dzieł oratoryjnych oraz pieśni, występował m.in. pod batutami takich dyrygentów jak: Kent Nagano w „Pasji wg. Sw. Mateusza” J.S.Bacha (Arie) w Sao Paulo i Rio de Janeiro w Brazylii w sierpniu 2006, Marek Janowski w „IX Symfonii” Beethovena w Berlinie w grudniu 2008, Daniele Gatti w „Requiem” Verdiego w Musikverein w Wiedniu, Krzysztof Penderecki w „Siedmiu Bramach Jerozolimy” jesienią 2009 oraz wiosną 2010 czy
w „Pasji Łukaszowej” w marcu/kwietniu 2010 wraz z Sinfonią Varsovią. Do repertuaru Koniecznego należą pieśni Rachmaninowa, Straussa, Mahlera, Beethovena, Pendereckiego, Twardowskiego, Moniuszki, Schuberta, Mussorgskiego.

Lech NAPIERAŁA

Polski pianista zamieszkały w Wiedniu, urodzony w Bydgoszczy. Jest absolwentem Uniwersytetu Muzycznego w Wiedniu w klasie akompaniamentu wokalistom (specjalność pieśń) Davida Lutza (dyplom z wyróżnieniem). Studiował wcześniej w Warszawie u Andrzeja Stefańskiego, Krzysztofa Jabłońskiego oraz Barbary Halskiej.
Występował w tak prestiżowych salach koncertowych jak: wiedeńskie Musikverein, Konzerthaus, Tokio Bunka Kaikan, Filharmonie Narodowe
w Warszawie, Berlinie, Sofii, Lubljanie, Bukareszcie, NOSPR w Katowicach, Studio Koncertowym Polskiego Radia
im. Lutosławskiego, Operze Narodowej w Lubljanie i wielu innych. Koncertował w Europie (Austria, Francja, Niemcy, Włochy, Wielka Brytania, Czechy, Bułgaria, Szwajcaria, Rumunia, Mołdawia, Słowenia) oraz Azji (Japonia, Singapur, Malezja, Filipiny, Chiny). Jest laureatem Międzynarodowego Konkursu Duetów Fortepianowych w Białymstoku w 2002 roku (3. nagroda) oraz Międzynarodowego Konkursu Pieśni w Sofii w 2009 roku (2. nagroda), jest też trzykrotnym laureatem cyklu koncertów Muzyczne Forum Młodych Austriackiego Forum Kultury
w Warszawie. Był wielokrotnie nagradzany za wyróżniający się akompaniament m.in. na Międzynarodowym Konkursie Brahmsowskim w Pörtschach (2012) oraz na Festiwalu Pieśni w Husum (2011). Od wielu lat Lech Napierała specjalizuje się
w wykonawstwie pieśni, partnerując na scenie takim artystom Tomasz Konieczny, Olga Pasiecznik, Monika Bohinec, Aida Garifullina, Cigdem Soyarslan, Dorottya Lang, Paul Schweinester i wielu innym.
Regularnie zapraszany był także na kursy interpretacji muzycznej w Polsce (Międzynarodowy Kurs Interpretacji Muzycznej w Nowym Sączu), Austrii (Sommer Musikakademie Salzburg) i Niemczech (Musikakademie Rheinsberg). Od października 2013 Lech Napierała jest wykładowcą Akademii Muzycznej w Krakowie, gdzie prowadzi klasę kameralistyki i akompaniamentu. Od roku 2018 jest też gościnnym wykładowcom Akademii Operowej, działającej przy Operze Narodowej Teatrze Wielkim w Warszawie.
W jego dorobku fonograficznym znajdują się płyta nagrana z Aleksandrą Szczęsnowicz, z utworami na dwa fortepiany oraz album solowy, zawierający mazurki Chopina, Szymanowskiego i Maciejewskiego. Obie płyty zostały nagrane
i wydane przez wydawnictwo DUX. W maju 2014, nakładem brytyjskiej wytwórni fonograficznej Signum, ukazała się kolejna płyta z jego udziałem, zatytułowana Dreamscape. Album zawiera utwory kameralne i pieśni Roxanny i Andrzeja Panufnik i został nagrany z okazji 100-nej rocznicy urodziny Andrzeja Panufnika.
W grudniu 2017 roku razem z Tomaszem Koniecznym dokonał rejestracji Podróży zimowej F. Schuberta, z polskimi tekstami Stanisława Barańczaka. Płyta ukaże się
w sierpniu 2018 roku, wydana przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina.

Wywiad w Tomaszem Koniecznym - www.klasyka-podkarpacie.pl  - wywiady

        Zofia Stopińska: Od 1 marca trwa już sprzedaż biletów i karnetów na 57. Muzyczny Festiwal w Łańcucie. Tym, którzy nie mieli jeszcze okazji zapoznać się z programem tego Festiwalu, chcemy go przedstawić wspólnie z prof. Martą Wierzbieniec – dyrektorem Festiwalu i Filharmonii Podkarpackiej. Trzeba pośpieszyć się z kupnem biletów, bo szybko się sprzedają.

        Marta Wierzbieniec: Rzeczywiście, zainteresowanie tegoroczną edycją Muzycznego Festiwalu w Łańcucie jest ogromne, z roku na rok obserwujemy wzrost tego zainteresowania. Na pewno też służy temu program i wykonawcy, którzy przyjeżdżają na Festiwal, ale nie tylko – także publiczność, bo publiczność jest znakomita i przyjeżdża nie tylko z różnych stron naszego kraju, ale także mamy wiernych melomanów z zagranicy, którzy co roku rezerwują sobie tygodniowy pobyt w Łańcucie. Większość z nich w ciągu dnia zwiedza nasz region, a wieczorem uczestniczy w koncertach. Wszystko to jest możliwe dlatego, że Festiwal ma już swoją renomę i światowej sławy gwiazdy chcą w nim uczestniczyć. Wszystko jest możliwe także dzięki temu, że Festiwal ma pieniądze, co nie znaczy, że nic nam już do zamknięcia budżetu nie brakuje, bo brakuje i jeszcze ciągle liczę na darczyńców, liczę na dobre serce wszystkich, którzy mogą pomóc Festiwalowi. Jak wszyscy wiemy, pieniądze są potrzebnie nie tylko na honoraria i pobyt artystów, ale dużo zabiegów kosztuje budowa sceny przed Zamkiem do koncertów plenerowych i organizacja pobytu publiczności na terenie parku w tym czasie oraz zapewnienie wszelkiego rodzaju sprzętu potrzebnego przy takich produkcjach. Jest jeszcze wiele innych wydatków. Na to wszystko potrzebne są pieniądze.
        W tym roku otrzymaliśmy 500 tysięcy złotych z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego – bardzo serdecznie za tę dotację dziękuję. 400 tysięcy przekazał nam Urząd Marszałkowski – bardzo dziękuję panu Marszałkowi Władysławowi Ortylowi, Zarządowi i Sejmikowi. 100 tysięcy zadeklarowało Miasto Rzeszów – dziękuję panu Prezydentowi i Radzie Miasta. Jak co roku będzie też dotacja z Miasta Łańcuta – panu Burmistrzowi dziękuję nie tylko za pieniądze, ale również za wszelką pomoc organizacyjną, bo przecież centrum Festiwalu jest Łańcut. Przede wszystkim dziękuję panu Witowi Karolowi Wojtowiczowi – Dyrektorowi Muzeum Zamku w Łańcucie, bo wraz ze wszystkimi pracownikami Zamku jest zaangażowany w organizację i realizację tego cyklu nadzwyczajnych wieczorów muzycznych.

        Cieszymy się, że może Pani przygotowywać Festiwal w miarę spokojnie, ale przejdźmy teraz już do koncertów festiwalowych: wykonawców, programów, dat i miejsc.

        Tak jak powiedziałam, centrum Festiwalu stanowi Łańcut, a konkretnie Sala balowa łańcuckiego Zamku, która jest z Festiwalem związana od samego początku. Tam rozpoczną się koncerty; w poniedziałek 21 maja odbędzie się pierwszy wieczór w Sali balowej, a od kilku lat otwieramy Festiwal hucznie koncertami plenerowymi. Odbędą się dwa takie koncerty. 19 maja o 19.00 rozpocznie się uroczysta inauguracja Festiwalu na scenie specjalnie wybudowanej przed Zamkiem, a wystąpi zespół Lwowskiego Narodowego Akademickiego Teatru Opery i Baletu im. Salomei Kruszelnickiej ze Lwowa. Będą mogli Państwo w całości usłyszeć i zobaczyć operę „Bal maskowy” Giuseppe Verdiego. W drugim dniu, w niedzielę, proponujemy także spektakl plenerowy, a wystawiony zostanie musical „Skrzypek na dachu” Jerry Bocka w wykonaniu artystów Teatru Żydowskiego z Warszawy.
        Jak już wspomniałam, 21 maja o 19:00 w Sali balowej wystąpi znakomity bas-baryton, a jego nazwisko Państwo na pewno znają – Tomasz Konieczny, któremu towarzyszyć będzie przy fortepianie Lech Napierała. Obaj panowie związani są obecnie z Wiedniem, a pan Napierała także z Akademią Muzyczną w Krakowie. Usłyszymy wspaniałe pieśni w prezentacji tego Wielkiego artysty, którym zachwyca się cały świat, a my będziemy mogli w Łańcucie spotkać tę niezwykłą osobowość, jaką jest Tomasz Konieczny.
        We wtorek o tej samej porze, również w sali balowej, wystąpi tym razem wielki skrzypek Vadim Repin – kiedyś „cudowne dziecko”, teraz dojrzały artysta, którym zachwycają się media, krytyka muzyczna i publiczność na całym świecie. Udało się tak dobrać termin koncertu, że może wystąpić w Sali balowej Zamku, a towarzyszyć mu będzie inna znakomitość artystyczna – wielki pianista Andrei Korobeinikov, który najczęściej występuje jako solista, a ich wspólny występ będzie z pewnością niezapomniany.

        W tym roku aż trzy koncerty Muzycznego Festiwalu w Łańcucie odbędą się w Sali koncertowej Filharmonii Podkarpackiej.

        Tak, w środę 23 maja, zapraszamy do Filharmonii. Też już pewną tradycją jest, że w czasie Festiwalu 2-3 wieczory odbywają się w Filharmonii. Tym razem wystąpią dwie wspaniałe gwiazdy: Aleksandra Kurzak i Roberto Alagna. Pieśni, arie i wspaniałe fragmenty oper zaprezentują Państwu z towarzyszeniem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Podkarpackiej pod dyrekcja Wojciecha Rajskiego.
        Na jeden wieczór, w czwartek 24 maja, powrócimy do Sali balowej – tym razem na recital pianistyczny w wykonaniu młodego jeszcze, ale już sławnego pianisty łotewskiego – to Georgijs Osokins, finalista XVII Międzynarodowego Konkursu im. Fryderyka Chopina w Warszawie, który był ulubieńcem publiczności. W programie recitalu znajdą się utwory Chopina, ale nie tylko.

        Bardzo jestem ciekawa kolejnego koncertu, bo w takim towarzystwie Filharmoników Podkarpackich jeszcze nie słyszałam.

        W piątek w pierwszej części m.in. „Planety” G. Holsta, a w drugiej części wieczoru niespodzianka – pół żartem, pół serio o muzyce – wątek festiwalowy, który dąży w kierunku muzyki rozrywkowej lub piosenki aktorskiej, a w tym roku „z przymrużeniem oka” zasiądzie przy fortepianie robot, który ma 53 palce, a jak gra, będziemy mogli zobaczyć i usłyszeć podczas tego koncertu.
        Na sobotę 26 maja zaplanowaliśmy dwa koncerty w Sali balowej. Najpierw o 17.00 wystąpi niezwykle zasłużony Kwartet Wilanów. Ten działający od pół wieku zespół z pewnością Państwo znają. Gościnnie wystąpi z Kwartetem znakomity polski wiolonczelista Tomasz Strahl. Usłyszymy m.in. utwór Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego, a będzie to Kwintet, w którym motywem dominującym jest fragment Mazurka Dąbrowskiego. Drugi w tym dniu koncert rozpocznie się w Sali balowej o 20.00. Wystąpi znakomity chiński pianista A BU. Jest on wspaniałym instrumentalistą, który także świetnie improwizuje i pewnie wiele niespodzianek muzycznych czeka nas tego wieczoru.

        Zakończenie 57. Muzycznego Festiwalu w Łańcucie odbędzie się 27 maja w Filharmonii Podkarpackiej.

        Tak, w tym dniu o 18:00 wystąpią artyści Polskiej Opery Królewskiej i zaprezentują „Wesele Figara” – operę buffa z muzyką Wolfganga Amadeusza Mozarta i librettem Lorenzo Da Ponte.
Serdecznie Państwa zapraszam, bilety są jeszcze dostępne, ale mamy także już sporo rezerwacji. Cieszę się z ogromnego zaufania publiczności, bo mieliśmy rezerwacje karnetów, nie tylko pojedynczych biletów, jeszcze zanim ogłosiliśmy program Festiwalu, a ogłaszamy go dopiero wówczas, jak już mamy wszystkie szczegóły z artystami „dograne” i zawsze wtedy rozpoczynamy sprzedaż biletów i karnetów. Tak też się stało w tym roku.
Wszystkich Państwa zapraszam, spotkajmy się w Łańcucie. To wielkie święto nie tylko muzyków, to święto całego naszego regionu. Serdecznie zapraszam.

Z prof. Marta Wierzbieniec – Dyrektorem 57. Muzycznego Festiwalu w Łańcucie i Dyrektorem Naczelnym Filharmonii Podkarpackiej rozmawiała Zofia Stopińska 19 marca 2018 roku w Rzeszowie.

3-10 marca 2018 ; Sala Koncertowa Zespołu Szkół Muzycznych w Jarosławiu

3 marca (sobota), godz. 18.00 Koncert inauguracyjny Orkiestra Kameralna Fresco Sonare Monika Bachowska – dyrygent Bogusław Pawlak – prowadzenie koncertu

6 marca (wtorek), godz. 18.00 Recital Fortepianowy Aleksandry Czernieckiej Kwartet smyczkowy Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie Emilia Łapko – I skrzypce Sylwia Gołębiowska – II skrzypce Marcin Studniarz – altówka Aneta Stefańska – wiolonczela Bogusław Pawlak – prowadzenie koncertu

8 marca (czwartek), godz. 18.00 „Honorowy Obywatel swemu Miastu” – Jacek Ścibor Zaproszeni goście: Jadwiga Kot-Ochał – sopran Paweł Węgrzyn – fortepian Jarosław Sereda – saksofon Marcin Kasprzyk – fortepian oraz uczennice klasy śpiewu ZPSM w Jarosławiu Natalia Darkowska Paulina Makarowska Krzysztof Szczepaniak – prowadzenie koncertu

10 marca (sobota), godz. 18.00 Koncert finałowy „Co tu jest grane?” czyli po mistrzowsku Waldemar Malicki

Koncerty odbędą się w Sali Koncertowej Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych w Jarosławiu, ul. Czesławy Puzon ps. „Baśka” 3.

Bilety będą dostępne w Punkcie Informacji Turystyczno-Kulturalnej, Rynek 5